ลำดับตอนที่ #5
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : เสร็จศึก
"บรรยากาศมาคุชอบกลแหะ ต่างจากฝั่งนู้นลิบลับ" หญิงสาวในชุดจีนพูดขึ้น หลังจากมองสลับไปมาระหว่างชายหนุ่มผมทองที่เดินลงไปแล้วกับคู่รักคู่ใหม่(?)ที่เปิดตัวอย่างเป็นทางการ แถมมีบอสเข้าไปแจมแสดงความยินดีอีกต่างหาก
"เหอะๆ ฉันก็ว่างั้นแหละ หวังว่าเอมิคงไม่ความจำเสื่อมหรอกนะ" นามิออกความเห็นบ้าง
"ทำไมต้องความจำเสื่อมด้วยล่ะ" พีโกะถามอย่างไม่เข้าใจ "แผลก็ดูไม่ใหญ่มากนะ"
"ก็มันเกลื่อนออกนี่ ธีมเรื่องแบบนั้น สงสัยฉันจะดูละครมากไปหน่อยอ่ะ" นามิบอกปัดๆก่อนจะเข้าไปแหย่เจนนี่ด้วยอีกคน เร็นที่เห็นว่าไม่มีอะไรแล้วจึงตะโกนบอกฮยอนจุงให้มาลากฆาตรกรไปด้วย ก่อนจะลงมาดูสถานการณ์ด้านล่างกับพีโกะ สารวัตรฮยอนจุงที่มัวแต่ง้อเจนนี่จึงวอร์ไปบอกให้ลูกน้องของตนขึ้นมาคุมตัวนายแจ็คลงไปขังไว้ที่ห้องใหม่ซึ่งตรวจสอบไว้แล้วและแน่นหนากว่าเดิม
สถานการณ์ในห้องโถงดูจะเรียบร้อยแล้วเมื่อพีโกะลงมาถึง ลูกน้องของนายแจ็คถูกคุมตัวไปยังห้องคุมขังเกือบทุกคน ยกเว้นพวกที่เสียชีวิต หญิงสาวมองหาเพื่อนของเธออีก2คนก็พบว่าจีอุนกำลังอยู่กับพวกเด็กๆ ส่วนจาวิกะกำลังช่วยปฐมพยาบาลแขกที่ได้รับบาดเจ็บอยู่
"ไม่เป็นไรแล้วนะจ๊ะ ไม่ต้องร้องแล้วนะ เห็นมั้ยเงียบแล้ว ไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลย" หญิงสาวผมสั้นอุ้มเด็กหญิงอายุประมาณสามขวบกว่าขึ้นมาพลางเอ่ยปลอบอย่างอ่อนโยน
"เรียบร้อยดีใช่มั้ยจีอุน แล้วพ่อแม่ขอวเด็กพวกนี้ล่ะ" พีโกะเอ่ยทักก่อนจะก้มลงลูบหัวเด็กอีกคนที่กำลังร้องไห้ไม่หยุด เร็นที่ดูจะไม่ถูกโรคกับเด็กขอตัวไปตรวจสอบพื้นที่เกิดเหตุแทน
"ก็ไม่เชิงหรอกนะ เป็นเพราะพวกเราประมาทเกินไปน่ะ เลยทำให้มีแขกได้รับบาดเจ็บไปสิบกว่าคน ดีนะที่ไม่มีใครตายนอกจากพวกลูกน้องฆาตรกร"
"อื้อ ก็ยังดี แล้วจะทำยังไงกับเด็กพวกนี้ล่ะเนี่ย"
"ก็คงต้องให้อยู่รอก่อนน่ะ จนกว่าพ่อแม่จะมารับตัวไป" จีอุนตอบ พลางหันไปเปิดลังบรรจุเครื่องดื่มที่จุนกินำมาให้ แล้วหยิบขวดน้ำผลไม้ออกมาส่งให้เด็กๆ
"ของเธอเอาอะไรดีล่ะ น้ำส้มหรือชามะนาว"
"ขอเป็นชาล่ะกัน" ร่างเล็กหันมาตอบ
"แล้วทางเธอล่ะเป็นไงบ้าง เห็นจาวิบอกว่านายนั่นจับตัวประกันไปด้วยนี่"
"เจนนี่ล่ะ นายแจ็คจับเจนนี่ไปเป็นตัวประกัน"
"จริงอ่ะ แล้วเป็นไงบ้าง มีใครเป็นอะไรมั้ย" จีอุนถามอย่างเป็นห่วง
"เจนนี่ปลอดภัยดี จับฆาตรกรได้แล้ว ส่วนคนบาดเจ็บก็มีแต่เอมิล่ะมั้ง"
"ห๊า~ แล้วเป็นอะไรมากรึเปล่าอ่ะ ไปทำอีท่าไหนล่ะเนี่ย"
"เป็นเพราะแผนบ้าๆของมันนั่นแหละ ตอนนั้นฉันก็ไม่ทันคิดว่าจะเกิดเรื่องแบบนี้ได้" พีโกะบอก "ไม่ต้องเป็นห่วงไปหรอก นายFBIนั่นคงจัดการเรื่องแผลให้แล้วล่ะ แถมยังแผ่รังสีทำลายล้างเสียจนไม่มีใครกล้าตามไปเลย"
"แล้วเขาพาเอมิไปไหนแล้วอ่ะ"
"ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน เดี๋ยวคงต้องบอกให้บอสไปดูซักหน่อย"
(By Paemi)
"เหอะๆ ฉันก็ว่างั้นแหละ หวังว่าเอมิคงไม่ความจำเสื่อมหรอกนะ" นามิออกความเห็นบ้าง
"ทำไมต้องความจำเสื่อมด้วยล่ะ" พีโกะถามอย่างไม่เข้าใจ "แผลก็ดูไม่ใหญ่มากนะ"
"ก็มันเกลื่อนออกนี่ ธีมเรื่องแบบนั้น สงสัยฉันจะดูละครมากไปหน่อยอ่ะ" นามิบอกปัดๆก่อนจะเข้าไปแหย่เจนนี่ด้วยอีกคน เร็นที่เห็นว่าไม่มีอะไรแล้วจึงตะโกนบอกฮยอนจุงให้มาลากฆาตรกรไปด้วย ก่อนจะลงมาดูสถานการณ์ด้านล่างกับพีโกะ สารวัตรฮยอนจุงที่มัวแต่ง้อเจนนี่จึงวอร์ไปบอกให้ลูกน้องของตนขึ้นมาคุมตัวนายแจ็คลงไปขังไว้ที่ห้องใหม่ซึ่งตรวจสอบไว้แล้วและแน่นหนากว่าเดิม
สถานการณ์ในห้องโถงดูจะเรียบร้อยแล้วเมื่อพีโกะลงมาถึง ลูกน้องของนายแจ็คถูกคุมตัวไปยังห้องคุมขังเกือบทุกคน ยกเว้นพวกที่เสียชีวิต หญิงสาวมองหาเพื่อนของเธออีก2คนก็พบว่าจีอุนกำลังอยู่กับพวกเด็กๆ ส่วนจาวิกะกำลังช่วยปฐมพยาบาลแขกที่ได้รับบาดเจ็บอยู่
"ไม่เป็นไรแล้วนะจ๊ะ ไม่ต้องร้องแล้วนะ เห็นมั้ยเงียบแล้ว ไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลย" หญิงสาวผมสั้นอุ้มเด็กหญิงอายุประมาณสามขวบกว่าขึ้นมาพลางเอ่ยปลอบอย่างอ่อนโยน
"เรียบร้อยดีใช่มั้ยจีอุน แล้วพ่อแม่ขอวเด็กพวกนี้ล่ะ" พีโกะเอ่ยทักก่อนจะก้มลงลูบหัวเด็กอีกคนที่กำลังร้องไห้ไม่หยุด เร็นที่ดูจะไม่ถูกโรคกับเด็กขอตัวไปตรวจสอบพื้นที่เกิดเหตุแทน
"ก็ไม่เชิงหรอกนะ เป็นเพราะพวกเราประมาทเกินไปน่ะ เลยทำให้มีแขกได้รับบาดเจ็บไปสิบกว่าคน ดีนะที่ไม่มีใครตายนอกจากพวกลูกน้องฆาตรกร"
"อื้อ ก็ยังดี แล้วจะทำยังไงกับเด็กพวกนี้ล่ะเนี่ย"
"ก็คงต้องให้อยู่รอก่อนน่ะ จนกว่าพ่อแม่จะมารับตัวไป" จีอุนตอบ พลางหันไปเปิดลังบรรจุเครื่องดื่มที่จุนกินำมาให้ แล้วหยิบขวดน้ำผลไม้ออกมาส่งให้เด็กๆ
"ของเธอเอาอะไรดีล่ะ น้ำส้มหรือชามะนาว"
"ขอเป็นชาล่ะกัน" ร่างเล็กหันมาตอบ
"แล้วทางเธอล่ะเป็นไงบ้าง เห็นจาวิบอกว่านายนั่นจับตัวประกันไปด้วยนี่"
"เจนนี่ล่ะ นายแจ็คจับเจนนี่ไปเป็นตัวประกัน"
"จริงอ่ะ แล้วเป็นไงบ้าง มีใครเป็นอะไรมั้ย" จีอุนถามอย่างเป็นห่วง
"เจนนี่ปลอดภัยดี จับฆาตรกรได้แล้ว ส่วนคนบาดเจ็บก็มีแต่เอมิล่ะมั้ง"
"ห๊า~ แล้วเป็นอะไรมากรึเปล่าอ่ะ ไปทำอีท่าไหนล่ะเนี่ย"
"เป็นเพราะแผนบ้าๆของมันนั่นแหละ ตอนนั้นฉันก็ไม่ทันคิดว่าจะเกิดเรื่องแบบนี้ได้" พีโกะบอก "ไม่ต้องเป็นห่วงไปหรอก นายFBIนั่นคงจัดการเรื่องแผลให้แล้วล่ะ แถมยังแผ่รังสีทำลายล้างเสียจนไม่มีใครกล้าตามไปเลย"
"แล้วเขาพาเอมิไปไหนแล้วอ่ะ"
"ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน เดี๋ยวคงต้องบอกให้บอสไปดูซักหน่อย"
(By Paemi)
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น