คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : ปะทะยกสุดท้าย
หลัาที่หมอเหม หันมาเเล้วพูัล่าวออมา ัวอหมอเหม็รู้สึเหมือนลอยึ้นไปบนท้อฟ้าเเละร่วลมาสู่พื้นิน้วยวามรุนเเรนุพูไม่ออ
“ ฮ่าๆ โยหลอเเล้วไอ้มนุษย์โ่ ิว่า้าะโยเ้าโ่วบุมอย่านั้นหรอ อามะบะ เพียแ่นี้ิะวบุมัวเราหรอ ” ่อนที่เท้าออมนุษย์ะเยียบหัวอหมอเหมนั้นพ่อหมอไ้ลิ้นสุำลัเเละใ้าบที่นำออมาฟันับเ้าไป้นาหน้าออมนุษย์นนั้น นทำให้มันหยุะั มอบาแผลอนเอ ่อนะนำาบอัวเอออมาอีรั้พร้อมทั้ยาบึ้นรออนเเละบริรรมาถา เเละเเผลที่หมอเหมไ้ทำไว้็่อยๆสนิทล ทำให้หมอเหมถึับาโไม่ิว่าอมนุษย์รหน้าสามารถใ้อามไ้้วย มันหันมามอหมอเหมเเล้วึวิ่เ้าใส่อีรั้หนึ่ หมอเหมใ้าบในมือรับาบออมุษย์นเเรแถบหมฟันมาทา้าย็รับทีถอยที นหมอเหมเริ่มไม่มีเเรรับาบเเล้ว้วยวามที่นแ่ราเเล้วเเละไม่ิว่าะ้อเอับอมนุษย์แปลประหลาแบบนี้ าบสุท้ายออมนุษย์ึฟันเ้าที่้นอัับหัวลิ้ปลิวไปไม่ใล้ร่านนั ร่าั้เเ่ลำัว่อยๆล้มลเป็นภาพที่วนสัเว นั เหล่าลูศิษย์่าร้อโวเวหนัหนา เมื่อ อมนุษย์นนั้นไ้สัหารหมอเหมามำสั่เป็นที่เรียบร้อยเเล้วมันึ้าวเินไปหาเหล่าลูสมุนอหมอเหมที่ยืนัวเเ็ใทำอะไรไม่ถูบาน็ล้มลี่แบ้า บาน็สลบบ้าเเล้วเเ่ละน เมื่อมันหยุเินพร้อมทั้เรียมยาบในมือะฟันที่เหล่าลูน้ออหมอเหมที่สิ้นีวาไปเเล้วนั้นปราเสียหนึ่ัึ้นที่ ายป่า้านหนึ่
“ หยุเถอะโยม่อรรมเพียเท่านี้เถอะ บาน็ไม่ไ้รู้เรื่อ้วยเลย ปล่อยเาไปเถอะโยมถือว่าอามาอบิบา ีว่าสร้ารรมไม่รู้ับัสิ้น”เสียอบุลปริศนาไ้ัึ้นมาัารระทำออมนุษย์ัวนั้น
อมนุษย์ร่าให่ไ้่ให้ไปมอึเห็นว่าผู้ที่ัวานนั้นือพระรารูปหนึ่ที่ผิวายาวสะอาัับเรื่อนุ่มห่มทีู่ะสปรเล็น้อย หยุยืนมอมาทาน้วยรอยยิ้มอย่าเป็นมิร ร่าอมนุษย์รหน้าึทำารพุ่เ้าใส่พระรารหน้า้วยเาัวเอหวัให้เาทะลุออพระนัล่าว เเ่เมื่อเือบะถึัวพระนั้นร่าอมันมีอัน้อหยุะัลาันสร้าวามุนให้นเอ
“ หยุสร้ารรมหนัเถอะ ในเมื่อนที่วรเสียเเล้ว็เสียเเล้วที่เหลือ็ให้เป็นหน้าที่อรรมมันระทำเถอะโยม” เสียอันใสเหมือนระัไ้ัออมาาพระรารหน้า้วยวามเรียบ่ายปราศาวามโรธไ้ๆ
“ ท่านมิเี่ยวอับมันผู้นั้นใ่หรือไม่เพียแ่้อาร่วยเหลือเพื่อนมนุษย์เท่านั้น ??? ” เสียทุ้มหนััออมาาร่าอมนุษย์รหน้า พระราไม่ไ้อบอะไรเพียพยัหน้า้วยลอยยิ้ม
“ ยอมไ้ เมื่อผู้อทานสมวรไ้ทานามำสั่ผู้เป็นนาย ” มันึละาทุนเเละเินไปที่ศพนั้นเเล้วับไปที่อาาศที่ว่าป่าว นถึับทำให้พระรารูปนั้นเอยปาออมา
“โยมปล่อยเ้าไปามทาไม่ไ้หรือ เ้าลายเป็นเพียวิาบาปธรรมาเท่านั้น ให้เป็นไปามทาแห่อรรมเถอะโยม ”
“มิไ้หลอ ภิษุ ผู้เริ านอเราหลัาสัหารเเล้ว้อนำวิามันผู้นี้ไป้วยเพื่อถูลโทษานายอเรา ท่าน่วยไ้เท่าที่่วยเถอะ อย่าไ้เรียร้อเยอะเลย นายเราฝามาบอว่าะมาราบออภัยในภายหลั ภิษุผู้เริเอย ” เมื่ออมนุษย์ล่าวบร่า็่อยๆลายเป็นฝุ่นเเละหายไปพร้อมับเสียร้อโหยหวนออาาร์ยเหมที่ลายเป็นวิา
“อามา ่วยท่านไ้เท่านี้ริๆ โยมพี่เหม ่วเพียลูหลานอท่านเท่านั้นไม่สามารถ่วยีวิเเละวิาให้หลุพ้นเาะห์รรมให่นี้ไ้ริๆ ” หลัล่าวบร่าพระรารหน้า็่อยๆหายไปเหมือนไม่เยอยู่รนี้เลย ส่วนพวลูน้ออหมอเหม็สลบันทั้หม เป็นอันบภาริเเรอ อมนุษย์รหน้า
ความคิดเห็น