คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #13 : Chapter 12 [ผีหลอก~]
Chapter 12 ผีหลอก~
อ้ะ ไฟเปิดแล้ว โหย ฉันยิ่งกลัวความมืดอยู่ แต่เหนือสิ่งอื่นใด ฉันกลัวผีมากที่สุด
ส่วนเสียงโครมเมื่อกี้คือผลจากการที่ฉันถีบผี(?)ตกเตียง ไม่ได้แรงเลยนะ แค่จากหัวเตียงไปปลายเตียงและลงไปจูบพื้นพรมอย่างสวยงามแบบที่ให้ตายก็ไม่อยากเอาอย่าง ไม่ได้แรงเลยซักนิ๊ด
ไหนๆ ไปดูผลงานตัวเองให้เต็มตาหน่อยซิ
...
เอ่อ... นั่นมันฟิล์มนี่ มาทำอะไรที่บ้านฉันเนี่ย หนอย~ แถมยังแกล้งฉันอีก แต่ก็สมน้ำหน้าแล้วที่โดนถีบตกเตียง หึ
“โอย~”
“ไงหละไอฟิล์ม สมน้ำหน้า อยากแกล้งดีนัก ถ้าคอหักตาย ได้เป็นผีสมใจแน่”
“โดนซะบ้างก็ดี เชอะ”
“โหย เธอที่แรงเยอะชะมัด ถีบฉันจนตกเตียงเลยเนี่ยเห็นมั้ย”
“ไม่เห็น นายปิดไฟเองนี่”
เอ้อ งั้นเสียง กริ๊ก ตอนแรกหลังจากที่ฟิล์มแกล้งปิดไฟเนี่ย.. คงเป็นเสียงฟิล์มเปิดไฟฉายส่องหน้าตัวเองสินะ แหะๆ มัวแต่ตกใจเลยไม่กล้าไปมองตรงๆ นี่ถ้าฉันไม่กลัวผีคงจับได้ตั้งแต่ตอนนั้นแล้วสินะ แต่ช่างเถอะ บทสรุปตอนนั้นคงไม่สะใจเท่าตอนนี้อ่านะ ฮะๆ เล่นไปจูบพื้นแบบนั้นเนี่ย~…
หลังจากที่ซ้ำเติมฟิล์มพอเป็นพิธีให้สนุกสนาน ฉันก็ให้พาสองคนนั้นให้ไปนั่งคุยกัน
ดีๆที่ห้องนั่งเล่น ไม่ใช่ให้ฉันกับไอซ์นอนคุยกับฟิล์มที่ยังระบมอยู่ที่พื้น
“แล้วนายมาที่คอนโดฉันถูกได้ไงเนี่ย” ฉันเปิดฉากถามเป็นคนแรก
“ก็ไอไอซ์เคยบอกไว้หนะสิ”
“แล้วนายเข้ามาในนี้ได้ยังไง” ตามด้วยไอซ์ที่ถามต่อ
“ห้องไม่ได้ล็อก เข้ายากมากมาย” เอ่อ โอเค ขอโทษที่ลืมล็อกห้อง
“แล้วนายมาที่ห้องฉันทำไม” นี่แหละที่สำคัญ จะมาที่ห้องฉันทำไมมืดๆค่ำๆ คงไม่ได้มาเผื่อหลอกเป็นผีแกล้งฉันให้สะใจเล่นแล้วก็กลับหรอกนะ (ถึงแม้ตัวเองจะเจ็บตัวก็ตาม)
“ก็แค่จะตามมาดูว่าเพื่อนตัวเองเป็นยังไงบ้างก็เท่านั้น แต่ไปหาที่ห้องก็ไม่เจอ เลยคิดว่ายังไงก็คงอยู่ที่นี่ แล้วก็จริงๆด้วย ได้เจอทั้งเพื่อนทั้งชอตเด็ด หึหึ อย่าคิดนะว่าไม่เห็นว่าพวกเธอทำอะไรกัน แหม หวานซะจนมดขึ้นทั้งคอนโดแล้วมั้งเนี่ย”
“โอเคๆ พอแล้วๆ ไม่ต้องสาธยายเพิ่มแล้ว -//-” พูดถึงทีก็หน้าแดงเลยนะนายไอซ์
“อืมๆ นี่ไง เพื่อนนายโอเค ทีนี้พวกนายก็กลับไปได้แล้ว”
“โห่ ฉันเพิ่งมาถึงนะ จะให้กลับแล้วหรือไง”
“แน่สิ จะรอดูฉันอาบน้ำรึไง”
“ได้ก็ดีสิ” โห เรื่องอย่างงี้นี่ ตอบพร้อมกันเลยนะ
“หนอย~ หื่นจริงเลยพวกนายเนี่ย กลับไปเลยๆ”
ไม่รอฟังคำตอบแล้ว ฉันจัดการผลักนายหื่นทั้งสองไปที่หน้าประตูทันที
“พรุ่งนี้เจอกัน บาย”
ปัง !!!
ต่อด้วยคำลาสั้นๆจากฉันและปิดประตู เฮ้อ เรื่องวุ่นๆก็ผ่านไปซักที
ง่วงจริงๆเลย ไปนอนดีกว่าเรา
-----:+:+:+:+:+:+:+:+:+:-----
ห่างหายไปหลายวันเลยนะคะ
ต้องขอโทษด้วย
ช่วงนี้งานสังสรรมันเยอะแยะมากมาย
ทำให้ไม่ค่อยมีเวลาว่างเลย
แต่คราวนี้มาแถมให้เลยทีเดียว 3 ตอน
^ ^ แล้วพบกันใหม่ปีหน้านะคะ
ความคิดเห็น