ตอนที่ 8 : Ep.7 ตกหนัก
Ep.7 ตกหนัก
[หลังเลิกเรียน]
เมื่อมาถึงเวลาเลิกเรียน นักเรียนหลายๆคนก็พากันกลับบ้านทันที เนื่องจากมีข่าวว่าพายุกำลังจะมา ซึ่งแน่นอนว่าไม่มีใครอยากเดินกลับบ้านตากสายฝนแบบในอนิเมะหรอก เพราะขึ้นชื่อว่าพายุ ถ้าให้เดินตากฝนกลับมีหวังได้เปียกเป็นลูกหมาตกน้ำก่อนที่จะถึงบ้านแน่ๆ
นักเรียนa:เห็นว่าวันนี้พายุจะเข้านี่นา รีบกลับบ้านดีมั้ย
นักเรียนb:เอาสิ ฉันไม่ได้หยิบร่มมาอ่ะ ไม่อยากเปียก
เมย์:(พายุหรอ? จะว่าไปเมื่อเช้าเห็นพวกป้าๆเค้าพูดกันอยู่)
??:รินจัง!!
ริน:หือ?
มิคัง:สวัสดีจ้ะ ฉันชื่อ"ฟุตาบะ มิคัง"อยู่ห้องเดียวกับเธอน่ะ ยินดีที่ได้รู้จักนะ
ริน:อื้ม ยินดีที่ได้รู้จัก
รูริ:ฉัน"โอสึกะ รูริ"ยินดีที่ได้รู้จักนะรินจัง เมย์จัง
เมย์:อื้อ…ยินดีที่ได้รู้จัก
มิคัง:เอ๊ะ?! อ้าวเมย์ ขอโทษนะ ฉันไม่ทันสังเกตน่ะ
ริน:เมย์ก็เป็นแบบนี้บ่อยๆแหละ ค่อนข้างจะเป็นธาตุอากาศน่ะ คนเลยไม่ทันสังเกต
มิคัง:ขอโทษนะจ้ะ
เมย์:ไม่เป็นไรหรอก มิคังไม่ได้ตั้งใจซะหน่อยนี่นา
รูริ:คือ…เมย์จัง ขอถามอะไรหน่อยสิ
เมย์:อะไรหรอ
รูริ:ทำไมเมย์จังถึงใส่ชุดนักเรียนชายล่ะ ปกติไม่ค่อยมีเด็กผู้หญิงใส่กันนะ
มิคัง:บางทีเมย์อาจจะไม่ใช่เด็กผู้หญิงก็ได้นะ
รูริ:มิคังนี่ล่ะก็ ไปพูดแบบนั้น
มิคัง:ฮะๆ ขอโทษๆ ก็แหม ริจจี้ดูสิ เมย์น่ะเหมือนเด็กผู้ชายมากเลยนะ แถมพอใส่ชุดนักเรียนชายแล้วทำท่าแบบขรึมๆเงียบๆหน่อย เหมือนผู้ชายเย็นชาเอามากๆเลย
เมย์:ที่จริง สาเหตุที่ใส่ชุดนักเรียนชายก็เพราะมันสะดวกสบายดีน่ะ ไม่ต้องระวังกระโปรงเปิดด้วย แถมฉันก็ไม่ค่อยเหมาะกับกระโปรงเท่าไหร่หรอก รูปลักษณ์มันไม่เอื้อน่ะ
รูริ:แล้วไม่กลัวว่าจะโดนเข้าใจผิดหรอ
เมย์:ไม่หรอก ขนาดตอนใส่ชุดธรรมดายังโดนมองว่าเป็นผู้ชายเลย
มิคัง:แล้วพวกเธอไม่กลับบ้านหรอ พายุกำลังมานะ
ริน:เอ๊ะ? จริงหรอ สงสัยต้องรีบกลับแล้วแฮะ
เมย์:เมื่อเช้าพวกแม่ค้าที่ขายของอยู่ก็พูดอยู่นะว่ามีพายุเข้าน่ะ
ริน:แล้วทำไมไม่บอกล่ะได้เตรียมร่มมาด้วย
เมย์:บอกไปก็กลับไปเอาไม่ได้อยู่ดี เพราะจากบ้านถึงตรงที่พวกแม่ค้าพูดอยู่ก็ไกลโขน่าดูเลย เดินขาลากกันพอดี แล้วก็มีโอกาสเข้าสายด้วย ขนาดเมื่อเช้ายังเกือบสายเลยนี่
มิคัง:งั้นพวกฉันกลับก่อนนะ เดี๋ยวฝนจะตกก่อน ไม่อยากเปียกเท่าไหร่น่ะ
รูริ:เจอกันพรุ่งนี้จะรินจัง เมย์จัง
ริน,เมย์:อื้ม บาย~
ริน:พวกเราก็กลับเหอะ
หลังจากที่พูดคุยและทำความรู้จักกันเสร็จ ริน เมย์ มิคัง และรูริก็แยกย้ายกันกลับบ้านไป ระหว่างที่รินและเมย์กำลังกลับบ้านพายุฝนก็ตกลงมาพอดี แถมหนักมาก ทั้งลมทั้งฝนต่างกระหน่ำลงมา เสื้อผ้าต่างๆเลยเปียกไปหมด แต่โชคดีที่ตอนที่ฝนตกลงมานั้น2สาวใกล้ถึงบ้านพอดี เลยไม่ได้เปียกหนักอะไรมาก
ริน:ตกหนักเหมือนกันแฮะ แต่ก็ยังดีที่ตกตอนใกล้ถึง
เมย์:รินไปอาบน้ำเปลี่ยนชุดก่อนเลย เดี๋ยวฉันตามไป
ริน:อื้อ
--------------------------------------------------
*ต้องขอโทษจริงๆนะครับที่หายไปนาน สาเหตุที่หายไปคือลืมพล็อตเรื่อง ตอนแรกวางพล็อตเรื่องไว้แล้วว่าตอนต่อไปจะเป็นยังไง แต่พอไปๆมาๆดันลืม เลยต้องมานั่งคิดใหม่แบบกระทันหัน และอีกสาเหตุคือ มัวแต่ดูอนิเมะจนลืมว่ามีนิยายที่ดองไว้ เลยต้องรีบมาทำตอนใหม่ ต้องขอโทษจริงๆนะครับ พอลืมทีคือลืมยาวเลย แฮะๆ*
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
