คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ
"อีฟนายต้องไปเลิกกับผู้หญิงคนนั้นซะ!! "
"ห๊ะ! ทำไมชั้นต้องเลิก...ไม่มีทาง!! "
"นายคงไม่ยากให้วงเราเสียเพราะผู้หญิงคนนั้นคนเดียวหรอกนะ นายก็รู้ไม่ใช่หรอว่าถ้าแฟนๆหรือคนอื่นรู้เรื่องนี้ความนิยมของวงเราจะต่ำลง" (ง่ายๆก็คือเรตติ้ง)
"นายก็คิดได้แค่นี้แหละชินห่วงแต่เรื่องความนิยมชั้นจะรักใครไม่ได้เลยรึไง!" อีฟเริ่มมีน้ำใสๆออกมาจากตาเล็กน้อย
"ใช่! นายไม่มีสิทธิรักใคร!!" ชินพูดคำขาด
"ชิน นายมันคนใจร้าย"
"เอาน่าๆอีฟเชื่อที่ชินพูดเถอะยังไงตอนนี้วงสำคัญที่สุดนะ" โคคิมือกลองประจำวงจากที่นั่งดูผมกับชินทะเลาะกันสักพักก็เอ่ยขึ้น
"แต่ว่านะชินนายพูดแรงเกินไปรึเปล่า" เรโนะที่ดูว่าสนิทกับชินมากที่สุดในวงก็ได้ถามชิน
"ใช่ไม่แรงไปหน่อยหรอ" เรียวงะที่นั่งอยู่ข้างๆเรโนะพูดเสริม
"แค่นี้มันไม่แรงหรอก..ยังน้อยไปด้วยซ้ำ"
"พอเถอะชินเดี๋ยวเรื่องอีฟชั้นคุยเองพวกนายกลับกันไปก่อนเถอะคงไม่ได้ซ้อมต่อแล้วอีกอย่างนี่ก็เย็นมากแล้วด้วย" โคคิพูดขึ้นบอกชินเรโนะและเรียวงะให้กลับบ้านไปก่อนเพื่อให้เหตุการณ์ทุกอย่างสงบลง
"เฮอ ชั้นกลับก่อนก็ได้ให้เข้าใจหน่อยนะอีฟ" ชินหันไปบอกอีฟก่อนที่จะหยิบกระเป๋าแล้วออกจากห้องซ้อมที่บริษัทไป
"ช่วยไม่ได้กลับกันเถอะเรียวงะ" เระโนะหันไปบอกเรียวงะที่กำลังยุ่งอยู่กับการขัดกีต้าร์
"อื้มๆโอเคๆ คุยดีๆหล่ะโคคิ" เรียวงะบอกโคคิก่อนที่จะตามเรโนะออกไป
"ได้ๆกลับบ้านดีๆหล่ะ^^" โคคิตอบกลับเรียวงะ
"โอเค ทุกคนกลับกันหมดแล้วมาคุยกันหน่อยสิอีฟ" โคคิเรียกผมขณะที่ผมกำลังยืนกอดอกพิงกำแพงห้องอยู่
"นายมีอะไรพูดมาเลย" ตอนนี้ผมไม่มีอารมณ์ไปนั่งจับเข่าคุยหรอก
"เฮอ~ช่วยไม่ได้นะงั้นนายฟังชั้นให้ดีๆ"
"…………."
"นายควรทำตามที่ชินบอกนะ"
"ไม่!!" อีฟพูดทั้งๆที่ยังหันหน้าไปทางอื่นอยู่
"ชั้นเห็นใจนายนะอีฟแต่ตอนนี้มันก็ถูกอย่างที่ชินพูดถ้าคนอื่นรู้เรื่องนี้เรตติ้งเราตกแน่เรื่องเรตติ้งมันไม่ใช่เรื่องล้อเล่นเลยนะ"
"แล้วความรู้สึกของชั้นมันเรื่องล้อเล่นงั้นหรอ!" อีฟขึ้นเสียงใส่โคคิพร้อมกับมีน้ำใสๆออกมาจากตา คำๆนี้ทำให้โคคิเงียบไปเลยทีเดียว
"อีฟไม่ใช่ว่าชั้นไม่เข้าใจความรู้สึกของนายหรอกนะ นายคิดดูให้ดีๆว่าอะไรสำคัญกว่า" โคคิพูดอย่างอ่อนโยนกับอีฟมากที่สุดเพื่อให้อีกฝ่ายใจเย็นลง
".........." อีฟไม่พูดอะไรพร้อมกับเบี่ยงหน้าไปทางอื่น
"ว่าไงหล่ะอีฟ" โคคิถามอีฟอีกครั้ง
ก็จริงอยู่ว่างานน่ะสำคัญมากแต่เรื่องความรักของอีฟก็สำคัญเช่นกันอีฟไม่อยากเสียคนรักของเขาไปแต่จะทำไงได้หล่ะถ้าเกิดคนอื่นรู้เรื่องนี้จริงคนที่เสียไม่ได้มีแค่เขาคนเดียวแต่ทุกคนในวงจะเสียไปด้วยอีฟจึงตัดสินใจที่จะเลิกกับคนๆนั้น
"อืม..ก็ได้ชั้นเลิกก็ได้มันช่วยไม่ได้นี่นายังไงวงก็สำคัญ...กว่า" อีฟพูดแล้วยิ้มให้กับโคคิแต่น้ำตาก็ไหลออกมา โคคิที่เห็นแบบนั้นจึงเข้าไปกอดอีฟผู้เป็นเพื่อนอย่างสงสารและเห็นใจ
"นายคิดแบบนี้ถูกแล้วนะอีฟ...อยากร้องนายร้องออกมาเลย" โคคิพูดทั้งที่ยังกอดอีฟอยู่
"ขอบใจนะโคคินายดีกับชั้นเสมอ"
คืนนั้นโคคิอยู่เป็นเพื่อนอีฟทั้งคืนพยายามทำให้อีฟสนุกจนลืมความเศร้าไป
ความคิดเห็น