Missed Fortune {FIC TS9} อ้นเชอรีนดิวแบมบี้ตั้ม

ลำดับตอนที่ #1 : Missed Fortune Number.1 : Intro

คำว่ารัก.. มีทั้งดี ทั้งร้าย ไม่ว่าจะสุขหรือเศร้า

ความรัก.. ทำได้ทั้งให้คนยิ้ม.. หรือให้คนร้องไห้อย่างไม่ลืมหูลืมตา

ถ้าเปรียบมันให้เหมือนสิ่งของสิ่งหนึ่ง..

ความรัก.. ก็เปรียบเสมือนยาพิษ..

ที่สุดท้าย ก็สามารถฆ่าคนให้ตายทั้งเป็นได้อยู่ดี !

 Missed Fortune Number.1 : Intro 

          ' เชอรีน.. ณัฐจารี หรเวชกุล ' หญิงสาวในชุดสีดำสนิทตัดกับสีผิวที่ขาวของเธอ เธอกำลังยืนมองผู้ชายคนหนึ่ง.. ไม่สิ.. ไม่ใช่คน.. ' ฮั่น อิสริยะ ภัทรมานพ ' ผู้ชายคนนีิ้ คงต้องเรียกว่า 'อดีต' คนเสียมากกว่า เพราะฐานะของเขาในตอนนี้คือ 'ผู้คุมโชคชะตา' ของณัฐจารีและในฐานะของ 'ผู้พิทักษ์' ของเธอ

" เธอมีโอกาสที่จะขออะไรก็ได้จากฉัน แต่มีข้อแม้คือ.. เธอจะขอได้แค่อย่างเดียวเท่านั้น "

" .... " ณัฐจารีมองไปยังอิสริยะด้วยความว่างเปล่า ในสมองของเธอมันมีแต่เพียงเรื่องราวของสามเดือนที่ผ่านมา.. สามเดือนที่ต้องทำให้เธอกลายต้องมากตกอยู่ในสภาพ 'ไร้ตัวตน'

" ว่าไงหล่ะ "

" ฉัน.... คือ.. " ณัฐจารีพูดอ้ำๆอึ้งๆด้วยความที่เธอไม่มั่นใจในคำขอของตนเอง

" จงมั่นใจในคำตอบของเธอเถอะ.. ฉันมั่นใจว่า มันจะเปลี่ยน 'ชีวิต' ของเธอได้ทันที " อิสริยะตอบด้วยใบหน้านิ่งๆ มือข้างนึงของเขาถูกแกว่งไปมา เผยให้เห็นแสงประกายสีเงินระยิบระยับ หรือที่รู้กันคือ 'เวทมนตร์'

" ฉัน.. ฉันขอย้อนกลับไปเมื่อสามเดือนก่อน.. ก่อนที่ฉันจะตาย "

" เธอแน่ใจใช่มั้ย ? "

" อืม... " ณัฐจารีพยักหน้าเป็นการยืนยันในคำขอของเธอ 

" เธอจะได้รับคำขอของเธอ และหน้าที่ของเธอคือต้องเปลี่ยนชีวิตของเธอเอง " อิสริยะพูดก่อนจะแกว่งมือไปรอบๆณัฐจารี จนทุกๆอย่าง.. ค่อยๆเป็นสีดำ

.

.

.

          " อ้ะ!! " ณัฐจารีสะดุ้งขึ้นมาบนเตียงนุ่มๆของเธอ เธอมองไปรอบๆเพื่อเป็นการยืนยันว่าเธอไม่ได้ฝันไป.. ห้องสีชมพูของเธอถูกต้องแต่งด้วยตุ๊กตาขนาดน้อยใหญ่ กรอบรูปสีขาวสะอาดที่มีรูปของครอบครัว 'หรเวชกุล' บรรจุอยู่ภายใน ณัฐจารีตบหน้าตัวเองเบาๆเพื่อเป็นการเรียกสติ

" โอ้ย! .. มะ ไม่ได้ฝันไป " 

" ก๊อกๆ เชอรีน "

" คะ ค่ะ " เธอตอบอย่างกล้าๆกลัวๆ เธอยังคงไม่เชื่อว่า เรื่องเมื่อกี้.. มันเป็นเรื่องจริง

" เชอรีนเป็นอะไรรึเปล่า ไม่ออกมาทานข้าวหลายวันแล้ว " เสียงของนิธิกานต์ หรเวชกุล หรือญาณินพี่สาวของเธอดังขึ้นด้วยความเป็นห่วง ณัฐจารียังคงมองไปรอบๆเหมือนเป็นที่แปลกหน้า มันแปลก แปลกเสียจนเธอไม่อยากจะเชื่อ

" พี่.. พี่ณิน วันนี้วันที่เท่าไหร่ "

" 23 กรกฎาสิ ถามอะไรแปลกๆ เชอรีนมีไปสัมภาษณ์งานไม่ใช่หรอ " ญาณินยังตะโกนถามด้วยความเป็นห่วง.. 23 กรกฎาคมนั้นหรอ.. นี่มัน.. สามเดือนก่อนที่เธอจะตายหนิ!? เธอคิดก่อนจะวิ่งไปส่องกระจกในห้องน้ำ มือของเธอแตะไปยังใบหน้าตัวเองอย่างแผ่วเบา.. ใช่ เธอไม่ได้ฝันไป!

" ยัยเชอรีน! " 

" เชอรีนรู้แล้วค่ะ เดี๋ยวเชอรีนอาบน้ำก่อน เดี๋ยวไปสัมภาษณ์งานสาย " ณัฐจารีพูดก่อนจะวิ่งไปหยิบเสื้อผ้าของเธอ วันนี้สิน่ะ.. วันที่เธอจะได้เจอกับคนที่เปลี่ยนชีวิตเธอไปตลอดกาล..

' อย่าลืมหน้าที่ของเธอหล่ะ.. ' เสียงของอิสริยดังขึ้นมาเบาๆพร้อมกับลมเย็นที่พัดผ่านไป

" ฉันรู้แล้วหน่า.. เขา.. จะได้ชดใช้ " ณัฐจารีพูดกับตัวเองด้วยสายตานิ่งๆ เธอใช้เวลาไม่นานในการชำระร่างกายของเธอ ก่อนจะเดินลงไปข้างล่าง ญาณินที่นั่งดูทีวีกับแม่ของเธอก็หันมามองตามเธอ

" เชอรีนไปสัมภาษณ์งานก่อนน่ะค่ะ "

" ขับรถไหวมั้ย เดี๋ยวพี่ไปส่ง " ฌาน หรือณิชฌาน หรเวชกุล พี่ชายคนโตของบ้านหรเวชกุลเอ่ยขึ้นเมื่อเดินออกมาเห็นน้องสาวของตน

" แค่นี้สบายมาก ไม่ต้องเป็นห่วงหรอกค่ะ เชอรีนไปก่อนน่ะ " ณัฐจารีไม่รอช้าขับรถมุ่งตรงไปยังบริษัทรับจัดงานอีเว้นท์ชื่อดังของกรุงเทพ เธอใช้เวลาไม่นานก็มาถึงหน้าตึกสามชั้นที่ถูกตกแต่งด้วยสีขาวครีมเรียบง่าย หากใครดูภายนอกก็คงไม่รู้ว่า ที่นี้คือบริษัทรับจัดตกแต่งงานอีเว้นท์ทุกชนิด ณัฐจารีไม่รอช้าเดินเข้าไปในตึกสีขาวครีม ภายในถูกตกแต่งให้เหมือนบ้าน พนักงานในสำนักงานขนาดเล็กนั้นมีไม่มาก แต่ประสิทธิภาพในการทำงานกลับกลับตาลปัตร

" น้องณัฐจารีใช่มั้ยค่ะ ? " แบมบี้ สิรินโสพิศ ปัจฉิมสวัสดิ์ ลูกสาวอดีตนางงามหรือหนึ่งในหุ้นส่วนของบริษัทแห่งนี้ดังขึ้นพร้อมรอยยิ้มที่เธอไม่เคยลืม ใช่.. เธอเป็นหนึ่งในต้นเหตุ ที่ทำให้ณัฐจารีต้องตาย..

" ค่ะ " ณัฐจารีตอบด้วยใบหน้าเรียบนิ่งแต่ก็ต้องพยายามฝืนยิ้มเพื่อไม่ให้อีกฝ่ายสงสัย สิรินโสพิศยิ้มตอบรับอย่างไม่เอะใจอะไรนักกับท่าทีของณัฐจารี

" แบมบี้.. ทำอะไรอยู่ บอกให้เข้าประชุมไม่ใช่หรอ.. " เสียงของดิว นัทธพงศ์ พรมสิงห์ดังขึ้น เขา.. ไม่ใช่ตนเหตุของความตายของเธอ.. แต่เขา.. เป็นคนที่ยอมตายตามณัฐจารี ณัฐจารีเผยรอยยิ้มบางๆให้นัทธพงศ์ด้วยความเป็นมิตร เพราะในอนาคต.. ทั้งสองจะกลายเป็น 'เพื่อนสนิท' กัน

" อ่าว สวัสดีครับ คุณณัฐจารีรึเปล่า "

" ใช่ค่ะ.. " 

" อ่อ.. พี่ชื่อดิวน่ะครับ ส่วนนี้แบมบี้ แล้วน้อง..? "

" เชอรีน.. เชอรีนค่ะ " ณัฐจารียิ้มบางๆให้ทั้งสองคน นัทธพงศ์พยักหน้าเบาๆ

" ที่จริงไม่ต้องสัมภาษณ์หรอก ก็แค่เอาแฟ้มงานให้พวกเราดูก็โอเคแล้ว น้องเชอรีนพอจะมีแฟ้มงานกราฟฟิคหรือไอเดียการตกแต่งงานบ้างมั้ยครับ " ณัฐจารีเปิดแฟ้มเอกสารในมือก่อนจะยื่นแบบงานต่างๆที่เคยส่งอาจารย์ตอนฝึกงานและแบบที่เธอวาดเล่นๆให้นัทธพงศ์

" แบมว่าสวยดีน่ะค่ะพี่ดิว "

" เอาไปให้ไอตั้มกับไออ้นดูก่อนล่ะกัน ฉันว่าโอเคอยู่ " นัทธพงศ์อ่านเอกสารทุกตัวอักษรที่เธอเขียนไว้.. ใช่สิ.. ตั้ม วราวุธ โพธิ์ยิ้ม คนที่ต้องตาย.. เพราะเธอ ส่วนอ้น กรกฏ ตุ่นแก้ว.. ผู้ชายคนนี้แหล่ะ.. ต้นเหตุทั้งหมดของความตาย..

" งั้นเดี๋ยวพาเข้าห้องประชุมด้วยกันเลยก็ได้มั้งค่ะพี่ดิว เพราะทุกคนก็ไปรวมกันที่ห้องประชุมอยู่แล้ว แบมคิดว่าคงไม่มีปัญหาอะไรหรอก " สิรินโสพิศพูดขึ้น

" งั้นน้องเชอรีนตามพี่มาเลยครับ " นัทธพงศ์พูดก่อนจะเดินนำไปยังห้องกระจกขุ่น เมื่อทั้งสามเปิดประตูเข้าไปก็เจอกับวราวุธและกรกฏที่นั่งเปิดแฟ้มเอกสารงานอยู่

" คุณณัฐจารีสิน่ะครับ " วราวุธพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน ณัฐจารีได้แต่พยักหน้าเบาๆ กรกฏจับจ้องมาที่เธอด้วยแววตาเจ้าเล่ห์ ณัฐจารีที่ยังจำเหตุการณ์ครั้งนี้ได้ เธอจึงได้แต่มองไปทางอื่น เพื่อไม่ให้เกิดบทสนทนาขึ้นหากไม่จำเป็น

" เชิญนั่งครับ คุณณัฐจารี " กรกฏพูดก่อนจะเผยรอยยิ้มตามปกติ ซึ่งต่างกับใบหน้าของเค้าในครั้งแรกโดยสิ้นเชิง

" ขอบคุณค่ะ " เมื่อณัฐจารีนั่งลง ทุกอย่างในห้องก็ตกอยู่ในความเงียบ แฟ้มงานของณัฐจารีถูกส่งวนดูไปให้วราวุธและกรกฏดู วราวุธยิ้มพยักหน้าอย่างพอใจ ส่วนกรกฏได้แต่นั่งนิ่งๆก่อนจะอมยิ้มบางๆ เผยให้เห็นรอยยิ้มที่ขี้เล่นของเขา 

" ผมไม่ให้ผ่าน " กรกฏพูดขึ้น ทำเอาหุ้นส่วนอีกสามคนหันมามองด้วยแววตาสงสัย เพราะงานที่วางอยู่ตรงหน้า ทั้งรายละเอียด การตกแต่งทุกอย่างนั้นลงตัวและเพอร์เฟคยิ่งกว่าบางครั้งที่พวกเขาทำเสียอีก ณัฐจารียิ้มตอบอย่างไม่ใส่ใจอะไร

" จะให้เชอรีนพิสูจน์ตัวเองโดยการให้วางแพลนงานฉลองครบรอบ 2 ปีของบริษัทใช่มั้ยค่ะ " คำพูดของณัฐจารีทำเอาหุ้นส่วนทั้งสี่ถึงกับสะดุ้ง เพราะมันเป็นงานภายในที่จะจัดเป็นพิเศษ กรกฏเผยยิ้มอย่างพอใจก่อนจะพยักหน้าเบาๆ

" ตามที่เธอว่าน่ะแหล่ะ โดยในงานฉันจะให้ทุกคนโหวตความพึงพอใจ เธอรับงานนี้รึเปล่าหล่ะ.. ณัฐจารี หรเวชกุล น้องสาวของซุปเปอร์สตาร์ชื่อดังของเกาหลี " 

" แน่นอนค่ะ " ณัฐจารีตอบกลับด้วยใบหน้ายิ้มแย้มตามปกติ

" งั้นผมของานภายในวันพรุ่งนี้น่ะครับ " กรกฏพูดก่อนจะเดินออกไปโดยมีเสียงของนัทธพงศ์ตะโกนตามไปติดๆ

" งานมันอาทิตย์หน้าน่ะเว้ยไออ้น!!! " แต่ดูเหมือนเสียงของนัทธพงศ์จะไม่ช่วยอะไร ณัฐจารีเก็บแฟ้มเอกสารก่อนทำท่าจะเดินออกไป

" ไหวรึเปล่า.. งานแรกก็โดนซะหนักเลย " วราวุธถามขึ้นด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน

" สบายมากค่ะ เชอรีนขอตัวก่อนน่ะค่ะ แล้วพรุ่งนี้เช้าจะเอางานมาส่ง " ณัฐจารียกมือไหว้ทั้งสามตามมารยาทก่อนจะเดินกลับลงไปที่รถคันงามของเธอ เธอรีบขับรถกลับไปยังบ้านของเธอก่อนจะขึ้นห้องไม่พูดไม่จา ธีมงานครั้งนี้ต้องเป็นสีฟ้า สีประจำบริษัท ณัฐจารีนึกก่อนจะเริ่มวางแผนงานของเธออย่างรวดเร็ว

" หึ.. แล้วเราจะได้เห็นดีกัน " ณัฐจารีพึมพำกับตัวเองก่อนจะก้มหน้าทำงานของเธอต่อไป..



____________________________________

Talk of the town with NAWNOW :)

เรื่องแรกที่มาแนวแบบนี้ ไม่รู้คิดยังไงเหมือนกัน แห่ะๆ
เอาเป็นว่าฝากด้วยน่ะค่ะ ^^