ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    The Guitar of Love รักชุลมุนป่วนอลเวง 2

    ลำดับตอนที่ #5 : Chapter 5 : สมาชิกใหม่

    • เนื้อหานิยายตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 427
      1
      8 ธ.ค. 55

    ' ลงมารับฉันหน่อยสิ อยู่ข้างนอกมันหนาวน่ะ ' ผมเบิกตาโตก่อนจะเดินไปเปิดม่าน ก็เห็นพิต้ายืนโบกมือให้ผมหน้าบ้าน ผมกดวางสายก่อนจะสบถเบาๆ
    ' เ-ี่ยแล้วไง ' ไอโซ่พูดขึ้น ก่อนจะเดินไปตามแค ผมรีบเดินลงไป โดยมีพี่เกลยืนรออยู่หน้าบ้าน..
    ' มาทำอะไรที่นี้ไม่ทราบย่ะ -___- * ' พี่เกลพูดและยังคงกั้นไม่ให้พิต้าเข้ามา
    ' ฉันมาหาซี ไม่ใช่เรื่องอะไรของคุณพี่สะใภ้ค่ะ '
    ' บ้านฉันไม่ต้อนรับคนเลวๆอย่างเธอย่ะ -____- ' สักพักแค ฟ้า แจม เอพริล โบว์ ก็เดินลงมา ยกแก๊งค์เลยเว้ย 
    ' มาทำอะไรไม่ทราบ ' แคเดินเข้าไปถาม เห้ยๆ แม่คุณ ท้องอยู่น่ะเว้ย -0- 
    ' ทำไมห๊ะ คุณน้องสะใภ้ :) '
    ' หยะแหยงชะมัด ' แคพูดหน้าเหยๆ โซ่เดินเข้าไปประคองแค
    ' เธอต้องการอะไรจากฉันอีก ' แจมพูดด้วยใบหน้าที่ยังเปื้อนรอยน้ำตา .. พิต้าสิน่ะ ที่ทำให้มันเป็นแบบนี้ พอพิต้าได้ยินก็ถึงกับทำตาโต คงไม่คิดว่าแจมจะกล้าพูดสิน่ะ คิดผิดล่ะ -_____-
    ' ฉันแค่จะมาเอาซีคืน ' พิต้ายัยคงพูดด้วยน้ำเสียงเย้ยหยัน แต่ใบหน้ากลับซีดๆ คิดเหรอผมจะยอมง่ายๆ
    ' เธออยู่เฉยๆฉันจะไม่ว่าเลย -_____- เธอมายุ่งกับคนที่ฉันรักทำไม ' ผมพุดด้วยใบหน้านิ่งๆก่อนจะเดินไปบังแจมไว้ ผมจับมือแจมไว้แน่นพลางกระซิบเบาๆ
    ' เชื่อใจซีเถอะน่ะ .. ' แจมเอาหน้าซุกหลังผมก่อนจะร้องไห้แล้วพยักหน้าเบาๆ พิต้าถึงกับกำมือแน่น
    ' เลิกยุ่งกับพวกเราสักที โดยเฉพาะกับแจม .. ฉันไม่ได้รักเธอ คนที่ฉันรักคือแจมเท่านัน ' ผมพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา
    ' ถ้าพิต้าไม่มีความสุข .. ก็อย่าแม้แต่จะคิดว่าซีจะมีความสุข !!!!! ' พิต้าพูดก่อนจะหยิบปืนออกมาเล็งทางผม โซ่รีบดึงตัวแคออกมาแล้วมายืนบังหน้า ผู้ชายทุกคนมายืนบังหน้าผู้หญิง ยกเว้นเจ๊เกล ที่ควักปืนออกมาสวน แต่ระยะทางก็ไกลสำหรับการเล็งอยู่ดี
    ' ไกลขนาดนั้น .. แน่ใจน่ะว่าจะยิงโดน '
    ' ถ้าเป็นฉัน คงไม่ แต่ถ้าเป็นแค ก็ไม่แน่ :) ' พี่เกลยิ้มเย้ยๆก่อนจะโยนปืนให้แคซึ่งโซ่ก็รับไว้แล้วยื่นให้แค
    ' อยากแท้งมากรึไง ' พิต้าพูด พลางเล็งมาทางท้องแค
    ' ถ้าเธอคิดจะทำอะไรลูกของฉันกับแค ก็อย่าหวังว่าเธอจะได้อยู่บนโลกนี้อีกเลย ' โซ่พูดด้วยใบหน้าที่กำลังเก็บความโกรธไว้ ควงคู่ชูชื่นมากับน้ำเสียงจริงจัง .. ถ้ามันพูดแบบนี้ อย่าหวังว่าจะอยู่เป็นสุขเลยพิต้า
    ' หึ .. นายห้ามฉันไม่ได้หรอก ' พิต้าทำท่าจะเหนี่ยวไกปืน แต่โชคดีที่แคไวกว่าเหนี่ยวไกแล้วยิงไปที่มือพิต้าอย่างจัง
    ' ปัง!!! '
    ' กรี๊ดดดด!!! ' พิต้ากรี๊ดลั่นเพราะยิงโดนมือจังๆ แถมปืนยังกระเด็นมาอยู่ที่เท้าผมด้วย ผมเลยค่อยๆหยิบปืนขึ้นมา ก่อนจะเหนี่ยวไกปืน แล้วเล็งไปที่พิต้า
    ' ซี!! อย่า ' แจมเค้ามายั้งมือผมไว้ ผมมองหน้าแจมงงๆ
    ' ไม่เป็นไรหรอกซี แค่นี้พิต้าก็โดนหนึ่งความผิดล่ะ บุกรุกบ้านคนอื่น :) ' 
    ' วี๊หว่อๆ ' เสียงรถตำรวจมา เจ้าเล่ห์ชะมัดเลย -____- 
    ' กะ กรี๊ดดดด แกทำร้ายร่างกายฉัน!! '
    ' นี้มันเขตบ้านฉันน่ะ คิดดีๆสิ ฉันป้องกันตัวที่เธอคิดจะทำร้ายลูกฉัน ฉะนั้น ฉันไม่มีความผิด :) ' แคยิ้มเย้ยๆ 
    ' ผมได้รับแจ้งว่ามีการบุกรุกครับ ' คุณตำรวจเดินเข้ามา
    ' คนนั้นหล่ะครับคุณตำรวจ นี้ปืนเค้า เค้าพยายามจะยิงไปที่คนนั้นครับ ' ผมชี้ไปยังแครอล ตำรวจถึงกับขมวดคิ้ว เอากุญแจไปล็อคมือพิต้า
    ' พาไปโรงบาล แล้วให้นอนในคุกสักอาทิตย์นึงล่ะกัน จ่า ' คุณตำรวจพยักหน้า โดยโซ่เดินเข้าไปบอกว่าไม่ให้ประกันตัวจนกว่าจะถึง 7 วัน
    ' เห้ออออ .. เกือบไปแล้วน่ะแค ' ฟ้าเดินเข้าไปหาแค แคยิ้มเหยๆ
    ' พอดีแคโทรเรียกตำรวจไว้ก่อนน่ะ .. ซีกับแจม .. เคลียกันเองล่ะกันน่ะ ' แคว่าพลางลากคนอื่นเข้าบ้าน ผมหันไปหาแจม
    ' แจม .. ซีไม่รู้น่ะว่าพิต้าบอกอะไรแจมบ้าง .. ' ผมพูดไม่ทันจบแจมก็ยื่นอัลบั้มรูปมาให้ ผมรับมาเปิดดูอย่าง งงๆ เป็นรูปผมกับพิต้าเมื่อหลายปีที่แล้ว บางรูปก็ตัดต่อ ผมเลยตะโกนเข้าไปในบ้าน
    ' ไอโซ่!! หยิบไฟแช็กให้หน่อย ' พอสักพักไอโซ่ก็โยนลงมาจากชั้นสอง ผมเดินไปยังกองทรายที่พวกเรามักจะเอาไว้ก่อไฟ ผมหยิบรูปออกมาทีละใบก่อนจะจุดต้นเพลิง เผาจนเป็นขี้เถ้าดำๆ
    ' .. ' แจมเงียบไป
    ' ซีไม่รู้น่ะว่าแจมจะเชื่อซีมั้ย .. ' ผมพูดพลางระหว่างหันตัวกลับไป พอหันกลับไปแจมก็กระโดดกอดผม พร้อมร้องไห้ออกมา
    ' แจมขอโทษที่ไม่ไว้ใจซี ฮึกๆ ' ผมยิ้มบางๆก่อนจะลูบหัวปลอบแจม
    ' หนักเหมือนกันน่ะ :) '
    ' บ้าเรอะ T3T แจมคลายกอดก่อนจะพูดงอนๆ ผมหัวเราะเบาๆก่อนจะปาดน้ำตาให้
    ' งั้นให้โอกาสซีอีกครั้งน่ะ .. '
    ' อื้มมมม ' แจมตอบหน้าแดงๆ ผมหยิบแหวนออกมา
    ' แต่งงานกับซีน่ะแจม .. ' แจมหัวเราะเบาๆ น้ำตายังคงไหลไม่ขาดสาย แต่ครั้งนี้ คงเป็นน้ำตาของความดีใจซะมากกว่า :) ผมค่อยๆสวมแหวนให้แจม 
    ' ฮึกๆ โรแมนติกก็เป็นหนิ ' แจมตีผมเบาๆ แคเดินออกมาพร้อมช่อดอกไม้
    ' อะซี .. แคเก็บไว้ให้ ^^ ' แคบื่นให้ผม ช่อดอกไม้ที่แจมทิ้งลงพื้น ผมยิ้มบางๆก่อนจะรับมา
    ' ขอบคุณ '
    ' ยิ้มเป็นด้วยหรอย่ะ ' แคแซวก่อนจะเดินเข้าไป
    ' ฮ่ะๆฮึก '
    ' ให้ดอกไม้แล้วต้องหยุดร้องน่ะ ' ผมกระซิบแจมเบาๆ
    ' ก็น้ำตามันไหลเองหนิ TT '
    ' ไม่งั้นซีก็มีวิธีของซี ' ผมยิ้มเจ้าเล่ห์จนแมชะงัก
    ' วิธีอะไรห๊ะ .. ' พอแจมพูดจบผมก็ก้มลงจูบแจมเบาๆ แจมถึงกับหน้าแดงแปร๊ดเลย ผมยิ้มขำๆก่อนจะจูงมือแจมเข้าบ้าน สบายใจชะมัดเลย :)
     
    ( So : Talk )
    # 4 เดือนผ่านไป
    นี้ก็ใกล้ถึงกำหนดคลอดแคแล้ว ประมาณอีกสองอาทิตย์ .. และผมตื่นเต้นจนขนาดลากแคออกมาซื้อของให้ลูกบ่อยๆ -..- ส่วนบ้านผมกับบ้านแคก็บินกลับกันมารอดูหน้าหลาน ไม่ค่อยเห่อเล้ยยยย
    ' โซ่ ค่อยซื้อก็ได้ เชื่อแคดิ เดี๋ยวแม่ก็ซื้อมาให้ ' แคบ่นกับผมเบาๆ แคเป็นคนที่ท้องไม่เหมือนท้องเลย ท้องไม่ใหญ่มาก
    ' ก็อยากมาเลือกของให้ลูกเองอ่ะ ' ตอนนี้พวกเรากำลังขับรถกลับบ้าน  ผมพาแคไปหาอะไรกินตามปกติที่ร้านพี่มินทร์ ส่วนพี่มินทร์กับพี่เฟมก็เห่อหลานไม่แพ้กันอ่ะ ขนาดยังไม่คลอดน่ะ
    ' โอ้ย ' แคอุทานเบาๆ
    ' เป็นอะไรแค '
    ' เจ็บท้องจัง ' แคพูดพลางหน้าเริ่มซีดๆ
    ' งั้นโซ่พาไปโรงพยาบาลดีกว่า' ผมพูดพลางหักเลี้ยงเข้าซอยลัด ระหว่างทางแคก็พูดตลอดว่าเจ็บท้อง หรือว่าจะคลอดน่ะ .. พอสักพักเราก็ถึงโรงพยาบาล
    ' พี่ครับๆ ภรรยาผมเค้าเจ็บท้องครับ ไม่รู้เจ็บท้องคลอดรึเปล่า ' พยาบาลทำหน้าตกใจก่อนจะรีบวิ่งมาช่วยพาแคเข้าไป  ผมเลยรีบโทรหาพี่คริส
    ' ตู๊ดดด .. ฮัลโหล มีอะไรไอโซ่ '
    ' พี่คริส แคบ่นว่าเจ็บท้องอ่ะ ผมเลยพามา รพ ไม่รู้จะคลอดรึเปล่า ' ผมพูด
    ' น่าจะเป็นไปได้ .. เดี๋ยวพี่ตามไอพวกที่เหลือให้ล่ะกัน ' พี่คริสพูดเสร็จก็วางสายไป
    ' คุณเป็นศามีของคุณอริศราใช่มั้ยค่ะ ' พยาบาลเดินเข้ามาถาม
    ' ครับผม มีอะไรรึเปล่าครับ '
    ' ตอนนี้คุณหมอกับลังรอปากมดลูกเปิดให้กว้างกว่านี้อยู่น่ะค่ะ ว่าที่คุณพ่อจะไปดูอาการคุณแม่หน่อยไม่ค่ะ ^^ 'มผมยิ้มกว้างก่อนจะพยักหน้า คุณพยาบาลพาผมเดินเข้ามาในห้อง
    ' โอ้ย .. ' แคร้องขึ้น ด้วยใบหน้าที่ซีดเซียวและเต็มไปด้วยเหงื่อ ผมรีบเดินไปข้างเตียงแคก่อนจะกุมมือแคมาแนบแก้มผม
    ' แค .. ทนหน่อยน่ะ ' แคมองหน้าผมก่อนจะพยักหน้าเบาๆ
    ' ไอโซ่เป็นไงบ้าง ' พี่คริสเดินเข้ามา เห็นหน้าแคก็ถึงกับตกใจตะโกนเรียกพยาบาล
    ' พยาบาล! ขอเครื่องวัดความดันหน่อยเร็ว ' พยาบาลทำหน้าตกใจก่อนจะวิ่งมาอย่างรวดเร็วพร้อมเครื่องวัดความดัน
    ' ชิบหายแล้วไง .. ความดันต่ำมากเลย ' พี่คริสพูดพลาขมวดคิ้ว
    ' มะ มันมีผลต่อลูกรึเปล่าอ่ะพี่ ' ผมหันไปถามพี่คริส แคดริ่มทำสีหน้าวิตกกังวล
    ' กับลูกอ่ะ ไม่มี แต่กับแม่อ่ะ ไม่แน่ .. ' พี่คริสเริ่มทำหน้าซีเรียส
    ' มะ หมายความว่าไค่ะพี่คริส '
    ' ถ้าแคเสียเลือดมากอาจจะทำให้แคถึงตายได้เลยน่ะ ' แคเริ่มเบิกตาโพลงก่อนจะทำหน้าครุ่นคิด
    ' ยังไงแคก็จะคลอดลูก ลูกแคมีสองคน ชีวิตแคมีแค่ชีวิตเดียว ' แคบอกด้วยน้ำเสียงหนักแน่น ผมเริ่มบีบมือแคไว้แน่น พี่คริสถอนหายใจพร้อมพยักหน้าเบาๆ
    ' คิดว่าพร้อมคลอดรึยัง ' คุณหมอเดินเข้ามา
    ' พร้อมค่ะ ' แคตอบเสียงสั่นๆ พร้อมกุมทองเบาๆ
    ' พยาบาล .. เตรียมเครื่องช่วยหายใจกับสายน้ำเกลือให้พร้อม ' พี่คริสหันไปสั่งพยาบาลก่อนจะเอ่ยปากไล่ผมออกนอกห้องคลอด ' ไอโซ่ออกไปก่อน '
    ' .. ' ผมนิ่งไปแปปนึง แคหันมามองผมก่อนจะพยักหน้าทีนึง พลางชูสองนิ้ว
    ' แคไหวอยู่แล้ว ^^ ' ผมยิ้มบางๆก่อนจะก้มลงจูบหน้าผากแคแล้วเดินออกมา
    ' แคเป็นไงบ้างอ่ะโซ่ ' ฟ้ากับแจมวิ่งมาเกาะแขนผมคนละครั้ง
    ' หมอกำลังจะทำคลอด .. ' ทุกคนพยักหน้าก่อนจะมานั่งเรียงตัวกัน ผมเดินวนไปวนมาหน้าห้องคลอดอยู่สักพัก .. 
    ' อุแว้ ! ' เสียงเด็กทารกร้องขึ้นมา ผมยิ้มแป้นก่อนจะไปเกาะประตูหน้าห้องคลอด ผมเห็นพยาบาลอุ้มลูกผมสองคน หน้าตาน่ารักน่าชังมากเลยหล่ะ ผมยิ้มก่อนจะน้ำตาไหลเบาๆ ลูกปลอดภัยแล้วน่ะแค แคน้องปลอดภัยน่ะ น้ำตาผมค่อยๆไหลลงมาเบาๆ พอสักพักพี่คริสก็เดินออกมา
    ' ปลอดภัยทั้งสามคนเลย ^^ แคปลอดภัยล่ะ แต่พี่ต้องใส่เครื่องหายใจให้น้ำเกลือใหเลือดเจ้าตัวหน่อย เลือดน้อยมากเลยน่ะนั้น ' ผมพยักหน้าเบาๆ 
    ' อยากเห็นหน้าลูกมั้ย ? ' ผมพยักหน้าทีนึง พอสักพักพยาบาลก็เดินออกมาพร้อมเด็กสองคน
    ' ยินดีด้วยน่ะค่ะ ^^ ฝาแฝดเลย ' ผมพยักหน้าก่อนจะอุ้มลูกสองคนมาไว้ในอ้อมกอด ทุกคนเริ่มเดินมาล้อมวงผม
    ' หลานฟ้าน่ารักน่าชังจังเลย *^* ' ฟ้าพูดก่อนขะค่อยๆลูบหัวลูกเบาๆ
    ' ไปแจ้งเกิดให้ด้วยล่ะ ' พี่คริสพูดขำๆก่อนจะเดินไป
    ' น่ารักน่าชังจริงๆ ' พี่เกลเดินเข้ามา
    ' ตาโซ่! แคเป็นไงบ้าง ' 
    ' ไอตี๋!! หลานฉันเป็นไงบ้าง ' พี่วาวิ่งเข้ามา พอเห็นลูกสองคนในอ้อมกอดผมก็ถึงกับถอนหายใจแล้วค่อยๆยิ้ม
    ' เหมือนแคตอนเด็กๆเลยเน๊อะแม่ ' พี่วาหันไปพยักหน้ากับแม่ แม่แคพยักหน้าก่อนจะเดินมาทางผม
    ' แม่ขออุ้มหลานหน่อยสิ ' ผมพยักหน้าก่อนจะยื่นลูกให้แม่อุ้ม 
    ' same Carol when she was young ' พ่อแคพูดขึ้นก่อนจะก้มลงจูบหน้าผากหลานสองคนเบาๆ
    ' เดี๋ยวดิฉันขออนุญาติพาเด็กไปนอนพักที่ห้องเด็กอ่อนก่อนน่ะค่ะ ' คุณพยาบาลเดินมาแม่แคเลยยื่นหลานให้ก่อนจะหันมายิ้มกับผมบางๆ
    ' แล้วแคหล่ะโซ่ '
    ' คงต้องนอนพักเพราะตอนก่อนคลอดแคความดันต่ำน่ะครับ มันเสี่ยงแต่แคเค้ายอมที่จะคลอด ' แม่แคทำหน้าตกใจก่อนจะพนักหน้าเบาๆเหมือนเข้าใจผมเลยรีบวิ่งไปแจ้งเกิดให้ลูกก่อน 11 พฤศจิกายนเลย เลขสวยดีแหะ -..-  เนวี่กับแอล ลูกผมเองงง ผมคิดในใจก่อนจะรีบขับรถกลับไป ระหว่างทางนั้นเอง
    ' ทำไมรถมันติดอย่างงี้ว่ะ ' ผมพูดขึ้นลอยๆก่อนจะเหยียบคันเร่งแล้วพยายามแซงรถกระบะข้างหน้า
    ' ปี๊นนนนนนนน !!! ' เสีงบีบแตรของรถสิบล้อดังลั่นก่อนจะพุ่งเข้าชนกับรถผมอย่างจัง
    ' โครมมมมมมมมมมมม!!! ' ดวงตาทั้งสองข้างของผมค่อยๆพล่ามัวขึ้นเรื่อยๆ ผมกำซองเอกสารพลาสติกที่ใส่ใบแจ้งเกิดของลูกไว้แน่น พลางพยายามหายใจ 
    ' เห้ย!! คุณเป็นอะไรเปล่า ' เสียงที่ผมคาดว่าน่าจะเป็นเจ้าของรถบรรทุกที่ลงมาดูอาการผม
    ' พะ พา ผะ ผม ไป หะ หา ลูก หน่อย ' ผมพูดก่อนจะสลบไป ..
     
    ( Carol : Talk ) 
    ' วี๊ หว่อ วี๊หว่อ วี๊ หว่อ วี๊หว่อ ' ฉันตื่นขึ้นมาเพราะเสียงรถถโรงพยาบาลที่ดังลั่น 
    ' อ่าวแค ฟื้นแล้วหรอ ' พี่เฟมเดินเข้ามายืนข้างๆฉัน 
    ' โซ่ล่ะ แล้วลูกแคล่ะ '
    ' ลูกแคอ่ะปลอดภัยทั้งสองคนเลย ส่วนไอโซ่บอกจะไปแจ้งเกิด หายไปสักพักใหญ่ๆแล้ว โทรไปก็ไม่ติด สงสัยแบตหมด ' คิ้วขวาฉันเริ่มกระตุก ทำไมใจฉันมันสั่นแปลกๆ
    ' พี่เฟม แครู้สึกไม่ค่อยดีเลย ' ฉันหันไปทำหน้าวิตกกังวลใส่พี่เฟมพี่เฟมยักคิ้วทีนึง พอสักพักก็มีเสียงโทรศัพท์ของห้องพักขึ้นมา
    ' กริ๊งงง ' พี่เฟมสะดุ้งก่อนจะกดรับโทรศัพท์
    ' ครับ .. อะไรน่ะครับ!!!!?! โอเคครับๆ ผมขอวิลแชร์มาด่วนเลยครับ ' แล้วพี่เฟมก็วางสายก่อนจะคว้ากระเป๋ากับโทรศัพท์ฉัน 
    ' กะ เกิดอะไรขึ้นพี่เฟม ' ฉันหันไปกระตุกแขนพี่เฟม 
    ' ไอโซ่ .. ' ใจฉันหายวาบ 
    ' โซ่เป็นอะไร..!!! พี่เฟม !!! แคถามว่าโซ่เป็นอะไร ' ฉันว่าพางเขย่าแขนพี่เฟมอย่างหนักก่อนจะร้องไห้
    ' ไอโซ่ขับรถไปชนกับรถบรรทุก .. ตอนนี้เพิ่งมาถึงโรงพยาบาล ' ฉันมองพี่เฟมตาค้าง โซ่ .. โซ่ ไม่เอาน่ะ แคจะเลี้ยงลูกยังไงอ่ะ โซ่ต้องไม่เป็นอะไรน่ะ 
    ' รถเข็นมาแล้วครับ ' บุรุษพยาบาลเอารถเข็นมาให้พี่เฟม พี่เฟมเลยประคองฉันก่อนจะเอาสายน้ำเกลือกับถุงเลือดมาห้อยที่วิลแชร์ แล้วรีบพาฉันไปหน้าห้องฉุกเฉินที่มีทุกคนนั่งอยู่ แม่โซ่นั่งร้องไห้อยู่หน้าห้อง ส่วนซีกำลังนั่งกลั้นน้ำตาโดยมีแจมข้างๆ ส่วนซุงก็กำลังนั่งร้องไห้กับแม่ ฉันพยายามลุกขึ้นแต่ก็ต้องทรุดลง โชคดีที่พี่เฟมคว้าทัน
    ' อย่าฝืนตัวเองสิแค ถ้าแคเป็นอะไรขึ้นมาอีกคนแล้วลูกแคหล่ะ ' ฉันร้องไห้ก่อนจะกอดพี่เฟมไว้แน่น
    ' ฮึกๆๆๆๆๆๆ '
    ' ไอโซ่มันจะปลอดภัย มันอึดจะตาย ' พี่วาเดินมาปลอบฉันเบาๆ
    ' แอ๊ดดดด .. ใครเป็นญาติคุณศตายุครับ '  คุณหมอเดินออกมา
    ' ฉันค่ะ! ' ฉันตะโกนขึ้นก่อนที่พี่เฟมจะเข็นฉันไปหาคุณหมอ
    ' ตอนนี้คนไข้ต้องการเลือดครับ '
    ' แคให้เลือดโซ่ไม่ได้อ่ะพี่เฟม .. มีใครกรุ๊ปโอบ้าง!!? '
    ' นิว! '
    ' พี่กรุ๊ปโอ ' พี่วาเดินตามนิวไป
    ' ฉัน ' ซีเดินตามเข้่าไป ฉันได้แต่นั่งภาวนา ขออย่าให้โซ่เป็นอะไรเลย .. ได้โปรดเถอะ ..
     
    _____________________________________________
    กลั่นแกล้งพี่โซ่อีกครั้ง .. ( โดนแฟนคลับรุมทืบ )
    เอาหน่าๆ TT ต้องมีดราม่งดราม่าบ้างงงง
    อ่านแล้วอย่าลืมเม้นท์น้าาาา จุ้บๆ >3

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×