ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [ฟิค snsd] MY SISTER DIARY บันทึกของน้องสาว

    ลำดับตอนที่ #1 : INTRO เปิดเล่ม DIARY

    • อัปเดตล่าสุด 17 ต.ค. 58


     INTRO เปิดเล่ม DIARY


    "  ไอ้คิม ฮายอน ไอ้เด็กขี้แง นี่แน่ะๆ ไอ้เด็กอ่อนแอ ไอ้กระจอก นี่แน่ะๆ " 

    เด็กหญิงตัวเล็ก ใบหน้าขาวใส วัย  6 ขวบ กำลังลงไปนอนที่พื้น เนื่องจากถูกเพื่อนๆในวัยเดียวกัน และโตกว่า กำลังรุมกลั่นแกล้งสาระพัด และด้วยความที่ไม่สู้คนของเด็กน้อย เธอทำได้แต่เพียงเป็นเหยื่อให้เด็กวัยเดียวกันรุมแกล้งเธออย่างสนุกสนาน 

    " ฮืออออออออ ออมม่าาาา ฮือออออ ช่วย ฮายอนนนนด้วยยย " 

    เด็กน้อยทำได้แต่เพียงร้องไห้และเรียกหาแม่ของเธอยู่แบบนั้น เนื่องจากไม่มีแม้แต่โอกาสที่จะลุกขึ้นได้เลย 

    " 5555555555555555555555555 ไอ้เด็กขี้แง แค่นี้ก็ต้องเรียกหาแม่ ไอ้ลูกแหง่เอ๊ย " 

    เด็กที่โตกว่า ใช้ทั้งมือทุบตี ส่วนคนอื่นๆก็เตะไปตามลำตัว จนใบหน้าของเด็กน้อยเริ่มจะเกิดบาดแผล 

    เธอมักจะโดนแบบนี้ทุกครั้ง เพียงเพราะอยากจะเล่นกับเพื่อนๆ แต่ทุกครั้ง ที่มาขอเล่นด้วย เด็กน้อยก็จะกลายเป็นเหยื่อให้เด็กพวกนี้รุมกลั่นแกล้งเสมอ 

    " เห้ยยยย ทำรายยยยน้องชั้นน่ะ " 



    เด็กน้อยอีกคนนึง ที่ใบหน้าเหมือนกับ คิม ฮายอน แต่นิสัยช่างต่างกันสิ้นเชิง ใช่แล้ว คิม แทยอน แฝดผู้พี่ของฮายอน ผู้ที่รักน้องสาวดังชีวิตจิตใจ 

    " ออกปายยยเดี่ยวนี้ อย่ามาแตะต้องฮายอนนนนะ " 



    " เห้ยยย แฝดนรกมันมาแล้วว่ะ 55555 "  เด็กคนนึงรีบเดินเข้ามาเพื่อจะจัดการกับแทยอน แต่ด้วยไหวพริบที่ชาญฉลาด มีเหรอ ที่แทยอนจะยอมให้แตะต้องตัวเค้าได้

    " คุณณณตำรวจจจจจจจ ช่วยด้วยยยยยยย " 

    แทยอนตะโกนพร้อมด้วยทำท่าทางกวักมือหยอยๆ ทำให้กลุ่มเด็กถึงกับแตกกระจายไปคนละทิศละทาง 

    แทยอนไม่รอช้า เค้ารีบวิ่งเข้าไปประคองแฝดคนน้องทันที พร้อมด้วยปัดเศษดินออกจากร่างกาย 

    " ฮายอนนน ฮายอนนเจ็บมากมั๊ยย พี่ขอโทษษษ พี่ขอโทษที่มาช่วยฮายอนนช้าา " 

    เด็กน้อยคนพี่ รีบประคองน้องสาวมากอด แค่เห็นน้องเจ็บ เค้าก็เจ็บมากกว่าน้องหลายเท่า 

    " ม่ายยเปนนไรหรอกพี่แทท ฮาายอนผิดเอง ฮายอนนไม่จำ ฮายอนนแค่อยากมีเพื่อนน พี่แทไม่ต้องร้องงนะ ฮายอนไม่เจ็บ " 

    แทยอนเห็นรอยยิ้มของน้องสาวที่ทนฝืนยิ้มมาให้เค้าเพื่อให้คนเป็นพี่หยุดร้องไห้ เค้ากก็รีบปาดน้ำตา เพื่อให้น้องสบายใจ และรีบพาน้องกลับบ้านทันที 



    สิบปีต่อมา  

    เด็กสาวในวัยมัธยมปลาย ฝาแฝดที่เรียกได้ว่า ตั้งแต่ย้ายโรงเรียนมา ก็เป็นที่จับตามองของใครหลายคน ด้วยใบหน้าที่น่ารัก ผิวขาวยิ่งกว่าน้ำนม มองตรงไหนก็เรียกได้ว่า แทบจะดูดีไปซะหมดเลยก็ว่าได้ หน้าตาที่เหมือนกันจนแทบจะแยกไม่ออกว่าใครเป็นใคร 

    จะมีอยู่อย่างเดียวเท่านั้นล่ะ ที่จะแยกออกว่าคนไหนคือ ฮายอน คนไหนคือ แทยอน 

    บุคคลิก นิสัย และการแต่งตัว ช่างต่างกันอย่างสิ้นเชิงงงงง ต่างกันมากกกกกกก ฮายอนจะแต่งตัวเรียบร้อย ใส่แว่นตา สะพายกระเป๋า เรียบร้อย ทอ่อนโยน  พูดจาก็ไพเราะ ไม่มีพิษมีภัยกับใคร 

    ส่วนแทยอนน่ะเหรอ นี่แทบจะต่างกับน้องราวกับฟ้ากับเหว แต่หน้าตาและความมีเสน่ห์นี่กินขาดคนน้องไปหลายเท่าตัว  เรื่องกีฬาล่ะไม่ต้องพูดถึง เค้าเป็นนักกีฬาว่ายน้ำของโรงเรียนเลยล่ะ ส่วนเรื่องเรียน ก็เด่นสุดๆ เรียกได้ว่า ถึงแม้ไม่ค่อยเข้าเรียนเท่าไร เพราะมัวแต่ทุ่มกับการว่ายน้ำ แต่เกรดนี่ สี่ แทบทุกตัว  จนครูในโรงเรียนแทบจะไม่มีใครว่า ถ้าแทยอนไม่เข้าเรียน

    ผิดกับฮายอน รายนี้น่ะ เกรดย่ำแย่ลงทุกปี เพราะด้วยความที่ป่วยบ่อย ทำให้ขาดเรียนบ่อยครั้ง  แต่เรื่องขาดเรียนบ่อยน่ะ ไม่ต้องห่วง ว่าฮายอนจะไม่มีสิทธิ์สอบหรอกนะ เพราะ.......

    " ฮายอน แว่นล่ะ แว่นอยู่ไหน " แทยอนที่วิ่งไปทั่วห้อง เพราะต้องปลอมตัวเป็นน้องสาว เพื่อไปเช็คชื่อแทน  เพราะวันนี้ฮายอนป่วยอีกแล้ว 

    " วางอยู่บนโต๊ะน่ะพี่แท " 

    " ฮายอน กระเป๋าล่ะ กระเป๋า "  

    " นั่นไง พี่แท " 

    " ฮายอน ตารางเรียนอยู่ในกระเป๋าแล้วใช่มั๊ย " 

    " ใช่ๆ พี่แท รีบไปเร็ววว เดี๋ยวสาย " 

    " โอเค ไปแล้วนะ ฮายอน อย่าลืมกินยาด้วยล่ะ แล้วพี่จะรีบกลับมา "

    ฮายอนและแทยอน ต่างก็มีกันอยู่แค่สองคนเท่านั้น เพราะพ่อแม่ของเค้า ประสบอุุบัติเหตุเสียชีวิตทั้งคู่เมื่อปีที่แล้วนี่เอง แทยอนจึงต้องคอยดูแลน้อง แต่ด้วยความที่เค้าเรียนเก่ง และเป็นนักกีฬาของโรงเรียน เค้าจึงได้ทุนการศึกษาของเค้าเอง และ ทุนการศึกษานี้ ก็เป็นทุนที่ให้เรียนฟรีถ้าหากว่าแทยอนมีญาติหรือพี่น้องที่เรียนอยู่ที่นี่ เพราะฉะนั้น ค่าเล่าเรียนจึงไม่ต้องจ่าย ส่วนค่าใช้จ่ายภายในบ้าน ก็มาจากเบี้ยเลี้ยงของนักกีฬาที่มีให้แทยอนทุกเดือน เพราะฉะนั้น เค้าจึงไม่ลำบากอะไรมากนัก จะมีที่ใช้จ่ายก็คือค่ายาของฮายอนที่ต้องไปหาหมอทุกเดือน เนื่องจากฮายอนไม่สบายบ่อย 

    ใช้เวลาไม่นาน แทยอนก็มาถึงที่โรงเรียนโดยวันนี้สวมบทเป็นน้องสาว เค้ารีบวิ่งเข้าไปในห้องเรียนของน้องสาวและนั่งประจำที่ 

    " ชเว ซีวอน มามั๊ย " เสียงครูขานขึ้น

    " มาครับ " 

    " ลี ซุนกยู " 

    " มาค่ะ "

    " ซอ จูฮยอน " 

    " มาค่ะ " 

    " คิม แทยอน วันนี้มามั๊ย " 

    ไม่มีเสียงใดขานขึ้น แต่นั่นก็เป็นปกติ เป็นที่รู้กันว่า ถ้าคิมแทยอน ไม่เข้า ครูก็ไม่ค่อยกล้ายุ่ง 

    " ไม่มาอีกสินะ " เสียงครูพูดขึ้น เพราะเป็นเรื่องปกติเสียแล้ว

    " คิม ฮายอนล่ะ " 

    " มาค่ะ !!! " แทยอนในคาบฮายอน ขานขึ้น แต่กระนั้น ก็ไม่เคยมีใครสงสัย เพราะแทยอนมักจะทำหน้าที่แทนน้องสาวได้ดีเสมอ 


    เวลาล่วงเลยไป จนทั้งคู่ต้องเข้าสู่ช่วงมหาวิทยาลัย  แทยอนได้ทุนไปเรียนต่อที่สหรัฐอเมริกา แต่ด้วยความที่เป็นห่วงน้องสาว เค้าจึงคิดว่าจะสละสิทธิ์ เพราะไม่อยา่กทิ้งน้องให้อยู่คนเดียว 

    " ฮายอน พี่ว่าจะไม่ไปเรียนต่อที่อเมริกาแล้วแหละ "

    " อ้าว ทำไมล่ะพี่แท โอกาสไม่ได้มาง่ายๆนะ " 

    " พี่ไม่อยากทิ้งฮายอนไว้คนเดียวนี่ " 

    " ไปเถอะพี่แท ฮายอนจะขอทุนเรียนที่เกาหลี แลฮายอนจะทำงานพาทไทม์ไปด้วย พี่แทไปเถอะนะ ไม่ต้องห่วงฮายอนหรอก สี่ปี แปปเดียวเอง เดี๋ยวเราก็เจอกันนะ " 

    แทยอนจับมือน้องสาวไว้ เค้าไม่เคยต้องจากน้องสาวไปไหนไกลๆ แล้วอีกอย่าง ฮายอนก็ยังป่วยออดๆแอดๆ แต่เมื่อเห็นแววตาขอร้องของน้องสาว เค้าก็อดใจอ่อนไม่ได้ทุกที 

    และในที่สุด ก็ถึงวันที่ แทยอนต้องบินไปอเมริกา ฮายอนมาส่งแฝดผู้พี่ทีสนามบิน เค้าพยายามกลั้นไม่ให้น้ำตาไหลออกมา

    " ฮายอน อยู่ได้แน่นะ " แทยอนมองน้องสาวอย่างเป็นห่วง 

    " ได้สิ พี่แท พี่แทไม่ต้องห่วงนะ " 

    " อย่าลืมไปหาหมอตามนัดนะ แล้วก็ทานยาอย่าให้ขาด แล้วพี่จะเฟสไทม์มาหาทุกวัน ไว้ปิดเทอมพี่จะบินมาหานะ " 

    " ไม่ต้องหรอกพี่แท ค่าเครื่องบินมันแพง พี่แทรีบเรียนให้จบแล้วรีบกลับมาหาฮายอนนะ ฮายอนจะรอ แล้วเจอกันนะพี่แท เดินทางปลอดภัยนะ " 

    ทั้งสองคนกอดกัน น้ำตาที่กลั้นเอาไว้ มันไหลออกมาอย่างห้ามไม่อยู่ เค้าไม่เคยต้องจากกันไปไกลขนาดนี้ สี่ปีสำหรับเค้า มันคืออนาคต แต่ก็อดเป็นห่วงน้องสาวไม่ได้จริงๆ 

    " ดูแลตัวเองด้วยนะ ฮายอน แล้วพี่จะรีบกลับมาหานะ รอพี่ก่อนนะ " 

    " ได้สิ ฮายอนจะรอพี่แทเสมอนะ " 

    เมื่อร่ำลากันเสร็จสรรพ ก็จวนได้เวลาขึ้นเครื่อง แทยอนจึงเดินเข้าไปในเกท โดยไม่หันหลังกลับมามองอีก เพราะเค้ากลัวจะร้องไห้อีกครั้ง 


    แต่ใครจะไปคาดคิด  ว่าวันนั้น  มันจะกลายเป็นวันสุดท้ายที่ได้กอดกัน จากกันแค่สี่ปี แต่กลายเป็นต้องจากกันตลอดกาล 


    ---------------------------------------------------------

    มาเปิดเรื่องใหม่ไว้ ไงก็รอติดตามกันด้วยน้า

    มันจะออกแนวดราม่า แต่ไม่เถื่อนเท่า เดอะ เมมโมรี่ (ใครอ่านเรื่องแรกจะรู้) 

    มันจะเป็นเรื่องของความผูกพันระหว่างพี่น้องที่จู่ๆ วันนึงเกิดเหตุการณ์ที่ไม่คาดคิด มีเพียงไดอารี่เล่มเดียวที่ทิ้งไว้ให้ 

    และนั่น มันก็เป็นจุดเริ่มต้นของเรื่องราวเบื้องหลังในไดอารี่เล่มนี้ 

    ส่วนไดอารี่เล่มนี้ จะเขียนอะไรไว้บ้าง ต้องรอติดตามกันต่อไปเนอะ 

    ชอบไม่ชอบยังไง เม้นติ เม้นชมได้เนอะ จะได้แก้ไขถูกจุด

    ขอบคุณจ้า

    อัพเดทตอนได้ที่ เพจ sone family ครอบครัวโซวอน จ่ะ








    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×