คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : วันที่เปลี่ยนแปลงไป
ตอนที่ 1 วันที่เปลี่ยนแปลงไป
“ กรี๊ด ! ฉันจะทำไงดีเนี่ย”
ฉันกรี๊ดลั่นห้อง เนื่องจากน้องชายของฉันต้องการเงิน เพื่อไปจ่ายค่าเทอมที่ขอผ่อนผันไว้กับทางโรงเรียนหลังจากที่ทางโรงเรียนเรียกเก็บค่าเทอมมา 4 เดือนแล้ว เพราะฉันไม่รู้ว่าจะหาเงินมาจากที่ไหน งานพิเศษที่ฉันกำลังทำอยู่ฉันก็ดันทำซุ่มซ่ามไปทำแจกันลายครามของรักของหวงของเจ้านายตกแตกซะอย่างนั้น เลยถูกเจ้านายตะเพิดออกจากงานฉันเนี่ยงี่เง่าเนอะ งานใหม่ก็ยังหาไม่ได้ ในระหว่างที่ฉันกำลังหาวิธีที่จะหาเงินให้ได้เร็วที่สุดนั้นก็มีเสียงเคาะประตูห้องดังขึ้น
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
“ ค่ะ “
ฉันเอ่ยตอบรับแล้วเดินไปที่ประตูห้องแล้วเปิดมันออกออก และสิ่งที่ปรากฏที่หน้าประตูก็คือ....
“ หนูจ๊ะ หนูน่ะ ค้างค่าเช่าห้องน้ามา 3 เดือนแล้วนะ ”
อือ...ก็นั่นแหล่ะค่ะ คนที่ยืนอยู่หน้าประตูห้องของฉันก็คือน้าลีลาวดีเจ้าของห้องคอนโดที่ฉันเช่าอยู่นั่นเอง
“ โธ่....น้าลีคะเห็นใจฟ้าหน่อยเถอะค่ะ ฟ้ายังไม่มีเงินจ่ายจริงๆ ขนาดค่าเทอมของพฤกษ์กับฟ้า ฟ้ายังไม่ได้จ่ายเลย ขอร้องล่ะค่ะน้าลี ขอเวลาให้ฟ้าอีกสักเดือนนะ ”
“ น้าขอโทษนะจ๊ะ น้าคงให้เวลาหนูเต็มที่แค่ 1 สัปดาห์เท่านั้น “
“1 สัปดาห์อย่างนั้นเหรอคะ ค่ะเข้าใจแล้วค่ะ ฟ้าจะหาเงินมาให้เร็วที่สุดค่ะ ขอบคุณน้ามากนะคะที่ยังปราณีฟ้าให้เวลาฟ้าหาเงินอีก 1 สัปดาห์”
หลังจากนั้นน้าลีลาวดีก็เดินออกไป เอาล่ะค่ะ เอาเป็นว่าฉันขอแนะนำตัวก่อนแล้วกันนะคะ ฉันชื่อว่าเฟื่องฟ้า อาทิตย์อัสดง เรียกว่าฟ้าเฉยๆก็ได้ค่ะ ส่วนอายุตอนนี้ก็ 18 ปีแล้วค่ะ ส่วนน้องชายของฉันเขาชื่อว่า
ราชพฤกษ์ อาทิตย์อัสดง เรียกว่าพฤกษ์เฉยๆก็ได้ น้องชายของฉันอายุ 16 ปี ส่วนพ่อกับแม่ของพวกเราเสียชีวิตไปตั้งแต่พวกเรายังเด็กมาก เลยเหลือกันอยู่ 2 คนเท่านั้น ถ้าถามถึงญาติพี่น้องคนอื่นๆล่ะก็ ไม่มีหรอกค่ะ เอาล่ะค่ะ เข้าเรื่องกันดีกว่า หลังจากนั้น ฉันก็เดินออกไปจากห้อง แล้วก็เดินไปเรื่อยๆจนถึงสวน
สาธารณที่หน้าปากซอยคอนโด และแล้ว.....สายตาของฉันก็เหลือบไปเห็นหินก้อนหนึ่ง มันมีสีฟ้าน้ำทะเลสดใส แล้วฉันก็หยิบมันขึ้นมาแล้วเดินกลับไปที่ห้องอีกครั้งเพราะไม่รู้ว่าจะอยู่ที่นี่อีกทำไม
เวลาผ่านไป 10 นาที
ฉันมองดูก้อนหินที่เก็บมาอยู่นานเพราะตั้งใจว่าจะต้องรู้ให้ได้ว่าก้อนหินนี่มาจากที่ไหนทำไมมันถึงได้สวยนักก็ไม่รู้ และแล้วสิ่งที่ไม่คลาดฝันก็เกิดขึ้น
พรึบ พรึบ
อยู่ๆไฟทุกดวงในห้องก็ดับลงโดยไม่มีเหตุผลแล้วจู่ๆก็มีแสงสีฟ้าส่องสว่างออกมาจากก้อนหินในมือของฉัน ด้วยความสงสัยฉันก็เลยยกมือข้างที่มีหินขึ้นมาเพื่อดูให้รู้ว่ามันเป็นเพราะอะไร และสิ่งที่ปรากฏก็คือ ที่หินก้อนนั้นมีตัวหนังสือสีขาวสว่างลอยขึ้นมามันเป็นตัวหนังสือที่ดูแปลกตามาก แต่ไม่รู้ว่าทำไมฉันถึงได้อ่านมันออกเหมือนเป็นภาษาบ้านเกิด ตัวหนังสือนั้นเขียนไว้ว่า
‘ เจ้าคือนางผู้ถูกเลือกจากฟากฟ้า ให้มีพลังแห่งเทพเพียงหนึ่งเดียว พลังของเจ้านั้นมีไว้เพื่อเปิดเผยความลับในจิตใจของผู้อื่น ส่วนนามของพลังนั้นเจ้าจงค้นหาด้วยตนเองเถิด ’
หลังจากที่อ่านฉันอ่านจบทุกๆอย่างก็กลับมาเป็นเหมือนเดิม
เช้าวันต่อมา
ฉันเดินออกไปจากคอนโดเพื่อหางานทำใหม่อีกครั้ง แต่แล้วอยู่ๆฉันก็ได้ยินอะไรที่ต่างไปจากเดิมสงสัยใช่ไหมว่าทำไมฉันถึงสามารถออกหางานทำได้โดยที่ไม่ต้องไปเรียน นั้นก็เพราะว่า....วันนี้เป็นวันหยุดจ้า ในระหว่างที่ฉันเดินออกหางานแต่เช้าพร้อมกับเพื่อนสนิทของฉันอีก 2 คน คนแรกเธอชื่อว่า กรรณิการ์ เธอเป็นสาวน้อยที่น่ารักสดใส ดวงตาเธอกลมโตสีฟ้าน้ำทะเล ผมยาวสลวยถึงกลางหลังสี้น้ำตาลอ่อนกิริยาท่าทางเป็นคุณหนูโดยแท้ ส่วนอีกคนชื่อว่า หน้าวัว เธอออกจะดูเปรี้ยวไปนิดแต่ว่าไม่รู้ว่าทำไมฉันถึงได้ยินเสียงแปลกที่พูดถึงฉันและยัยณิ(เป็นชื่อเล่นของกรรณิการ์ค่ะ)ว่า
‘ ชิ ! คิดว่าตัวเองสวยนักหรือยังไงยะยัยกรรณิการ์ ยัยเฟื่องฟ้านี่ก็เหมือนกันเป็นคนรึเปล่าก็ไม่รู้มีคนที่ไหนเขาผมสีแดงอย่างกับเลือด ตาก็ทองซะอย่างนั้นถึงยัยนั้นจะสวยแต่ฉันก็ไม่ยอมรับหรอกย่ะ’
และเสียงนั่นฉันก็จำได้ว่าเป็นเสียงของยัยหน้าวัวแน่นอน แต่เรื่องที่พูดกับเสียงที่ได้ยินมันคนละเรื่องกันเลยนะ(ตอนนี้กำลังคุยกันอยู่นะคะ) เป็นไปไม่ได้!! ทั้งๆที่พวกเราก็คุยเรื่องหางานทำกันทั้งนั้น แต่ทำไมเสียงที่ได้ยินแทรกมานี่!ฉันไม่เชื่อ ไม่เชื่อเด็ดขาด เอ๊ะหรือว่า...... อยู่ๆฉันก็นึกขึ้นได้ว่าก้อนหินที่เก็บได้เมื่อวานมันมีอะไรบอกไว้นั่นก็คือพลังบางอย่างที่ฉันได้มาแต่ก็ยังไม่รู้อยู่ดีว่าพลังที่ว่านี่ทำไมต้องเป็นฉันคนเดียวที่มี เป็นคนอื่นไม่ได้เหรอ
ในระหว่างที่ฉันคิดไม่ตกอยู่นั้น อยู่ดีๆก็
พลั่ก โครม เคล้ง
“ ขอโทษค่ะ ขอโทษจริงนะคะ ฉันไม่ได้ตั้งใจ”
“ เธอเดินยังไงของเธอเนี่ย ตาไม่มีให้ดูรึไง ”
อือ....ฉันเดินชนคนอื่นอ่ะแถมเป็นผู้ชายด้วย ของล่วงกระจายเต็มพื้นเลยทั้งของเขาแล้วก็ของฉันด้วย พอฉันเงยหน้าขึ้นไปมองเจ้าของเสียงนุ่มๆทุ้มๆนั้นมันก็แบบว่า ว๊ากกกกกกก! คนบ้าอะไรกัน บ่แม้นหล่อธรรมดาเด้อ แต่เพิ้นหล่อหลายๆ หล่อลากไส้ หล่อเยี่ยมกู้ด ไม่รู้จะหาคำไหนมาบรรยายความหล่อของเขาเลยจริงๆ คิ้วเข้ม ดวงตาเรียวคมอย่างกับตาเหยี่ยว นัยน์ตาสีดำสนิทเลย จมูกโด่งเป็นสัน ริมฝีปากเรียวสวย ใบหน้าเรียวคมเข้ม ผิวขาวอมชมพูนิดๆ รูปร่างสูงโปร่ง เท่าที่ดูๆนะ เขาน่าจะสูงประมาณ 180 กว่าๆได้มั้งนั่น แต่ว่าฉันสิสูงแค่ไหล่เขาเองอ่ะ พอๆๆเลิกๆๆเดี๋ยวคนอ่านละลาย เอาเป็นว่าเขาหล่อมากก็พอนะ (อ๊ากกกกกกก!จะหล่อไปไหนคนเขียนละลาย) ถึงจะหล่อก็เหอะแต่ทำไมปากไม่ดีอ่ะทั้งๆที่ดูเป็นลูกคนมีเงินแท้ๆหลังจากที่เขาว่าฉันเสร็จแล้ว เขาก็เก็บของๆตัวเองแล้วเดินหนีไปทันที
ความคิดเห็น