The Guitar of Love รักชุลมุนป่วนอลเวง 2

ลำดับตอนที่ #8 : Chapter 8 : จะปกป้อง .. ตราบจนสิ้นชีวิต

( Sea : Talk )

 ผมตื่นขึ้นมาเพราะแสงแดดที่ลอดผ่านม่านมา ใครมาเปิดม่านเนี่ย -___-!! ผมนึกพลางทำหน้าหงุดหงิดเดินลงไปข้างล่าง ก็เจอแจมกำลังทำไข่ดาวกับแฮมให้ทุกคนอยู่ โดยมีบอลเป็นผู้ช่วย ส่วนไอโซ่ แค แบร์ ก็กำลังป้อนข้าวไอตัวเล็กสองคน ผมเลยเดินไปหาแจม

' ไม่ต้องแกล้งแจมเลยน่ะ แผลเมื่อวานก็เยอะแล้ว ' แจมพูดก่อนจะใช้ไม่ผัดตักไข่ดาวใส่จานแล้วยื่นให้ผม

' รู้ทันอีก แล้วมือเป็นไงบ้าง ' ผมคว้ามือแจมมาดู แจมแกะผ้าพันแผลออกแล้ว แฟนใครว่ะ ดื้อจริงๆ น่าจับตีให้ก้นลาย -_____-!!!!

' ก็ .. '

' ทำไมไม่พันแผล เดี๋ยวมีเชื้อโรคเข้าไปก็หนักกว่าเดิมหรอก ' ผมวางจานก่อนจะลากแจมมานั่งที่เก้าอี้ใกล้ๆ น้องบอลเหมือนจะรู้หน้าทีเลยเดินไปหยิบกล่องปฐมพยาบาลมาให้ผม แล้วเอาข้าวไปให้อีกสามคนที่เหลือ

' ดื้อ .. ' ผมล้างแผลให้แจมอย่างเบามือก่อนจะบ่นขึ้นมา

' ถ้าดื้อแล้วซีชอบก็โอเค ' แจมพูดอย่างอารมณ์ดี ทำตัวน่าหมั่นไส้ขอแกล้งหน่อยเหอะ -..-

' ใครบอกว่าซีชอบ ? '

' .. ' แจมเงียบไปก็จะเริ่มทำหน้าเศร้าๆ

' ไม่ได้ชอบ แต่รักไปแล้ว ไม่ต้องทำหน้าเศร้าเลย หยอกว่าที่ภรรยาเล่นนิดเดียว '

' บ้า .////. ว่าที่ภรรยาอะไรเล่า '

' หรือว่าจะข้ามขั้นไปเป็นคุณภรรยาเลย :) ? ' ผมยิ้มเจ้าเล่ห์ใส่แจม แจมหน้าแดงก่อนจะส่ายหน้าเป็นพัลวัน

' หยุดไปเลย ! จนกว่าจะแต่งห้ามมาลุ่มล่ามกับแจมน่ะ -3- ' 

' แน่ใจน่ะที่พูดประโยคนี้ -___- '

' มากที่สุด ! ' แจมตอบอย่างท้าทาย เรื่องอะไรผมจะยอมล่ะ

' งั้นหลังแต่งเตรียมรับมือไว้ดีๆเลย ' ผมเก็บกล่องปฐมพยาบาลเสร็จก็เดินไปร่วมวงกับที่เหลือ ปล่อยให้แจมหน้าแดงอยู่คนเดียว แต่แล้ว ..

' เพล้ง!! '

' กรี๊ดดดด !! ' เสียงแจมกรี๊ดมาจากในครัว 

' แจม!! ' ผมวางจานอย่างแรงก่อนจะรีบวิ่งเข้าไปหาแจมในครัว

' ซะ ซี ' แจมวิ่งเข้ามากอดผม กระจกในห้องครัวมีรอยแตกจากการถูกขว้างของใส่ ผมรีบวิ่งไปทางกระจกแตกก่อนจะมองหาตัวการ แต่ก็เจอเพียงแค่ความว่างเปล่า ผมเลยมองหาสิ่งของที่โดนขว้างเข้ามาแทน เลยเหลือบไปเห็นก่อนหินที่มีกระดาษแผ่นนึงห่อเอาไว้ 

' เกิดอะไรขึ้นซี !! ' แคกับโซ่รีบวิ่งเข้ามาหาผมกับแจม โดยน้องแบร์กับบอลดูแลลูกให้อยู่

' มีคนขว้างไอนี่เข้ามา ' ผมว่าพลางชูก้อนหินที่มีกระดาษห่ออยู่ให้ดู

' พวกมีบอนรึเปล่า ' ไอโซ่ถามผมแต่ผมรู้ว่าในใจมันคงไม่คิดอย่างนั้นแน่

' ฉันว่าไม่ใช่ .. ' ผมตอบเบาๆก่อนจะคลี่กระดาษออกมา

' ฉันเตือนนายแล้วน่ะ .. ซี อย่าหวังว่าจะมีความสุขเลย !!!! ' เนื้อหาในกระดาษทำให้ทุกคนเริ่มทำหน้าเครียด แจมเริ่มหลุบตาต่ำ ผมหันไปกุมมือแจมไว้แน่น

' ทุกคนจะไม่เป็นไร Everything will be ok.. Trust me ' ผมค่อยๆดึงแจมเค้ามากอด

' ซีมีปัญหาอะไรกับใคร แคไม่ยอมน่ะ ถ้าเค้าคิดจะมำร้ายพวกเราแล้วมาทำร้ายลูกแคขึ้นมา แคไม่ยอมเด็ดขาด!! ' แคตะคอกใส่หน้าผม ผมรู้ว่าแคก็คงเป็นห่วงลูก ลูกอายุได้ไม่กี่เดือนเอง ..

' แคใจเย็น .. ' โซ่กอดปลอบแคเบาๆ

' โซ่จะให้แคใจเย็นได้ไง ! ลูกเราน่ะโซ่!! ' แคตะโกนใส่หน้าโซ่ก่อนจะน้ำตาค่อยๆไหล ผมว่าแคคงกลัวจะเกิดเหตุการณ์ซ้ำรอยกับแคอีกและสัณชาตญาณของความเป็นแม่ แคต้องปกป้องลูกตัวเองอยู่แล้ว 

' ซีเข้าใจ .. '

' ฮึก .. ' แจมเริ่มสะอื้นเบาๆ

' เรื่องบ้าอะไรอีกแล้วว่ะเนี่ย .. ' ไอธาม นิว กวิน เอพริล โบว์ ฟ้าเดินเข้ามาพร้อมกัน

' มีคนจ้องทำร้ายซี แจม ' โซ่ตอบเบาๆ

' เ-ี่ยแล้วไง ' ธามสบถ

' อย่าบอกน่ะว่าจะซ้ำรอย ไม่เอาน่ะเว้ย -0- ' กวินพูด

' ซ่อมกระจกก่อนดีมั้ย? ' ทายสิใคร -_____- 

' ความคิดดีไอนิว .. บอล!! โทรเรียกคนมาเปลี่ยนกระจกให้หน่อย ' โซ่ตะโกนหาน้องบอล เห้อ เกรียนทั้งแก๊งค์เลยเว้ย

' ฮึก แคว่า เรานั่งคิดเหอะว่าจะทำไง ' แคปาดน้ำตาก่อนจะเดินนำไปห้องรับแขก ทุกคนเลยเริ่มไปสุมหัวกัน

' เอาไง .. ' ไอโซ่เกริ่นขึ้น

' อย่างแรกงานนี้กันฟ้ากับน้องโบว์ออกไปเลย อันตราย ' ธามกับนิวพยักหน้าเห็นด้วยกับแค

' บอลกับแบร์ เนวี่กับแอลกันออกอย่างไร้ข้อสงสัย ' ทุกคนพยักหน้าตามนิว

' แต่ต้องมีคนคอยอยู่กับพวกที่กันออกด้วย ' ผมพูดขึ้น

' ไปอยู่บ้านโบว์กันก่อนก็ได้ค่ะ แล้วจ้างตำรวจมาคอยเฝ้า ' คราวนี้ทุกคนพยักหน้าเห็นด้วย อย่างน้อยก็มีหมอถึงสองคน

' ให้ไอเฟมกับนิวล่ะกัน ' พี่มินทร์เดินเข้ามาพร้อมพี่เฟม ด้วยใบหน้าที่ยากที่จะอ่านออก

' งั้นคนลุยเหลือ 6 คน แค โซ่ ซี แจม ธาม พี่มินทร์ '

' 8 ต่างหาก ' พี่ไนล์กับพี่เกลเดินเข้ามาก่อนจะพูดพร้อมกัน

' เจ้มาได้ไง ' ผมหันไปถาม

' กะจะมาเยี่ยมหลานแต่เผอิญเจอแจ๊คพ็อต -0- '

' อืม .. ' ผมพยักหน้านิ่งๆ แคหันไปพูดอะไรซักอย่างกับแบร์บอล ทั้งสองพยักหน้าก่อนจะเดินขึ้นไปบนห้อง แคอุ้มลูกสองคนมานั่งตัก โซ่ลูบหัวลูกเบาๆด้วยรอยยิ้มที่ยากที่จะอ่านออก

' คนลุยย้ายมาอยู่บ้านแคชั่วคราวล่ะกันน่ะ คนที่ถูกกันออกไปอยู่บ้านโบว์ ' แคพูด ทุกคนพยักหน้ารับเบาๆ ผมลุกขึ้นก่อนจะเดินไปคว้ากุญแจรถ คุยกันให้รู้เรื่องไปเลย ไม่ต้องมานั่งทำให้ประวัติศาสตร์ซ้ำรอยบ้าๆอีก

' ซี!! จะไปไหน ' แจมวิ่งเข้ามาคว้ามือผม ตามด้วยแคกับโซ่

' ใจเย็นดิว่ะไอซี '

' ไอโซ่ .. แกน่าจะเข้าใจฉันมากที่สุด '

' ก็เพราะเข้าใจไงว่ะ -0- '

' เคลียร์ให้มันจบๆ ตัวต่อตัว มันคงง่ายกว่ามานั่งทำให้ประวัติศาสตร์มันซ้ำรอย -___- ' แจมมองผมด้วยสายตาเศร้าๆยากที่จะอ่านออก ผมรู้ว่าแจมจะพูดอะไร

' แจม.. '

' แจมอยู่นี่หน่ะดีแล้ว ปลอดภัย เดี๋ยวซีก็กลับ ^^ ' ผมลูบหัวแจมเบาๆ ผมกลัวผมจะไม่ได้กลับมาอีก มันคงเหมือนที่แคกับโซ่เคยกลัว แต่คราวนี้มันเกิดขึ้นกับผม ไม่ใช่แค

' ไอซี เปิดจีพีเอสในมือถือไว้ด้วย ' โซ่บอกผม ผมพยักหน้าก่อนจะกดเปิดจีพีเอสไอโซ่ก้มดูโทรศัพท์ตัวเองก่อนจะพยักหน้า แควิ่งไปเอาอะไรซักอย่างข้างบนก่อนจะกลับมาอย่างรวดเร็ว

' เอาไว้ป้องกันตัว ใช้ที่จำเป็น เพราะเราใช้ในที่ของเค้า ไม่ใช่ที่ของเรา ' แคพูด ผมพยักหน้าก่อนจะรับปืนมา

' ซี .. ' แจมกอดผมก่อนจะสะอื้นเบาๆ

' ไม่เอา ไม่ร้องสิ ซีไม่ได้ไปๆหนไกลซักหน่อย '

' แจมกลัวหนิ ฮึก แจมกลัว '

' กลัวอะไรครับคนดี ' ผมคลายกอดก่อนจะปาดน้ำตาให้แจมเบาๆ

' ฮึก แจมกลัว จะไม่ได้เจอซีอีก ฮึก แจมลางสังหรณ์ไม่ดีเลย อย่าไปเลยน่ะซี อย่าไปน่ะ แจมขอร้อง '

ผมมองตาแจมอึ้งๆ ผมจะไม่ไปก็ไม่ได้มันเหมือนผมเอาความอันตรายเข้ามาในบ้าน

' แจม .. ถ้าซีไม่ไปซีก็ไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรกับคนอื่นบ้าง '

' เป้นห่วงกันจริงๆน่ะ :) ' เสียงที่คุ้นเคยดังขึ้นมาพร้อมเสียงส้นสูงที่กระแทกกับพื้นบ้านอย่างต่อเนื่อง

' พิต้า .. ' พิต้าเล็งปืนมาทางพวกเรา แครีบอุ้มลูกไปหลบหลังโซ่

' เด็กไม่เกี่ยว .. ' ผมพูดดักคอพิต้าไว้โซ่เดินมากระซิบข้างหูผมเบาๆ

' อย่าเพิ่งเอาปืนออกมา ' ผมพยักหน้าเบาๆ

' ฉันให้โอกาสเธอพาเด็กไปยังที่ปลอดภัย พร้อมคนท้องด้วย :) ' แคกับโซ่ไม่พูดอะไร แต่พาน้องโบว์ ฟ้า นิว พี่เฟม และเด็กๆขึ้นไป พอสักพักก็กลับลงมา ผมคิดว่าสองคนนั้นคงหยิบปืนกลับมาด้วย

' ต้าต้องการอะไร .. '

' ต้าบอกแล้ว ต้าไม่มีความสุข ซีก็ไม่มีความสุข '

' ฉันถามต้องการอะไร ไม่ได้มาขอความคิดเห็นเรื่องนี้ -___- ' ผมตอกกลับหน้านิ่ง เจ้าตัวชะงักหน้าเสียไปนิดหน่อย ก่อนจะเล็งปืนไปทางแจม แคเดินไปหลบหลังพี่มินทร์ก่อนจะพูดอะไรซักอย่าง เดาว่าคงเอาปืนให้กระบอกนึง

' ต้องการ .. ชีวิตยัยผู้หญิงคนนี้ไง ' แจมว่พลางหันปากกระบอกไปยังแจม ก่อนจะเหนี่ยวไกปืน แคอาศัยความไวควักปืนออกมายิงไปที่มือของพิต้า แต่พลาดไปโดนที่ด้ามปืนจนปืนกระเด็นออกไปแทน พิต้าเหมือนจะตกใจไปแว๊บนึง ผมถือโอกาสหยิบปืนออกมาจ่อหน้าพิต้า

' เลิกยุ่งกับพวกเราซะตอนนี้ ดีกว่าให้ลูกกระสุนจากฉันมันเข้าไปฝังในสมองเธอ และอย่าคิดว่าฉันไม่กล้า ' ผมพูดด้วยน้ำเสียงนิ่งๆ แล้วดึงแจมไปหลบข้างหลัง พิต้าหน้าถอดสีไปนิดหน่อย เพราะผมพูดจริงทำจริง แคเดินไปหยิบปืนพิต้าขึ้นมา

' ฉันยิงเธอ ฉันไม่ผิด ฉันมีใบอนุญาติ แถมที่นี้ เป็นบ้านฉัน :) ' แคพูด

' วี๊หว่อ วี๊หว่อ ' เสียงรถตำรวจเข้ามา แคยิ้มแสยะเบาๆก่อนจะโยนปืนคืนให้พิต้า

' คืนให้ ' แคยิ้มเย้ยก่อนจะเดินไปหาหาโซ่ โซ่ยิ้มบางๆ 

' มาทันรึเปล่าน้องแค ' เจ้าหน้าที่ตำรวจสองสามคนเดินเข้ามาพร้อมพี่ทันต์ 

' เป๊ะค่ะพี่ ขอสองข้อหาน่ะค่ะอย่างต่ำ บุกรุก แถมพยายามฆ่าด้วยค่ะ :) ' นิวเดินลงมาพร้อมวีดีโอในมือ พิต้ามองอย่างอึ้งๆ  ตำรวจเดินเข้ามาล็อคข้อมือพิต้า 

' หลายกะทงน่ะคุณ ไม่มีใบอนุญาติพกปืนด้วยหนิ ' คุณตำรวจว่าพลางพาพิต้าขึ้นรถ ผมถอนหายใจก่อนจะหันไปยักคิ้วใส่แค

' เมื่อไหร่ ? ' 

' ตอนพาลูกไปข้างบน ' แคยิ้มก่อนจะหัวเราะเบาๆ ก่อนจะหยิบกระเป๋าเพื่อไปให้ปากคำ

' ฝากดูลูกด้วย ' โซ่พูดก่อนจะตบไหล่ผมสองสามที ผมพยักหน้า สักพักตำรวจ แค โซ่ก็ออกไป

' แคนี่เจ้าวางแผนเหมือนกันน่ะ ' พี่เกลพูดยิ้มๆก่อนจะลากพี่ไนล์กลับบ้าน มาเสร็จมีเรื่องก็กลับ นี่ล่ะน่ะ ตระกูลนาคทองเพชร =___=;;

' ซี .. ' แจมกระตุกแขนเสื้อผมเบาๆ ด้วยสีหน้าที่ไม่ค่อยดีเท่าไหร่ 

' แจมเป็นอะไร? หน้าซีดเชียว ' 

' แจมไม่กลัวเสียงปืนหน่ะ .. ' แจมยิ้มเหยๆให้ผม ผมยิ้มบางๆก่อนจะรวบตัวแจมมากอด 

' ถ้าแจมกลับ ก็แค่บอกซี ซีจะคอยปกป้องแจมเอง .. ตราบจนสิ้นชีวิตของซีเลย :) ' ผมกับแจมกอดกันแน่น วันนี้อาจเป็นวันวุ่นๆวันนึงในชีวิตผม แต่บางครั้ง ในวันวุ่นๆนั้น มันก็มีความสุขที่อ่าวน้อยก็ยังมีคนที่เรารักอยู่ข้างๆ :)

 

________________________________________

ปั่นวันเดียวเท่านั้น -0- เม้นท์ขึ้นเลยอารมณ์ดี อย่าลืม!!

ไม่เม้นท์ + นอย = ไม่ลง + ตัน !! โอ้ว ไรท์เกรียนอีกแล้ว 555555

อย่าลืมติชมกันบ้างน้าาาาา จุ้บจู้บบบบบบ

Happy New Year 2013 to Readers naka ^^