ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    My Dream GD&TOP ความฝันของฉันก็คือนาย

    ลำดับตอนที่ #7 : กรี๊ดดดๆๆๆๆ มันเป็นความจริง.......

    • อัปเดตล่าสุด 28 ก.พ. 54


    (Jane Part)

    “โอป้าๆๆๆๆๆๆๆ”ฉันกับเนมวิ่งไปช่วยพี่ท๊อปกับพี่จีที่นอนเกลือกกลิ้งอยู่บนรันเวย์เข้ามาในห้องผู้โดยสาร อิจฉายัยเนมชะมัดพี่จีตัวนิดเดียวยัยนั่นแค่พยุงนิดๆหน่อยๆก็ถึง แต่พี่ท๊อปตัวอย่างกับพยูนยักษ์ ฉันต้องทั้งลาก ทั้งดึง ทั้งทึ้ง ทั้งกอด (รู้สึกว่าอันหลังจะไม่เกี่ยวนะเจน)

    “แกทำไงดีว่ะ
    VIP ข้างนอกยังเยอะอยู่เลยอ่ะ แถมพี่ๆก็ยังไม่ฟื้น”เนมหันมาถามฉัน แถมมันยังทำหน้าเหมือนจะร้องไห้อีก ถ้าเลือกได้ยัยนี่คงจะเอาหัวไปหม่งล้อเครื่องบินแทนพี่จีแน่ๆ

    “แก...คิดดิ”เนมยังไม่เลิกเร่ง

             ติ๊กต๊อกๆๆๆ ปิ๊ง
    !!

    “ไอ้ยุไง”ยุคือชายหนุ่มหุ่นเหมือนคิงคองมันเป็นเพื่อนที่มหาลัยฉันกับเนม มันอายุ21แต่หน้าปาเข้าไป60 ตอนนี้มันเรียนพร้อมกับทำงานช่วยเหลือสังคมอย่างมูลนิธิร่วมกตัญญู แล้ววันนี้แหละฉันจะใช้ความดีของมันช่วยเหลือพวกเรา

             


               ครึ่งชั่วโมงผ่านไป

    “ขอทางหน่อยครับ มีอุบัติเหตุ”เสียงชายหนุ่มท่าทางเหมือนโจรปล้นสนามบินดังขึ้น ทุคนในสนามบินรีบหลบทางให้ชานหนุ่มผู้นั้น

    “เธอเค้ามาทำอะไรกันอ่ะ”

    “ฉันจะไปรู้ไหมเนี่ย กลับบ้านกันเหอะฉันกลัวว่ะ”เสียงซุบซิบดังขึ้นจากเหล่าเสื้อเหลืองที่มาส่งศิลปินเกาหลี

    “ใครไม่เกี่ยวข้องเชิญกลับบ้านด้วยครับ”



              ณ ห้องผู้โดยสาร

    “แกรู้ป่ะฉันกำลังเก็บศพอยู่ที่4แยก ต้องรีบบึ่งรถมาที่นี้เนี่ย”ชายหนุ่ม
    โวยวายเมื่อเจอเพื่อนสาวทั้งสองที่โทรไปขอร้องให้เค้ามารับ และไล่คน
    เสื้อเหลืองทั้งหลายกลับ

    “เออ...เดี๋ยวกลับไปให้ลอกรายงาน แล้วพวกนั้นไปกันหมดหรือยังอ่ะ”

    “ไปแล้ว”

    “รีบๆดิ เดี๋ยวพี่จีเป็นอะไรขึ้นมาฉันจะฆ่าพวกแก”

    “เนี่ยนะ จีดราก้อน...”ชายหนุ่มถามขึ้นเพราะตะลึงในความสวยเกินกว่าที่จะเป็นผู้ชายของจีดราก้อน

    “ทำไมสามีฉันหล่ออะดิ โฮ๊ะๆ”(ได้ข่าวว่าเพิ่งเจอกันเมื่อกี้)เสียงของเนมเอ่ยขึ้นมาอย่างภาคถูมิใจ

           
    ~GGGG เบบี้เบบี้~

    “แกรับดิ”เจนหันไปบอกเพื่อนสาว

    “เยาวโบวเซโย”เสียงของเนมเอ่ยขึ้นอย่างคล่องแคล่ว

    ^&*()+|”@#$%

    “ขอโทษนะค่ะฉันฟังไม่รู้เรื่อง”เนมแกล้งพูดภาษาไทยใส่คนในโทรศัพท์ เพราะเธอรู้ว่าถ้าเธอบอกว่าจียงอยู่กับเธอทางเกาหลีต้องส่งคนมารับจียงแน่ เธอยังคงอยากอยู่กับเค้าอีกนิด แค่ให้เค้าได้พูดกับเธอซักคำก็ยังดี

    “แกเค้าว่าไง”

    “เค้าถามว่าจีกับท๊อปอยู่ที่ไหน”

    “แล้วแกตอบว่าไง”

    “ฉันบอกว่าฉันฟังเค้าไม่รู้เรื่อง”

    “ฮ่าๆๆ แกเนี่ยนะฟังไม่รู้เรื่อง แกกับเจนพูดภาษาเกาหลีได้คล่องอย่าง
    กับภาษาบ้านเกิด จี้ว่ะ ฮ่าๆๆ”ชายหนุ่มระเบิดเสียงหัวเราะออกมา เพราะเค้ารู้ว่าเพื่อนสาวทั้งสองคลั่ง
    Bigbang มาจนถึงขั้นไปเรียนภาษาเกาหลีกันเลยทีเดียว

    =0=”<<<เจน

    “จะไปได้ยัง”

    “ฮ่ะๆ...เออ มาช่วยกันหน่อยเร็ว”ยุหันไปบอกเพื่อนๆที่ทำงานด้วยกัน ชายหนุ่มทั้งหลายพากันยกจียงกับท๊อปใส่เปลแล้วเอาผ้าคลุมไว้ จากนั้นก็วิ่งออกมาโดยมีเนมกับเจนเล่นละครตามออกมา

    “น้องฉัน.... โฮๆๆๆๆๆๆฮือๆๆๆๆๆๆ”เจนตะโกนออกมา เธอคงไม่รู้สึกอะไรเพราะเธอเป็นลูกคนเดียว

    “ขึ้นรถเร็ว”ยุตะโกนบอก พอทั้งหมดขึ้นรถ เนมก็ตะโกนขึ้น

    “พี่จี...พี่จีกระดิกนิ้ว กรี๊ดดดๆๆๆๆ”

    “พี่ท๊อปกระพิบตาแล้วแกกกกกกก......”
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×