รักสุดใจ^0^นายชาเขียว

ลำดับตอนที่ #2 : นายชาเขียว

        เช้าวันนี้อากาศกำลังแจ่มใสฉันเดินทางไปโรงเรียนด้วยรถไฟฟ้า
เส้นทางที่คนไม่ค่อยเยอะเท่าไรนัก

//////////////////////////ไม่กีนาทีฉันก็มาถึงโรงเรียน/////////////////////////////////

ยัยข้าวกับวินนี่คงกำลังมาไม่ถึง  ฉันไปหาอะไรกินรอดีกว่า

/////////////////////////////โรงอาหาร////////////////////////////////////////

"ป้าจ๋าข้าวมันไก่ไม่เอาหนังค่ะ"  

"ได้ลูก"   เสียงป้าคนขายพูดขณะสับไก่ให้ฉัน

หลังจากนั้นฉันก็มานั่งกินจนเกลี้ยง   
สิ่งสำคัญที่ลืมไม่ได้เด็ดขาด!   นั่นคือ   "ชานมเผือกไข่มุกปั่น" แสนอร่อยนั่นเองค่ะ    ฉันชอบกินเผือกมากเลยค่ะ รู้สึกว่าจะชอบตั้งแต่ ม.1 และก็ชอบมาตลอดไม่เบื่อเลย

/////////////////////////////ร้านชาไข่มุก//////////////////////////////

"ป้าครับ..ขอชาเขียวไข่มุกปั่นที่หนึ่งครับ"

ชายหนุ่มรูปงามกำลังสั่งอยู่ก่อนแล้ว  ดูท่าทางน่าจะเป็นพี่ม.6

"ป้าขา...เอาชานมเผือกไข่มุกปั่นแก้วหนึ่งค่ะ "

"จ๊ะ..หนูเค้ก  แหม!หนูเค้ก กับพ่อโซดาเนี่ยกินเหมือนเดิมกานทุกวันเลยนะเนี่ย"

คำพูดของป้าคนขายทำให้เราหันมามองกานโดยบังเอิญ

/////////////////////////////ชั่วโมงเรียนคาบเช้า/////////////////////////

"เค้ก"  "เค้ก "   "แพนเค้ก"

"อะไรข้าว เรียกซะดังเลย"

"ก็เนี่ยเค้าจะไปเลือกชมรมกานแล้วนะ"

"อืมๆๆ  ไปซิ"

เราสองคนเดินไปยังห้องประชุมใหญ่

แต่ล่ะชมรมก็พรีเซ้นต์ไปเรื่อยๆๆ   แต่ชมรมที่ฉันกับยัยข้าว และวินนี่
มีความเห็นที่ต้องกานว่าจะเข้าคือ   "ชมรม..อาสาพัฒนาชนบท"
นั่นเอง

"พี่ค่ะ  หนูมาขอลงชื่อกันอะค่ะ"  ยัยวินนี่พูดกับพี่ที่ยืนอยู่หน้าชมรม

"จ๊ะ"   พี่คนนั่นตอบพร้อมส่งใบสมัครให้พวกเรา

/////////////////////พักกลางวัน///////////////////

ฉันขอแยกกับเพื่อนๆๆไปเข้าห้องน้ำระหว่างทางที่เดิน

"โอ๊ย!"  ฉันชนอะไรบ้างอย่าง

"นี่เธอ!  อ๋อ.. ยัยเผือกเดินยังไงฮะ ชาเขียวฉันหกหมดแล้ว"

เค้าเปลี่ยนไปจากตอนเช้ามาก  แต่แพนเค้กหรอจะกลัวรู้จักฉันน้อยไปซะแล้ว

"นายชาเขียว   ขอโทษแล้วกันฉันไม่มีตาข้างอะ  แล้วแต่ฉันก้ไม่เหล่พอที่จะเห็นด้วย"

"เธอ!!!!!!!!!!!!!!! "ท่าทางนายนั่นจะโกรธ

"ขอตัวล่ะ"  

ฉันฟอร์มไม่ใส่ใจกลัวแต่พอพ้นมาฉันโล่งใจที่สุด

"เกือบไปแล้วเรา"