ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : เปิดโปง
ณ ห้องโถงในเรือสำราญ
"เรียนท่านสุภาพสตรีและสุภาพบุรุษทุกท่าน เราจะไม่มีการจัดแสดงของประมูลใดๆทั้งสิ้น แต่เราจะมีการเปิดโปงโฉมหน้าตัวตนที่แท้จริงของชายผู้นี้แทน"เสียงหนึ่งดังออกมาจากไมค์ห้องควบคุม ก่อนไฟสปอร์ตไลท์จะฉายลงไปยังนายแจ็คเช่นเดิม ทำให้เกิดเสียงฮือฮาจากทุกคนในห้อง ไฟภายในห้องค่อยๆสว่างขึ้นพร้อมกับเสียงจากไมค์นั้นให้ทุกคนอยู่ในความสงบ
"ผมขอเริ่มจากประวัติการโจรกรรมของเขาก่อนนะครับ"เขาบอก ก่อนข้อมูลต่างๆจะปรากฎขึ้นบนจอ แสดงไปเรื่อยๆจากคดีเล็กไปจนถึงการปล้นร้านเพชรชื่อดังที่เขาป้ายความผิดให้กับลูกน้อง "และคดีล่าสุดที่ผมอยากให้ทุกท่านได้รับทราบโดยทั่วกัน.."
"แกว่านั่นใช่เสียงสารวัตรรึเปล่าน่ะ เอมิ" เจนนี่กระซิบถามคนข้างตัว ที่ตอนนี้กำลังสนใจภาพข่าวอย่างใจจดใจจ่ออยู่ตรงทางขึ้นลงเวที ส่วนพีโกะนั้นอยู่อีกฟากของเวทีกับชายหนุ่มFBIเชื้อสายจีน พาเอมิหันมาตอบรับเล็กน้อยก่อนจะหันไปสนใจโปรเจคเตอร์ต่อ
"ของประมูลในที่นี้เป็นฝีมือการโจรกรรมของเขาจากแหล่งเพชรพลอย เขาขโมยมันมาพร้อมกับเช่าเรือลำนี้เพื่อขายพวกมันโดยเร็วที่สุด แต่เขาก็พลาดเมื่อคุณxxxที่ถูกเขาฆ่าตายไปเมื่อหลายวันก่อน เกิดเรียกพวกตำรวจมาคุ้มกันโดยที่ไม่ได้ปรึกษา จึงทำให้ทั้งคู่มีปากเสียงกันและคุณก็ลงมือปิดปากเขาด้วยอาวุธที่เราพบ" เสียงจากไมค์เงียบไป ส่งต่อให้กับชายหนุ่มผมดำข้างเวที เร็นเดินขึ้นมาบนเวทีก่อนจะชูถุงพลาสติกที่ถูกปิดผนึกไว้อย่างดีภายในบรรจุมีดสั้นเล่มหนึ่งขึ้นมา
"มีดสั้นเล่มนี้เป็นมีดเล่มเดียวกับที่ฆาตรกรใช้ แม้ว่าเราจะไม่สามารถตรวจพบคราบเลือดใดๆหลงเหลืออยู่แล้ว แต่เราก็ได้รับการยืนยันจากร้านที่คุณซื้อมันมาว่าเป็นของคุณจริง คุณแจ็ค"
"และถ้าผมคาดการณ์ไม่ผิด คงจะมีการขัดขืนของผู้ตายก่อนจะสิ้นใจด้วย เพราะเราพบสิ่งนี้ซึ่งเขากำเอาไว้แน่น"เร็นกล่าวต่อ ก่อนจะชูอีกถุงที่เล็กกว่าขึ้นมาแทน
"คุณคงทราบว่าเราได้มันมาและรู้ดีด้วยล่ะว่าหลังป้ายยี่ห้อของรองเท้าแบรนด์นี้จะมีเลขรุ่นและรหัสสิ้นค้าที่ไม่ซ้ำกันเลย ซึ่งมันสามารถระบุถึงตัวคุณได้ คุณจึงนำมันไปซ่อน" เสียงจากไมค์พูดอย่างสุขุม
"แต่เสียใจด้วยที่ผมพบมันเขาโดยบังเอิญน่ะนะ คุณฆาตรกร" เสียงหนึ่งดังขึ้นจากข้างล่างเวที ชายหนุ่มผมยาวเอ่ยทีเล่นทีจริง ก่อนจะโยนรองเท้าที่ถูกห่อถุงปิดอย่างดีลงกับพื้นตรงหน้า "บังเอิญที่ไหนกันล่ะบอส" นามิที่อยู่ด้วยกันกระซิบกระซาบ ทำให้โชเซยักคิ้วส่งให้ สื่อว่าไม่เป็นไรหรอกน่า
"จากหลักฐานทั้งหมดนี้ มีอะไรจะปฏิเสธหรือคัดค้านมั้ยครับ คุณแจ็ค"ฮยอนจุงพูดสรุป
"เหอะ ฮะฮะฮะ ก็หลักฐานมัดตัวซะดิ้นไม่หลุดขนาดนี้ ยังจะให้ผมแก้ตัวอะไรอีกล่ะครับ คุณสารวัตร" ชายหนุ่มประชดประชัน "แต่คิดจะจับคนอย่างฉันน่ะหรอ ยังเร็วไป"
(By Paemi)
"เรียนท่านสุภาพสตรีและสุภาพบุรุษทุกท่าน เราจะไม่มีการจัดแสดงของประมูลใดๆทั้งสิ้น แต่เราจะมีการเปิดโปงโฉมหน้าตัวตนที่แท้จริงของชายผู้นี้แทน"เสียงหนึ่งดังออกมาจากไมค์ห้องควบคุม ก่อนไฟสปอร์ตไลท์จะฉายลงไปยังนายแจ็คเช่นเดิม ทำให้เกิดเสียงฮือฮาจากทุกคนในห้อง ไฟภายในห้องค่อยๆสว่างขึ้นพร้อมกับเสียงจากไมค์นั้นให้ทุกคนอยู่ในความสงบ
"ผมขอเริ่มจากประวัติการโจรกรรมของเขาก่อนนะครับ"เขาบอก ก่อนข้อมูลต่างๆจะปรากฎขึ้นบนจอ แสดงไปเรื่อยๆจากคดีเล็กไปจนถึงการปล้นร้านเพชรชื่อดังที่เขาป้ายความผิดให้กับลูกน้อง "และคดีล่าสุดที่ผมอยากให้ทุกท่านได้รับทราบโดยทั่วกัน.."
"แกว่านั่นใช่เสียงสารวัตรรึเปล่าน่ะ เอมิ" เจนนี่กระซิบถามคนข้างตัว ที่ตอนนี้กำลังสนใจภาพข่าวอย่างใจจดใจจ่ออยู่ตรงทางขึ้นลงเวที ส่วนพีโกะนั้นอยู่อีกฟากของเวทีกับชายหนุ่มFBIเชื้อสายจีน พาเอมิหันมาตอบรับเล็กน้อยก่อนจะหันไปสนใจโปรเจคเตอร์ต่อ
"ของประมูลในที่นี้เป็นฝีมือการโจรกรรมของเขาจากแหล่งเพชรพลอย เขาขโมยมันมาพร้อมกับเช่าเรือลำนี้เพื่อขายพวกมันโดยเร็วที่สุด แต่เขาก็พลาดเมื่อคุณxxxที่ถูกเขาฆ่าตายไปเมื่อหลายวันก่อน เกิดเรียกพวกตำรวจมาคุ้มกันโดยที่ไม่ได้ปรึกษา จึงทำให้ทั้งคู่มีปากเสียงกันและคุณก็ลงมือปิดปากเขาด้วยอาวุธที่เราพบ" เสียงจากไมค์เงียบไป ส่งต่อให้กับชายหนุ่มผมดำข้างเวที เร็นเดินขึ้นมาบนเวทีก่อนจะชูถุงพลาสติกที่ถูกปิดผนึกไว้อย่างดีภายในบรรจุมีดสั้นเล่มหนึ่งขึ้นมา
"มีดสั้นเล่มนี้เป็นมีดเล่มเดียวกับที่ฆาตรกรใช้ แม้ว่าเราจะไม่สามารถตรวจพบคราบเลือดใดๆหลงเหลืออยู่แล้ว แต่เราก็ได้รับการยืนยันจากร้านที่คุณซื้อมันมาว่าเป็นของคุณจริง คุณแจ็ค"
"และถ้าผมคาดการณ์ไม่ผิด คงจะมีการขัดขืนของผู้ตายก่อนจะสิ้นใจด้วย เพราะเราพบสิ่งนี้ซึ่งเขากำเอาไว้แน่น"เร็นกล่าวต่อ ก่อนจะชูอีกถุงที่เล็กกว่าขึ้นมาแทน
"คุณคงทราบว่าเราได้มันมาและรู้ดีด้วยล่ะว่าหลังป้ายยี่ห้อของรองเท้าแบรนด์นี้จะมีเลขรุ่นและรหัสสิ้นค้าที่ไม่ซ้ำกันเลย ซึ่งมันสามารถระบุถึงตัวคุณได้ คุณจึงนำมันไปซ่อน" เสียงจากไมค์พูดอย่างสุขุม
"แต่เสียใจด้วยที่ผมพบมันเขาโดยบังเอิญน่ะนะ คุณฆาตรกร" เสียงหนึ่งดังขึ้นจากข้างล่างเวที ชายหนุ่มผมยาวเอ่ยทีเล่นทีจริง ก่อนจะโยนรองเท้าที่ถูกห่อถุงปิดอย่างดีลงกับพื้นตรงหน้า "บังเอิญที่ไหนกันล่ะบอส" นามิที่อยู่ด้วยกันกระซิบกระซาบ ทำให้โชเซยักคิ้วส่งให้ สื่อว่าไม่เป็นไรหรอกน่า
"จากหลักฐานทั้งหมดนี้ มีอะไรจะปฏิเสธหรือคัดค้านมั้ยครับ คุณแจ็ค"ฮยอนจุงพูดสรุป
"เหอะ ฮะฮะฮะ ก็หลักฐานมัดตัวซะดิ้นไม่หลุดขนาดนี้ ยังจะให้ผมแก้ตัวอะไรอีกล่ะครับ คุณสารวัตร" ชายหนุ่มประชดประชัน "แต่คิดจะจับคนอย่างฉันน่ะหรอ ยังเร็วไป"
(By Paemi)
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น