ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    The Guitar of Love รักชุลมุนป่วนอลเวง 2

    ลำดับตอนที่ #26 : Chapter 26 : ริมสระน้ำ

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 265
      0
      15 ก.พ. 56

    ( Naw : Talk )
    ฉันนั่งจับมือกับพี่เฟมอยู่ริมสระ หลังจากที่ฉันจำทุกอย่างได้เพราะกำไลอันนั้น .//. พี่เฟมอยู่ในชุดเสื้อกล้ามสีฟ้ามีเสื้อเชิร์ตสีขาวบางๆสวมทับพร้อมกับกางเกงขาสั้นสีขาว
    ' รู้งี้เอากำไลมาให้ดูแต่แรกดีกว่า '
    ' แล้วทำไมไม่ทำแต่แรกหล่ะค่ะ :p ' ฉันหันไปแลบลิ้นใส่พี่เฟม พี่เฟมเลยบีบจมูกฉันเบาๆ
    ' แล้วใครจะไปรู้หล่ะ '
    ' ค๊าๆๆ '
    ' ไนท์เป็นรักแรกนาวจริงรึเปล่า ' ฉันหันไปมองพี่เฟมก่อนจะพยักหน้าเบาๆ
    ' แต่มันก็นานไปแล้ว มันแค่เป็นเวลานึงที่สับสน พอเกิดอุบัติเหตุก็จำพี่ไนท์ไม่ได้ เพิ่งจำได้ก็ตอนความจำเสื่อมครั้งนี้แหล่ะ ' ฉันอธิบาย
    ' งั้นไปคุยกับไอไนท์มันหน่อยเหอะ ' พี่เฟมพูดพลางหันไปมองทางพี่ไนท์นั่งอยู่ในสวน 
    ' ไปด้วยกันมั้ย? ' ฉันกระตุกมือพี่เฟมเบาๆ แต่พี่เฟมกลับสายหน้า ฉันพยักหน้าก่อนจะลุกแล้วเดินไปทางพี่ไนท์
    ' คิดอะไรอยู่หรอ .. '
    ' เพิ่งรู้น่ะว่ารักแรกแพ้คนในฝัน '
    ' แต่รักแรกมันก็นานมาแล้วน่ะ '
    ' พี่ถามอะไรอย่างดิ '
    ' อือหึ๊ '
    ' ถ้าวันนั้นพี่ไม่กลับเยอรมันแล้วพี่ขอนาวเป็นแฟน นาวจะเป็นแฟนกับพี่มั้ย ' 
    ' ไม่รู้สิ .. นาวในปัจจุบันไม่เหมือนกับนาวในอดีตน่ะ เพราะฉะนั้น นาวเลยไม่รู้คำตอบของคนในอดีต ' ฉันหัวเราะเบาๆ พี่ไนท์พยักหน้าก่อนจะยิ้มบางๆ
    ' โอเค .. แต่เรายังเป็นพี่น้องกันได้ใช่มั้ย ? '
    ' ได้สิ ! นาวเชื่อว่ามีคนที่ดีกว่านาวอีกเยอะแยะหน่า '
    ' โอเค ฮ่ะๆ ถ้าไอเฟมทำนาวเสียใจเมื่อไหร่เดี๋ยวพี่จัดการเอง '
    ' ไม่ต้องถึงมือแกหลอกไอไนท์ ฉันว่าพี่ชายนาวคงรุมทืบไอเฟมก่อนแกแน่ ' พี่สเตฟานเดินเข้ามาพร้อมพี่เนม
    ' ไง ยัยตัวแสบ จำฉันได้แล้วใช่มั้ย '
    ' จำไม่ได้เจ้ไม่ฆ่านาวหมกส้วมหรอ -3- '
    ' ก็อยากอยู่ แต่เกรงใจ ฮ่ะๆ ฉันจะกลับเยอรมันอาทิตย์หน้าแล้วน่ะย้ะ '
    ' จริงอ่ะ ' ฉันถามเศร้าๆ ฮือออ ต้องอยู่คนเดียว 
    ' ล้อเล่นย้ะ คงอยู่นี่สักพัก ขอเที่ยวก่อนเหอะ '
    ' โกหกเก่งน่ะแก -____- ' พี่ไนท์เดินไปทำท่าจะตบหัวพี่เนมเบาๆ แต่พี่สเตฟานเอามือไปป้องหัวพี่เนมไว้ให้
    ' ฉันตบได้คนเดียวว่ะ -___- ' แล้วพวกเราก็หัวเราะกัน ฉันเลยเดินกลับไปนั่งข้างพี่เฟมเหมือนเดิม พี่ธามเริ่มเอา เตาบาร์บีคิวออกมาที่ริมสระ พี่แคเริ่มเอาเนื้อมาวางเตรียมปิ้ง
    ' บาร์บีคิววววว ' พี่แจมตะโกนดังลั่น
    ' จะไปเปลี่ยนเป็นชุดว่ายน้ำก่อนมั้ย ' พี่เฟมหันมาถาม ฉันพยักหน้าก่อนจะเข้าไปเปลี่ยนเป็นเสื้อว่ายน้ำก่อนจะใส่กางเกงขาสั้นกับเสื้อยืดตัวใหญ่สีดำ
    ' มงกุฏดอกไม้น่าอิจฉาจริงจริ๊งง ' พี่แคแซวก่อนจะเดินไปยังริมสระ พี่โซ่เดินมาคล้องคอฉัน
    ' เป็นไง '
    ' อะไรของเฮียเนี่ยยย '
    ' เปล๊าาา '
    ' ปาร์ตี้ริมสระอย่างนี้ต้องโดนโยนลงสระแน่เลย -0- '
    ' แกรู้ก็ดี ' พี่โซ่พูดก่อนจะเดินออกไป
    ' ฉันจะรอดมั้ยเนี่ยวันนี้ ' ฉันเดินไปนั่งข้างพี่เฟมเหมือนเดิม
    ' ใส่เสื้อใครเนี่ย ' 
    ' จิ๊กของเฮียปันมตั้งนานล่ะา เฮียท่านไม่รู้หรอก -0- ' ฉันพูดถึงพี่ปัน พี่ชายของฉัน อีกคนคือพี่ปาล์ม เป็นฝาแฝดกัน โคตรหล่อด้วยน่ะ รีดเดอร์ห้ามจีบน่ะค่ะ 555555 (เกี่ยว?) ไม่หรอก พูดไปเรื่อย -..-
    ' นาว! เห็นไอปันกับปาล์มว่าจะมาหาแกหน่ะ '
    ' บอกไปเลยไม่ต้องมา -0-!!! '
    ' แกห้ามพี่ชายแท้ๆแกเนี่ยน้ะไอตัวแสบ ' พี่ปาล์มเดินเข้ามาพร้อมพี่ปัน ดีน่ะเฮียสีผมคนล่ะสีไม่งั้นประสาทกินแน่ เหมือนอย่างกับแกะดอลลี่โคลนนิ่ง -0- 
    ' ไม่ได้ชวนเฮียมาเลย มาจากพังงาเมื่อไหร่ '
    ' เมื่อวาน เห็นว่าแกมีแฟนแล้วเลยมาดูเชิงหน่อย ' พี่ปาล์มพูด พี่ปันเลยเดินมาคล้องคอฉัน ฉันเลยหันไปมองพี่เฟม พี่เฟมได้แต่หัวเราะเบาๆ
    ' ไหนๆ คนไหนแฟนน้องสาวฉัน ' พี่ปันพูดพลางเดินมาคล้องคอฉันอีกฝั่ง
    ' คนน่ะย้ะ ไม่ใช่ที่วางแขน -0- '
    ' แล้วคนไหนแฟนแก? ' พี่ปาล์มถามย้ำอีกที ฉันเลยพยักเพยิดไปทางพี่เฟม 
    ' เห้ยหล่อ *^* ' พี่ปันพูด พี่โซ่ กับพี่ธามปล่อยหัวเราะออกมาแทบเป็นแทบตาย ส่วนพี่ซีก็กลั้นหัวเราะอยู่
    ' ไอบ้า แกไม่ใช่เกย์ ' พี่ปาล์มตบหัวพี่ปันไปทีนึง
    ' เออๆ รู้แล้ว ' พี่ปันเดินหน้ามู่ทู่ก่อนจะไปนั่งที่เก้าอี้แบบไม่สนใจอะไร แต่พี่ปาล์มเนี่ยสิ -0-;;
    ' ใครให้แกมีแฟน -______- '
    ' ต้องสนมั้ย? -0- '
    ' ฉันเป็นพี่แกน่ะ '
    ' พี่น่ะไม่ใช่คุณสามี -0-!!!! ' 
    ' ไอน้องบ้า -____-!!!! '
    ' อะไร อะไร เถียงต่อไม่ได้ก็หยุดไปเลย ความรักเป็นสิทธิส่วนบุคคล เฮียไม่มีสิทธิมาบังคัง '
    ' ฉันบอกแกแล้วปาล์ม ~ อาหมวยน้อยของเราโตแล้ว -..- ' พี่ปันเสริมก่อนจะหยิบบาร์บีคิวไปกิน
    ' เอ่อ .. ปัน อันนั้นยังไม่ได้ย่าง -0-;; ' พี่แคบอก
    ' แค่กๆๆๆ ทำไมไม่บอกให้เร็วกว่านี้ '
    ' สมน้ำหน้า กินไม่เลือก -___- ' พี่ปาล์มพูดก่อนจะเดินหน้าบึ้งๆไปนั่งข้างพี่ปัน ฉันเลยได้แต่ส่ายหน้าเบาๆ
    ' พี่เฟม .. ' ฉันหันมองหาพี่เฟมแต่ก็ไม่เจอแล้ว พะ พี่เฟมอยู่ไหนอ่ะ !?
    ' นาว มองหาใครอยู่หรอ? ' พี่โซ่ถามขึ้น
    ' พี่เฟม .. พี่เฟมอยู่ไหนอ่ะ '
    ' อยู่นี่ครับ :) ' พี่เฟมเดินมากอดเอวจากข้างหลังก่อนจะยื่อช่อดอกคาเนชั่นให้ 
    ' ปะ ปล่อยเลยน่ะ ./////. '
    ' ฮ่ะๆ โอเคครับๆ ' ฉันรับช่อดอกไม้มาก่อนจะเกาแก้มเขินๆ พี่เฟมก็หน้าแดงบางๆก่อนที่พวกเราจะเริ่มกินกัน
    ' ปาร์ตี้ริมสระ กินอย่างเดียวก็ไม่สนุกซี่ ~ ' พี่โซ่พูดเกริ่นขึ้น คราวนี้พวกผู้หญิงเริ่มมองกันตาขวาง
    ' ไอหมวยน้อยตัวแสบของเฮีย เละแน่ -..- ' พี่ปันหัวเราะก่อนจะเดินมาทางฉัน
    ' อย่าน้าอาเฮีย '
    ' แกฟ้องม๊าแกตายด้วย -0- ม๊าบ่นทีหูชาเลย ' พี่ปันบ่นถึงเรื่องเมื่อนานมาแล้วที่ฉันเคยฟ้องม๊า
    ' แล้วใครใช้ให้แกล้งน้องว่ะ ' พี่ปาล์มพูดเสร็จก็ส่ายหน้าเบาๆพี่ปันยักไหล่ไม่สนใจก่อนจะเดินเข้ามา
    ' พี่แคคคคค TT ช่วยด้วยยย ' ฉันเลยวิ่งไปกระโดดเกาะพี่แคแทน พี่แคหัวเราะขำๆก่อนจะเอาตะหลิวชี้หน้าพี่ปาล์มกับโซ่
    ' ใครแกล้งฉันกับน้องอย่าหาว่าไม่เตือนหล่ะ '
    ' เทควันโด้สายดำใครกล้าก็ไม่ใช่คนล่ะแม่คุณ -____- ' พี่ซีเสริม
    ' ฮ่ะๆ ' พอซักพักพี่แคก็หยิบเพลงทำนองช้าๆมาเปิด
    ' โซ่ เต้นรำกัน ' พี่แคพูดก่อนจะนำไปเต้นรำ พี่เฟมยิ้มบางๆก่อนจะยื่นมือมางตรงหน้าฉัน
    ' องค์หญิงให้เกียรติเต้นรำกับกระผมได้รึเปล่าครับ :) ' พี่เฟมพูดขำๆ ฉันวางมือตนเองบนมือพี่เฟมเบาๆ
    ' แน่นอนค่ะ ^^ ' เสียงทำนองที่ช้าอย่างเป็นจังหวะมือของฉันทั้งสองข้างคล้องคอพี่เฟมไว้ ส่วนพี่เฟมก็โอบรอบเอวฉันไว้
    ' ไม่คิดเลยเน๊อะว่าเราจะได้เต้นรำในที่โรแมนติกขนาดนี้ '
    ' ยังไง? พี่ไม่เข้าใจว่ามันโรแมนติกตรงไหน -0-;; '
    ' พี่เฟมเนี่ยน้าาา ไม่มีความโรแมนติกซะเลย .. ' (นี่ขนาดไม่มี!!!? : ไรท์ )
    ' พี่ผิดเอง -0-;; '
    ' ลองมองไปที่ดวงดาวบนท้องฟ้าสิ สวยจะตาย '
    ' ไม่เอา ดวงตานาวยังสวยกว่าอีก '
    ' จะพูดให้เขินทำไม -3-// '
    ' ไม่ให้พูดกับแฟน ให้ไปพูดกับสาวคนอื่นหรอครับ? ' พี่เฟมพูดก่อนจะกระชับวงแขน
    ' ง่ะ ก็ได้ๆๆ แต่ถ้ารู้ว่าไปพูดกับสาวอื่นระวังจะโดนพี่โซ่ พี่ซี พี่ปัน พี่ปาล์มกระทืบให้น่ะ '
    ' ถ้าพี่กล้าก็ไม่ใช่คนล่ะ ฮ่ะๆ ' พี่เฟมหัวเราะเบาๆก่อนจะค่อยๆก้มหน้าเอาจมูกมาชนกัน ฉันมองพี่เฟมเขินๆ พี่เฟมยิ้มก่อนจะก้มหน้ามาใกล้จนริมฝีปากเราเกือบชนกัน
    ' อะแฮ่ม -_____- ' พี่ปันกับพี่ปาล์มยืนเท้าสะเอวมอง ฉันกับพี่เฟมเลยผบะออกจากกัน
    ' ไอตัวแสบกลับเข้าห้องไปอาบน้ำนอนเลยไป -___- ' พี่ปาล์มบอก ฉันเลยพยักหน้าเบาๆก่อนจะไปโบกมือบ๊ายบายพี่เฟม
    ' ฝันดีน่ะครับ :) '
    ' ฝันดีเช่นกันค่ะ ^^ ' ฉันพูดก่อนจะเดินเข้าห้องไปอาบน้ำแต่งตัว .. ดวงดาวจ๋า .. ขออย่าให้รักของเรามีอุปสรรคอีกเลยน่ะ :)
     
    ( Carol : Talk )
    ปาร์ตี้ริมสระเมื่อคืนผ่านไปได้ด้วยดี แจมโดนโยนลงน้ำไปตามระเบียบ ฮ่ะๆ สมาชิกบ้านฉันกับโซ่นี่โคตะระเยอะเลย =____= พระเจ้าตะละลา เอิ่งเอยย ~ (?) ช่างเถอะ ตอนนี้ดูเหมือนเฟมจะมีอุปสรรคมากขึ้นจากพี่ชายฝาแฝดอีกสองคนของนาว รักแท้จะแพ้อุปสรรคก็งานนี้แหล่ะจ้ะ -___-
    ' อาเฮียมาทำไมเนี่ย -0- ' น้องนาวถามปันกับปาล์มอย่างงุนงง
    ' จะพาแกกลับพังงาด้วยกันไง ' 
    ' ตลกล่ะ เดือนหน้านาวมีเรียนแล้ววว '
    ' ย้ายไปเรียนที่พังงา -___- ' ปาล์มพูด
    ' ไม่เอา! พี่ปาล์มพี่ปันไม่มีสิทธิมาบังคับชีวิตนาวน่ะ ! ' น้องนาวเถียงอย่างไม่ลดล่ะ ฉันถอนหายใจก่อนจะเดินเข้าไปหา
    ' แล้วทำไมปาล์มกับปันอยากให้น้องกลับไปเรียนที่พังงาอ่ะ? ' ปาล์มกับปันหันมามองหน้ากัน
    ' ไม่ใช้พวกเราหรอก .. '
    ' อาเองหนูแค .. ' พ่อแม่ของน้องนาวเดินเข้ามาฉันเลยยกมือไหว้อย่าง งงๆ ฉันเจอท่านตอนงานแต่งของฉันหน่ะ แต่มันก็นานมาแล้วน่ะ รึเปล่า?
    ' ม๊า -0- '
    ' ทำไมลูกกลับมาไม่บอกป๊าม๊าเลย กลับไปเรียนที่พังงาก็ได้ '
    ' ก็เพราะนาวรู้ไงว่าถ้าบอก คนบางคนจะลากกลับพังงา แล้วก็ต้องโดนบังคับเรียนในสิ่งที่ตัวเองไม่ชอบ ' น้องนาวตอบไป ก่อนจะชายตามองไปที่พ่อของตน เฟมกับโซ่เริ่มทยอยลงมา
    ' สวัสดีครับคุณอา '
    ' จ่ะ .. แล้วทำไมลูกไม่อยากกลับพังงาหล่ะลูก หรือบอกแม่ซักคำก็ยังดี ' แม่น้องนาวรับไหว้ก่อนจะหันไปคุยกับลูกสาวตัวเองต่อ เอ่อๆๆ ท่าทางอุปสรรคจะเยอะกว่าที่คิดแฮ่ะ 
    ' ม๊าก็รู้หนิว่าทำไม ? ' น้องนาวตอบ 
    ' นาว พอเหอะ นั่นป๊าม๊าน่ะ -0-;; ' ปันเดินไปสะกิดหลังน้อง
    ' ถ้าพี่ปันพี่ปาล์มจะเข้าข้างป๊าก็ไม่ต้องมายุ่งกันเลย ! '
    ' แกมันเป็นเด็กมีปัญหาจริงๆ ' พ่อน้องนาวพูดขึ้น เล่นเอาปันกับปาล์มอ้าปากค้าง
    ' นาวมันมีปัญหาตั้งแต่ที่ป๊าไม่ตั้งใจที่จะให้นาวเกิดมาอยู่แล้วหนิ ! ' น้องนาวพูดก่อนจะน้ำตาจะไหลลงมา เหมือนความอดทนทุกอย่างมันพังทลายลงมาแล้ว ฉันกอดปลอบน้องเบาๆ
    ' ใจเย็นๆน่ะนาว ' 
    ' ฮึก ไม่เย็นแล้วพี่แค ฮึก ที่นาวอยู่ทุกวันนี้นาวก็หาเงินของนาวเอง ฮึก ไม่เคยขอตังค์ป๊าซักบาท ถึงตอนนี้ยังต้องการอะไรอีก ฮึก ' น้องนาวปาดน้ำตา
    ' ต้องการให้แกกลับมาไง! แกหนีไปอยู่เมกามากี่ปีแล้ว แกนึถึงป๊าม๊าบ้างมั้ย!?? '
    ' แล้วป๊าเคยคิดถึงนาวบ้างมั้ย?! ฮึก  ' น้องนาวร้องไห้หนักเข้าไปอีก ฉันเลยกอดปลอบน้องไว้แน่น
    ' ป๊า นาวมันโตแล้วน่ะ เรียนอีกปีก็จบแล้ว ' ปาล์มช่วยเกลี่ยกล่อมพ่อแม่เนื่องจากทนเห็นน้องสาวตัวเองร้องไห้ไม่ได้
    ' ป๊า ม๊าว่าปล่อยให้ลูกเค้าทำในสิ่งที่เค้าต้องการเถอะ '
    ' เหอะ! ไอเด็กเอาแต่ใจ ' พ่อน้องนาวพูดก่อนจะเดินออกไป แม่น้องนาวเดินเข้ามาหานาว
    ' ม๊า ฮึก ป๊าไม่เคยเข้าใจนาวเลย ฮึก '
    ' นาวก็รู้ ป๊าเค้าเป็นคนหัวแข็ง ม๊าไม่รู้น่ะว่าป๊าเค้าอยากมีนาวรึเปล่าในตอนนั้น แต่ตอนนี้ลูกเป็นลูกสาวที่ม๊าภูมิใจที่สุด ลูกยืนด้วยลำแข้งตัวเองมากว่าห้าปี โดยไม่เคยขอตังค์ป๊าม๊าซักบาทไม่ว่าจะลำบากแค่ไหน ม๊าสัญญาว่าว่าม๊าจะช่วยคุยกับป๊าให้ แต่ช่วงนี้พี่ปันกับพี่ปาล์มอาจจะผลัดกันมาแวะเยี่ยมเยียนลูกบ่อยๆน่ะ ' แม่น้องกอดน้องไว้
    ' ค่ะ ฮึกๆ '
    ' หนูแค น้าฝากดูลูกสาวน้าอีกคนน่ะ ' ฉันพยักหน้าก่อนจะลูบหัวน้องเบาๆ
    ' น้องเขาก็เหมือนน้องสาวแคคนนึงหล่ะค่ะ ^^ '
    ' เรื่องนาววางใจได้เลยครับคุณน้า โซ่สัญญาว่าจะช่วยดูแลน้องให้ '
    ' ขอบใจมากน่ะตาโซ่ หนูแค '
    ' ค่ะ ^^ ' ฉันยิ้มรับ แม่น้องนาวเลยเดินออกไป โซ่เลยพาน้องเข้าไปในห้องแทน เห้ออ สงสารน้องจัง เจอแต่เรื่องแย่ๆ
    ' ขอโทษทีน่ะแค กลายเป็นเรื่องวุ่นวายไปเลย '
    ' เรื่องแค่นี้เอง ปันกับปาล์มจะค้างที่นี้รึเปล่า ? ' ฉันหันไปถาม
    ' ตุ้บ ! ' เสียงกระเป๋าสองสามใบถูกโยนเข้ามา
    ' ไม่ต้องถามแล้วเถอะ ป๊าม๊าคงบังคับให้อยู่ชัวร์ =____= ' ปาล์มพูด
    ' นอนโซฟาได้มั้ย ห้องไม่พอแล้ว-0- ' โซ่ถาม ฉันพยักหน้า
    ' ไม่มีปัญหา .. ' ปาล์มพูด 
    ' แล้วทำไมป๊านาวเค้าดูโหดจัง ' แจมพูดขึ้น
    ' นั้นสิ ' ฉันพยักหน้าเห็นด้วย
    ' ลูกสาวสุดรักสุดหวงหนีออกจากบ้านไปกว่าห้าปี มีแต่พวกฉันกับแม่ที่ติดต่อกับน้องได้ ไม่โมโหขนาดนั้นได้ไง -0- ' ปันพูด แต่เดี๋ยวน่ะ ?ลูกสาวสุดรักสุดหวง!??!
    ' ลูกสาวสุดรักสุดหวงเนี่ยน่ะ? ทำไมเถียงกันเอาเป็นเอาตายขนาดนั้นอ่ะ ' เนมถาม
    ' เพราะรักมากไง .. นาวอ่ะได้หัวแข็ง ได้มาจากป๊าเต็มๆ ให้พวกฉันกับม๊าพูดให้ฟังให้ตายก็ไม่เชื่อ ต้องได้ยินจากป๊าเท่านั้น -0- ' 
    ' ขนาดบอกนาวว่าป๊าร้องไห้เพราะมันยังไม่เชื่อเลย '  ปันเสริม 
    ' เราน่าจะเปิดโอกาสให้สองพ่อลูกเขาคุยกันน่ะ ' โซ่พูด ฉันเลยพยักหน้าเห็นด้วย
    ' มาวางแผนกันเถอะ ' เนมพูดก่อนพวกเราจะนั่งล้อมวงกัน ..
     
    ___________________________________________
    ตอนนี้ยาวจัง .. ไรท์รู้สึกว่ายาว ยาวรึเปล่า ? ยาวแหล่ะ เออยาวก็ได้ (!?) 
    วันวาเลนไทน์ที่อเมริกาอยู่ ยังไม่ช้าไปใช่มั้ย? 555555
    เม้นท์ไม่ขึ้น ! ตะหลุ่งตุ่งแช่!!! รีดมีสอบไฟนอลกันรึเปล่า (ว่ะค่ะ?) เออใช่แหล่ะ -0-
    ไรท์ .. หยุดยาวค่ะ 555555555 สบายแล้วๆ หยุดสี่วันติดตะล่ะลาา
    เอาเป็นว่าโชคดในการสอบ สอบเสร็จมาอ่านนิยายแล้วเม้นท์ซะด้วย! ( ไม่บังคับเล้ย!! 555 )
    ฉันเพิ่มตัวละครอีกแล้ว .. สังเกตดีๆ ถ้าไรท์ตันปุ๊บตัวละครใหม่มันจะเดินเข้ามา ...
    ชื่อตัวละครในหัวมันมีมากเกินไป TT แงๆๆ รีดระง งงเพราะไรท์ก็งงตัวเอง! 
    5555 รักรีดเดอร์หรอกจึงหยอกเล่นนน โชคดีน้ะทุกคน -3-
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×