คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ
“อ๊ายยยยยยยยยยย........ช่วยด้วย!!!!!!!!!!” เสียงกรีดร้องดังมาทางระเบียงหน้าห้องเรียนแห่งหนึ่ง
“นี่ยัยเด็กบ้า หยุดร้องเดี๋ยวนี้นะ” ผู้ชายรูปร่างกำยำลากเด็กสาวเข้าไปทางซอกระหว่างห้องเรียนสองห้อง เขากระชากประตูเปิดออกมา จนลูกบิดหลุดกระเด็นออกจากประตูไม้สีแดงเข้มจนดูเผินๆเป็นสีดำ
“เธอใช่ไหมที่ชื่อเรียว” ชายคนนั้นพูด พลางหยิบของบางอย่างออกมาจากลังข้างๆ ดูเหมือนกับว่าเขาเคยเข้ามาในห้องนี้บ่อยๆ
“แก.......แกรู้ได้ไง” เด็กผู้หญิงที่ชื่อเรียวถอยไปข้างหลังช้าๆ เธอกลัวเหลือเกิน .......กึก.... ในที่สุดเธอก็ถอยจนตัวติดกับผนังแล้ว ทำยังไงดี คำถามนี้แม้แต่ตัวเองก็ไม่สามารถให้คำตอบได้ .
“.........................หึหึ” เลื่อยไฟฟ้าส่งเสียงดัง เมื่อมือของผู้ชายนั้นไปกดปุ่มให้ทำงาน เขาถือเลื่อยไปจ่อที่คอขาวนวลของเรียว มันห่างจากคอของเธอไม่ถึงคืบ
“อย่านะ........ช่วยด้วยยยยยย ใครก็ได้ช่วยด้วย” เรียวร้องเสียงดังอย่างไม่คิดชีวิต เธอพยายามจะถอยหลังจนติดกำแพงแล้ว แต่มันไม่ยอมหยุดเสียที
“ร้องให้ตายก็ไม่มีคนมาช่วยเธอหรอก ตอนนี้น่ะมีแค่เราสองคนเท่านั้น" เขายิ้มอย่างเยือกเย็น แล้วเอาเลื่อยมาจ่อที่คอของเรียวอีกครั้ง แต่คราวนี้มันไม่หยุดแค่นั้น
เลื่อยจมลึกเข้าไปในลำคอของเธอ เลือดปริมาณมากมายไหลออกมาเหมือนท่อน้ำรั่ว จนกระทั่งส่วนหัวทั้งหมดหลุดออกมาจากร่างกาย จากนั้นมือทั้งสองข้างของเธอถูกยกขึ้นมาในระดับสายตา เขาตัดนิ้วขาดร่วงลงสู่พื้นห้องที่ชุ่มเลือด เลื่อยไฟฟ้าหยุดทำงาน เขาโกยนิ้วพวกนั้นขึ้นมาแล้วยัดเข้าไปในคอเธอ
"อร่อยไหมล่ะ ค่อยๆกินนะ เอ้ากินเข้าไปอีก" เขาพูดเมื่อนิ้วชิ้นแรกเข้าไปในคอเธอ ตามมาด้วยชิ้นต่อๆไป ......................เรื่อยๆ.....................เรื่อยๆๆ.................เรื่อยๆ......................จนครบทั้งสิบนิ้ว กลิ่นเหม็นชวนสะอิดสะเอียนลอยเข้ามาจนทำให้รู้สึกวิงเวียนนิดๆ
แต่ดูเหมือนว่าเท่านั้นยังไม่พอสำหรับเขา เขาหยิบก้อนหินแบนๆที่อยู่ไกลออกไปมาทับลงบนมือซึ่งปราศจากนิ้ว ทำให้เลือดไหลเพิ่มออกมาอีกในปริมาณมาก เขากดก้อนหินแรงขึ้น และทำเช่นเดียวกันกับมือทั้งสองข้าง เมื่อเอาก้อนหินออกมือที่กดทับจนแบนและซีดเปรอะเลือดน้อยๆ ทำให้เขาพอใจมากขึ้น
เขาหยิบชิ้นส่วนสีแดงๆทั้งหมดมาจัดวางในลังอย่างเรียบร้อยแล้วปิดฝากล่องด้วยเทปกาวหลายรอบ
หลังจากที่ชายคนนั้นใส่ก้อนเนื้อต่างๆของเรียวครบแล้ว เขาจึงเดินออกมาจากห้อง ไม่สนใจกับน้ำเลือดที่ขังอยู่ในห้อง ล็อคประตูอย่างแน่นหนา แล้วเก็บเอากุญแจชุดแรกไว้ใต้ถังขยะ อีกชุดเก็บไว้กับตัวเอง
“อีกไม่นาน....เราจะได้เจอกันอีก สาวน้อย”
ความคิดเห็น