รักเธอได้ไหม ยัยหูแมว

ลำดับตอนที่ #1 : บทที่ 1 การพบกัน

บทที่1 การพบกัน

 

“วันนี้เรามีนักเรียนใหม่1คนนะคะ เอ้า! เข้ามาแนะนำตัวให้เพื่อนๆรู้จักหน่อยสิจ๊ะ ”

ทันทีที่มีเสียงย่ำเท้าเข้ามาทุกคนก็หันไปมองเป็นตาเดียว ภาพที่ทำให้ทุกคนตะลึงนั่นก็คือ เด็กม.ปลายผมสีน้ำเงิน เดินเข้ามาเงียบๆ แบบไม่ได้ใส่ใจอะไร  ‘โรงเรียนนี้ก็คงไม่แย่เท่าไหร่มั้ง สงบดี ครูกับนักเรียนก็ดูธรรมดาสไตล์ต่างจังหวัด ’ เขาคิด เมื่อนักเรียนในห้องตะลึงได้สักพัก ก็หันกลับไปคุยเหมือนเดิม โดยเติมเรื่องหนุ่มหัวน้ำเงินเข้าไปด้วย  “ แนะนำตัวหน่อยสิจ๊ะ ” ผู้เป็นครูท้วงเมื่อเห็นนักเรียนใหม่เงียบ “ไม่ดีกว่าฮะคุณครู” เขาปฏิเสธโดยใช้น้ำเสียงเรียบง่ายเพื่อหลีกเลี่ยงการใช้เสียงดัง  “เพื่อนเราคนใหม่ชื่อ ‘ลี’นะจ๊ะ  เดี๋ยวเธอช่วยไปนั่งข้างๆคนที่นั่งริมหน้าต่างด้านนู้นนะจ๊ะ ”..

    “ฮ้าววววว....” เสียงหาวหวอดๆจากสาวน้อย สวมฮู้ดสีขาว ที่เผลอหลับไปก่อนหน้านี้ในคาบโฮมรูม ค่อยๆตื่นจากฝันหวาน นัยย์ตาของเธอ เป็นประกายสีน้ำตาลสวย แม้ว่าจะเพิ่งตื่นก็ตาม ผมของเธอเป็นสีน้ำตาลอ่อน ออกไปทางสีชา และดูนุ่มเรียงเส้นสวยไม่เหมือนกับเด็กต่างจังหวัดธรรมดาๆ โครงหน้าได้รูปสวย เข้ากับเรียวปากสีชมพูระเรื่อ และผิวนวลเนียนน่าลูบไล้ แม้ว่าจะมีคราบน้ำลายติดอยู่ที่แก้มก็ตาม ..  เธอค่อยๆเช็ดน้ำลายออกจากแก้มอย่างไม่ทันสังเกตว่ามีคนมานั่งข้างๆ


    “อันอัน” เสียงเรียกชื่อสาวน้อยคนดังกล่าวจากเพื่อนของเธอที่นั่งด้านหน้าเธอนั่นเอง  “อะไรเหรอข้าวปั้น”  “ไม่คิดจะทำความรู้จักกับเพื่อนใหม่ไว้หน่อยหรอ ?” “ไหน ไม่เห็นมี” สาวน้อยคงจะตาถั่วกระมัง เธอจึงมองไม่เห็น ดังนั้น เพื่อนใหม่จึงต้องทำหน้าที่สะกิดเธอ ให้หันมาสังเกตเห็นตัวเขา ทันใดนั้นเธอร้อง ”ว๊ายยย!”   “ร้องตกใจทำไมยัยบ๊อง!! ฉันก็ตกใจเธอเหมือนกันนะ!!” ลี หนุ่มมาดนิ่งเพลอหลุดพูดออกมาด้วยความตกใจ “หนอยแน่ะ! ขอดูหน้าหน่อยซิ !” อันอันฉุนกึกขึ้นมาทันทีที่ได้ยินประโยคนั้น เธอจึงหันไปคว้าแว่นสายตาสั้นอันหนาเตอะของเธอมาใส่


      สิ่งที่เธอเห็นคือ  หนุ่มม.ปลายผมสีน้ำเงินสลวย กับใบหน้าเรียวยาว เข้ากับปากและตา เรียวได้รูปรับกับจมูกโด่งได้พอดี   ถึงแม้จะเป็นผู้ชาย แต่ผิวไม่ได้หยาบกร้าน แต่กลับมีผิวขาวนวลมีเลือดฝาด ดูบอบบางน่าทะนุถนอม แต่สิ่งที่เธอคิดคือ ‘ผู้ชายคนนี้พูดจาน่าหมั่นไส้ชะมัด!!’ ว่าแล้วก็พูดต่อ “นายเป็นใคร กล้าดียังไงมาเรียกชั้นว่ายัยบ๊อง!!” ถึงตอนนี้ จากที่ลีแค่ตกใจ ก็ชักจะยั๊วะขึ้นมาซะแล้วสิ “ฉันก็เป็นคนน่ะสิ เธอจะมีปัญหากับฉันหรอยัยแว่นหนาเตอะ!!” “หนอยแน่ะ ก็แค่สายตาสั้นเอง นายจะมีปัญหากับแว่นชั้นหรอไง !!”


   เกิดสงครามวาทะขนาดย่อมในห้องเรียน อันแสนจะธรรมด๊าธรรมดา แต่หารู้ไม่ว่า เหตุผลที่สาวน้อยอันอันใส่ฮู้ดนั่นแหละ คือสิ่งที่ได้เปลี่ยนชีวิตพวกเขาไปมากมาย และจะทำให้พวกเขาทั้งคู่ได้ประสบพบเจอเรื่องราวต่างๆ อย่างไม่คิดเลยว่าจะได้เจอ  ติดตามต่อในบทถัดไป