Don't follow เลิกตามพวกฉันได้ไหมพวกน้องชายสุดหล่อ[EXO YAOI]

ลำดับตอนที่ #6 : CHAPTER4:เหตุเกิดที่โรงอาหาร

4

Kyungsoo Part
ตอนนี้หมดเวลาเรียนช่วงเช้าแล้วครับ เป็นเวลาพักกลางวัน ผมต้องไปต่อแถวซื้ออาหารครับ ผมยังไม่รู้เลยว่าต้องซื้อ ต้องบอกพี่คนขายแบบไหนเพราะ ผมไม่เคยมาซื้อข้าวที่นี่กินเลยน่ะครับ ทุกวันก็ทำมากินที่โรงเรียนตลอด แต่วันนี้ผมดันลืมตื่นสายกว่าปกติ กว่าผมจะตื่นก็ตั้ง8โมงแหนะ..
 ผมเดินมาเรื่อยๆครับ อีกนิดเดียวก็ถึงโรงอาหารแล้วครับ ผมไม่ค่อยจะมีเพื่อนครับ คนอื่นเค้าก็อยากสนิทกับผมนะ แต่ผมไม่ค่อยชอบ เพราะคนที่อยากเป็นเพื่อนด้วยเค้าไม่ได้อยาก..เป็นแค่เพื่อนน่ะครับ


  หน้าโรงอาหาร

ผมเดินเข้าไปในโรงอาหาร เห็นคนที่ตอนแรกยืนมุงอยู่ เดินคอตกออกมาเป็นโขยงเลย เฮ้อ..สงสัยมันจะหมดไปแล้ว ซื้อขนมปังกินแล้วกัน ถึงมันไม่ค่อยอิ่ม แต่มันก็ช่วยรองท้องได้
 

   ผมกำลังต่อแถวซื้อขนมปังครับ คิวมันก็ไม่ค่อยจะยาวเท่าไหร่นะครับ ประมาณเกือบสิบคนได้อะครับ ว้าว..เร็วจัง อีกสองคนก็จะถึงคิวผมแล้วละครับ และแล้วก็เป็นคิวผม...

 "นี่ ฉันขอ จ่ายด้วย ใจ๋!!!"ไรวะ ไอ้บ้านั่นใครฟร๊ะ!!! สงบไว้ สงบไว้คยอง...
"เอ่อ ขอโทษนะพ่อหนุ่ม พ่อหนุ่มไม่ได้กินขนมปัง คงหิวแย่เลยนะ"ป้าคนขายขนมปังพูดออกมาหน้าเศร้า ฮ่อย... ข้าว ขนมปัง อะไรๆก็ไม่ได้กิน ช่างมันเหอะ อย่างน้อยคุณป้าเข้าต้องไม่ขาดทุน
"นี่ครับ ค่าขนมปัง"ผมยื่นเงินจำนวน500วอนให้ป้าคนขายขนมปัง(500วอนในเรื่อง=15บาทนะ)
"โอย..ไม่เป็นไรหรอกจ่ะ พ่อหนุ่มไม่ได้กินจะจ่ายทำไม"ป้าคนขายขนมปังก็ยังไม่ยอมรับเงินที่ผมให้
"ไม่เป็นไรครับป้า ป้ารับไปเถอะครับ เดี๋ยวถ้าผมเจอเค้า ผมทวงเค้าก็ได้ครับ"ผมบอกคุณป้าให้แกสบายใจ ก่อนจะถามป้าแก
"คุณป้าพอจะทราบชื่อของีคนเมื่อครู่มั๊ยครับ?"ผมถามคุณป้าเผื่อว่าผมพอจะรู้จัก
"ไอ้คนเมื่อกี๊..ป้าไม่รู้หรอกนะ แต่ที่พวกมันทำน่ะ เป็นเพราะทำตามคำสั่งของลูกคุณหนูที่ชื่อคิม จงอิน ม.5โรงเรียนเราน่ะ" เอ๋..โรงเรียนเรามีคนนิสัยอย่างงั้นด้วยหรอ..???
"เอ่อ..ขอบคุณมา..."ผมยังพูดไม่ทันจบก็มีเสียงหนึ่งแทรกขึ้นมา


 กริ๊ง กริ๊ง

เสียงกรื๊งบอกเวลาให้นักเรียนที่กระจัดกระจายไปทั่วโรงเรียนนั้นกลับเข้าห้อง เพื่อที่จะเรียนคาบบ่าย ผมจึงต้องรีบวิ่งกลับไปที่ตึกม.ปลายที่มันอยู่ห่างจากโรงอาหารเกือบสองกิโล

"แฮ่กๆ เหนื่อยใช่ย่อยนะเนี่ย.."





Kai Part


  กริ๊ง กริ๊ง
"เฮ้ย!!! ไปเรียนกันได้ล่ะ!!"ผมสั่งไอ้พวกที่นั่งเล่นกันอยู่ในห้องลับของผมที่ผมอุตส่าห์อ้อนวอนพ่อให้ขอครูใหญ่ทำ
"ครับ ลูกพี่"ตอบออกมาอย่างพร้องเพรียง ดีมาก ฮ่าๆ แต่ผมก็ต้องไปเรียนเหมือนกัน ไม่ใช่ไม่ไป ไม่งั้นถ้าเรื่องนี้ถึงหูพ่อนะ ซวยอย่างเดียวเลยจริงๆ
"เออๆ"ผมออกมาพร้อมพวกมันครับ เที่ยงนี้ไม่ค่อยอิ่มเลยแฮะ ขนมปังชิ้นเดียวมันจะพอยาไส้อะไรจริงไหมครับ ไปดีกว่า เดี๋ยวเข้าเรียนสายล่ะงานเข้า

 ห้องม.5-A


  "นักเรียนทุกคน ใครได้ไปทำตามที่ครูบอกมาบ้าง ยกมือ" พอผมเข้ามาในห้องเรียน ผมก็ตรงดิ่งไปที่ที่นั่งของผมทันที หลังจากนั้นไม่ถึงนาที ครูเค้าก็เข้ามาสอน 
"ผมครับ"โอ้วโห...ไม่น่าเช่อว่าจะมีคนไปทำตามที่ครูแกบอกด้วย ไอ้สิ่งที่ครูแกบอกก็คือ อยู่กับเด็กเป็นเวลาหนึ่งคืน ซึ่งผมไม่มีทางที่จะทำมัน ผมน่ะไม่ชอบเด็กเลย แม้แต่นิดเดียว
"มันแน่นอนอยู่แล้วว่าคยองซูต้องอยู่กับเด็ก ที่สำคัญเธอไม่ได้อยู่แค่คืนเดียว แต่เธออยู่กับเด็กๆทุกวัน"ครูพูดก่อนจะจดอะไรซักอย่างแล้วก็เงยหน้าขึ้นมาอีกครั้ง หน้าตาครูมันน่าระแวงนะครับ
"โด คยองซู"คุณครูพูดชื่อที่ผมคาดว่าน่าจะเป็นชื่อของคนที่ทำตามที่ครูแกบอก
"ค..ครับ"กลัวอะไรเนี่ย ยังกะเด็ก นี่อย่าบอกนะว่าอยู่กับเด็กมากไปแล้วต้องเป็นแบบเนี้ย ฮึ่ย..ไม่เอาด้วยหรอก
"........"

"........"

"อยู่ในห้อง ที่เหลือออกไปวิ่งรอบสนามจนกว่าจะหมกคาบ ด่วน!!!"ครูแกสั่งเสียงดังลั่น ทำให้พวกที่นั่งอยู่ต้องรับกรูกันออกไปข้างนอก เพื่อไปวิ่งตามที่ครูแกบอก
 ฮ่อยยยย ต้องวิ่งหรอเนี่ย เกลีดการวิ่งที่สุดเลย


 "เฮ้ยไค เย็นนี้ไปบ้านกูป่ะ กูว่าจะซ้อมเพื่อเข้าประกวดงานเดือนหน้าว่ะ ช่วยหน่อยดิ"ไอ้แทมิน พอมันวิ่งตามผมมาทันมันก็เริ่มถามผมด้วยคำถามที่มันรู้อยู่แก่ใจว่า..ผมไม่เคยปฎิเสธมัน
"เอาดิ แต่ก่อนไปบ้านมึง มึงต้องเลี้ยงไอ้ติมกูนะ"ผมบอกมันไป ซึ่งเพื่อการเต้นแล้ว มันทำทุกอย่างครับ ฮ่าๆ
"ได้เลยมึง แต่กูบอกไว้ก่อนเลยว่างบมึงอะ 2000วอนพอ(60)"ชิส์ งกชิบ
"แม่ง2000เองหรอวะ"
"ก็เออดิ ทำอย่างกับมึงให้ก็เลี้ยงปีละครั้งอะ มึงแม่งไม่เคยเลืี้ยงกูเลย"ไอ้แทมินมันบ่นออกมาอย่างเหยียดยาว แต่มันก็จริง ผมไม่เคยเลี้ยงมันเลยอะ

 

-----------------------

TALK TALK

กราบเลย ขอร้องอย่าเพิ่งเบื่อนะ
นานๆทีถึงจะมีเวลาอัพอะ 
ขแโทษคนที่คอยเข้ามาดูด้วยนะ



------------------------