My Dream GD&TOP ความฝันของฉันก็คือนาย

ลำดับตอนที่ #11 : ทำลายหลักฐาน.....

(Jane Part)

   ให้ตายเถอะฮยอนซอกพี่ท๊อปน่ารักชะมัด ยิ่งมาเจออย่างนี้ยิ่งห้ามหัวใจดวงน้อยๆของตัวเองไม่อยู่ แต่ฉันจะเอายังไงกับชีวิตที่แสนเศร้านี้ดีล่ะ ก็พี่ท๊อปเล่นบอกซะโจ่งแจ้งขนาดนั้นว่าเค้าจะไม่มีทางชอบแฟนคลับเด็ดขาด ถ้าอย่างนั้นฉันจะให้พี่ท๊อปรู้ไม่ได้เด็ดขาดว่าฉันป็นแฟนคลับเค้า และฉันก็หวังเป็นอย่างยิ่งว่ายัยเนมจะไม่หลุดปากพูดขึ้นมาว่าฉันเป็นแฟนคลับพี่ท๊อบนะ เพราะทุกวันนี้แค่ยัยนั่นเอาเวลาไปวางแผนรวบหัวรวบหางพี่จีก็หมดเวลาคิดเรื่องของคนอื่นและ

  

         แอ็ด!!!!!

‘พี่จี กินข้าวมาหรือยัง’พอลองแง้มประตูออกไปดูก็เจอยัยเนมนั่งปั้นจิ้มปั้นเจ๋ออยู่ข้างๆโซฟาเหมือนนางทาส ส่วนคุณชายจียงก็นอนสบายอยู่บนโซฟา และพี่ท๊อปของฉันนะหรอ ก็นั่งดูการ์ตูนอย่างสบายใจจนน่าระเกินไปแล้ว   เดี๋ยวปั๊ดลากมาจับกดซะเลยนี่(ยิ่งนับวันนางเอกเรื่องนี้ยิ่งน่ากลัว) โอ๊ะ!

“มานี่แกจงไปลงกล่องพร้อมเพื่อนๆของแกซะ”ระหว่างที่นางเอกแสนสวยอย่างฉันกำลังเข้าสู่โหมดหื่น ฉันก็เหลือบไปเห็นพวงกุญแจพี่ท๊อปที่ห้อยอยู่ที่โต๊ะคอม กรี๊ด!!! อย่างนี้ต้องทำลายหลักฐาน เดี๋ยวเพื่อวันดีคืนดีพี่ท๊อปหลงเข้ามา ความลับได้แตกกันพอดี พอคิดได้ดังนั้นฉันเลยจับเอาของทุกอย่างที่มีหน้าพี่ท๊อปแปะอยู่ยัดลงกล่องทันที แต่ถ้าเก็บในห้องนี้แล้วยัยเนมเปิดประตูมาพี่ท๊อปต้องมองเห็นแน่ๆ เอาไปเก็บที่ระเบียงดีกว่า

“ลงไปให้หมด เอ๊ะ!ยังมีผ้าเช็ดหน้าอีกนี่นา”ระหว่างที่กำลังยัดของทุกอย่างลงกล่องอย่างเมามันส์ฉันก็นึกขึ้นมาได้ว่ายังมีผ้าเช็ดหน้าที่พี่ท๊อปให้มาวันนี้อีก ฉันเลยเดินเยื้องย่างเข้ามาเอาผ้าเช็ดหน้าในห้อง ว่าแต่มันอยู่ไหนล่ะเนี่ย ตอนนั้นลืมตัวฝาดยัยเนมไปซะเต็มที่ ไม่รู้กระเด็นกระดอนไปอยู่ส่วนไหนของห้องแล้ว

          15นาทีผ่านไป

กว่าจะหาเจอเล่นเอารูขุมขนฉันเต็มไปด้วยเหงื่อกันเลยทีเดียว นี่ฉันต้องเดินเอามันไปยัดในกล่องที่อยู่ที่ระเบียงอีก เอ๊ะ!อะไรแว๊บๆ เมื่อกี้เห็นเหมือนเงาคนเลย แต่คงจะไม่ใช่หรอกมั้ง สงสัยฉันคงจะระแวงมากไปหน่อย

“อึ๊บๆ อืบๆ”พอแน่ใจว่าเก็บหลักฐานที่มีทั้งหมดครบแล้วฉันก็พยายามที่จะยกกล่องยักษ์นี่ไปเก็บ แต่มันหนักมากกกกกกก จะลากไปก็ไม่ได้ด้วยเดี๋ยวพื้นห้องเป็นรอยอีตาสมนึกได้ถือเทอระโข่งมาตะโกนด่าฉันแหงๆ

          แอ๊ด!!

“อ้าวเจนทำไรน่ะ ” อุ๊ย! หลบแทบไม่ทัน ก็อีตาพี่ท๊อปอ่ะดิเล่นเดินมาไม่ให้สุ่มให้เสียง ฉันเลยนั่งทับกล่องนี่ไว้ซะเลย

“ป่าวนี๊.....”ฉันแก้ตัวพร้อมกับขึ้นเสียงสูงราวกับนักร้องโอเปร่ามาเอง

“แล้วนี่นั่งทับกล่องทำไมอ่ะ”พี่ท๊อปถามแล้วมองด้วยสายตาจับผิด  ‘ใจเย็นๆไว้เจนพี่ท๊อปเค้าไม่รู้หรอก’ ฉันพูดกับตัวเองในใจ

“อ๋อ! ฉันเมื่อยอ่ะ ฮ่าๆๆ”นี่ฉันตลกบ้าอะไรว่ะ แล้วฉันจะหัวเราะไปเพื่อใครเนี่ย ฮยอนซอกช่วยด้วย.... น่าอายชะมัด

“หะๆ...หรอ แล้วเธอจะยกไปเก็บในห้องหรือเปล่า ให้ฉันช่วยไหม”

“ม...ม..ไม่เป็นไรฉันยังเมื่อยอยู่เลย”

~Yeah T.O.P right here! (with SOL!) And It's been a while You see! (Long time no see)
I still remember them days.. you remember? Reminiscin' over you.. but I'm aight !
like always~

“ฮ...ฮ...ฮัลโหลว่าไงยุ” รับแทบไม่ทัน ไอ้บ้าคองคองยุ!! โทรมาทำไมตอนนี้ก็ไม่รู้ ฉันยังไม่ได้เปลี่ยนเสียงเรียก
เข้าเลย TOT เดี๋ยวค่อยหาทางแก้ตัวเอาละกัน ก็ไอ้เพลงที่ฉันใช้เป็นเสียงเรียกเข้านี่อะดิ ฉันเล่นตัดมาแต่ท่อนที่พี่ท๊อปร้อง

“เจนแกปริ๊นงานเรื่อง วิธีการว่ายน้ำของปลาในแม่น้ำเจ้าพระยา มาให้ฉันด้วยนะ ถือซะว่าเป็นการตอบแทนที่ฉันช่วยแก เดี๋ยวเนื้อหาฉันส่งเมลล์ไปให้ ขอบใจ บ๊ายบาย”ดู ดู๊ ดู ดูมันทำ~ โทรมาสั่งๆๆแล้วก็วางไปดื้อๆทิ้งฉันไว้กับสายตาจับผิดของพี่ท๊อป TOT

“เจนเธอเป็นแฟนคลับฉันหรอ ”เอาแล้วไงฉัน ปิ๊ง!!นี่มันเพลง FRIEND (โปรโมทให้ฟรีไม่คิดตังค์)ที่พี่ท๊อปกับพี่แทยังร้องคู่กันนี่ นึกออกแล้วว่าฉันจะแก้ตัวว่าไงดี

“ใครบอก พี่นี่หลงตัวเองอ่ะ ท่อนนี้มันมีเสียงลมหายใจของพี่แทยังต่างหากฉันก็เลยตัดมา”ช่างเป็นคำแก้ตัวที่ดีที่สุดที่ฉันเคยคิดมาเลยนะเนี่ย(โฮ๊ะๆ ภูมิใจ)==

“โอเค งั้นแล้วไป ”เหมือนฉันจะตาฝาด เมื่อกี้ฉันแอบเห็นพี่ท๊อปหัวเราะด้วย???

 อันยองค่า.....
กว่าจะอัพตอนนี้เสร็จเล่นพิมพ์เข้าไป4รอบ
จนจะจำบทได้อยู่แล้วอ่ะ
ไม่รู้เป็นไรเน็ตเจ้เน่ามาก.....
ยังไงเม้น+โหวตให้เจ้ควอนสุดสวยคนนี้ด้วยน๊าส์
คัมศาฮัมนีดา...~