Soul Girl Nightmare

ลำดับตอนที่ #1 : เรื่องเล่า

เมื่อตอนฉันอายุ 10 ขวบ จำได้ลางๆว่า ตอนนั้นคุณยาย อายุ95ปี ท่านไม่ได้หลับมา 29วัน เต็มๆ

ตอนแรก น่ะ ฉัน ถามคุณยายตลอด "ทำไมคุณยายไม่นอนครับ" คุณยายจะตอบอย่างคนแก่ ว่าไม่ง่วง แต่ พักหลัง แกนั่งเก้าอี้โยกไปมา ร้องเพลงกล่อมเด็กอยู่ตลอด ฉันก็ถามคำถามนี้กัคุณยาย
"หลับไม่ได้"
"หลับไม่ได้"
"หลับไม่ได้"
"หลับไม่ได้

เหมือนกับแกกำลังเสียสติ แกตอบวนไปวนมาอยู่ทั้งวัน

จนคุณพ่อ เชิญหมอมากี่รายต่อกี่ราย ทุกคนลงความเห็นเหมือนกันว่า
คุณยายเป็นโรคซึมเศร้า เหมือนคนแก่ทั่วๆไป

ตอนนั้นฉันคิดว่าอีกไม่นานคุณยายก็คงหายเป็นเหมือนเดิม

ฉันเคยถามแม่ด้วย คุณยายเป็นไร

ตอนนั้นรู้สึกว่าแม่จะบอกว่า "ที่คุณยายไม่กินข้าว เพราะแกไม่หิวน่ะลูก"

ฉันยังงงก่ะคำตอบเลย

แล้ววันที่ 30 ที่คุณยายไม่หลับ

ฉํนไปเล่นอยู่ริมคลอง กับเพื่อนเด็กแถวๆนั้น ชื่อไอ้จ้อย กับ ไอเบิ้ม พวกเราจับปลา เล่นน้ำจนเย็น จนเหลือบไปเห็นเด็กผู้หญิงใส่เสื้อสีดำ เดินไปมาอยู่อีกฝั่ง
ตอนแรกพวกเราก็ไม่สนใจ จนฉันเห็นเธอมาหยุดริมคลองแล้วหายไป
ไอจ้อยมันตกใจมาก

"เด็กตกน้ำ ไปช่วยเร็ว"

ทำอะไรไม่ถูกเลย เห็นไอจ้อยกับไอเบิ้มดำผุดดำโผล่อยู่นาน แล้วมันก็หายไป
ฉันตกใจรีบดำไปช่วย

................................................

เฮ้ย ! เอ็งจะช่วยพร้อมกันสองคนเลยเหรอ
 จะเล่นเกมก็เล่นไป ไป บอกให้นั่งฟังอย่างเดียว

"ตึ๊ง ตึ่ง ตึ๊ง " เสียงจากลำโพงคอมดังขึ้น

ว้าวเลเวลอัพแล้วโหนั่งเก็บทั้งวันเปลืองไฟชิบ เลย

อย่ามาบ้าสิไอ้หอย นี่มันคอมบ้าน ข้านะว้อย ไฟฟ้าก็บ้านบ้านข้าด้วย  เสียอารมณ์เล่าหมด 

โจกเงื้อมมือไปคว้าโทรศัพท์ที่ว่างใกล้ๆโนตบุ๊ก ที่กำลังเปิดแสกนไวรัสอยู่

เอ็งจะโทรไปหาใครวะบักหำ
หาแม่เอ็งสิ
"แค่นี้ด่าแม่หรอ"  หอยลุกจากโตะคอม
0-2-464-5128 ตู้ด ตู้ด
โจ๊กกดโทรศัพท์  เพื่อโทรออก

เห้ย เอ็งโทรไปไหน
หาแม่เอ็งใน

กำนึกว่าแมร่งพูดเล่น  โถ โถ พ่อคนหล่อ แกก็รู้ว่าข้าต้องมาเล่นคอมบ้านเอ็งเพราะไร

ทำไมจะไม่รู้ ก็แม่เอ็งไล่ออกมาใน นั่งเล่นทุกวันจนจะกลายเป็นซอมบี้อยู่มะรมมะร่อ
เปรี้ยง! เสียงฟ้าผ่าดังขึ้น จนไฟหน้าคอมกระพริบ พรึ่บพรึ่บ

ไอ้หอยปิดคอมเดี๋ยวนี้ ฟ้าจะผ่ากะบาลอยู่และ นั่งเล่นอยู่ได้

โจ๊กวางโทรศัพท์ลุกไปปิดหน้าต่างอย่างแรง
ปั้ง ปั้ง

อาไรน้า ไม่ได้ยิน

บอกให้ปิดคอม ท่ามันเสียข้าจะไปยกคอมบ้านเอ็งไปขายแล้วซื้อเครื่องใหม่มา

แปปนึงอีก 2 เปอร์เซนต์

cannot sever
ไอคอน แจ้งเตือน แสดงเต็มหน้าจอ
คอมเป็นไรว้า กะลังมันเลย 

โจ๊กเดินมาใกล้ๆ พร้อมสายโมเด็มในมือ


อ๋อรุละ หมามันดึงสายทิ้ง"

แกทำแบบนี้คอมมันจะเจ๊งได้นะว้อย พวกใช้คอมไม่เป็นก้อเงี้ย"  หอยพูดจบก็ ปิดเกมที่เด็กสมัยนี้ตั้งชื่อว่า
รักนรก  เป็นเกมที่มอมเมาเยาวชนโดยเฉพาะไอหอย

ไม่ทำงี้หมามันคงไม่เลิกเล่นหรอก แล้วจะปิดคอมได้ยังวะ
ปิดไม เล่นcounter ก็ได้ไม่ต้องใช้เน็ต

เจริญล่ะ เรื่องอย่างนี้ละเก่งจริงเพื่อน สงสารพ่อแม่มันจริงๆ ไม่น่าออกแรงเบ่งมันออกมาเลย
โจกพูดจบเอามือกุมหัวเหมือนพวก ปวดเศียรเวียนเฮด

เฮ้ยเย็นนี้มีไรกินบ้าง ท้องเริ่มร้องละ หาไรมาประเคนที่ดิ
ดูมันพูด บ้านก็บ้านเรา ยังเอาเราเป็นคนใช้ไปได้

หอยเด็กชายผิวคล้ำ เปิดประตูห้องค่อยๆ แล้วเดินลงบันได ห้องอย่างรีบร้อน

บ้าน มีแต่มามาเรอะวะ  (เสียงตะโกนจากข้างล่าง)
อยากกินอย่างอื่นก็กลับไปบ้านเอ็งดิ (โจกพูดไม่สบรมณ์)
เดี๋ยว เดี๋ยวนี้มีเล่นลิ้น ลูกพี่จัดให้ (เสียงหอยดูโหดร้ายจากการถูกเพื่อนว่า)
เอารสไร หมูสับ กับ ต้มยำ

เอ็งกินคนเดียวเหอะ ข้ารอแม่กลับมา จะกินพร้อมแม่ (โจ๊กบอกเพื่อน)

กริ๊ง กริ๊ง กริ๊ง กริ๊ง กริ๊ง
เห้ยโทรศัพท์ดังไม่ได้ยินรึไง
หอยบ่นลั่น
ชัทดาวน์คอมอยู่

ไอนี่ ข้าเล่นเคาท์เตอร์อยู่ ปิดไมวะ ไอหำน้อย
หอยวางซองมาม่า รีบวิ่งขึ้นมาจัดการเพื่อนตัวดี

แม่เอ็งโทรมาว่ะ ให้บอกว่าไร
เสียงดังหลังประตูที่หอยยังไม่ บิดกอนเปิด

บอกว่าข้าไม่อยู่
ได้"
แม่ไอ้หอยมันบอก ไม่อยู่

เออแมร่งเพื่อนแท้จริง ไอ้คนดี
................................................................
แม่บอกให้กลับบ้านว่ะ  ไอหอย
บอกแม่ว่าฝนตกรอหยุดก่อน

ป้าครับมันบอกรอฝนหยุดก่อน
ไอหอยแม่เอ็งบอก เดี๋ยวเอาร่มมารับ
โจกยืนรอคำตอบจากเพื่อนสักครู่ก่อนเปิดประตูออกดู เพราะเสียงเงียบไป

เอ้าหายไปไหนแล้วหว่า
ออกแอ้อ้าไอ่อ้องอาอับ (บอกแม่ว่าไม่ต้องมารับ) หอยโซ้ยมาม่า พูดไม่รู้เรื่อง

บ่นไรของแม่งวะ  คุณป้าครับแค่นี้ก่อนนะ เดี๋ยวผมไล่มันกลับเอง
ตื้ด ตื้ด ตื้ด

เสียงโทรศัพท์ดับลง โจกจึงวางหู

รับประทานเสร็จแล้วล้างชามด้วยนะโว้ย มาอยู่ก็ฟรี ยังมากินฟรีอีก
ตึ้ง ตึ้ ง ตึ้ง ตึ้ง
โจ๊กเดินลงบันได เสียงลั่นบ้านแต่ยังโดนเสียงฟ้าผ่า เปรี้ยง เปรี้ยง กลบอยู่ดี

ครอก น้ำจากขวดไหลลงแก้วใสปิ๊งที่วางลงบนโตะ
เอาสักแก้วเปล่า ไอหอย
อาไรวะเบียร์เรอะ เอามากระเดือกหน่อย สักแก้ว
น้ำเปล่าว้อย บ้านนี้มีเบียร์ซะที่ไหน

พูดลองเชิงน่ะ เผื่อมีจริง แต่คนอย่างแก คงกินไม่เป็นหรอก

เค้าเรียกเด็กดีต่างหาก
โจ๊กยกแก้วดื่มจนหมด
ไปอาบน้ำก่อนนะ กินมาม่าเสร็จ ก็ไปคอยฟังเสียงโทรศัพท์ข้างบนด้วย
เออ! ถ้าไฟดับก็หยิบไฟฉายที่ตั้งบน ตู้รองเท้าน่ะ

เอออออออ หอยลากเสียงยาว
รู้แล้ว สั่งเป็นแม่ไปได้

หรือจะแม่แกมาสั่งล่ะ

คร้าบ คร้าบ เชิญไปอาบน้ำให้สบายเถิดคร้าบคุณพ่อ