ตอนที่ 6 : Ep.5 เริ่มเรียน
Ep.5 เริ่มเรียน
[เช้าวันต่อมา]
ริน:เมย์ ไปข้างนอกกันมั้ย อยากออกไปเดินเล่นและดูรอบๆซักหน่อยอ่ะ ไปป้ะ
เมย์:อืมมม ก็อยากไปนะ แต่ขี้เกียจอ่ะ
ริน:ไปเหอะ ได้ดูว่ามีอะไรน่าสนใจมั่งไง เผื่อเจอพวกโมเดลอนิเมะไรเงี้ย
เมย์:ที่นี่จะมีรึป่าวเหอะ …………… ก็ได้ พอต้องนึกว่าอยู่บ้านคนเดียวก็เบื่อๆเหงาๆเหมือนกัน
ทั้ง2ได้ตัดสินใจออกมาเดินเล่นเพื่อเป็นการทบทวนเส้นทางและดูของต่างๆภายในเมืองไปด้วย เดินกันไปพูดคุยกันไปเรื่อยๆตามปกติ โชคดีหน่อยที่ถนนหนทางของโลกนี้ไม่ได้ซับซ้อนอะไรมากนัก เพราะไม่ใช่เมืองที่ใหญ่โตอลังการจนมึนหัว เส้นทางที่จำง่ายและมีร้านค้าต่างๆพอให้เป็นจุดสังเกตเลยไม่ยากต่อการจำทาง และเพราะได้แฝดทั้ง6ช่วยเอาไว้เลยง่ายเข้าไปใหญ่
รินและเมย์เดินกันมาได้ซักพักก็เริ่มเหนื่อยกันนิดหน่อย เลยลองหาร้านคาเฟ่เพื่อนักพักให้หายเหนื่อย และได้หาของกินแก้หิว เนื่องจากทั้งคู่นั้นเดินกันมาค่อนข้างนานอยู่พอสมควร ในระหว่างที่นั่งทานเค้กดื่มน้ำกันอย่าสบายใจ จู่ๆโนร่าก็โผล่ออกมาเพื่อที่จะคุยบางอย่างกับทั้ง2คน
โนร่า:โย่!! เป็นไงบ้างทั้ง2คน
ริน,เมย์:เฮ้ย!!!
โนร่า:ตกใจอะไรกัน ทำอย่างกับเห็นผีหรืออะไรซักอย่างที่น่ากลัวมากๆงั้นแหละ
ริน:ก็การที่จู่ๆโนร่าก็โผล่ออกมาไง ถ้าจะมาก็บอกล่วงหน้าหน่อยสิ แล้วไหนบอกว่าถ้ามีธุระอะไรให้พวกเราเรียกล่ะ
โนร่า:ก็ฉันมีเรื่องอยากจะมาคุยด้วยไง เรื่องที่จู่ๆพวกเธอก็ไปบอกเจ้าแฝด6ว่าเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนน่ะ การที่พวกเธอไปบอกแบบนั้นก็เท่ากับว่าต้องไปโรงเรียนกันด้วยนะ ไม่งั้นมันจะดูแปลกเกินไป เป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนแต่ไม่ไปเรียน โดนทักแน่ๆถ้าโดนสงสัย จริงมั้ยล่ะ
เมย์:อุตส่าห์ได้หลุดมาที่นี่ ยังต้องเรียนอีกหรอ? แค่เรียนที่โลกเดิมก็ปวดหัวจะแย่อยู่แล้ว แล้วต้องมาเรียนที่นี่ ขอตายดีกว่า
ริน:ใจเย็น ไม่ขนาดนั้น
โนร่า:นี่เธอไม่ชอบเรียนขนาดนั้นเลยรึไง ถึงได้โอดครวญจะเป็นจะตายขนาดนั้นน่ะ
เมย์:จะว่าชอบก็ไม่ จะเกลียดก็ไม่เชิง มันรู้สึกว่าเรียนก็ได้แหละ แต่ขอไม่เครียด ไม่ทำงาน ไปนั่งฟังครูพูดแล้วก็จบไรเงี้ย จริงด้วย?! ขอแบบนี้ได้มั้ย ไม่อยากเรียนอ่ะ
โนร่า:ก็บอกว่าเดี๋ยวจะโดนสงสัยไง
เมย์:เชอะ!
ริน:เอาน่าาา แล้วถ้าพวกเราไปจะเรียนตามเค้าทันหรอ น่าจะเรียนกันไปไกลแล้วนะ จะเรียนรู้เรื่องได้ไง ไหนจะเสื้อผ้าชุดนักเรียนอีก คุณเทพโนร่าจัดการให้ได้มั้ยล่ะ ไหนๆก็เอ่ยปากจะรับผิดชอบแล้วนี่ จริงมั้ย?
โนร่า:เออน่า ก็ว่าจะทำแบบนั้นอยู่แล้วแหละชุดนักเรียนเอาแบบไหนล่ะฉันได้จัดการให้ถูก
ริน:ขอแบบทั่วไปแต่กระโปรงอย่าสั้นมากละกัน
เมย์:ชุดนักเรียนชาย
โนร่า:นี่เมย์ เธอเป็นผู้หญิงไม่ใช่รึไง
เมย์:ก็ใช่สิ ทำไมอ่ะ คนมันไม่ชอบกระโปรงนี่นา แถมชุดนักเรียนชายมันขยับร่างกายได้ดีกว่าด้วย ไม่ต้องมาระวังกระโปรงเปิดอะไรใดๆด้วย สะดวกจะตาย ไม่ได้หรอ
โนร่า:ไอ้ได้อ่ะก็ได้ แต่มันจะยุ่งยากเอานะถ้ามีคนมาถามน่ะ
เมย์:ไม่โดนหรอก แค่ทำตัวเป็นอากาศธาตุก็จบละ ไม่มีใครสังเกตแน่นอน อีกอย่างไม่ใช่ว่าผู้หญิงก็ทำหรอ บางโรงเรียนไรเงี้ยก็เห็นทำกันนี่
โนร่า:บางโรงเรียนที่ว่านี่คือโรงเรียนที่ไหนล่ะ
เมย์:โรงเรียนในอนิเมะไง
โนร่า:แบบนั้นมันไม่นับนะเฟ้ย!!!
เมย์:ทำไมจะนับไม่ได้ล่ะ ก็ที่นี่มันโลกอนิเมะนี่นา ไม่รู้ล่ะ จะเอาชุดนักเรียนชาย โนร่าเป็นคนบอกเองนี่นาว่าจะรับผิดชอบที่จู่ๆก็พามาที่นี่น่ะ รักษาคำพูดสิ เป็นลูกผู้ชายต้องรักษาสัญญา
โนร่า:เฮ้อ… ก็ได้ๆ รู้สึกคิดผิดจริงๆที่พาคนแบบเธอมา
ริน:โนร่า ถ้าจะไปโรงเรียนขอโรงเรียนที่ใกล้ๆบ้านหน่อยได้มั้ยอ่ะ ไม่อยากไปไหนไกล
โนร่า:ได้สิ งั้นเดี๋ยวที่เหลือฉันจัดการเอง ฉันแค่มาเพื่อบอกเรื่องเกี่ยวกับโรงเรียนเพื่อให้พวกเธอตัดสินใจกันน่ะ
เมย์:เรียกว่าตัดสินใจได้ด้วยหรอ รู้สึกว่าจะเป็นการบังคับมากกว่านะ
โนร่า: ………………………… ฉันไปล่ะ!!!
เมย์:อุตส่าห์เลี่ยงโรงเรียน ยังไงก็หนีไม่พ้นแหละนะ
ริน:นั่นดิ เออ จะว่าไป แล้วต้องเริ่มเรียนวันไหนอ่ะ
เมย์: ………
ริน: ………
ริน,เมย์:โนร่า!!!
------------------------------------------------------------
*กลับมาแต่งนิยายต่อแล้วนะครับ สรุปแล้วไม่ได้เป็นอีสุกอีใส แต่เป็นอาการที่คันตามตัว ซึ่งยังไม่รู้ผลที่แน่ชัดว่าเป็นอาการของอะไร แต่ไม่ใช่อีสุกอีใสแน่ๆ เลยสามารถกลับมาแต่งนิยายเรื่องนี้ได้อีกครั้ง และมีอีกเรื่องที่ผมอยากจะมาประกาศ คือ ผมใกล้สอบแล้ว และนั่นหมายความว่า ใกล้ปิดเทอม ซึ่งนั่นทำให้ผมสามารถมาแต่งนิยายได้เรื่อยๆและหลายตอน จะได้ไม่เป็นการดองด้วย ขอบคุณนะครับที่อุตส่าห์มาอ่าน*
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
