คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Cuz .. My heart make a problem...
ลองแต่งดูก่อน
คอมเม้นติหน่อยนะคะ
แล้วจะมารีไรต์ใหม่
............................................
Chapter1 Cuz .. My heart make a problem...
วันผ่านไป ... อาทิตย์ผ่านไป เดือนผ่านไป ปีผ่านไป .... ทุกอย่างผ่านมาแล้วก็ผ่านไป ... วินาที นาที ชั่วโมง วัน เดือน ปี เวลายังคงหมุนเปลี่ยนไป อดีตที่ผ่านไปแล้วไม่มีใครสามารถกลับไปได้ .... แม้จะถวิลหามันมากเพียงใด หรืออยากจะกลับไปแก้ไขมากเพียงใดก็ตาม .... แต่สำหรับผมแล้ว ผมไม่เคยคิดที่จะกลับหรือไปแก้ไขอะไร เพราะตลอดเวลาชีวิตที่ผ่านมาของผม มันไม่เคยมีอะไรที่มีความสำคัญกับชีวิตผมเลย...ความสุข..ความทุกข์ ทุกสิ่งทุกอย่าง จนกระทั่งตอนนี้ ... ผมไม่เคยอยากมีความรู้สึก ไม่อยากรู้สึกอะไรทั้งสิ้น ถึงอย่างนั้นผมก็ไม่เคยทำได้เลย ...แม้แต่อยากจะห้ามหัวใจตัวเอง แต่ก็ห้ามมันไม่ได้ ... น่าสมเพชจริงๆ ...
.
.
“อเล๊ก ทำไมวันนี้นายไม่ไปให้สัมพาทล่ะ?” เสียงของไมล์สเพื่อนสนิทผมทำให้ผมตื่นจากภวังค์
“ชั้น...หลงทางน่ะ”ผมตอบ ไมล์สมองหน้าผมนิ่งๆ ก่อนจะยิ้มออกมา รอยยิ้มของเค้า ..ทำให้หัวใจของผมเริ่มเต้นแรง ....
“ฮะๆ ... นี่นายพลาดสัมภาทสำคัญกับนักข่าวเพราหลงทางเนี่ยนะ?? ชั้นล่ะอยากรู้จริงๆว่าอเล๊กซ่าทนคบกับนายไปได้ยังไง...”ไมล์สพูดกับผมด้วยน้ำเสียงล้อๆ
“นั่นก็เพราะนายไม่ใช่อเล๊กซ่ายังไงล่ะ ถึงไม่เข้าใจ”ผมเบ้ปากก่อนจะพูดออกไป ... อเล๊กซ่าเป็นแฟนของผมเอง เราเจอกันตอนที่ผมได้รับรางวัลงานอะไรสักอย่างบนเวที ความประทับใจแรกที่ทำให้ผมรู้สึกชอบเค้าคือ ..รอยยิ้ม แต่ว่า ผมเจอกับเธอก่อนที่จะเจอไมล์ส ผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเพราะอะไร ตั่งแต่ผมเจอกับไมล์ส หัวใจของผมมันเริ่มทรยศตัวผมเอง ...และเริ่มทรยศต่ออเล๊กซ่าด้วย ...
“เอาเถอะๆ แล้วที่นายเรียกชั้นมามีอะไรรึเปล่า?”ไมล์สนั่งลงตรงข้ามผมแล้วถามขึ้นมา ผมนัดเขามาที่ร้านกาแฟที่ผมเคยมาเป็นประจำ ความจริงแล้วไอที่ผมบอกเค้าไปว่าหลงทางนั่นไม่จริงหรอก ผมมัวแต่หมกมุ่นอยู่กับความคิดตัวเองจนไม่รู้ว่าเวลาล่วงเลยไปเท่าไหร่ คิดๆแล้วก็ทุเรศตัวเองจริงๆ
“เพื่อนกันจะชวนออกมากินกาแฟด้วยกัน มันต้องมีเหตุผลด้วยหรอ?”ผมพูดพร้อมสบตาไมล์สก่อนจะเบนสายตาออกไปมองนอกร้าน
“ก็ถามเฉยๆ เผื่อมีธุระ”ไมล์สมองตามสายตาผมออกไป ผมลอบมองหน้าเค้านิดหน่อย ก่อนจะยกแก้วกาแฟที่เย็นชื้นขึ้นมาดื่ม
“.... ไม่มีอะไรหรอก ก็แค่เบื่อๆ” ผมวางแก้วกาแฟลงบนโต๊ะ ก่อนจะขยี้หัวตัวเอง
“ชั้นก็เบื่อเหมือนกัน ... วันนี้ชั้นทะเลาะกับลุคล่ะ”ไมล์สพูดแล้วพิงหัวตัวเองกับกระจก สายตาของเค้ายังคงมองออกไปข้างนอกอย่างไร้จุดหมาย
“.... เรื่องอะไรล่ะ” ลุคคือเพื่อนของไมล์ส ผมรู้จักเค้าผ่านไมล์สอีกที เห็นไมล์สว่าลุคเป็นเพื่อนที่สนิทที่สุดของเค้าเลยล่ะ เรื่องนี้มันทำให้ผมหงุดหงิดนิดหน่อย ไม่รู้ว่าเพราะอะไรเหมือนกัน
“.... เค้าบอกว่าเค้าชอบชั้นน่ะ”ไมล์สพูดแล้วหลับตาลง เค้ามักจะทำแบบนี้เมื่อมีเรื่องให้หนักใจมากๆ แต่ผมไม่ได้เห็นท่าทางแบบนี้ของเค้ามานานแล้วเหมือนกัน
“แล้วมันแปลกตรงไหนล่ะ?” ผมลอบมองหน้าเค้าอีกครั้ง คราวนี้ไมล์สลืมตาขึ้นมาพอดีจึงทำให้ผมสบตากับเค้า มันทำให้หัวใจผมกระตุกนิดหน่อย
“ชอบ ... มากกว่าเพื่อน แบบนายกับอเล๊กซ่าน่ะ”คำพูดของไมล์สทำให้ผมสะดุด ... ลุคเนี่ยนะชอบไมล์ส!? …. ทำไมผมไม่เคยสังเกตเลยนะ ...
“... อึ้งเลยนะเนี่ย” ไมล์สยิ้มนิดหน่อย รอยยิ้มที่มองออกว่าฝืน ก่อนจะเอื้อมมือมาหยิบแก้วกาแฟตรงหน้าผมไปดื่มอย่างถือวิสาสะ ซึ่งผมก็ไม่ได้ว่าอะไร เพราะเรามักจะแย่งของกินกันบ่อยๆ
“ชั้นอึ้งกว่า ... รู้อะไรไหม ชั้นไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่าลุคเค้าจะชอบเพศเดียวกัน แล้วคนๆนั้นก็เป็นชั้นซะด้วย เค้าบอก เค้าไม่เคยรู้สึกกับใครพิเศษเหมือนกับชั้นเลย ... แล้วคือแบบ ตอนนั้นชั้นกำลังอึ้งๆอยู่ ... อยู่ดีๆ ลุคก็จูบชั้นเฉย ... พอชั้นรู้สึกตัวอีกทีคือชั้นหนีเค้ามาแล้วนายก็โทรมาพอดี ตอนนี้ชั้นไม่กล้าเจอหน้าเค้าแล้ว..”ไมล์สพูดแล้วมองแก้วกาแฟในมือนิ่ง ความรู้สึกผมตนนี้คือ หงุดหงิดระคนอิจฉา .. หงุดหงิดจริงๆ ผมว่าตอนนี้ไมล์สคงกำลังสับสน ผมอิจฉาลุค ที่เค้าได้ทำอย่างนั้นกับไมล์ส ผมอยากจูบไมล์ส..
“..... แล้ว ... นายรู้สึกยังไง” หลังจากจบคำถาม ไมล์สเงยหน้าขึ้นมามองผม ก่อนจะส่ายหัว
“ไม่ล่ะ ชั้นไม่ได้ชอบเค้า ลุคคือเพื่อนที่ดีที่สุดของชั้น ไม่มีอะไรเกินไปกว่านั้น” ไมล์สเบ้ปาก ก่อนจะเลื่อนแก้วกาแฟออกแล้วฟุบหน้าลงบนโต๊ะ
“แล้วนายจะทำยังไงต่อไป ..” ผมเอื้อมมือไปเล่นผมไมล์ส
“ไม่รู้เหมือนกัน ... ชั้นขาดเค้าตอนนี้ไม่ได้หรอกนะ ชั้นกับเค้าร่วมกันตั่งวงขึ้นมา ถ้าหากไม่มีเค้า ชั้นก็ไม่อยากจะทำต่อไปหรอก ชั้นหวังว่าสิ่งที่เค้ารู้สึกคงจะเป็นแค่อารมณ์ชั่ววูบ” เสียงพูดอู้อี้ดังออกมาจากริมฝีปากไมล์ส .. ผมเลื่อนเก้าอี้ไปนั่งข้างไมล์สเพื่อที่จะได้เล่นผมเค้าได้สะดวกขึ้น ผมกับไมล์สเป็นพวกโรคจิตชนิดนึง ชอบเล่นหัวกันและกัน กับคนอื่นไม่เคยเป็นหรอก ผมเป็นกับเค้าคนเดียว แต่ไมล์สผมก็ไม่รู้เหมือนกัน แต่ผมเคยเห็นเค้าเล่นผมแบบนี้กับลุคอยู่เหมือนกันนะ
“ค่อยเป็นค่อยไป เรื่องนี้มันละเอียดอ่อน ตอนนี้ชั้นก็ขาดนายไม่ได้เหมือนกัน”
“.... อือออ อเล๊ก คืนนี้ชั้นขอนอนบ้านนายนะ”ไมล์สตะแคงศีรษะตัวเองมาทางผม ทำให้มือของผมที่เล่นหัวเค้าอยู่กลายเป็นจับหน้าของเค้าแทน
“อ อือ ๆๆ” ผมชักมือตัวเองออก ก่อนจะเกาหัวตัวเองแก้เก้อ
“งั้น ตอนนี้กลับกันเหอะ ดึกแล้ว”ไมล์สพูดแล้วลุกขึ้นแล้วเดินนำออกไป ผมลุกตามเค้าแล้ววางตังค์ค่ากาแฟเอาไว้บนโต๊ะแล้วรีบเดินตามไมล์สไป
................................... TBC…………………………………………………………….
ความคิดเห็น