คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : This Love นี่หรอ "รัก" -4-
This Love นี่หรอ ’รั’
ทำยัไีหล่ะผมเสียูบแรให้ับเ้าบ้าแฮยอนไปะแล้วหล่ะ ผมวรทำยัไีหล่ะ แถม่อนที่เ้าบ้านั้นะออไปยัมีหน้ามาพูเล่นอีอยา่อยสัทีนึเลย พูแล้ว็อารม์เสีย
“ุหนูทำไมหน้าถึแหรอ่ะ” ป้ายานัมทัผม ผมหน้าแหรอไม่ริอ่ะ
“ใรหน้าแรับไม่มีหรอน่ะรับ” ผมรีบพูแ้ัวยให่
“่ะๆ ไม่แ็ไม่แ ว่าแ่วันนี้ไปไหนหรือป่าว่ะ” ป้ายานัมถามผมออมา วันนี้ไปื้อเสื้อผ้าีว่า
“ผมะไปื้อเสื้อผ้าอีรับ” ผมพูแล้วยิ้มออมา “ไปน่ะรับ”
“อย่าพึ่สิ่ะุหนู” ป้ายานัมเอ่ยห้ามผม
“ทำไมหรอรับ” ผมถามออไป ะห้ามทำไมันน่ะ
“ุแฮยอนมารอุหนูั้แ่เ้าแล้วน่ะ่ะ” ป้ายานัมพูแล้วูผมไปที่ห้อนั่เล่น “ถ้าะออไป็ใหุ้แฮยอนพาออไปสิ่ะ” ป้ายานัมผายมือมาทาแฮยอนที่นัู่ทีวีสบายใเิบ
“ไม่เอารับ ผมะไปนเียว” ผมพู่อนที่ะเินหนี
“เี๋ยวันพาไปะไปไหนหล่ะ” ผมยัไม่ทันที่ะเินออาบ้าน แฮยอ็มาับมือผมแล้วูออไปนอบ้าน
“เป็นบ้าไรอนายเนี๊ย ปล่อยเลยน่ะ ว่ามา็ไปอยู่ับสาวในส็อสิ อย่ามายุ่เว้ย” ผมะโนใส่ แู่เหมือนแฮยอนยัไม่สะทสะท้านเลยลับันลายเป็นว่าลาผมมาถึรถแล้วยัผมเ้ามาที่รถอี
“ะ ไป ไหน รับ ุ ว่า ที่ ภรรยา” แฮยอนเน้นทีละำ่อนที่ะมอหน้าผม
“ไปื้อเสื้อผ้าใหม่เว้ย แ่ไม่ไปับนอย่านาย” ผมะโนลับไป
“นอย่าันมันยัไ” แฮยอนมอหน้าผม
“็โริ หื่นาม นิสัยเสีย” ผมว่าลับไป
“หรอ ั้นไปันเถอะ นหื่นะพาไปเที่ยวหล่ะน่ะ” แฮยอนพูอย่าอารม์ี่อนที่ะออรถแ่ผมไม่อยาไปอ่ะ
“ันม่อยาไปับนอย่านายเลยยยยยยย” ผมะโนลั่นรถ
ลามยอ
“ถึแล้วรับุหนู” แฮยอนเปิประฝั่ผมแล้วพูล้อเลียน โอ๊ยยยยยย อย่ามาวนประสาทิ
“อย่ามาล้อเลียนิ” ผมบอ่อนที่ะเินหนีออารถ
“โอเๆ ไม่ล้อเลียนแล้ว” แฮยอนยอมมือทำท่ายอมแพ้แล้วพู่อ “ะมาทำอะไรที่นี่หล่ะ” แฮยอนถามผมที่เินเียบๆมอนอทาไป
“ันะื้อเสื้อผ้า” ผมบอ่อนที่ะวิ่ไปที่ร้านประำที่มาื้อบ่อยๆ
“มาใหม่อีแล้ว >V<” ผมยิ้มหน้าบานเลย มีเสื้อแบบให้เท่้วย สวย้วย แ่ับระเที่ผมมี้อแมแน่
“ุนฮ” แฮยอนเรียผม
“อะไร” ผมอบลับทั้ที่มือยัับเสื้อผ้า
“อยาไ้ัวไหนหล่ะ เี๋ยวันื้อให้” แฮยอนพูออมาแ่มันทำให้ผมใมา หมอนี่เยื้ออะไรให้าวบ้าน้วยหรอว่ะ
“แน่ใ๊?” ผมถามอีรั้ หึหึ อยาให้ื้อีน่ะะแล้เลย่อยู
“แน่นอน อแฮยอน ะื้ออะไร็มาเถอะ” แฮยอนพูโอ้อวใส่ผม ไ้เี๋ยวัให้ หึหึ
“เอาัวนี้รับ เอาอันนี้้วย เอา้วยรับ เอาอันนี้ เอาอันนั้นรับ” ผมี้ไปที่เสื้อ าเที่ผมอบ แฮยอนมอผมา้าเลย .”แฮยอนถือให้ผมหน่อยสิ ผมยัอยาไ้อีอ่ะ ไ้ไหม” ผม (ทำเป็น) อ้อนใส่แฮยอนที่อนนี้ับเหุาร์รหน้า
“ไ้สิ” แฮยอนพูแล้วยิ้มออมา
“รอ้วยสิ ุนฮ ุนฮ” นั้นือเสียที่ไ้ยินเป็นรั้สุท้าย่อนที่ะวิ่ไปอีร้าน
“พอยัุนฮ เ็มมือันหมแล้วน่ะ” แฮยอนบ่นออมาหลัาที่็อบเสื้อผ้าเสร็ ผมเอาทุสิ่ ทุอย่า รอเท้า เส็บอร์ ถุเท้า เสื้อ าเ หมว แล้ว็ให้แฮยอนถือนเียวเ็มมือ
“ันแล้วอ่ะ ไปิน้าวันน่ะ” ผม (ทำเป็น) อ้อนแฮยอนให้ไปิน้าว แฮยอนมอผมนิ่อนที่ะพาผมไปร้านอาหารใล้ๆที่ผมยืนอยู่
“รับอะไรีรับ” ผมเ้ามาในร้านนเียว แฮยอนไปเ็บอในรถน่ะรับ ผมะแล้เ้าู ิิ
“เอา เส็หมู ไ่ เนื้อ ยๆันน่ะรับ สปาเ็ี้ทะเล ไส้รอ บลาๆๆๆๆ” ผมสั่เมนูแล้วแฮยอนเ้ามาพอี
“สั่อะไรไปบ้าหล่ะ” แฮยอนถามผมออมาแ่พนัานันพูะ่อน
“ทั้หม 30 รายารน่ะรับ รอสัรู่น้ำำลัมาเสริฟรับ” พนัานพูบแฮยอนมอผม แน่ละเล่นสั่ไปั้เท่านี้อ่ะ เินหมแน่ ิิ
“สั่มาหมนี้ินหมหรอ” แฮยอนถามผมออมา
“ไม่รู้อ่ะ” ผมอบมึนๆลับไป
“ถ้านายินไม่หมโนแน่ๆ” แฮยอนู่ผมิว่าผมะลัวหรอ ไม่มีทาหรอ
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
มาอัพแล้วน๊าาาาาาาา อโทษรีทุนน่ะ่ะที่มา้า พอีว่าลืมล 5555 ไรท์เป็นนี้ลืมมามาย่ะ 555 อสัเม้นน่ะ่ะ อนนี้ ะไ้แ่่ออี ไปล่ะ้า
ความคิดเห็น