ร้านแห่งความฝัน

ลำดับตอนที่ #1 : ดอกไม้ที่บานพร้อมเสียงดนตรี

"นาฬิกาสีเงินของกระต่ายสีเงิน  น้ำตาดารุณีจันทรา  ขนนกกระเรียนพันปี  ริง!!มีขนนกกระเรียนพันปีด้วยเหรอ  เย้!"เสียงดังมาจากตุ๊กตากระต่ายน้อยสีดำมีดวงตาสีแดงเพลิง  ชื่อว่าอัลฟา เป็นผู้ช่วยของริงที่เป็นเจ้าของ Glittering  Store
"อัลฟา"ริงพูดเอ็ดอัลฟา
"ได้ข่าวว่าถ้าเอาไปละลายใส่ชาเขียวดื่มแล้วจะอายุยืนไปอีกร้อยปี"อัลฟาพูดอย่างตื่นเต้น
"ไม่มีปากแล้วจะดื่มยังไง"ริงพูดขัดความตื่นเต้นของอัลฟา
"เออ...จริงด้วย"อัลฟาพูดอย่างนึกได้

ก๊อก  ก๊อก  ก๊อก
"มีลูกค้ามา"ริงพูดขึ้น  แล้วริงกับอัลฟาก็เดินไปที่ประตูเพื่อต้อนรับลูกค้า
"อ้าว!!ไม่เห็นมีใครเลย"อัลฟาพูดพลางมองซ้ายมองขวาเพื่อหาผู้เป็นลูกค้า              
"แต่ได้ยินเสียงภาวนาร้องเรียกอยู่นะ"ริงพูดพลางหยิบดอกไม้สีขาวที่หล่นอยู่หน้าประตูขึ้นมา
   'พระผู้เป็นเจ้าคะ  ฉันชอบคน คนนึงอยู่ค่ะ  ฉันเพิ่งจะชอบใครเป็นครั้งแรกเสียงเพลงอันอบอุ่นของเขาทำให้ฉันมีความสุข  ได้โปรดทำให้ความปรารถนาของฉันเป็นจริงด้วยเถิด'
"ฉันสามารถให้ทุกสิ่งที่คุณปรารถนาแลกกับสิ่งสำคัญของคุณ  คุณเป็นคนเรียกฉันมาใช่มั้ย"ริงพูดขึ้นเมื่อมาหยุดอยู่ตรงต้นไม้ที่มีใบเขียวชอุ่ม
"ลองบอกมาสิ  ว่าคุณปรารถนาอะไร"ริงถามขึ้น
"ฉันเป็นต้นไม้ประหลาดน่ะค่ะไม่สามารถทำให้ดอกไม้บานได้จึงมีแต่ใบ   แต่มีอยู่วันหนึ่ง  เสียงดนตรีดังแว่วมาเหมือนกับกำลังให้กำลังใจฉัน  เพลงนั้นช่างไพเราะงดงาม  ไม่รู้แว่วมาจากไหน  ใครนะอยากรู้เรื่องเกี่ยวกับเขาจัง  อยากไปฟังอยู่ใกล้ๆ  อยากคุยด้วย"
"รักแต่แรกเห็นว่างั้นเหอะ"อัลฟาพูดขึ้นเมื่อเห็นต้นไม้พูดจบ "ความรักก็ดีอย่างนี้แหละ  ทำให้อารมณ์แจ่มใส"
"แล้วความปรารถนาของคุณล่ะ"ริงถามขึ้น
"ช่วยทำให้ฉันเป็นมนุษย์ด้วยเถอะค่ะ"ต้นไม้พูด  แล้วสักครู่ก็มีขวดแก้วเล็กๆที่บรรจุด้วยน้ำใสๆบนมือของริง
"นี่คือน้ำต่ดรุณีจันทรา ของใหม่ที่เพิ่งเข้ามาที่ร้านวันนี้พอดีเลย  สินค้าตัวนี้ถ้าดื่มแล้วจะได้พลังจากพระจันทร์เต็มดวง  ทำให้แปรงร่างได้อย่างที่ปรารถนา  จะมีฤทธิ์ถึงวันพระจันทร์เต็มดวง  ซึ่งก็คือสิบวันนี้นเอง"ริงบอกสรรพคุณ  "ถ้สิ่งที่ตั้งใจไว้เป็นจริงล่ะก็  จะได้รับมนต์วิเศษอย่างนึงเป็นของขวัญ"
"มนต์วิเศษเหรอ"ต้นไม้ถามอย่างสงสัย
"ใช่...จะกลายเป็นมนุษย์โดยสมบูรณ์ยังไงล่ะ"ริงตอบ
"ขอแค่ได้คุยกับเขาก็พอใจแล้วล่ะค่ะ"
"งั้น...อีกสิบวันฉันจะมาเอาใบสีเขียวอันงดงามของต้นไม้นี้ไปเป็นการแลกเปลี่ยน  ตกลงไหม"
"ค่ะ"ต้นไม้ตอบรับ
"ขอบพระคุณที่ทำสัญญากับเรา"ริงพูดพลางโค้งให้ต้นไม้ก่อนจะเทน้ำตาดรุณีจันทราให้ต้นไม้
   จากที่เคยมีเพียงใบ  แต่เมื่อได้ยินเสียงเพลงของเขาคนนั้น  ต้นก็เริ่มออกดอก  พลังนั้นทำให้ดอกไม้ผลิและทำให้ฉันมีความสุข  ขอแค่นิดเดียวก็ยังดี  ฉันอยากให้เขาได้เห็นดอกไม้ที่เริ่มออกดอกตูมนี้  

    หญิงสาวเดินไปที่โรงพยาบาลที่เขาคนนั้นพักรักษาตัวอยู่
"ใครน่ะ"เสียงหนึ่งดังขึ้นด้านหลังหญิงสาว  "มีธุระอะไรกับฉันเหรอ"
"อ๊ะเอ่อ...ฉัน...นี่ค่ะ...ดอกไม้เยี่ยมไข้"หญิงสาวพูดพลางยื่นดอกไม้ไปให้เขา
"ไม่เอา...จะให้รับดอกไม้จากคนที่ไม่รู้จักได้ไงล่ะ...กลับไปเถอะ"เมื่อชายหนุ่มพูดจบก็เดินเข้าห้องไปทันที


"บริการหลังการขายจากGlittering  Storeคร้าบผม"อัลฟาพูดขึ้นแต่เมื่อเห็นหญิงสาวทำหน้าจ๋อยก็ตกใจ

"ฉันจะไม่ไปเจอเขาอีกแล้ว ก็โดนต้มซะเปื่อยเลย  คนน่ากลัวอย่างนั้นทำไมถึงเล่นดนตรีได้เพราะนักก็ไม่รู้  มันต้องมีอะไรสักอย่างผิดพลาดแน่ๆเลยค่ะ"หญิงสาวเริ่มโวยวาย

"ชินยะ  คานะ  อายุ  17  เป็นศิลปินที่เสนองานเพลงให้กับนักร้อง  แม้จะเข้าโรงพยาบาลแต่ก็ยังอยากเล่นดนตรี  ทางโรงพยาบาลเลยอนุญาตให้เอาอุปกรณ์ทำงานมาด้วยเป็นกรณีพิเศษ  เสียงดนตรีที่คุณได้ยินน่ะ  เขาเป็นคนเล่นเองแหละ"พอริงพูดจบเสียงดนตรีของชินยะ  คานะ  ก็ดังแว่วมา "ไพเราะจริงๆนะ"
"จริงด้วยค่ะ"  เป็นเพลงที่ไพเราะจริงๆ
"ความรู้สึกที่อยากเป็นมนุษย์น่ะ  ไม่แสดงให้เขารู้จะดีเหรอ"
  อ๊ะ...จริงสิต้องบอกเขาว่าขอบคุณที่ทำให้เราร่าเริง

   วันต่อมาหญิงสาวรีบไปที่โรงพยาบาลทันที
"สวัสดีค่ะ...ฉันชื่อฮาสึกิค่ะ  นี่เป็นดอกไม้เยี่ยมไข้  ฉันชอบเพลงของคุณมาก  ขอบคุณนะคะที่ทำให้ฉันรู้สึกดีมาก  พรุ่งนี้ฉันจะมาใหม่ค่ะ"ฮาสึกิพูดรัวเร็วก่อนวิ่งออกจากห้องไป
"อะไรกันยัยคนนั้น"คานะพูดอย่างงงๆ
    
   วันต่อมา  ที่โรงพยาบาล
"เพราะอย่างนี้แหละ...น่าเสียดายนะคราวนี้..."เสียงของชายวัยกลางคนพูดขึ้น
"ผมเข้าใจครับ"
"เป็นแขกที่มาเยี่ยมล่ะมั้ง"ชายวัยกลางคนพูดขึ้นเมื่อเห็นฮาสึกิ  

"สวัสดีค่ะ"ฮาสึกิพูดขึ้น เมื่อเข้ามาในห้องของคานะ
"มาจริงๆอย่างที่ว่าไว้เลย"คานะพูดขึ้น
"ไม่เล่นหรอคะ"ฮาสึกิพูดพลางหันไปมองคีย์บอดที่เป็นเครื่องคนตรีของคานะ
"ถึงฉันจะไม่เล่นดนตรี  ก็มีคนอื่นเขาเล่นอยู่ดี ฉันอุตส่าห์ได้เป็นสมาชิกสมทบออกทัวร์กับนักร้องชื่อดัง  คิดว่าจะได้ตระเวนไปทั่วประเทศแล้วเชียว...แต่เพราะไม่สบาย  เขาก็เลยหาคนอื่นมาแทน  ไม่จำเป็นต้องเป็นฉันหรอก  จะเป็นใครก็เหมือนกัน"คานะพูดด้วยเสียงเศร้า
"ไม่หรอกค่ะ"ฮาสึกิพูดพลาง 
"ดอกไม้นั่น...ใช่ดอกแบบเดียวกับดอกของต้นไม้นั่นรึเปล่า"คานะมองดอกไม้ที่มือของฮาสึกิก่อนจะถามขึ้น
"ค่ะ"ฮาสึกิตอบ
"ได้ยินว่า...ต้นไม้นี้ออกดอกแล้วก็จริง  แต่ว่าไม่ยอมบานซักที  อาจจะเป็นโรคหรืออะไรก็ได้มั้ง  เขาเลยจะหาต้นอื่นมาปลูกแทน"
"เอ๋"
"เหมือนฉันเลยนะ...พอป่วยแล้วก็ไร้ประโยชน์...ไม่ต่างอะไรกัน"
"ถ้าดอกๆไม้นั่นบานล่ะก็  คุณจะร่าเริงขึ้นบ้างไหมคะ"ฮาสึกิถามขึ้น "ต้นไม้ต้นนั้น  ดอกมันยังไม่บานก็จริง  แต่มันก็พยายามต่อสู้เพื่อจะมีชีวิตอยู่  สักวันอาจจะมีปาฏิหาริย์อะไรก็ได้นะคะ  เพราะฉะนั้นคุณคานะก็เล่นดนตรีให้เหมือนกับดอกไม้บานหรือเหมือนต้นไม้ที่สดชื่นสิคะ"ฮาสึกิพูดจบก็ส่งยิ้มอย่างเป็นกำลังใจให้คานะ
"เอ่อ...ฉันขอตัวกลับก่อนนะคะ"
"อ๊ะ...เดี๋ยวก่อน"คานะตะโกนเรียกฮาสึกิที่กำลังจะเดินออกจากห้อง
"คะ"ฮาสึกิถามอย่างสงสัย
"พรุ่งนี้จะมาอีกรึเปล่า"
"ค่ะ"ฮาสึกิตอบด้วยน้ำเสียงร่าเริง พรุ่งนี้หรือวันมะรืน สิบวันนี้เท่านั้น ที่ฉันจะมีชีวิตอยู่เพื่อคุณได้

  วันต่อมา
คานะยื่นแผ่น CD  ของตัวเองให้ฮาสึกิ
"CD"ฮาสึกิรับมาแล้วถามอย่างงงๆ
"ของฉันเองแหละ"คานะตอบ
"ยอดไปเลย  แต่ยังไงเล่นสดก็เพราะกว่าเยอะ"
"เอ่อ...ขอบใจนะ"
"วันนี้ไม่เล่นเหรอคะ"ฮาสึกิถามขึ้น
"ค่าตัวฉันแพงนะ"คานะพูดขึ้น
"หา!"ฮาสึกิร้องออกมาอย่างตกใจ
"แต่ก็...แค่เมื่อก่อนเท่านั้นเองแหละ"คานะพูดพลางจบผมของฮาสึกิขึ้นมาจับ

  ภายนอกหน้าต่างของห้องคานะ
"ท่าทางจะไปได้ดีนี่นา...เนอะริง"อัลฟาพูดขึ้น
"..."แต่ริงยังเงียบอยู่
"ริง"อัลฟาเรียกซ้ำ

"เอ๊ะ...เมื่อกี้ว่าไงนะคะ"ฮาสึกิถามขึ้น
"มือของคานะ ขยับได้น้อยลงเรื่อยๆ  เพราะมีอาการทางสมอง  ชินยะ  คานะ  น่ะ  จะไม่สามารถเล่นดนตรีได้อีกต่อไป"ริงพูดขึ้น