The Guitar of Love รักชุลมุนป่วนอลเวง 2

ลำดับตอนที่ #13 : Chapter 13 : The Split!?

( Carol : Talk )

วันนี้เป็นวันดี เพราะเรา The split จะกลับมา .. งง งง  งงล่ะซี่ ~ ก็เคนกับเฟมอ่อ แล้วก็ฟ้าด้วย เคนเพิ่งกลับมาจากภาคใต้ ส่วนเฟมกลับมาจากอเมริกา ส่วนฟ้ากลับมาจากเชียงใหม่ และช่างกลับมาเวลาเดียวกันซะด้วย คือวันนี้ ตอนนี้ -0-;; ฉันกับโซ่ยื่นรอทั้งสามคนอยู่สักพัก ก็เห็นเคนเดินออกมาคนแรก

' ไอโซ่ ! ' เคนตะโกนลั่นทุ่ง(?) ก่อนจะวิ่งมาหาฉันกับโซ่

' ไงเคน '

' ไงแครอล ไม่เจอกันกี่ปีล่ะเนี่ย '

' ไม่ได้นับแห่ะ .. ฮ่ะๆ ' ฉันตอบกวนๆ โซ่กับเคนก็กอดกันตามประสาเพื่อน

' โซ่ .. ' เสียงผู้หญิงคนนึงเรียกชื่อโซ่ พอฉันหันไปดูก็ปรากฏว่าเป็นฟ้าที่ยิ้มด้วยสีหน้าเศร้าๆ

' อ่าว ว่าไงฟ้า ' โซ่หันไปยิ้มให้ฟ้าบางๆ

' ไม่คิดจะชวนเพื่อนมางานแต่งบ้างเลยน่ะ ' ฟ้าพูดเบาๆก่อนจะเดินมายืนระหว่างฉันกับโซ่

' โอ้ย!! ' พวกเราหันไปทางต้นเสียงก็เห็นเฟมล้มไปกองกับพื้น กับผู้หญิงคนนึง น่าจะอายุราวๆ 22 ผมยาวถึงกลางหลังดัดลอนปลาย ผมสีช็อคโกแลตอมแดงหน่อยๆตาโตๆขาวๆ สูงราวๆ 163 ได้มั้ง เฟมรีบลุกขึ้นก่อนจะพยุงน้องคนนั้นขึ้น

' เป็นอะไรมั้ยครับ '

' นาวไม่เป็นไรค่ะ .. ' ( เกรียนใช่ชื่อตัวเอง นึกชื่อไม่ออก 55555 เอาคาแรกเตอร์ตัวเองมาใช้แต่หน้าตาไม่ใช่น่ะจ้ะ 5555ฝากเสนอชื่อตัวละครมามั่งน่ะ บางครั้งนึกไม่ออก TT ) เอ้ะ น่าตาคุ้นๆ ฉันหันไปมองอย่างสงสัย พอหันมาเท่านั้นแหล่ะ

' พี่โซ่ .. นาวมาล่ะ ' น้องนาวเดินเข้าไปหาโซ่ ฉันหันไปมองโซ่ งงๆ

' ญาติโซ่น่ะแค .. นาว นั้นพี่แค แฟนพี่ ' น้องนาวหันมามองยิ้มๆก่อนจะยกมือไหว้

' สวัสดีค่ะพี่แค ^^ ' ฉันพยักพน้าเบาๆ

' โซ่ไม่เห็นบอกแคเลย -0- '

' โซ่นึกว่าโซ่บอกแคแล้วอ่ะ -0-;; ' 

' ช่างเหอะๆ แคว่าเราขึ้นรถเหอะ โซ่ช่วยฟ้าขนกระเป๋าล่ะกันเดี๋ยวนาวแคจัดการเอง ' แต่ก็มีมือนึงมาหยิบกระเป๋าไปก่อน 

' เดี๋ยวเฟมถือเอง .. แคไปเหอะ ' ฉันมองเฟมงงๆก่อนจะเดินไป

' เดี๋ยวนาวถือเองก็ได้พี่เฟม '

' ถือว่า .. ขอโทษที่เดินชนเมื่อกี้ล่ะกัน ' เฟมพูดก่อนจะเดินมาโยน(?) กระเป๋าใส่รถ 

' แล้วจะนั่งยังไงว่ะเนี่ย ' โซ่มอง งงๆ เพราะพวกเราขับรถยนต์มาไม่ใช่รถตู้

' เอางี้ เดี๋ยวนาวนั่งแอร์พอร์ตลิ้งไปล่ะกันพี่โซ่ '

' เอางั้นหรอ เพิ่งกลับมาจากอเมริกาจำทางได้หรอ '

' เอ่อ .. ' 

' งั้นเดี๋ยวฉันไปกับน้องเอง ' เฟมพูดขึ้นก่อนจะคว้ากระเป๋าเป้ตัวเองขึ้น

' แกก็เพิ่งกลับมาจากเมกาน่ะ -0- ' 

' ฉันกลับมาทุกปี แต่แกไม่รู้ต่างหาก ส่งแผนที่มาให้ด้วย ' เฟมพูดก่อนจะเดินตามไป น้องนาวมองงงๆก่อนจะวิ่งตามไป คนตัวใหญ่กับคนตัวเล็ก .. น่ารักดีแห่ะ โซ่ยื่นโทรศัพท์ให้ฉัน

' ส่งแผนที่ให้ไอเฟมในไลน์หน่อย เดี๋ยวโซ่ขับเอง ' ฉันพยักหน้าก่อนจะเดินขึ้นรถแล้วรีบกดส่งแผนที่ให้เฟม .. รู้สึกถึงความวุ่นวายที่จะกลับมาอีกครั้งเลยแห่ะ -0-;;

 

( Fame TS : Talk )

สวัสดีครับ ผมเฟมเกอะสปริท ไม่ใช่เฟมพี่ฟ้าเดโม่น่ะครับ -0- งงล่ะสิ ไรท์ทำคนอ่านงงหนิ ทำไงได้ ผมรอแอร์พอร์ดลิ้งอยู่ที่สนามบินกับน้องนาว ญาติไอโซ่ แต่หน้าต่างไม่เหมือนกันซีกนิด ได้แต่ความขาว

' ที่จริง พี่เฟมไม่ต้องมาเป็นเพื่อนนาวก็ได้น่ะค่ะ .. ' น้องนาวก้มหน้างุด

' ไม่เป็นไรหรอก ถ้านาวมาคนเดียวแล้วหลงขึ้นมาจะเป็นเรื่องใหญ่น่ะ ^^ ' ผมหันไปยิ้มให้น้องก่อนจะยีหัวเบาๆ

' เสียงทรงหมด -3- ' น้องพูดก่อนจะหยิบไอพอดขึ้นมาฮัมเพลง

' จะต้องเก็บต่อไปอีกนานแค่ไหน .. รักที่เอ่อล้นใจ ' เพลงนี้ทำให้ผมนึกถึงฝันเมื่อห้าปีก่อน ในฝันผมนั่งกุมมือผู้หญิงคนนึงที่ร้านกาแฟหรือร้านเค้กนี่แหล่ะ เหมือนในฝันผมกับผู้หญิงคนนั้นเป็นแฟนกัน ผู้หญิงคนนั้น .. รูปร่างคล้ายๆน้องเค้าเลย ผมมองอย่างงงๆ ในฝันผมกุมมือผู้หญิงคนนั้นแล้วร้องเพลง .. รักล้นใจ .. 

' พี่เฟม .. '

' ฮ่ะ ! ' ผมสะดุ้งพอน้องสะกิด 

' รถไฟมาแล้วค่ะ ^^ ' ผมพนักหน้าเบาๆก่อนจะเดินนำเข้าไป ผมกับน้องนาวนั่งตรงข้ามกัน ผมพึมพำกับตัวเองเบาๆ

' เหมือนไปน่ะ .. ' น้องมองหน้าผมงงๆ

' เหมือนอะไรหรอค่ะ? '

' ฮ่ะ อ่อ .. พี่หมายถึงคนในฝันพี่หน่ะ ' พอน้องฟังก็ชะงักไปแปปนึงก่อนจะไม่พูดอะไร

' พี่ก็เหมือนเหมือนกัน .. ' น้องพึมพำเบาๆแต่ผมได้ยินไม่ถนัดเลยไม่ได้สนใจอะไร ระหว่างทางผผมกับน้องก็ไม่ได้พูดอะไรกันอีกเลย พอมาถึงบ้านไอโซ่ก็เริ่มจัดห้อง เพราะน้องเค้าเจ็ทแล็ก ผมกับไอเคนก็ไปนอนห้องไอนิว ส่วนนิวไปนอนห้องฟ้าเดโม่ ( เอ้อ ! งงดีแท้ )  ฟ้าเดอะสปริทไปนอนห้องแจม ส่วนน้องนาว ..

' พี่โซ่จะให้นาวนอนไหนเนี่ย -0-!! '

' เอาไงดีว่ะ .. ' โซ่สบถเพราะตัวเองก็เริ่มงงๆ

' ไปนอนห้องเจ้าตัวเล็กสองคนก็ได้หนิ .. '

' เนวี่กับแอลจะร้องกลางดึกมั้ยอ่ะ สงสารน้อง -0-;; ' โซ่พูด คงหมายถึงลูกแคกับโซ่สิน่ะ

' ไม่ๆ ลูกไม่ร้องกลางดึกตั้งนานแล้วย่ะ -0-;; ' แคบอก โซ่เลยพยักหน้าเบาๆ

' ตามนั้นล่ะกันน่ะนาว .. ' น้องนาวพยักหน้าก่อนจะเดินไปที่ห้อง

' มีใครจะกินข้าวมั้ยค่ะ ' น้องแบร์เดินลงมาถาม ทุกคนพยักหน้าหมด พวกเราเลยรีบเอากระเป๋าไปเก็บบนห้อง

' เฟม แคฝากไปตามนาวที่ห้องหน่อยดิ ' ผมพยักหน้าก่อนจะเดินไปเคาะประตูสองสามที

' ก๊อกๆ '

' ค๊าๆๆ ' เสียงน้องวิ่งมาเปิดประตู 

' แอ๊ด.. อ่าว พี่เฟม แห่ะๆ ' เจ้าตัวยิ้มเหยๆพอเห็นผมแล้วรีบออกมานอกห้องแล้วปิดประตูอย่างรวดเร็ว

' มีอะไรหรอค่ะ ^^;; ' 

' แคให้มาตามไปกินข้าวหน่ะ ' เจ้าตัวพยักหน้าก่อนจะเดินไป ด้วยความสงสัย(อยากรู้อยากเห็น) ผมเลยลองเปิดประตูเข้าไปในห้อง ภาพวาดขนาดประมาณ 1 เมตรคูณ 1 เมตร เป็นรูปผู้ชายคนนึง ลักษณะคล้ายๆผม แต่ไม่มีหน้าตา สงสัยยังวาดไม่เสร็จล่ะมั้ง ผมนึกในใจพลางเดินออกไปกินข้าวกับทุกคนพอกินเสร็จต่างคนต่างก็แยกย้ายไปนอน ..

 

( Naw : Talk )

' ห๊าวว ' ฉันตื่นขึ้นมารับเช้าวันใหม่ อาทิตย์หน้าก็ต้องไปเรียนมหาลัยตามปกติล่ะ เศร้าจัง อุตส่าห์ได้กลับไทยทั้งที TT ฉันมองไปยังรูปบุคคลปริศนาที่มีแค่เพียงใบหน้า เส้นผม และรอยยิ้ม ฉันไม่รู้จะวาดหน้าตาให้คนๆนี้ได้ยังไง เพราะในฝัน ฉันเห็นแค่โครงหน้า ผม และรอยยิ้มเท่านั้น 

' ก๊อกๆๆ นาว ตื่นรึยัง ' เสียงพี่โซ่เคาะประตูเรียก ฉันเดินไปเปิดประตูให้ก่อนจะพยักหน้าเบาๆ

' ไม่บอกนึกว่าละเมอน่ะเนี่ย เมื่อคืนตัวเล็กงอแงรึเปล่า ' ฉันก็ส่ายหน้าเบาๆก่อนจะบิดขี้เกียจ 

' พูดเป็นรึเปล่า '

' เป็นสิ -0- แต่นาวไม่รู้จะพูดอะไรต่างหาก '

' แล้วนั่นรูปใคร '

' คนในฝันอ่ะ วาดตั้งแต่เมื่อ 5 ปีก่อนล่ะ ' ฉันพูดพลางหยิบผ้าขนหนูกับเสื้อ

' เหมือนไอเฟมเลย .. ' คำพูดพี่โซ่ทำเอาฉันสะดุ้งไป

' เหมือนตรงไหน ' ฉันหันไปถามงงๆ

' ไอเฟมก็เคยเล่าเรื่องฝันให้ฟังเหมือนกัน ประมาณห้าปีที่แล้วได้ ' ฉันมองพี่โซ่อย่าง งงๆ หัวใจเริ่มเต้นไม่เป็นจังหวะ พี่เฟมเนี่ยน่ะ บ้าเร้อ~ ฉันคิดในใจพลางเดินเข้าไปอาบน้ำ

' เป็นอะไรของเค้า -0- ' พี่โซ่พูดก่อนที่(คาดว่า)จะพาลูกออกไป พอฉันอาบน้ำเสร็จก็ใส่เสื้อยืดสีขาวสบายๆกับกางเกงยีนส์ขาสั้นเอวสูง และรวบผมขึ้นด้วยโดนัท แต่ผมฉันมันซอย -0- เลยมีปล่อยมารุ้งริ้งบ้าง

' กินข้าวโว้ยยยยย !!! ' เสียงพี่โซ่ตะโกนลั่น  ฉันรีบอุดหูก่อนจะเดินออกไปข้างนอก พี่เฟมอยู่ในเสื้อยืดกับกางเกงขาสั้นสบายๆ

' วันนี้อยากไปไหนกันรึเปล่า '

' ม่ายยยยยยยยยยยย ' (วิบัติเพื่อการออกเสียงน่ะค๊าา )ฉันตอบพลางส่ายหน้าเป็นพัลวัน พี่โซ่พยักหน้าก่อนจะเดินไปนั่ง ฉันตักข้าวมานั่งกินที่โซฟาเงียบๆพลางนึกถึงฝันเมืองห้าปีก่อน พอกินเสร็จฉันเลยหยิบกีต้าร์กับอูคูเลเล่ไปนั่งเล่นริมสระ

' จะต้องเก็บต่อไปอีกนานแค่ไหน รักที่เอ่อล้นใจ รักที่มีให้เธอมากมาย สุดท้ายไม่มีค่าใด .. '

' จะทำให้เธอสนใจ จะทำให้เธอมาเห็นใจ เพราะรักที่มีมันเกินเอ่ยไป เกินกว่าคำอธิบายใดๆจะเท่าเทียม .. ' เสียงพี่เฟมแทรกขึ้นมาเล่นเอาฉันชะงักไป

' พี่นั่งด้วยคนสิ .. '

' ค่ะ ' ฉันเขยิบให้พี่เฟมนั่งข้างๆ เรานั่งกันริมสระโดยแกว่งเท้าในน้ำ เรานั่งเงียบๆไม่พูดอะไรกันซักพัก

' เอ่อ .. '

' คือ .. ' พี่เฟมกับฉันพูดขึ้นพร้อมกัน ตงคนเลยได้แต่ก้มหน้าหงุด

' พี่เฟมพูดก่อนเถอะค่ะ '

' อื้ม .. รูปในห้องนาวอ่ะ ใครหรอ ' พี่เฟมถามขึ้น .. เอ้ะ!! ฉันหันขวับไปมองพี่เฟมงงๆ

' พี่รู้ได้ยังไงค่ะ '

' แห่ะๆ ขอโทษน่ะ พี่สงสัยเลยเปิดไปดู ^^;; ' ฉันทำหน้ามู่ใส่ก่อนจะหันไปเตะเท้าในน้ำเหมือนเดิม

' เล่าให้ฟังก็ได้ .. '

' อื้อ .. '

' ประมาณห้าปีที่แล้ว นาวฝันว่า นาวทะเลาะกับผูชายคนนึง แล้วดูเหมือนนาวกับผู้ชายคนนั้นจะไม่ใช่แค่เพื่อนหรือพี่น้องกัน นาวจำได้ว่านาวเรียกเค้าว่าพี่ แล้วนาวก็งอนเค้า .. ในฝันมันก็ตัดไปอีกฉากนึง เป็นฉากในร้านกาแฟสบายๆ นาวนั่งอยู่ ผู้ชายคนนั้นก็เดินเข้ามานั่งกุมมือนาว แล้วร้องเพลงๆนี้ให้ฟัง ' ฉันยิ้มก่อนจะหยิบกีต้าร์มาขึ้นอินโทร

' จะต้องเก็บต่อไปอีกนานแค่ไหน รักที่เอ่อล้นใจ รักที่มีให้เธอมากมาย สุดท้ายไม่มีค่าใด จะทำให้เธอเห็นใจ จะทำให้เธอมาสนใจ เพราะรักที่มีมันเกินเอ่ยไป เกินกว่าคำอธิบายใดๆจะเท่าเทียม .. ' 

' ... ' พี่เฟมมองฉันอึ้งๆ

' พี่เฟม -0- โอเคมั้ย '

' อื้ม .. แล้วไงต่อ '

' พอร้องจบก็มีคำๆนึงพูดออกมาจากใครนาวจำไม่ได้ ว่าเพลง แล้วนาวก็ตื่น นาวไม่รู้ว่าคืออะไร แต่นาวรอคนๆนั้นอยู่ '

' แล้วเขาหน้าตายังไงหรอ ' ฉันหันหน้าไปหาพี่เฟม วางกีต้าร์ไว้ข้างๆก่อนจะยกมือปิดตากับจมูกพี่เฟม 

' แบบนี้แห่ะ ' ฉันพูดก่อนจะลดมือลง ทำให้ตาฉันกับพี่เฟมจ้องกันซักพัก

' แบบพี่หรอ ? '

' เอ่อ .. ก็ไม่เชิงซะทีเดียว เห็นแค่โครงหน้า ทรงผมและรอยยิ้มเท่านั้นแหล่ะ เป็นรอยยิ้มที่นาวชอบ เห็นแล้วทำให้เรายิ้มตามได้ รู้สึกถึงความอบอุ่นที่มีให้เรา '

' อ่อ .. '

' ตานาวล่ะ .. เมื่อห้าปีก่อนพี่ฝันอะไรหรอ .. '

' รู้ได้ไง '

' พี่โซ่บอกว่าพี่ฝันแปลกๆ '

' ก็ไม่เชิง .. ฟังแล้วอย่าหาว่าพี่โกหกล่ะกัน =___=;; '

' ค๊าาา '

' พี่ฝันว่า พี่กำลังวิ่งตามผู้หญิงคนนึง เพราะผู้หญิงคนนั้นโกรธอะไรพี่ซักอย่างแล้วก็ไปเจอเค้าอีกทีที่ร้านกาแฟแห่งนึง '

' ... ' ทำไม ฝันถึงคล้ายๆฉันเลย ฉันนั่งเงียบก่อนจะตั้งใจฟัง

' แล้วพี่ก็เดินเข้าไปในร้าน ไปนั่งกุมมือผู้หญิงคนนั้น แล้วร้องเพลงเพลงนึงให้เข้าฟัง '

' เพลงอะไรหรอค่ะ '

' ทายสิ .. ' 

' นาวไม่รู้ .. ' พี่เฟมยิ้มบางๆก่อนจะเอื้อมมือไปหยิบกีต้าร์แล้วขึ้นทำนอง

' จะต้องเก็บต่อไปอีกนานแค่ไหน รักที่เอ่อล้นใจ รักที่มีให้เธอมากมาย สุดท้ายไม่มีค่าใด .. ' พี่เฟมจบเพลงลงแค่นี้ หน้าฉันคงแดงมากแน่ๆตอนนี้

' แล้ว .. ยังไงต่อค่ะ '

' คำสุดท้ายที่พี่ได้ยินก่อนจะตื่นคือโซ่ และพี่ก็รู้ว่าพี่เรียกคนๆนั้นนำด้วยคำว่าน้อง .. '

' ....... '

' อยากรู้มั้ยหน้าตาคนๆนั้นเป็นยังไง ? ' ฉันหันไปมองหน้าพี่เฟม พี่เฟมยกมือขึ้นมาก่อนจะปิดตากับจมูกฉัน เหมือนที่ฉันเคยทำกับพี่เฟม

' คนในฝันพี่หน้าตาแบบนี้ไง .. ' พี่เฟมค่อยๆลดมือลง หน้าพี่ดฟมแดงบางๆ หน้าฉันก็คงไม่ต่างกับพี่เฟมเท่าไหร่ ฉันว่าอีกไม่นาน .. ภาพที่ถูกทิ้งให้รอคอยถึงห้าปีเพื่อตามหาคนๆนั้น ก็จะเสร็จสมบูรณ์ซักที :)

 

______________________________________________

อ่านเสร็จใครแอนตี้เค้าขอโทษด้วย -0-;; คือนึกชื่อไม่ออกแล้วพอดีมีคนเรียกชื่อก็เลย

เอาไงก็เอากัน ชื่อตัวเองนี่แหล่ะ แต่เค้าชื่อจริงๆคือมะนาวน่ะ ในเรื่องให้ชื่อนาวเฉยๆ กรุณาอย่าซีเรียส และงดว่าเค้าน่ะ TT ฝันนั้นคือฝันจริงแต่ไม่ใช่พี่เฟมเด้อ ใครบ่ฮู้ 5555555

ขอโทษที่อัพช้าน้าาา พอดีมีปัญหาชีวิตนิดหน่อย ได้พี่เนมเป็นกำลังใจให้ >3 

ปล.ฝากเสนอชื่อตัวละครด้วยย ขอบคุณค่ะ เสนอชื่อตัวเองได้น่ะ ไม่ว่า 555555
ปล2.ไม่มีเวลาตรวจคำเลย แต่งรวดเดียวขอโทษด้วยถ้าเขียนผิด บางคำนึกไม่ออกจริงๆว่ามันเขียนยังไง TT