ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    My Dream GD&TOP ความฝันของฉันก็คือนาย

    ลำดับตอนที่ #12 : เกมส์ผี.....

    • อัปเดตล่าสุด 10 มี.ค. 54


    (Jiyong Part)

    อยู่ที่นี่สบายชะมัดเลยค่าเช่าก็ไม่แพง ผมว่าพรุ่งนี้ผมจะไปจ่ายค่าเช่าล่วงหน้าเอาไว้เลยแล้วผมก็จะจ่ายให้พวกสาวๆด้วยจะได้ตอบแทนที่พวกเธอช่วยผมกับท๊อปเอาไว้

    “ห้าว
    !!”เสียงหาวของคนตัวเล็กที่นั่งอยู่ข้างโซฟาดังขึ้น ผมกับท๊อปจึงหันไปมองเธอ>>>  

    “แหะๆ..ก็ฉันง่วงนี่”เธอรีบหันมาแก้ตัว หน้านี่แดงแปร๊ด..เลยครับ

    “พวกฉันยังไม่ได้ว่าอะไรเลย”ผมเอามือไปยีหัวเธออย่างหมั่นไส้

    “เธอไปนอนก่อนก็ได้นะ”ผมบอกเพราผมเห็นเธอนั่งอยู่กับพวกผมนานมากแล้วตั้งแต่ที่พวกเราเข้ามาประมาณตีสองจนตอนนี้ตีสี่กว่าๆแล้ว

    “พี่ก็ไปนอนดิ”เธอบอกพร้อมกับเอานิ้วมาจิ้มๆที่ขาผม

    “มันยังไม่ใช่เวลานอนของฉันอ่ะ”ปกติเวลานี้พวกผมจะไปฟิตเนตกัน

    “งั้นฉันก็ยังไม่นอน”ยัยนี่ดื้อจริงๆเลย

    “งั้นเอางี้เรามาเล่นเกมส์กันดีกว่า”ผมบอก เพราะเมื่อกี้ตอนที่เดินเอาของไปเก็บที่ห้องแอบเห็นเกมส์เพลย์วางอยู่บนชั้นวางของด้วย

    “เอาดิ แต่ฉันขอดูนะฉันเล่นไม่ป็น”เธอบอกพร้อมกับเดินไปหยิบเกมส์เพลย์มาจากชั้นวางของ

    “พี่ต่อเป็นหรือเปล่าฉันต่อไม่เป็นนะ”ตกลงยัยนี่ซื้อเกมส์มาไว้บูชาหรือไง

    “ต่อเป็นดิ ตอนอยู่ที่เกาหลีพวกเราเล่นกันทุกวันแหละ”


              กึก...กึก....กึก(เสียงต่อเกมส์)


    “ท๊อป....”ท๊อปหาย คุยกับเนมจนเพลินท๊อปหายไปตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้
    อย่างนี้ผมก็ต้องเล่นคนเดียวอ่ะดิ ดีจะได้ไม่มีใครแย่งปกติต้องแย่งกันตั้ง5คน

    “เนมมีเกมส์อะไรหนุกๆบ้างอ่ะ”

    “เกมส์นี้มั้ง เห็นเจนมันชอบเล่น แต่ไม่เคยเล่นผ่านซักที”เนมหยิบแผ่น
    เกมส์แผ่นหนึ่งขึ้นมา ท่าทางจะเป็นเกมส์ถ่ายผี ผมเคยเห็นซึงรีมันพูดถึงแต่ไม่มีใครกล้าเล่นเพราะพวกเรากลัวผีกันหมด

    “อืม แต่เธอไม่กลัวผีใช่ไหมอ่ะ”ผมถาม

    “ไม่หรอกพี่มันก็แค่เกมส์กลัวทำไม?”เออ..มันก็แค่เกมส์เอง
     

              30นาทีผ่านไป


    “กรี๊ด...นั่นๆๆพี่จีถ่ายดิ”

        
    ‘แช๊ะ!!’

    “กรี๊ด.....พี่วิ่งหนีเร็วๆๆ”

        
    ‘ตึกๆๆๆๆ’

    “กรี๊ด...พี่ตายอีกแล้วอ่ะ”กรี๊ด..เอ้ย(ลืมตัวว่าเรื่องนี้เป็นพระเอก)อ๊ากกกกกผมเล่นรอบที่ร้อยแล้วมั้งผีอ่ะไม่ค่อยตกใจหรอก ตกใจเสียงกรี๊ดไอ้คนข้างๆผมนี่ดิ ตอนนี้เนมลุกขึ้นมานั่งข้างๆผมเรียบร้อยแล้ว ส่วนแขนก็เกาะแขนผมเอาไว้แล้วคอยกระชากๆไม่น่าสงสัยเลยทำไมผมถึงตาย แล้วเมื่อกี้ใครบอกว่าไม่กลัว เล่นกรี๊ดซะหูผมแทบหนวก 

    “พี่ฉันง่วงแล้วอ่ะไปนอนเหอะ ห้าว
    !!”

    “อืมฉันก็ง่วงแล้วเหมือนกัน  ชัลจาโย”

    “ชัลจาโยโอป้า”เธอบอก จากนั้นเราก็เดินแยกย้ายกันเข้าห้อง แต่ก่อนที่จะปิดประตูเนมก็ตะโกนออกมาว่า

    “พี่ พอตอนตี5พี่ค่อยนอนนะ”ผมเลยมองนาฬิกาข้อมือ มันบอกเวลา ตี4
    :55

    “อีก5นาที ทำไมหรอ”ผมถามงง หรือมันเป็นธรรมเนียมของไทย

    “ถ้าพี่นอนเวลานั้น เราจะได้นอนพร้อมกันไง โรแมนติกชะมัด อย่าลืมล่ะ”พอพูดจบยัยนั่นก็เดินเข้าห้องไป แล้วนี่ผมทำอะไรอยู่ ผมกำลังยิ้มอยู่  ผมยิ้มทำไมกัน??


    อันยองค่า...วันนี้เอานางเอกคนสวยมาฝาก
    เม้น&โหวตด้วยนะค่ะ
    ขอบคุณค่า
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×