[Re-Write] The Guitar of Love รักชุลมุนป่วนอลเวง

ตอนที่ 3 : Chapter3 : Love @First Sight : Do you trust about love at first sight?

Chapter3 : Love @First Sight  
: Do you trust about love at first sight? --100%
Online : November 9,2013



 

[ Caroline : On ]

--เย็นวันต่อมา--

           " เห้ยย!! ไอโซ่ ฟ้า แค ไปเร็วๆๆ " เสียงนิวตะโกนขึ้นหลังจากที่กริ่งบอกเวลาเลิกเรียนดังขึ้นมา นิวแทบจะกระโจนมากวาดของบนโต๊ะฉันกับฟ้าเก็บให้ในทันทีทันใด
" ไอนิว.. รีบไปไหน เพิ่งจะสี่โมงเอง " โซ่บ่นก่อนจะกวาดของ(?)ทั้งหมดใส่กระเป๋าแล้วเดินมาช่วยฉันถือกีต้าร์
" มา.. โซ่ช่วย " ฉันพยักหน้าเบาๆก่อนจะยื่นกีต้าร์ให้โซ่ ตั้งแต่เมื่อคืนที่โซ่..จุ๊บหน้าผากฉัน เราก็แทบจะนับคำพูดที่คุยกันได้เลยทีเดียว เพราะพอจะพูดกันทีไร ภาพของเมื่อคืนก็ลอยเด่นมาอยู่กลางสมองซะงั้น.. 
" ขอบคุณน่ะ (. .)// "
" ไม่เป็นไร "
" แล้วจะไปไหนก่อนอ่ะ " 
" ไม่รุ้สิ.. "
" ไอโซ่!! มีน้องเกรด 10 มาหา " เสียงของเขื่อนตะโกนเข้ามาขัดควาิมคิดของพวกเรา
" อะ อืมๆ " โซ่ตอบรับก่อนที่น้องเขาจะเดินเข้ามาอย่างกล้าๆกลัวๆ เอ้ะ..? หน้าตาคุ้นๆแห๊ะ..
" คือพี่โซ่ค่ะ โบว์อยากจะชวนพี่ไปงานวันเกิดโบว์คืนพรุ่งนี้น่ะค่ะ " 
" อ่อ.. คือ.. ถ้าเพื่อนพี่ไปด้วยจะเป็นอะไรมั้ยครับ " น้องโบว์ส่ายหน้าก่อนจะโบกมือไปมา
" ยินดีเสมอค่ะ เชิญพี่แครอล พี่นิว พี่ฟ้าด้วยน่ะค่ะ " ฉันพยักหน้าเบาๆเช่นเดียวกับนิวกับฟ้า
" เออใช่แค.. คือช่วงนี้พ่อกับแม่ฟ้าไม่อยู่อ่ะ พี่ชายฟ้าก็อยู่ต่างจังหวัด ขอไปอยู่บ้านแคได้ป่าววว " ฟ้าพูดก่อนจะเริ่มทำหน้าออดอ้อนฉัน
" ได้ซิ นานแค่ไหนก็ได้ "
" เย้ ><!! " ฟ้าตะโกนก่อนจะกระโดโลดเต้นออกไปคนแรก
" ไอโซ่ ช่วงนี้พ่อกับแม่หนีไปฮันนีมูนหว่ะ =__= "
" จะมาก็มาดิ เฮียก็มาหาเจ๊เกลบ่อยจะตาย " โซ่หัวเราะก่อนจะคว้ากระเป๋าฉันไปถือ
" ไปเหอะแค ไปเอาของที่บ้านฟ้ากับนิวก่อน แล้วก็ค่อยเอาของไปเก็บที่บ้านกัน " ฉันพยักหน้าก่อนจะเดินตามโซ่ไปอย่างว่าง่าย ใช้เวลาเกือบสองชั่วโมงฟ้ากับนิวก็เอาของมาเก็บที่บ้านฉันกับโซ่ พอฟ้าเข้ามาบ้านฉันก็ถึงกับตื่นตะลึงแล้ววิ่งไปทั่วบ้าน
" บ้านแคน่าอยู่จังงง >__<! "
" ฮ่ะๆ ฟ้าจะอยู่นานแค่ไหนก็ได้น่ะ แคอยู่คนเดียวอยู่แล้ว " ฟ้าพยักหน้าก่อนจะเดินไปทางสระว่ายน้ำในบ้านก่อนจะทำตาลุกวาว
" แคเชื่อเหอะ สงสัยงานนี้ฟ้าคงจะสร้างรากฐานไว้บ้านแคเลยหล่ะ " ฟ้าหัวเราะร่า 
" เอาเลยๆ แคก็อยากมีเพื่อนอยู่บ้านเหมือนกัน " เราสองคนหัวเราะก่อนจะพากันเก็บของและทำอาหารเย็นไว้ พอราวๆหกโมงครึ่งโซ่กับนิวก็มากดกริ่งหน้าบ้าน
" เดี๋ยวฟ้าไปเปิดเอง " ฟ้าบอกก่อนจะวิ่งออกไปเปิด ฉันจัดจานสปาเกตตี้สี่จานไว้ตามที่นั่งก่อนจะไปหยิบแก้วน้ำเตรียมไว้
" หิวววววววววว!!! " นิวส่งเสียงเข้ามาในบ้านคนแรกก่อนที่ฟ้าและโซ่จะเดินตามมาด้วยใบหน้าเอือมๆ
" แคทำสปาเกตตี้ไว้ให้แล้ว มาๆๆ " พอนิวได้ยินชื่ออาหารก็รีบวิ่งมานั่งอย่างรวดเร็ว 
" แล้วเดี๋ยวออกจากบ้านกี่โมงดี "
" วักทุ่มนึงโซ่ว่าก็ควรออกแล้วหล่ะ โซ่ขอรถตู้พ่อไว้ล่ะ " ฉันพยักหน้าก่อนจะตักสปาเกตตี้เข้าปากด้วยความหิว
" โหแค! อร่อยมากอ่ะ ช่วงนี้นิวจะมาฝากท้องที่นี่ล่ะกันน่ะแค -..- "
" โธ่ๆๆ คุณชายชลัชจักร ได้ทีเอาใหญ่เลยน่ะย่ะ " ฟ้าเหน็บก่อนจะตักสปาเกตตี้เข้าปาก
" อร่อยมั้ยโซ่? " ฉันหันถามโซ่ โซ่พยักหน้าก่อนจะชูนิ้วโป้งให้
" สุดๆอ่ะ " ฉันยิ้มบางๆก่อนจะก้มหน้าลงกินต่อ ตกประมาณสองทุ่มพวกเราก็เดินทางมาถึงสนามบิน เพราะการจราจรของกรุงเทพเลยทำให้ทุกๆอย่างดูล่าช้าไปนิด =_=;
" โซ่.. น้องสาวโซ่หน้าตายังไงหรอ? " โซ่ทำหน้านึกในใจก่อนจะหยิบโทรศัพท์แล้วเปิดรูปให้ดู
" นี่ไง.. " ฉันมองรูปเด็กผู้หญิงอายุห่างจากเราซักปีสองปีผมสีน้ำตาลช็อคโกแลต ฉันส่งโทรศัพท์คืนโซ่ก่อนที่พวกเราจะช่วยกันมองหา
" พี่โซ่! " เสียงเด็กผู้หญิงคนนึงตะโกนขึ้นทำให้เราสี่คนต้องมองไปตามต้นเสียง เด็กผู้หญิงร่างบางผมสีช็อคโกแลตกำลังเข็นรถเข็นมาสองคันพร้อมกัน ไหล่ข้างหนึ่งมีกระเป๋าเป้ใบกลาง ส่วนอีกข้างเป็นกระเป๋ากีต้าร์ขนาดใหญ่
" นี่เราย้ายบ้านหรอ? " โซ่พูดก่อนจะเดินไปช่วยเด็กผู้หญิงคนนั้นเข็นรถเข็นมายังจุดที่พวกเรายืนรออยู่

“ นาว.. นี่แครอล ฟ้า นิว เพื่อนพี่ ” น้องนาวหันมายิ้มให้พวกเราทุกคนก่อนจะเอ่ยคำทักทายด้วยรอยยิ้ม

“ สวัสดีค่ะพี่ฟ้า พี่แครอล แล้วก็พี่ลิงดำ ” น้องนาวพูดก่อนจะแลบลิ้นใส่นิว

“ หน็อย.. ยัยตัวแสบ ” นิวกัดฟันกรอดก่อนจะเขกหัวน้องเบาๆ

“ ไอนิว! ” เสียงตะโกนของผู้ชายคนนึงดังขึ้นทำให้พวกเราต้องหันไปมองตามต้นเสียงอีกครั้ง ยกเว้นแต่น้องนาวที่กำลังหาของอะไรบางอย่างในกระเป๋าเป้

“ ไอเฟม ! ” นิวตะโกนก่อนจะเดินไปกอดเพื่อนเบาๆ(?) ฟ้ายิ้มทักทายเฟมเล็กน้อยเช่นเดียวกับโซ่

“ นาว..! ” โซ่สะกิดน้องเบาๆ พอนาวเงยหน้าขึ้นมามองเฟมก็ชะงักไป เช่นเดียวกับเฟมเมื่อเห็นนาวก็สตั๊นไปซักพักใหญ่ๆ
" อ้ะ! ผู้ชายคนนั้น.. "
" เธอ..? "
" สองคนนี้รู้จักกันด้วยหรอ? " นิวถามขึ้นงงๆ น้องนาวสะดุ้งก่อนจะส่ายหน้าเป็นคำตอบ เฟมก็เช่นเดียวกัน

“ ไปเหอะ ดึกแล้ว.. นาวจะนอนบ้านพี่รึเปล่า ”

“ ให้น้องมานอนบ้านแคก็ได้ จะได้ไม่เหงา ” ฉันตอบก่อนจะหันมายิ้มให้น้อง น้องพยักหน้าก่อนจะยิ้มเป็นคำขอบคุณ

“ ขอบคุณน่ะค่ะพี่แครอล ”

“ เอางั้นก็ได้ งั้นไปเหอะ เดี๋ยวกว่าจะถึงบ้านก็สามทุ่มกว่า พรุ่งนี้ไปโรงเรียนอีก พ่อพี่จัดการเรื่องเรียนของนาวเรียบร้อยแล้วน่ะ อยู่ 11-A ส่วนไอเฟม ฉันจัดการเรื่องเรียนให้ล่ะ ห้องเดียวกัน ” เฟมและนาวพยักหน้าก่อนที่โซ่จะช่วยน้องเข็นรถเข็นออกไป

“ มา.. ฉันช่วย ” นิวพูดก่อนจะเข็นรถเข็นอีกคันตามโซ่ไป

“ พี่ช่วยถือกีต้าร์มั้ย ^^? ” น้องนาวยิ้มก่อนจะกล่าวขอบคุณเบาๆแล้วเดินตามโซ่ไป ฟ้าสะกิดเฟมที่ยืนมองตามน้องนาวไปไม่ห่างอย่างงุนงง

“ เฟม! กลับเหอะ ”

“ ห้ะ!?? อ่อๆ อืม ” เฟมพูดก่อนจะเดินไป ฟ้าหันมามองหน้าฉันแบบงงๆเล็กน้อยก่อนจะตัดสินใจลากฉันตามออกไปอีกคน พอถึงบ้านก็แยกกันกลับเข้าบ้านโดยโซ่กับนิวช่วยกันขนกระเป๋าน้องนาวขึ้นมา

“ โห.. บ้านพี่แคน่าอยู่จัง ”

“ งั้นก็อยู่กับพี่นานๆหล่ะ พี่เหงา ” ฉันหัวเราะร่าก่อนจะตามมาด้วยเสียงหัวเราะของฟ้า

“ งั้นนาวจะไม่เกรงใจล่ะน่ะ ”

“ จ้า.. นอนห้องใหญ่ล่ะกัน จะไดนอนด้วยกันสามคน นอนแยกคงเหงาๆเน๊อะ ”

“ ฟ้าเห็นด้วยเลย ” ฟ้าหัวเราะก่อนจะคว้าชุดเข้าไปอาบน้ำก่อน น้องนาวเริ่มเปิดกระเป๋าก่อนจะหยิบของขึ้นมาจัด หนึ่งซิ่งที่ทำให้ฉันสะดุดตาคือภาพวาดขนาด 1 ตารางเมตรที่เป็นโครงหน้าและรอยยิ้มของคนนิรนามคนหนึ่ง

“ รูปใครหรอนาว? ”

“ คนในฝันค่ะพี่แค ” น้องนาวยิ้มก่อนจะหยิบเสื้อเข้าไปแขวนในตู้ว่างๆ กีต้าร์ที่เคยอยู่ในกระเป๋าถูกเอามาตั้งด้วยขาตั้งกีต้าร์และเก็บกระเป๋าอย่างเรียบร้อย กล่องขนาดใหญ่มาวางบนโต๊ะเล็กใกล้กระจกที่มองทิวทัศน์ก่อนจะปิดกระเป๋าลง

“ วันนี้เก็บแค่นี้ก่อน เพราะคงต้องรบกวนพี่แคอีกนานเลยยย ” น้องพูดก่อนจะหัวเราะ

“ เอาสิ อยู่กันหลายคน ก็สนุกไปอีกแบบนี่นา ” ฉันหัวเราะก่อนจะลูบหัวน้องเบาๆ

“ พี่แค.. ”

“ หือ? ”

“ นาวถามอะไรพี่อย่างได้มั้ย? ”

“ ถ้าตอบได้ก็จะตอบน่ะ.. ” ฉันพึมพำก่อนจะหันมองนอกหน้าต่าง

“ พี่เชื่อในรักแรกพบรึเปล่า..? ”

ขอโทษที่มาช้าน้า พอดีว่าอาทิตย์ที่ผ่านมางานเยอะมากกก

แวะมาอัพแล้วจ้า ฝากเม้นท์และแชร์ด้วยน่ะค่า ^^

Spoil*

“ เธอหรอ.. ผู้หญิงที่พี่โซ่พี่ธามต่างก็ให้ความสนใจ ”

“ เธอเป็นใคร.. ”

“ อยากรู้ก็ลองไปถามยมบาลเองแล้วกัน ”

“ กรี๊ดดดด!!! ”

“ ตู๊มม... !!!!!! ”

“ ช่วยด้วยค่ะ!! มีคนตกน้ำ !!!! ”