[Jack Frost x Elsa Frozen] 0 ° C of Love

ลำดับตอนที่ #3 : ตอนที่ 3

"บัดนี้ของประกาศว่า ราชินีเอลซ่า ได้รับการแต่งตั้งให้เป็นผู้ปกครองนครเอเรนเดลล์ อย่างเป็นทางการและถูกต้องตามจารีตประเพณีแล้ว" สิ้นเสียงประกาศ เสียงปรบมือจากแขกเรือจากต่างแดน และเหล่าประชาชนเอเรนเดลล์ก็ดังกึกก้องไปทั่วทั้งเมือง

 

เอลซ่าลอบถอนหายใจเบาๆที่ไม่มีใครสังเกตเห็นน้ำแข็งที่เกิดจากความตื่นเต้นของเธอเมื่อครู่ ในพิธีราชินีภิเษก

 

หลังจบพิธีราชินีภิเษก ทุกคนก็ต่างแยกย้าย เพื่อรองานเลี้ยงเต้นรำในตอนเย็น เอลซ่ากลับไปที่ห้องของเธอ เธอมองตนเองในกระจก มงกุฎที่่สวมอยู่บนศีรษะของเธอบอกเธอว่า เธอไม่ได้เป็นแค่เจ้าหญิงเอลซ่าอีกต่อไปแล้ว แต่เธอเป็นถึงราชินีที่ต้องรับผิดชอบประชาชนทุกคนในเมืองให้อยู่อย่างสงบสุข กำจัดทุกคนที่คิดจะทำลายเมืองเอเรนเดลล์แห่งนี้

 

'ฉันจะทำได้อย่างนั้นหรือ ทั้งๆที่ฉันยังควบคุมพลังของตนเองไม่ได้แบบนี้ ...บางทีคนที่จะมาทำลายเอเรนเดลล์อาจเป็นฉันก็ได้.....' เอลซ่าคิด บ่าของเธอหนักอึ้ง ใบหน้าที่มองกระจกดูเครียดและเป็นกังวล เธอวางกำปั้นลงบนโต๊ะกระจก เกล็ดน้ำแข็งแผ่ขยายจากมือของเธอ ลามไปที่กระจกจนทำให้ภาพของเธอบนกระจกเริ่มเลือนลาง

 

!!!

 

ขณะที่เธอกำลังปั้นหน้าเครียดกับสิ่งที่เธอคิด มือหนาของชายหนุ่มก็เข้ามากุมกำปั้นของเธอ เอลซ่าตกใจหันไปมองเจ้าของมือปริศนาในทันที และเธอก็ต้องตกใจ เมื่อพบว่าเป็นเขา ชายหนุ่มผมขาวที่หน้าต่างนั่น

 

"อย่าทำหน้าเครียดแบบนั้นสิ ยิ้มหน่อยสิ วันนี้เป็นวันดีของเธอไม่ใช่หรอ?" แจ็ค ฟรอสต์ทักเธอ แต่เอลซ่ายังคงตกตะลึก ทำให้แจ็คหลุดขำออกมาน้อยๆ 

 

"ค...คุณ เข้ามาได้ยังไงกัน" เอลซ่าถามทั้งที่ยังคงตกใจที่เห็นเขา "ก็เธอเปิดประตูหน้าต่างของปราสาทนี้แล้วนี่ ฉันก็ต้องเขามาได้สิ" แจ็คตอบพร้อมส่งยิ้มไปให้เธอ เอลซ่ายังคงยืนค้างอยู่อย่างนั้น เธอไม่อยากจะเชื่อเลยว่า คนที่เธอคิดว่าเขาเป็นดั่งความฝันที่เหมือนจริง วันนี้เขาจะปรากฎตัวขึ้นตรงหน้าเธอ และพูดคุยกับเธอจริงๆ

 

"เลิกทำหน้าตกใจได้แล้วน่า ฉันไม่ใช่ผีนะ (ถึงจะไม่ใช่คนด้วยก็เถอะ)" แจ็ค ฟรอสต์ขำกับใบหน้าราวกับเห็นของประหลาดของเอลซ่า "แต่ก็เอาเถอะ เธอทำหน้าแบบนี้ก็ดีกว่าเธอทำหน้านิ่วคิ้วขมวดเป็นโบว์แบบเมื่อกี้เยอะเลย" ว่าจบแจ็คก็เอื้อมมือของเขาไปด้านหน้าราชินีแห่งเอเรนเดลล์ ก่อนจะมีช่อดอกไม้น้ำแข็กผุดออกมาจากมือเขา

 

"ยินดีด้วยที่ได้ขึ้นครองราชย์ ราชินีเอลซ่า" แจ็ค คุกเข่าลงหน้าเอลซ่า และยื่นช่อดอกไม้น้ำแข็งนั้นให้เธอ เอลซ่ายื่นมือออกไปรับช่อดอกไม้มาแบบยังไม่ค่อยเชื่อสายตาตัวเองเท่าไหร่ เธอมองดอกไม้ในมือ แม้มันจะทำจากน้ำแข็ง แต่ก็ยังดูมีชีวิตชีวาไม่แพ้ดอกไม้ใดๆในฤดูใบไม้ผลิ เอลซ่ายิ้มให้กับช่อดอกไม้ในมือของเธอ

 

"ในที่สุดก็ยิ้มออกมาได้สักทีนะ" แจ็คพูดพร้อมกับลุกขึ้นยืน "รอยยิ้มแบบนี้ดูเข้ากับเธอมากกว่าใบหน้าเคร่งเครียดเมื่อกี้เยอะเลยนะ" ว่าจบ แจ็คก็จับไหล่ของเอลซ่าให้หันกลับไปที่กระจก แล้วเขาก็ใช้พลังของเขาละลายเกล็ดน้ำแข็งบนกระจกนั่น จนปรากฎหน้าของเขาและเธอชัดเจนในกระจก "เธอก็คิดเหมือนฉันใช่มั้ยล่ะ?" แจ็คถามเอลซ่า

 

เอลซ่าหันมองแจ็คน้อยๆ ก่อนจะหันกลับมามองตัวเองในกระจกดีๆ ภาพในกระจกของเธอสะท้อนใบหน้าหญิงสาวคนหนึ่งถือช่อดอกไม้น้ำแข็งในมือ ดูผ่อนคลายกว่าใบหน้าราชินีที่แบกเมืองทั้งเมืองเอาไว้เยอะนัก เอลซ่าเห็นดังนั้นก็หลุดยิ้มออกมากอีกครั้ง ทำให้แจ็คอดไม่ได้ที่จะยิ้มตามเธอ

 

"ขอบคุณสำหรับช่อดอกไม้ และ...ทุกสิ่งทุกอย่าง...ที่..คุณเคยทำให้ฉัน" เอลซ่ากล่าว เสียงท่อนปลายประโยคของเธอดูแผ่วลงราวกับว่าเธอเขินที่จะพูดมันออกไป

 

"ไม่ต้องขอบคุณหรอก ขอแค่เธอยิ้มได้ก็พอแล้วล่ะ  .....ว่าแต่ที่นี่ร้อนไปนะ ฉันอยู่ที่นี่นานกว่านี้คงไม่ดี ฉันคงทนไม่ทำให้หิมะตกไม่ได้ ฉันไปก่อนนะแล้วตอนค่ำ พออากาศเย็นกว่านี้อีกหน่อยฉันจะมาหาใหม่" แจ็คว่า ก่อนจะเดินไปที่หน้าต่างเตรียมจะเหาะออกไปพร้อมสายลม

 

"เดี๋ยว เดี๋ยวก่อน!! ก่อนคุณจะไปช่วยบอกชื่อของคุณกับฉันได้มั้ย?" เอลซ่าดึงแขนแจ็คไว้

 

"แจ็ค ฟรอสต์ คือชื่อของฉัน" ว่าจบเขาก็ปล่อยตัวเองเหาะไปตามสายลมพร้อมกับไม้เท้าคู่กาย

 

"แจ็ค... ฟรอสต์..." เอลซ่าทวนชื่อนั้นอีกครั้งเบาๆ เธอมองตามสายลมที่พาเขาไป ก่อนจะยิ้มขึ้นมาอีกครั้ง วันนี้คงเป็นวันที่ดีของเธอจริงๆ โดยที่เธอไม่รู้เลยว่าจะเกิดเรื่องเลวร้ายขึ้นในค่ำคืนนี้.....

***************************************************************************

ขอบคุณที่เข้ามาติดตามอ่านกันนะคะ เราจะพยายามหาเวลามาแต่งต่อบ่อยๆค่ะ เราเองไม่คิดเหมือนกันว่าจะแต่งมาได้ถึงขนาดนี้ แหะๆ :)