ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    My Dream GD&TOP ความฝันของฉันก็คือนาย

    ลำดับตอนที่ #19 : กรี๊ดยกกำลัง2++

    • อัปเดตล่าสุด 6 เม.ย. 54


    (TOP Part)

         ไอ้บ้าจียงกล้าดียังไงปล่อยให้ผมอยู่กับยัยเจนสองคน นี่ผมไม่ได้เต็มใจเลยนะ (หรอ???) แล้วผมเป็นบ้าอะไรครับถึงต้องมานั่งดูยัยนี่หลับน้ำลายยืดเนี่ย แหวนเหวินก็ยังไม่ได้ให้ ก็ยัยนี่เล่นมาสลบซะก่อนอ่ะดิ เห็นหน้าใหญ่ๆไม่คิดเลยว่าจะใจเสาะขนาดนี้ (มันไม่เกี่ยวอ่ะท๊อป==) เห้อ!!..จะนั่งเฝ้าจนยัยนี่ตื่นมันก็ไม่ใช่ธุระอะไรของผม งั้นหลับเป็นเพื่อนซะเลยดีกว่า แต่...ก่อนที่ผมจะหลับ


    “นี่ยัยเจนบ้า..ถ้าฉันตื่อนมาแล้วเธอยังไม่หยิบแหวนออกไป ฉันจะไม่ให้เธอแล้ว คร่อกกกก
    ZZZ ” (คือ..พระเอกเจ้หลับง่ายอ่ะค่ะ)

    (Jane Part)

         ห้าวววววว!!!  นี่ฉันหลับไปตอนไหนเนี่ย อ๊ะ!!ฉันเป็นลมไปนี่นาไม่ได้หลับ ใช่แล้ว!!ฉันจำได้ว่าพี่ท๊อปเอาแหวนมาให้ฉัน แล้วแหวน...แหวนไปไหนล่ะ กรี๊ดดดดด..แหวนไม่ได้อยู่ที่นิ้วฉัน เอ๊ะ!แล้วนี่มันไม่ใช่มือฉันแล้วฉันจับมือใครอยู่ว่าแล้วฉันก็หันไปมอง(   )+++ กรี๊ดดดดดด..นี่มันเทพบุตรชัดๆท่าหลับที่น่ารักนี่จะเป็นของใครไปไม่ได้ถ้าไม่ใช่ของ ซึงฮยอนสุดหล่อของฉันโฮ๊ะๆ นั่นไงมืออีกขางหนึ่งของเค้ามีแหวนอยู่ ทำไงดี?? ถ้าเกิดเค้าตื่นมาแล้วเค้าเปลี่ยนใจล่ะ

            

               
    หมับ
    !!!!

         
         และแล้วแหวนก็มาอยู่บนนิ้วมืออันเรียวสวยของฉันจนได้ ด้วยฝีมือการหยิบของฉันเอง กรี๊ดกร๊าด
    !!


    “เจน
    !!! ” ตายล่ะ พี่ท๊อปตื่นแล้ว แถมยังเรียกฉันเสียงโหดอีก ทำไงดีเค้าต้องรู้แน่ๆว่าฉันขโมยแหวนจากมือเค้ามา 


    “...”


    “ชั้น..ชั้นหิวอ่ะ”



             
    ปั๊ก
    !!


        
    ทันใดนั้นเองฉันก็เอาหมอนที่อยู่ไกล้มือที่สุดประเคนใส่หัวพี่ท๊อปไปหนึ่งที


    “โอ้ย ยัยหน้าบานเธอตีฉัน โธ่..ผมเสียทรงหมดเลย ” พอบ่นฉันเสร็จเค้าก็วิ่งเข้าห้องน้ำทันที


          
        แอ๊ด
    !!


    ~ขอบคุณสรวงสวรรค์ ที่เราได้เจอกัน ขอบคุณคนบนนั้นที่ทำให้ฉันได้พบเธอ ขอบคุณทุกเรื่องราว ต้นเหตุที่ในวันนี้ฉันนั้นได้เจอ เธอ สุดที่รัก ~” ยัยเนมเปิดประตูเข้ามาพร้อมกับเสียงร้องอันทรงพลังของมัน ไม่รู้ฉันตาฝาดหรือเปล่าฉันรู้สึกว่าวันนี้มันหน้าบานกว่าฉันอีก (โฮ๊ะๆ  สะใจค่ะได้เอาคืนบ้าง)


    “(“   )(   “)(“   )(   “)”


    “เนมแกหันซ้ายหันขวาหาอะไรย่ะ” ยัยนั่นหันมามองฉันพร้อมกับทำหน้าหวาดกลัวถึงขีดสุด


    “เจน..ก..แก...แกกินพี่ท๊อปเข้าไปหรอ ” นี่เจ้ควอนช่วยแต่งให้ฉันวิ่งเข้าไปบีบคอมันทีค่ะ


    “ไอ้..ไอ้เพื่อนเลว เค้าอยู่ในห้องน้ำย่ะ” พอฉันพูดจบมันก็ทำตาโตก่อนจะ...


    “กรี๊ดดดด
    !! บังอาจ กล้าดียังไงมาแย่งห้องน้ำฉันห๊า... ฉันจองก่อนนะ ฉันจะเอาแหวนที่แสนสวยไปขัดให้เงางาม ออกมานะพี่ท๊อปปปปปปป ~



             
    ปึก!!


    “โอ๊ย
    !!


    “เนม ไอ้เพื่อนบ้าออกมาฉันจะฆ่าแก โฮกกกกก ” ดู๊ ดูมัน มันกรี๊ดดๆๆแล้วมันก็วิ่งเข้าห้องน้ำไป
    แล้วอยู่ดีๆพี่ท๊อปก็กระเด็นออกมา โธ่..โอป้าของฉันช่างน่าสงสาร


    “มาพี่เดี๋ยวฉันช่วย” ฉันยื่นมือไปให้พี่ท๊อปจับ แต่แทนที่ฉันจะดึงเขาขึ้นมากลายเป็นเขาดึงฉันลงไปแทน กรี๊ดดดด แล้วอะไรจะเกิดขึ้นค่ะ 



             
    จุ๊ฟฟฟฟฟฟ
    !!


        
    กรี๊ดดดด!! นี่เป็นเรื่องบังเอิญที่ฉันชอบที่สุดในสามโลก แม้มันจะเสี่ยงอันตรายจากฝ่ามือVIPฉันก็ชอบอยู่ดี คริๆ (~อยู่กันอย่างนี้นานๆนะเธอ~)


    “เอ่อ...เจน..พ..พี่หนัก ” เพล้ง
    ! เสียงหน้าแตกค่ะไม่ต้องสงสัย


    “ขอโทษฉ..ฉันไม่ได้ตั้งใจ”(จริงจริ๊ง)


    “เฮ้ย..พี่ต่างหากที่ต้องขอ..”


    “เจ๊นนนน..อาจารย์โทรมาบอกว่ามีงานโคฟ จะรับหรือเปล่าว่ะ” เสียงแปดหลอดของยัยเนมตะโกน
    ออกมาจากห้องน้ำ


    “ล..แล้วแต่แกเหอะลีดเดอร์ ” ฉันพยายามบังคับเสียงให้เป็นปกติที่สุดตอบออกไป


    “เจนพี่ขอโทษ”


    “ไม่พี่ฉัน..ฉันเสียใจจริงๆ ที่จริงแล้วมันไม่น่าจะเกิดขึ้น”


    “เอ่อ..อืม พี่ไปก่อนนะ”



             
    ปั้ง
    !!!


        
    เค้าไปแล้วค่ะ แล้วนี่ฉันจะเสียใจหรือดีใจดี กรี๊ดดดดด..(คิดอะไรไม่ออกก็กรี๊ดไว้ก่อน)



             
    ฟั่บ
    !!


        
    เอ๊ะ! นั่นมันจรวดกระดาษนี่นา มีคนรสอดเข้ามาทางช่องประตู ของฉันหรือยัยเนมกันนะแอบ
    อ่านดีกว่า พออ่านจบฉันก็แทบเป็นลมอีกรอบ


    เจนพี่จะบอกว่าเมื่อกี๊พี่ตั้งใจ แล้วพี่ก็ไม่เสียใจที่มันเกิดขึ้น ขอโทษนะ


    เอ่อ .. กรี๊ดดดดดดดดดๆๆๆ 

    look nam

    อันยองค่า.....
    นางเอกของเราน่าหมั่นไส้ขึ้นทุกตอนจริงๆ
    เจ้ยังอยากตบมันเลยค่ะ ทั้งยัยเจน&ยัยเนม
    ยังไงเม้นให้ด้วยนะค่ะ
    คัมซาฮัมนีดา~

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×