ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    The Guitar of Love รักชุลมุนป่วนอลเวง 2

    ลำดับตอนที่ #2 : Chapter 2 : ไม่สบาย + วันเกิด

    • อัปเดตล่าสุด 29 พ.ย. 55


    ( Jam : Talk ) 
    โซ่กับแคแต่งงานกันแล้ว อิจฉาจัง เดี๋ยวเร็วๆนี้ฟ้ากับนิวก็แต่งงาน ..
    ' เห้อออออ ' ฉันถอนหายใจพลางละลายช็อคโกแลตต่อ รู้ทั้งรู้ว่าเค้าไม่ได้ชอบเราแต่ก็ยังจะทำหนี่น้ะ 
    ' ถอนหายใจซะยาวเลย ' ซีเดินเข้ามาชะเง้อดูว่าฉันทำอะไร
    ' มาได้ไงเนี่ย '
    ' เดินดิถามได้ หอมดีน้ะ อยากกิน ทำเผื่อฉันด้วย ' ฉันพยักหน้าเบาๆก่อนที่ซีจะหยิบกุญแจรถแล้วขับรถออกไป
    ' จะให้ทำเผื่อได้ไงเล่า ก็อันนี้มันของนายหนิ ' ฉันพูดพลางน้ำตาไหลอาบแก้ม ฉันปาดน้ำตาก่อนจะทำช็อคโกแลตต่อ
    ' ทำอะไรอ่ะแจมหอมจัง ' แคเดินเข้ามาเกาะไหล่ฉัน
    ' ช็อคโกแลตหน่ะ ' 
    ' หอมจังเลยยย >__< ทำให้ใครหล่ะจ้ะสุดสวยของแค ' 
    ' แคยังต้องถามแจมอีกหรอ แจมว่าแคน่าจะรู้น่ะ ' ฉันตอบไปอย่าง งงๆ 
    ' อยากได้ยินจากปากแจมมากกว่า :) ' แคเดินไปหยิบผลไม้ก่อนจะเปิดตำราอาหาร สงสัยจะทำเค้กให้โซ่
    ' ซีไง '
    ' นั่นดิเน้ออออออ ' แคยิ้มเจ้าเล่ห์ก่อนจะเริ่มลงมือทำเค้กอย่างเงียบๆ พอสักพักฉันก็ได้ยินเสียงซีกลับมา พอดีกับจังหวะที่ฉันทำช็อคโกแลตเสร็จพอดี ฉันเลยเอาไปใส่ตู้เย็นก่อนจะถอดผ้ากั้นเปื้อนออก
    ' ยัยบ๊อง มาคุยกันหน่อยดิ ' ซีเรียกฉัน
    ' เมื่อไหร่จะเลิกเรียกฉันว่ายัยบ๊อง ' ฉันเดินทำหน้าหงุดหงิดออกไป แต่พอเดินออกไปอยู่ๆซีก็ยื่นช่อดอกคาเนชั่นช่อโตมาให้
    ' -////////- ' ซีหน้าแดงแปร๊ดเลย ฉันรู้ว่าฉันก็คงหน้าแดงไม่ต่างจากซีหรอก
    ' อะ อะไรของนาย ' ฉันถามแบบติดอ่าง
    ' ของเธอ .. ฉันให้เธอ -/////////- '
    ' มา .. ให้ฉันทำไมเล่า .//////. ' 
    ' แล้วไม่ให้เธอจะไปให้ใครหล่ะยัยบ๊อง ฉันจีบใครไม่เป็นน่ะ รับๆไปเหอะ ' ซีพูดหน้าแดงแปร๊ด ฉันยิ้มบางๆก่อนจะรับช่อดอกไม้มา 
    ' ขอบคุณน่ะ ^^ '
    ' อื้ม -/////- ' ซีว่าพลางทำท่าจะเดินขึ้นไปนอน
    ' เดี๋ยวช็อคโกแลตค่อยให้ตอนเย็นน่ะ ! ' ฉันตะโกนตามหลังไป ซีหันมาพยักหน้าทีนึงก่อนจะเดินขึ้นไปนอน พอฉันหันหลังกลับไปก็เห็นแคชะเง้อหน้ามาดู ก่อนจะหันมายักคิ้วแล้วเดินกลับเข้าไปทำเค้กต่อ ฉันเดินยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ไปเก็บดอกไม้ที่ห้อง ปกติฉันกับซีก็อยู่ที่นี้อยู่แล้วนี่น่ะ 
    ' กลับมาแล้วค๊าาา / ครับ ' แบร์กับบอลตะโกนเข้ามา โตๆกันแล้วยังเล่นเป็นเด็กเลย
    ' ตายล่ะ บอล ทำไมได้ขนมกับดอกไม้สติ๊กเกอร์มาเยอะจัง ' แคถามงงๆ รร ชายล้วนหนิ หรือว่าน้องเป็นเกย์น่ะ -0-;;
    ' ตอนพี่บอลมารับแบร์ที่โรงเรียนน่ะค่ะ เพียบ! ' แบร์พูดขำๆทั้งๆที่เจ้าตัวก็ได้ดอกไม้ ตุ๊กตา ช็อคโกแลตมาเพียบเลย
    ' แล้วของเราหล่ะยัยตัวแสบ ' แคถามงงๆต่อ
    ' เพื่อนผมฝากมาให้น้องอ่ะ ' บอลตอบก่อนจะเดินไปมุมนั่งเล่นของบ้านเพื่อไปทำการบ้าน
    ' งั้นแบร์ไปทำการบ้านก่อนน่ะค๊าาา ' แบร์บอกก่อนจะวิ่งตามบอลไป 
    ' แคว่าแคไปทำเค้กต่อดีกว่า -0- ' แคพูดก่อนจะเดินกลับเข้าไป ฉันเลยเดินเข้าไปช่วยแค เค้กเพิ่งอบเสร็จเลยต้องรอให้มันเย็นกว่านี้
    ' แคจะทำเค้กยังไง ' ฉันถามแค พอลองมองดูๆดีๆมันมีเค้กก้อนเส้นผ่านศูนย์กลาง 15 เซนสองก้อน ฉันเลยมองแคงงๆ
    ' กะจะชวนแจมมาทำเค้กด้วยกันอยู่แล้ว มาๆ ' แคจูงมือฉันมาช่วยกันทำวิปปิ้งครีม ฉันสูดหายใจเข้าลึกๆ เพื่อซี >__<  ฉันกับแคแต่งหน้าเค้กเสร็กภายในหนึ่งชั่วโมง เค้กผลไม้
    ' เสร็จแล้ววว *^* ' แคทำตาวิบวับก่อนจะถือเค้กไปหาโซ่พร้อมช้อนส้อม ฉันเดินไปหยิบช็อคโกแลตใส่กล่องก่อนจะเดินไปหาซีที่ห้อง
    ' ก๊อกๆ ' 
    ' .. ' ไม่มีเสียงตอบรับ -0- ฉันเลยลองเปิดประตูก็ไม่ได้ล็อค พอฉันมองไปรอบๆก็ต้องตาค้างที่ด้านหลังประตู มีรูปฉันกับซีแปะอยู่ มีโพสอิทแปะอยู่มากมาย พอฉันเดินไปที่เตียงก็ปรากฏว่าซีนอนอยู่ ฉันยิ้มบางๆก่อนจะวางช็อคโกแลตกับเค้กไว้ที่โต๊ะใกล้ๆก่อนจะเขียนโพสอิทแปะไว้
    ' พอดีแคชวนทำเค้ก แจมเลยทำมาให้ซี ส่วนช็อคโกแลตหน่ะ มีอันเดียว ตั้งใจจะให้ซี คงจะทำเผื่อไม่ได้หรอกน่ะ :) ' ฉันแปะโพสอิทก่อนจะเดินกลับห้องตัวเอง .. ถึงจะอกหักก็ไม่เสียใจแล้วหล่ะตอนนี้ ^^
     
    ( Sea : Talk )
    ' อือ .. ' ผมบิดขี้เกียจก่อนจะลุกขึ้นมาดูนาฬิกา สามทุ่มครึ่ง ผมนอนหรือตายว่ะเนี่ย -___- ผมลุกขึ้นใช้มือจัดทรงผม ดันไปสะดุดตากับเค้กก้อนเล็กๆก้อนนึง ผมเลยลองเดินไปดู ปรากฏว่ามีโพสอิทแปะอยู่ 
    ' พอดีแคชวนทำเค้ก แจมเลยทำมาให้ซี ส่วนช็อคโกแลตหน่ะ มีอันเดียว ตั้งใจจะให้ซี คงจะทำเผื่อไม่ได้หรอกน่ะ :) ' ผมอ่านเบาๆก่อนจะยิ้มบางๆ
    ' แสดงว่าเห็นหมดแล้วอ่ะดิแบบนี้ ' ผมพูดเบาๆก่อนจะหันไปมองที่ประตู
    ' ก๊อกๆ ' ใครมาว่ะ -0- ผมเดินไปเปิดประตู
    ' ใคร -____- '
    ' แคเอง -____- ' แคตอบเสียงเขียวปั๊ดเลย มีเรื่องอะไรว่ะ
    ' มีอะไร '
    ' ยัยแจมไข้ขึ้นย่ะ ! ไปดูยัยแจมเดี๋ยวนี้ ' แคว่าพลางกระชากแขนผมก่อนจะดันหลังผมไปที่ห้องแจม แรงผู้หญิงหรอเนี่ย 
    ' แอ๊ด ' ผมเปิดประตูเข้าไปในห้องแจม แล้วลองกวาดสายตามองรอบๆ ไปสะดุดกับร่างเล็กๆที่นอนขุดคู้อยู่ในผ้าห่มพร้อมเหงื่อท่วมตัว
    ' แจม .. ' ผมเขย่าปลุกแจมเบาๆ เลยเหลือบไปเห็นข้าวต้มบนโต๊ะ 
    ' ป้อนแจมด้วย แคเหนื่อย ไม่ไหวล่ะ ' 
    ' เห้อ ' ผมถอนหายใจเบาๆก่อนจะไปหยิบผ้ากับกะละมังใส่น้ำมาเช็ดตัวให้แจม ห้องผมกับห้องแจมก็ไม่ต่างกันมากเท่าไหร่ แจมแปะรูปคู่ผมกับแจมพร้อมด้วยโพสอิทอยู่บนเพดานห้อง
    ' อือ .. '
    ' ตื่นแล้วหรอ ' ผมวางผ้าชุบน้ำไว้ก่อนจะค่อยๆประคองแจมลุกขึ้น
    ' อืม .. ซีมาในห้องแจมได้ไง ' แจมพูดเสียงแหบๆ
    ' ทำไมไม่สบายขนาดนี้ ' ผมพูดพลางมองเข้าไปในตาแจม
    ' คือ .. '
    ' หือ? '
    ' แจมนอนไม่หลับมาสองวันเลยออกไปนั่งดูดาวตอนกลางคืน เผอิญเผลอหลับตอนนั่งเล่นอ่ะดิ ' เจ้าตัวพูดพลางยิ้มเหยๆ
    ' หัดดูแลตัวเองซะบ้าง .. ลุกไหวมั้ย จะป้อนข้าว -__- ' ผมพูดหน้านิ่งๆ ทำตัวน่าเป็นหัวจะตาย ดูดิ -0- 
    ' ลุกไหวๆ ' พอเจ้าตัวลุกก็ถึงกับทรุดลง ดีน่ะที่ผมคว้าทันไม่งั้นหน้าคะม่ำพื้นแน่แม่คุณ 
    ' ไม่ไหวก็บอก ไม่ต้องฝืน ' 
    ' เห้ย! ' ผมช้อนตัวแจมขึ้นก่อนจะพาไปนั่งที่เก้าอี้ ก่อนจะหยิบผ้าคลุมไหล่มาคลุมให้
    ' นั่งนิ่งๆนั้นแหล่ะ ' ผมว่าพลางป้อนข้าวให้เจ้าตัว เจ้าตัวก็ทำหน้างงๆใส่ผม ก่อนจะกินข้าวกินยาอย่างว่าไง ผมเลยต้องอุ้มเจ้าตัวกลับไปนอนเหมือนเดิม
    ' ขอบคุณน่ะซี ^^ ' แจมยิ้มให้ผมบางๆก่อนจะหลับตาลง
    ' แค่นี้ฉันยังทำให้เธอน้อยไปด้วยซ้ำเลยมั้ง :) ' ผมลูบหัวแจมเบาๆก่อนจะเอากะละมังไปเก็บแล้วมานอนเฝ้าแจมต่อ 
     
    # เช้าวันรุ่งขึ้น
    ผมตื่นขึ้นมางงๆ เพราะผมนอนจับมือแจมไว้ทั้งคืนเลย ผมเลยยิ้มกับตัวเอง 
    ' หลงรักเด็กติ๊งต๊องซะแล้วกู ' ผมพูดกับตัวเองขำๆ พอสักพักแคก็มา
    ' แอ๊ดดด ซีซี่ แจมเป็นไงบ้าง ' ผมเลยลองเอามือไปอังหน้าผาก ไข้ลดแล้วหนิ
    ' ดีขึ้นแล้ว ' แคพยักหน้าเบาๆ
    ' งั้นแคไปส่งน้องที่โรงเรียนก่อนน่ะ ' แคว่าพลางบิดขี้เกียจก่อนจะลงไปข้างล่าง
    ' เห้อ .. ' 
    ' ซี ! ' ฟ้าตะโกนเข้ามาเล่นเอาผมสะดุ้งเลย
    ' ตะโกนสะดังหมีป่าหลุดเข้าบ้านรึไงแม่คุณ -____- ' อดไม่ได้จริงๆ ตะโกนขนาดนี้โทรโข่งก็ได้
    ' หยาบคาย -___- ฟ้าแค่จะบอกว่าฟ้าเอาข้าวต้มมาให้แจม ส่วนนี้ข้าวผัดของซี เดี๋ยวฟ้าไปดูแบบชุดแต่งงานก่อน ' ผมพยักหน้าก่อนจะรับถาดข้าวถาดยามา มันคือความลำบากของการดูแลคนป่วย
    ' กริ๊งงงงง '
    ' อะไรนักหนาว่ะ -__- ' ผมบ่นเบาๆก่อนจะรับโทรศัพท์ พี่มินทร์หนิ
    ' ครับ '
    ' แกจะโดดงานรึไง -___- '
    ' แจมไม่สบาย ไม่มีใครอยู่บ้าน เดี๋ยวค่อยไปตอนไอโซ่กับแคกลับมาก็ได้ '
    ' กุ๊งกิ๊ง พี่มินทร์ ! ' เสียงแคตะโกนเข้ามาในสาย อย่าบอกน่ะจะทิ้งผมไว้ที่บ้านกับยัยตัวแสบ
    ' อ่าว ยัยแคอยู่ที่ร้านพี่เนี่ย ' พี่มินทร์พูดงงๆ
    ' เดี๋ยวแคกับโซ่ทำงานให้แจมกับซีเอง ' แคตะโกนเข้ามา
    ' เออ งั้นตามนั้นแกก็ดูแลยัยแจมดีๆหล่ะ ' พี่มินทร์พูดก่อนจะตัดสายไป เออดี ไม่ฟังผมกันเลย -___-!!!! ผมเลยเดินไปอาบน้ำที่ห้องผม ปรากฏว่าเค้ก แคเอาไปแช่ตูเย็นให้แล้ว ผมเลยรีบอาบน้ำก่อนที่จะไปนั่งเฝ้าแจมต่อ ..
     
    ( Carol : Talk )
    เมื่อคืนแจมไข้ขึ้นสูง ฉันเลยจัดการให้ซีไปเฝ้าแจมซะ ส่วนวันนี้ฉันกับโซ่ก็มาทำงานที่ร้านพี่มินทร์แทนสองคนนั้น
    ' ไง เจ้าสาวป้ายแดง ' พี่เฟมแซวก่อนจะเดินเข้าไปในครัวต่อ
    ' แซวกันอยู่นั้นแหล่ะ ' ฉันพูดก่อนจะหยิบขนมเค้กไปเสิร์ฟ มีคนเจอแล้วแสดงความยินดีมากมายเลย -..- แล้ววันนี้ฉันก็ทำงานทั้งวันนน จนถึงห้าโมงเย็น 
    ' พี่เฟม พี่มินทร์ เดี๋ยวแคกับโซ่ไปรับน้องก่อนน่ะ ' 
    ' โอเคๆ เดี๋ยววันนี้พี่ิปิดร้านหกโมงอยู่แล้ว ไม่มีปัญหา ' ฉันพยักหน้าก่อนจะรีบคว้ากระเป๋า
    ' ป่านนี้รอกันแย่แล้ว ไปเหอะโซ่ ' โซ่คว้ากระเป๋าฉันไปถือก่อนจะจูงมือฉันขึ้นรถ พอสิบนาทีฉันก็ถึงแพเทรีย ปรากฏว่าแบร์นั่งคุยกับรุ่นพี่ผู้ชายคนนึง น่าจะประมาณมอห้า ฉันเลยเดินลงไปหา
    ' แบร์ พี่มารับแล้ว ' น้องแบร์สะดุ้งก่อนจะโบกมือบ๊ายบายกับคนนั้น
    ' ใครหน่ะ ' ฉันถามน้อง น้องยิ้มเหยๆนิดหน่อยก่อนจะหันมาตอบ
    ' คือ .. พี่แคจะโกรธแบร์มั้ยอ่ะ '
    ' พี่ไม่โกรธ พี่จะเลี้ยงน้องให้เหมือนลูกฝรั่ง ปล่อยให้ทำไป แต่เราก็ต้องคอยเตือน ตกลงว่านั้นใคร '
    ' พี่เท็นค่ะ เป็นแฟนแบร์เอง '
    ' ดีแล้วที่บอกพี่ตรงๆ มีแฟนได้แต่อย่าทิ้งการเรียน เข้าใจมั้ย ' น้องแบร์พยักหน้าก่อนจะเดินขึ้นรถ พอสิบห้านาทีถัดมาเราก็มาถึงคอนแวนต์ ปรากฏว่าวันนี้รถเยอะมาก ไม่มีที่จอด
    ' โซ่ เดี๋ยวแคลงไปรับน้องเอง โซ่ขับวนหาที่จอดไปก่อนล่ะกัน '
    ' งั้นเดี๋ยวแคโทรหาโซ่ล่ะกัน ' ฉันพยักหน้าก่อนจะเดินลงไป พอเข้าไปประตูโรงเรียนก็กวาดสายตาหาน้อง มีเพื่อนบอลคนนึงวิ่งหน้าตาลุกลี้ลุกลนมา
    ' พี่แค ไอบอลมัน.. ' น้องว่าพลางชี้ไปหลังโรงเรียน
    ' นำไปเลย ' น้องเค้าพยักหน้าก่อนจะวิ่งนำไป พอฉันเห็นปุ๊บก็แทบจะบ้าตาย
    ' ไอเด็กไม่มีพ่อไม่มีแม่ คอยเกาะดารากิน !! ' เพื่อนน้องคนนึงด่าบอล 
    ' ถึงกูจะไม่มีพ่อไม่มีแม่ แต่กูก็ไม่เคยเกาะใครกินเว้ย ผัวะ!!! ' บอลว่าพลางต่อยเพื่อนไปทีนึง วินาทีนั้นฉันยืนแข่งทื่อทำอะไรไม่ถูก
    ' ไอพ่อแม่ไม่สั่งสอน ใช้แต่กำลัง !!! ผัวะ!! ' แล้วบอลก็ถูกต่อยกลับมาทีนึง ฉันที่เพิ่งตั้งสติได้รีบวิ่งไปยั้งมือบอลที่ง้างทำท่าจะต่อยเพื่อน แต่ก็ถูกบอลสะบัดอย่งแรง แต่โชคดีที่มีคนมารับไว้ทัน
    ' น้องแคเป็นอะไรรึเปล่า ' ฉันเงยหน้าปรากฏว่าเป็นพี่ภัทร
    ' ไม่ค่ะ พี่ภัทรมาทำอะไรที่นี้ '
    ' นั้นน้องพี่เอง ' พี่ภัทรว่าพลางประคองให้ฉันยืนขึ้นก่อนจะวิ่งไปดึงน้องชายตัวเอง บอลกำลังมองฉันอย่างอึ้งๆรู้สึกผิด ฉันเลยเดินเข้าไปจับแขนน้อง
    ' พอใจรึยัง? ' ฉันถามเบาๆ น้องน้ำตาคลอเบ้าก่อนจะพยักหน้า
    ' พอแล้วก็กลับบ้าน ' น้องพยักหน้าเบาๆ
    ' พี่ภัทรค่ะ แคขอโทษแทนน้องด้วยน้ะค่ะ '
    ' พี่สิต้องขอโทษแทน ที่ไอภูริชไปว่าน้องเค้าแบบนั้น ' พี่ภัทรพูดพลางตบหัวน้องไปทีนีง
    ' บอล รอตรงนี้แปปนึงน่ะ ' บอลมองหน้าฉันก่อนจะพยักหน้า ฉันเดินไปหน้าภูริชก่อนจะตบหน้าอย่างแรง ' เพี๊ยะ!! ' ทุกอย่างเงียบสงัดลง
    ' วันหลังจะด่าใคร ช่วยนึกถึงตัวเองบ้าง ว่าถ้าคนอื่นมาด่าแบบนี้ จะรับได้มั้ย ' ฉันพูดหน้านิ่งๆก่อนจะเดินออกมา ประจวบเหมาะกับรถโซ่วนมาถึงหน้าโรงเรียนพอดี
    ' ขึ้นรถ .. กลับไปเคลียร์ที่บ้าน ' ฉันพูดหน้านิ่งๆ บอลพยักหน้าก่อนจะเดินขึ้นรถ โซ่มองหน้าฉันงงๆแต่ก็พอเข้าใจว่าฉันยังไม่อยากพูดตอนนี้ พอถึงบ้านฉันก็เดินเข้าบ้านก่อนจะปาดน้ำตา ฉันสอนน้องไม่ดีรึเปล่า? ฉันคิดในใจ
    ' เกิดอะไรขึ้นแค ' โซ่ถามพลางแตะไหล่ฉันเบาๆ
    ' น้องต่อยกับเพื่อนที่โรงเรียน ' โซ่พยักหน้าเบาๆก่อนจะพาบอลไปนั่งที่โซฟา ส่วนน้องแบร์ก็ไปนั่งข้างพี่ชายตัวเอง
    ' ใครทำอะไรพี่บอล ' บอลก้มหน้าก้มตาไม่ตอบอะไรทั้งสิ้น
    ' ทำไมไปมีเรื่องกับเพื่อน พี่ว่าพี่เคยขอแล้วน่ะว่าไม่ให้มีเรื่อง ' ฉันมองหน้าน้องนิ่งๆ
    ' ผมขอโทษ .. '
    ' พี่เข้าใจ ถ้าใครมาว่าพี่แบบนั้นพี่ก็คงไม่ยอม แต่พี่ก็คงอยู่นิ่งๆ ถ้ามันไม่เป็นจริง '
    ' ฮึก ผมขอโทษ '
    ' เห้อ .. ขอโทษพี่ทำไม ' ฉันถอนหายใจก่อนจะเสยผมที่ปรกหน้าออก
    ' ผมทำให้พี่เกือบล้ม .. ฮึก แถมไม่ทำตามที่สัญญาด้วย '
    ' เรื่องพี่ล้มไม่เป็นไร แต่อีกเรื่องต้องโดนทำโทษ ' น้องบอลพยักหน้าเบาๆ
    ' มอห้าแล้ว โตๆกันแล้ว บางเรื่องไม่ต้องสอนก็น่าจะรู้น่ะ ' โซ่พูดก่อนจะยื่นกล่องปฐมพยาบาลให้ฉัน
    ' ผมยอมได้ที่เค้าว่าพ่อแม่ผม มันจริงที่พ่อผมไม่เคยสอนอะไรเลย แต่ผมยอมไม่ได้ที่เค้าบอกว่าผมเกาะพวกพี่กิน อีกอย่าง การที่เค้าบอกว่าพ่อแม่ไม่สั่งสอน สำหรับผม มันก็หมายถึงพี่แคด้วย ผมยอมไม่ได้จริง ' บอลว่าพลางปาดน้ำตา ฉันมองอย่างอึ้งๆ ก่อนจะเดินเข้าไปกอดน้อง
    ' ไม่เอาไม่ร้อง เป็นผู้ชายต้องเข้มแข็ง ' บอลพยักหน้าก่อนจะปาดน้ำตา
    ' แบร์ไปทำการบ้านอ่านหนังสือเถอะ จะสอบแล้ว เดี๋ยวพี่ทำแผลให้พี่บอลเอง ' น้องแบร์พยักหน้าก่อนจะเดินไปทำการบ้าน
    ' เดี๋ยวพี่ทำการบ้านให้ อยู่นิ่งๆหล่ะ จะได้ไม่เจ็บ ' ฉันทำแผลให้น้องอย่างเบามือ 
    ' ค่อยลงโทษเสาร์อาทิตย์ล่ะกัน ' โซ่พูดก่อนจะมาทิ้งตัวลงข้างฉัน
    ' บอลอย่าคิดมาก พี่ไม่โกรธแล้ว ไปทำการบ้านอ่านหนังสือไป ' บอลยิ้มก่อนจะพยักหน้าแล้วเดินไป 
    ' เหนื่อยมั้ยแค ' โซ่ถามพลางล้มตัวลงนอนตักฉัน
    ' นิดหน่อย โซ่เหนื่อยหรอ .. '
    ' มากกกก ' โซ่ว่าพลางค่อยๆหลับตาลง
    ' ไปอาบน้ำไปๆๆ ' โซ่งอแงซักพักแต่ก็ยอมขึ้นไปอาบน้ำนอนอย่างโดยดี วันวุ่นๆอีกวันสิน่ะ .. เห้ออออออ ฉันคิดพลางค่อยๆล้มตัวลงนอน ทำไมมันเหนื่อยแบบนี้น่ะ ...
     
    # 4 มีนาคม
    วันนี้บอลกับแบร์สอบวันสุดท้าย แล้วบอลก็ขออนุญาตไปเที่ยวกับเพื่อนที่เชียงใหม่ ส่วนแบร์ขอชวนเท็นมาวันเกิดโซ่ ซี ซึ่งฉันก็โอเค วันนี้ฉันเลยช่วยทำเค้กนิดหน่อย เพราะพี่เฟมกับพี่มินทร์จะเอาเค้กมาให้ด้วย ส่วนน้องโบว์ธาม ฟ้า นิว จัดการเรื่องของกิน อ่อใช้ เกือบเดือนที่ผ่านมาซีทำท่าจีบแจมแบบจริงจังด้วย ซึ่งนั้นก็ดีมากๆเลยหล่ะ -..-
    ' แคทำอะไรหน่ะ ' เอพริลเดินเข้ามาถามพร้อมแจม
    ' เค้กให้โซ่กับซีอ่ะ ' ฉันยิ้มบางๆ มึนหัวจังเลย ฉันค่อยๆค้ำโต๊ะไว้ 
    ' ฟ้าซื้อเคเอฟซีมากับพิซซ่าน่ะ ' ฟ้าถือกล่องพิซซ่าเข้ามา ทำไมกลิ่นมันเหม็นๆอ่ะ อี๋
    ' แคเป็นอะไร หน้าตาไม่ค่อยร่าเริงเลย ' ฟ้าเดินเข้ามาใกล้พร้อมกล่องพิซซ่า
    ' ฟ้าหยุดตรงนั้แหล่ะ ทำไมพิซซ่ามันเหม็นๆ อ่ะ ' ฉันพูดพลางเอามืออุดจมูก 
    ' บ้าเหรอแค หอมจะตาย ลองดมดีๆ ' ฟ้ายื่นมาใกล้จมูกฉันแต่ฉันก็รีบเดินหนีไปห้องน้ำอย่างรวดเร็ว เหมือนจะอ้วกเลย ..
    ' แคเป็นอะไรรึเปล่า ' แจมวิ่งตามมาถาม ฉันส่ายหน้าเบาๆก่อนจะล้างหน้าแล้วฝืนตัวเองไปทำเค้กต่อจนเสร็จ
     
    # 6 โมงเย็น
    โซ่กับซีที่โดนสั่งให้ไปทำงานทั้งวันที่ร้านพี่มินทร์เดินเข้ามาสภาพเนือยๆ
    ' เหนื่อยจังเลยยย ไม่มีใครอยู่รึไง ' โซ่ตะโกนถาม ฟ้าเลยรีบเปิดไฟก่อนจะรีบจุดพลุ
    ' ปัง !! แฮปปี้เบิร์ดเดย์ทูยู แฮปปี้เบิร์ทเดย์ทูยู แฮปปี้เบิร์ทเดย์ แฮปปี้เบิร์ทเดย์ แฮปปี้เบิร์ทเดย์ทูยู ~ ' พวกเราร้องเพลงพร้อมกันก่อนที่ฉันกับแจมจะยื่นเค้กให้โซ่กับซีเป่า
    ' แฮปปี้เบิร์ทเดย์น่ะโซ่ ' โซ่ยิ้มบางๆก่อนจะเป่าเทียนแล้วเอาเค้กไปวางบนโต๊ะให้ ฉันมึนหัวอีกแล้ว ฉันหยุดเดินก่อนจะค่อยๆตั้งสติ .. ทำไมโซ่มีหลายคนจัง .. ทุกอย่างค่อยๆมืดลงก่อนที่ฉันจะไม่รู้สึกตัว ..
     
    ______________________________________________
    จบแล้วอีกตอนนึง >__< เป็นไงกันบ้างเอ๋ย? 
    เม้นท์โหวตกันบ้างน้าาาา ฝากนิยายด้วย จุ้บๆ -3-
    ปล. ติชมกันด้วยน้า

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×