คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : >
<<< 4th Trip >>>
ทำไมยิ่งอยากจะลืม ...... แต่กลับจำ
อยากจะยิ้มได้กับเรื่องนี้ ...... กลับมานั่งร้องไห้อยู่คนเดียว ร้องไห้ให้กับคนที่เขาไม่มีวันที่จะมาคอยซับน้ำตาให้
ทำไมคุณถึงออกไปจากใจฉันไม่ได้สักทีนะ ...... คุณยุนโฮ
“ เฮ้ออออออ ”
“ นี่รยออุค ..... ช่วงนี้พี่แจจุงดูแปลกๆไปนะว่าไหม ” สองหนุ่มน่ารักกำลังนั่งจ้องรุ่นพี่คนสวยของร้านอย่างนึกเป็นห่วง
“ อืม ..... ใช่ ฉันเห็นพี่เขาถอนหายใจแบบนี้มาตั้งแต่เมื่อวานแล้วนะ ”
“ ฉันเป็นห่วงพี่เขาจังเลยอ่ะ รยออุค ...... ฉันอยากเห็นพี่เขายิ้มมากกว่ามานั่งหน้าเศร้าแบบนี้อ่ะ ” ซองมินเอ่ยเสียงเศร้า ก็ตั้งแต่ที่เขารู้จักพี่แจจุงมา เขาไม่เคยเห็นพี่แจจุงเป็นแบบนี้เลยสักครั้ง
แสดงว่าครั้งนี้คงต้องเกิดเรื่องไม่ดีขึ้นกับพี่เขาแน่ๆเลย
“ งั้นเราไปคุยกับพี่เขาดีไหม .... อย่างน้อยให้พี่เขาได้ลืมเรื่องที่ทุกข์ใจไปได้บ้าง ” รยออุคเอ่ยความคิดของตัวเอง ด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม ตามแบบฉบับของเจ้าตัว
“ ดีๆ .... เดี๋ยวร้านเปิดแล้วจะไม่ได้คุย ” แล้วร่างเล็กทั้งสองคนก็รีบวิ่งดุ๊กๆ ออกมาที่บริเวณหน้าร้านทันที
“ พี่แจจุงฮะ ...... มานั่งอะไรอยู่คนเดียวตรงนี้หล่ะ ” เสียงใสๆดังขึ้นมาให้แจจุงหลุดจากภวังแสนเศร้า
“ อ้าว ..... ซองมิน รยออุค มีอะไรหรอ ” เสียงหวานที่ติดจะเศร้าหมอง เอ่ยทักรุ่นน้องที่ตอนนี้มายืนอยู่ข้างๆ
“ พอดีพวกเรากำลังตามหาพี่อยู่หน่ะ ตั้งแต่เข้าร้านมายังไม่เจอคนสวยประจำร้านเลย ..... แบบว่าคิดถึ้งงงงงง คิดถึง ”
“ อิอิ ..... พูดเป็นเด็กไปได้นะซองมิน ” แจจุงยิ้มให้กับความน่ารักของซองมิน .....
แล้วแผนการครั้งนี้ก็สำเร็จ ..... พี่แจจุงยิ้มได้แล้ววววว
เยส !!!!!
“ แต่ผมคิดอย่างนั้นจริงๆนะ ...... อีกอย่างพวกเราเห็นพี่แจจุงดูเศร้าๆ พวกเราก็เลยพลอยเศร้าไปด้วย ” รยออุคเอื้อมมือไปกอดเอวบางของแจจุงเอาไว้
“ ขอบใจนะที่เป็นห่วง ..... พอดีพี่มีเรื่องให้คิดเยอะไปหน่อยหน่ะ ”
“ ยังไงพวกเราก็ยังยืนยันคำพูดเดิมอยูนะฮะ ...... ถ้าพี่มีเรื่องอะไรไม่สบายใจ เล่าให้พวกเราฟังได้นะ ” ซองมินไม่ยอมน้อยหน้า ..... เข้าไปกอดพี่แจจุงบ้าง
“ อืม ..... ขอบใจนะ ”
“ ไม่เป็นไรฮะ ...... งั้นพวกเราเข้าไปข้างในก่อนนะฮะ รีบๆตามมานะพี่แจจุง ” แจจุงพยักหน้าให้ ..... เขาอยากคิดอะไรคนเดียวอีกสักพัก
จริงๆแล้วเขาก็ไม่ควรเอาเรื่องส่วนตัวมาปนกับเรื่องงาน .....
เขาต้องไม่เป็นตัวภาระให้กับน้องๆ .....
“ เอาหล่ะ ...... คุณยุนโฮ ถึงแม้คุณจะทำให้ผมร้องไห้มากสักเท่าไหร่ ผมก็จะไม่เอาเรื่องนี้มาปนกับเรื่องงานหรือเรื่องเรียนเด็ดขาด ผมจะขอรักคุณไปแบบนี้ก็แล้วกันนะฮะ ” ร่างบางเอ่ยเบาๆ พลางยิ้มออกมาอย่างมีความสุข
นี่เขาไม่ได้ยิ้มแบบนี้มานานเท่าไหร่นะ ..... เพียงเวลาแค่ไม่กี่วัน มันทำให้เขาเป็นได้ถึงขนาดนี้เลยหรอ ????
แต่ตอนนี้เขาจะไม่คิดอะไรอีกแล้ว ..... ถึงแม้ฝ่ายนั้นเขาจะไม่ได้รักเรา แต่เราก็ขอรักเขาไปแบบนี้ก็แล้วกัน
แล้วแจจุงก็พาร่างบางๆของตัวเองเดินเข้าไปในร้านอย่างมีความสุข โดยที่ไม่รู้เลยว่ามีใครบางคนแอบมองร่างบางในที่ไม่ใกล้ไม่ไกลนัก
“ ฮึ ..... แจจุง ไหนนายบอกว่ามีคนรักอยู่แล้วไงหล่ะ ในเมื่อสิ่งที่ฉันได้ยินในวันนี้ มันบอกได้ว่าจริงๆแล้วนายก็ยังไม่มีใคร ..... เพราะฉะนั้นมันคงไม่ผิดถ้าฉันจะทำทุกวิถีทางให้นายมาเป็นของฉัน ” เยซองยิ้มที่มุมปาก
ไม่เสียแรงที่อุตส่าห์มาแอบดูแจจุง
เขาต้องทำอะไรสักอย่างแล้ว ..... ดูเหมือนว่าคนบนฟ้าเต็มใจอยากให้ได้รักกับแจจุงเสียเหลือเกิน
“ อีกไม่นาน ฉันจะต้องมีนายมานอนกอดให้ได้ แจจุง ”
<<< Paris Vacation >>>
ทางด้านหนุ่มๆว่าที่นักบิน วันนี้ดูจะวุ่นวายเป็นพิเศษ เพราะใกล้ช่วงที่จะสอบบรรจุเป็นนักบินแล้ว
ใครที่ไม่ค่อยได้อ่านหนังสือเตรียมสอบล่วงหน้า ก็ขมักเขม้นอ่านทั้งวันทั้งคืน
ใครที่ค้างงานเป็นดินพอกหางหมู ...... ก็ปั่นงานมือเป็นรวิง ไหนจะต้องอ่านหนังสือเตรียมสอบอีก ...... อยากจะร้องไห้
ส่วนคนที่เตรียมตัวดีตั้งแต่ต้น ...... ก็อ่านหนังสือแบบสบายๆ ไม่ต้องรีบร้อน
“ เฮ้ย !!!! ซีวอน ฉันจะขอบคุณมากเลยนะถ้านายจะปิดเพลงบ้าๆของนายซะ ฉันอ่านหนังสือไม่รู้เรื่องโว้ย ” คีบอมที่เสียเวลาไปตามจีบรุ่นพี่นักบินคนสวยอยู่ตลอดเวลา หนังสือเรียนต่างๆเลยแทบจะไม่ได้แตะ เพิ่งจะได้ฤกษ์อันสวยงาม หนึ่งอาทิตย์ก่อนสอบมานั่งอ่าน เพราะถูกพี่ดงแฮไล่ให้มาอ่านหนังสือ โวยวายขึ้นเมื่อเพื่อนสุดหล่อที่นั่งปั่นรายงานเล่มสุดท้ายก่อนจบ เปิดเพลงของบอยแบนด์ชื่อดังที่มีสมาชิคอยู่ 13 คน ซะลั่นห้อง
“ ช่วยไม่ได้ว่ะเพื่อน ..... ฉันทำงานไม่ได้ถ้าไม่เปิดเพลง ถ้านายอยากมีสมาธิอ่านหนังสือนะ ลงไปอ่านที่หน้าหอพักไป๊!!! ”
“ ไอ้เพื่อนเวร ..... ฉันไปก็ได้ ” แล้วคิบอมก็พาร่างอันสมส่วน ออกไปจากห้อง
งอนแล้วนะโว้ย !!! ไอ้เพื่อนบ้า !!!
“ อ้าว !!!! พี่ยูชอน หวัดดีฮะ มาหาไอ้ยุนหรอ ” คิบอมที่เดินกระฟัดกระเฟียดมาที่หน้าลิฟต์ ก็พบกับยูชอนที่เพิ่งเดินออกมาจากลิฟต์
“ หวัดดีคิบอม ว่าแต่นี่เราไปไหนเนี่ย ”
“ อ๋อ ..... จะไปอ่านหนังสือที่หน้าหอหน่ะฮะ ในห้องเสียงมันดัง ไม่มีสมาธิ ”
“ ดีๆ ตั้งใจอ่านหล่ะ .... ว่าแต่ยุนโฮอยู่ที่ห้องหรือเปล่า ”
“ อยู่ฮะ กำลังอ่านหนังสืออยู่เลย ”
“ ขอบใจนะ ” ยูชอนเอ่ยขอบคุณเพื่อนสนิทของลูกศิษย์คนเก่งแล้วเดินไปที่ห้องของยุนโฮทันที
เล่นเอาคิบอมมองตามอย่างงงๆ
นี่ถ้าเขาไม่รู้มาก่อนว่าพี่ยูชอนมีแฟนเป็นสจ๊วตอยู่ที่สายการบินเดียวกัน เขาคงคิดอกุศลไปแล้วหล่ะว่ารุ่นพี่คนนี้มาตามจีบเพื่อนสุดหล่อของเขา
“ ขำไอ้คิบอมจริงๆเลยว่ะ ”
“ จะไปขำมันทำไมว่ะ ซีวอน ” ชางมินที่นั่งเล่นเกมพัฒนาสมองอยู่นั้นหันมาถามซีวอนที่ดูท่าจะขำมากจนไม่เป็นอันทำรายงาน
“ ก็ดูมันดิ .... มัวแต่ไปตามจีบพี่ดงแฮ จนไม่ได้อ่านหนังสือ .... แล้วยังจะมาวีนใส่ฉันอีก ”
“ แหม่ ..... ทำอย่างกับนาย ไม่เป็นเหมือนมันเลยนะ ได้ข่าวว่าไหนมาไหนกับพี่ฮีชอลตลอดเลย จนไม่ได้ทำงานส่ง ” เจอดอกนี้ของคยูฮยอนเข้าไป เล่นเอาซีวอนจากที่ยิ้มๆอยู่ หุบยิ้มแทบไม่ทันกันเลย
“ ช่าย .... ของนายท่าจะหนักกว่านะ เพราะทั้งรายงาน แล้วก็อ่านหนังสือเลย ” ฮยอกแจซ้ำเข้าไปอีกดอก
“ ......... ” ไม่มีเสียงสัญญาณตอบรักจากหมายเลขที่ท่านเรียก ..... ซีวอนช้ำในไปเป็นที่เรียบร้อยแล้วค่ะ ^^
“ เถียงไม่ออกกันเลยทีเดียว ”
“ หึ่ย ...... ไม่ต้องมาขำเลย ” ซีวอนที่เห็นเพื่อนๆ 4 คนขำเขาอยู่นั้นก็เกิดอาการแบบเดียวกันกับคีบอมเด่ะๆ เพียงแต่เขาจะงอนแล้วไปทำรายงานที่หน้าหอไม่ได้ .... เพราะมันไม่มีปลั๊กไฟ อีกอย่างแลบท็อปของเขาก็เป็นรุ่นที่มันไม่สามารถเก็บไฟในเครื่องได้อีกแล้ว ...... ToT ...... จำเป็นต้องมานั่งฟังเพื่อนๆถากถางแบบนี้ไปจนกว่ามันจะเลิกเอง
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
“ เอ่ะ !!! ใครมากันนะ ” ยุนโฮที่นั่งอยู่ใกล้ประตูที่สุด เป็นคนเดินไปดูที่ประตู แล้วก็พบว่าเป็น .....
“ อ้าว !!! หวัดดีฮะพี่ยูชอน เข้ามาข้างในก่อนครับ ”
“ ขอบใจนะ ..... นี่คงจะขาดแค่คิบอมคนเดียวสินะ ”
“ เอ๋ ..... ใช่ครับ ”
“ ไม่ต้องงง พอดีตอนเดินมาที่ห้องพี่เจอคิบอมเดินหน้าบูดออกไปหน่ะ ”
“ อ๋อ .... ครับ ว่าแต่พี่ยูชอนมีอะไรหรือเปล่าครับ ”
“ อืม .... พอดีพี่จะมาถามพวกเราทุกคนว่า มีแพลนจะไปเที่ยวที่ไหนหลังสอบเสร็จหรือยัง ”
“ พวกเรายังไม่ได้คิดเลยครับ ”
“ งั้นก็ดีเลย ...... พอดีพี่กับพี่จุนซู จะไปเที่ยวกันที่กรุงปารีส แต่ไปกันสองคนมันไม่สนุก เลยว่าจะมาชวนพวกเราไปด้วยหน่ะ ”
“ แต่มันจะดีหรอครับ ..... พวกพี่ไปกันสองคนก็ดีแล้ว ให้พวกผมไปด้วยมันเสียบรรยากาศเอานะครับ ” ยุนโฮเอ่ยอย่างเกรงใจ
ก็นะ .... คู่รักเขาจะไปสวีทหวานกันที่ปารีส ..... จะให้แกงค์เขาไปด้วย มันจะเสียบรรยากาศหวานๆ โรแมนติกหมด
หน่ะสิ
“ ไม่หรอก ..... เพราะพี่สองคนคิดกันแล้วว่าจะชวนพวกเราไปด้วย นี่ก็ชวนครูฝึกพวกเราทุกคนไปด้วยนะ ”
“ จริงหรอครับ ..... งั้นพี่ฮีชอลก็ต้องไปด้วยหน่ะสิ ” ซีวอนตอนนี้สติเริ่มแตกแล้ว ..... ไม่อยากจะคิดเลยว่าจะได้ไปเที่ยวเมืองที่ได้ชื่อว่าเป็นโรแมนติกแห่งหนึ่งของโลกกับรุ่นพี่สุดที่รักแบบนี้
“ ช่าย รายนั้นหน่ะ รีบตอบรับคำชวนเลยหล่ะ ”
“ โอ้วววววว งั้นพวกเราไปครับ พี่ยูชอน ” แทบจะไม่ต้องคิดให้นานเลยสำหรับคุณชายแห่งตระกูลชเว
“ เฮ้ย !!!!! ไอ้ซีวอน ”
“ ทำไมอ่ะ ..... ไปกันตั้งหลายคนสนุกดีออก ที่แน่ๆนะ เราไม่ได้ไปขัดความหวานของพี่ยูชอนกับพี่จุนซูเขาสักหน่อย ”
“ เอ่อ ..... แต่ ”
“ ไม่ต้องแต่แล้วไอ้ยุน ...... เพื่อนๆครับ มีใครสนใจจะร่วมทริปนี้ด้วยครับ ” ดูเหมือนทุกคนจะตอบรับกันดีเหลือเกิน
เพราะทุกคนยกมือจะไปร่วมทริปนี้กันอย่างแข็งขัน ..... จนยุนโฮต้องจำยอม ไปร่วมทริปนี้ด้วยอย่างปฏิเสธไม่ได้
“ โอเค ..... แล้วอย่าลืมบอกคิบอมเขาด้วยนะ ..... ส่วนเรื่องค่าใช้จ่ายทั้งหมดเนี่ย พี่จะมาบอกเราอีกทีแล้วกันนะ ”
“ ครับผม ..... แล้วนี้เราจะไปกันกี่วันหรอครับ ” ฮยอกแจเองก็เริ่มตื่นเต้นไปกับทริปนี้ด้วย ..... พลางแอบคิดในใจว่า
‘ แอบไปหาเนื้อคู่ที่ฝรั่งเศสก็ดีเหมือนกันนะ อิอิ ’
“ อืม ..... เท่าที่คิดอยู่ตอนนี้ก็ หนึ่งหรือสองอาทิตย์หน่ะ ”
“ หา !!!! หนึ่งหรือสองอาทิตย์เลยหรอครับ ” 5 เสียงของหนุ่มๆประสานขึ้นพร้อมกัน
“ ใช่ .... จะหยุดพักผ่อนทั้งทีก็ต้องหยุดยาวกันนิดหนึ่งสิ ..... เอาเป็นว่าเดี๋ยวพี่ไปก่อนนะ ตั้งใจอ่านหนังสือหล่ะ ”
“ ครับ เดียวผมไปเปิดประตูให้ครับ ”
“ ยังไงเรื่องไปเที่ยวพี่จะคุยกับเราอีกทีนะ ”
“ ครับ .... ขอบคุณพี่มากๆเลยนะครับ ”
“ ไม่เป็นไร .... พี่ไปหล่ะ ” คล้อยหลังยุนโฮ ..... ยูชอนก็ยิ้มออกมาอย่างดีใจ
“ เยส !!! สำเร็จไปอีกหนึ่งขั้น ”
<<< Paris Vacation >>>
“ เป็นไงบ้าง .... ยูชอน ” ทันทีที่ร่างสูงของคนรักก้าวเข้ามาในห้อง สจ๊วตร่างเล็ก น่ารัก ก็เอ่ยถามถึงภารกิจที่ให้ไปทำทันที ......
“ เรียบร้อยครับ .... ไปกันทั้งแกงค์เลย ” หนุ่มนักบินเอ่ยยิ้มๆ ..... แต่ใครเล่าจะรู้ว่าภายในใจนั้นอยากจะร้องไห้ ToT
ก็แทนที่สุดที่รักจะถามว่า
‘ เป็นไงบ้าง เหนื่อยไหม ’
‘ นั่งก่อนนะเดี๋ยวเค้าไปเอาน้ำมาให้ ’
กลับถามถึงเรื่องอื่นแทน ..... ชายปาร์คอยากร้องไห้
“ ดีเลย ..... งั้นเดี๋ยวคืนนี้ผมจะลองไปคุยกับแจจุงนะฮะ ”
“ อืม ..... ผมไปด้วยสิ ”
“ จะไปทำไม ..... เขาจะคุยกันตามภาษาพี่กับน้อง ”
“ ง่ะ .... งั้นให้รางวัลผมหน่อยสิ ..... อุตส่าห์ทำงานสำเร็จ ” ร่างสูงเดินเข้าไปกอดเอวเล็ก พลางยื่นแก้มของตัวเองไปใกล้ๆใบหน้าของจุนซู
“ ไม่ต้องมามั่วนิ่มขอรางวัลเลยนะยูชอน คราวที่แล้วผมยังไม่ได้ลงโทษคุณเลยนะ ” แล้วร่างเล็กก็มอบรางวัลให้หนุ่มนักบินด้วยการผลักหน้าซะกระเด็น
“ ลงโทษอะไรผมอ่ะ .... ผมยังไม่ได้ทำอะไรผิดเลย ” แต่ความพยายามของยูชอนยังไม่จบ พยายามทำหน้าให้ดูน่ารัก เผื่อจุนซูจะใจอ่อนกับเขาบ้าง
“ ไม่ต้องมาแอ๊บแบ๊ว !!! ..... ก็เรื่องที่คุณมาทำลุ่มล่ามกับผม โดยที่ผมไม่ได้เต็มใจยังไงหล่ะ ”
“ เอ๊ะ !!! แต่ผมก็ไม่ได้ทำอะไรคุณนะ ..... ก็แค่อุ้มเข้าห้องนอนเอง ”
“ นั้นแหล่ะ .... ถึงจะไม่ได้ทำลามกกับผม แต่ผมสะเทือนใจ แล้วเมื่อกี้คุณยังจะมาทำลามกใส่ผมอีก ฉะนั้น วันนี้เรียนเชิญไปนอนที่โซฟา ห้องรับแขกไปเลย หนึ่งอาทิตย์ ” ร่ายยาวเสร็จคุณเธอก็สะบัดเอสไลน์เข้าห้องน้ำไปแต่งตัว เพื่อไปคุยธุระกับรุ่นน้องคนสวยทันที โดยไม่ได้สนใจชายปาร์คสุดหล่อเลยแม้แต่นิดเดียว
‘ ฮื้อออออออออ ชีวิตของชายปาร์ค ทำไมมันถึงเศร้าอย่างนี้ ’
“ นี่ !!! ยูชอน อย่ามัวแต่ทำหน้าเป็นไก่ติดเชื้อโรคสิ ..... มาปิดประตู !!! ” จุนซูที่เห็นคนรักของตัวเองทำหน้าซีดเป็นไก่ต้มบวกกับติดเชื้อ ไม่ได้เดิมตามมาปิดประตูอย่างที่เคย ก็เลยจัดการไซโคเล็กน้อยพอเป็นพิธี
“ คร้าบบบบบบบ ”
“ แล้วก็ อย่าลืมบทลงโทษของผมเด็ดขาด ถ้าผมกลับมา แล้วเห็นคุณแอบเนียนไปนอนในห้องผมหล่ะก็ ..... ได้เพิ่มเวลานอนที่โซฟาอีกเป็นเดือนแน่ ”
“ คร้าบบบบบบบ กระผมไม่กล้าหรอกครับ ”
“ งั้นผมไปก่อนนะ ...... บ๊าย บาย หลับฝันดีนะ ”
‘ มาบอกว่าหลับฝันดี .... ผมจะหลับฝันดีได้ไงหล่ะ ในเมื่อผมไม่ได้นอนกอดคุณหน่ะ ’ นักบินหนุ่มได้แต่ร่ำร้องอยู่ในใจ เพราะถึงพูดไปเจ้าตัวก็ไม่ได้อยู่ดี ..... เพราะคุณเธอเล่นวิ่งด้วยเร็วสูง อย่างกับหนีสึนามิแบบนี้ ต่อให้เป็นคนที่พูดเร็วที่สุดในโลกก็พูดไม่ทันหรอก
<<< Paris Vacation >>>
หลังจากที่แล่นรถยนต์คันเก่งของสุดที่รักมาด้วยควมเร็วสูง .... ตอนนี้จุนซูก็มาอยู่ลานจอดรถของร้านอาหารจีนที่แจจุงทำงานอยู่เป็นที่เรียบร้อยแล้ว
“ สวัสดีครับ ..... ไม่ทราบว่ามากี่ที่ครับ ”
“ อ๋อ คนเดียวครับ ”
“ งั้นเชิญนั่งทางนี้เลยครับ ” บริกรตัวเล็กน่ารัก เดินนำสจ๊วตหนุ่ม ให้มานั่งบริเวณเคาท์เตอร์สำหรับนั่งคนเดียว
“ เมนูครับ ..... แล้วสักครู่จะมีคนมารับออเดอร์นะครับ ” ร่างเล็กพยักหน้า แล้วส่งยิ้มไปให้บริกรหน่มน้อย พลางมองหารุ่นน้องที่ทำงานอยู่ที่นี้ ......
‘ เอ ..... แจจุงอยู่ไหนนะเนี่ย ’
“ สวัสดีฮะ ..... รับอะไรดีครับ ” ร่างเล็กที่กำลังคิดอะไรเพลินๆอยู่นั้น เลยไม่ได้รับรู้ว่ามีใครอีกคนยืนรอรับออเดอร์อยู่
“ เออ ..... คุณครับ จะสั่งอะไรดีครับ ”
“ อะ .... เออ ผมขอเป็นซุปหมูตุ๋นที่นึง แล้วก็ขอชาร้อนอีกทีนึงฮะ ”
“ ได้ครับ .... เอ๊ะ !!! พี่จุนซู !!! ” จุนซูที่กำลังมองหาร่างบางอยู่นั้น ต้องหันมองบริกรหนุ่มที่เรียกชื่อเขาซะลั่น
“ เฮ้ย !!! แจจุง ” จุนซูแอบก่นด่าอยู่ในใจ ..... ก็นะ ไม่แปลกที่เขาจะมองหาแจจุงทั่วร้านไม่เจอ
ก็เล่นมายืนอยู่ข้างๆเขาแบบนี้
“ พี่ก็หาเราอยู่ตั้งนาน ”
“ แหะๆ พอดีเมื่อกี้ผมไปช่วยในห้องครัวมาหน่ะครับ เดี๋ยวผมเอาออเดอร์ไปให้พ่อครัวก่อนนะครับ ”
“ ตามสบายเถอะ .... เลิกงานแล้วค่อยคุยกัน ”
“ ฮะ ”
เท่าที่จุนซูเห็นตอนนี้คือ .... รุ่นน้องที่มีฐานะทางบ้านอยู่ในเกณฑ์ดี แต่มาทำงานในร้านอาหารเล็กๆ แต่ดูมีความสุขเพราะสีหน้าที่ยิ้มแย้มให้ลูกค้าทุกๆราย ..... แถมยังขยันมากๆด้วย
เขาเคยถามแจจุงว่าทำไมถึงต้องมาทำงาน หาเงินเองแบบนี้ด้วย
แจจุงก็ตอบว่า เพราะเขาไม่อยากรบกวนเงินของพ่อแม่ มากไปกว่านี้ ...... แค่ค่าหอพัก .... ค่าใช้จ่ายเล็กๆน้อยที่พ่อแม่จะส่งมาให้เขาทุกเดือนก็มากเกินพอแล้ว ..... เขาขอทำงานเก็บเงินเพื่อเป็นค่าหน่วยกิจเองจะดีกว่า
ถ้าเขาเป็นพ่อกับแม่ของแจจุง แล้วมีลูกที่น่ารักแบบนี้ เขาคงจะมีความสุขที่สุดในโลกเลยหล่ะ
“ พี่จุนซูฮะ ..... พี่จุนซู ”
“ อ๊ะ !!! อะไรหรอ แจจุง ”
“ ร้านกำลังจะปิดแล้วฮะ .... เลยจะมาบอกให้พี่รีบเช็คบิลก่อนดีกว่า ”
“ อ้อ .... โอเคจ๊ะ ” จุนซูหันไปหยิบใบรายการอาหารที่เขาสั่งไปคิดเงินที่เคาท์เตอร์ พลางหันไปส่งภาษามือให้แจจุงเพื่อบอกว่า เขาจะไปรออยู่ที่หน้าร้าน
เวลาผ่านนานพอสมควร ..... เพราะแจจุงต้องช่วยเก็บกวาดห้องครัวให้เรียบร้อย ทำความสะอาดร้าน จึงต้องใช้เวลากันนิดหนึ่ง
“ พี่แจจุง .... พรุ่งนี้เจอกันนะฮะ ”
“ จ้า .... แล้วเจอกันนะ ซองมิน รยออุค .... บาย กลับบ้านดีๆนะ ”
“ แจจุง .... ให้ฉันไปส่งไหม ” เยซองที่เดินตีคู่ร่างบางมาตั้งแต่อยู่ในร้าน เอ่ยอาสาจะไปส่ง อย่างน้อยก็ขอให้ได้ใกล้ชิดสักนิดก็ยังดี .... แต่แจจุงก็ปฏิเสธไปแทบจะทันที
“ ไม่เป็นไรหรอกเยซอง .... พอดีฉันมีนัดต่อหน่ะ ”
“ มีนัดต่อหรอ???? กับใครหน่ะ ” เยซองถามเสียงเข้ม .... เขามันจะอารมณ์เสียแบบนี้ตลอดเวลาที่รู้ หรือ เห็น ร่างบางคนนี้ไปไหนกับใครคนอื่น
“ เป็นรุ่นพี่ที่มหาลัยหน่ะ .... ขอตัวก่อนนะ แล้วเจอกันพร่งนี้นะ ” ยังไม่ทันที่เยซองจะเอ่ยลา หรือถามอะไรต่อ
แจจุงก็รีบวิ่งไปที่รถยนต์คันหรูที่จุนซูสตาร์ทเครื่องรอไว้สักพักแล้ว
‘ ใครกันนะที่มารับแจจุงไป .... ขับรถตามไปดีกว่า ’
“ พี่จุนซู มีเรื่องอะไรหรือเปล่าฮะ ”
“ อ๋อ .... พี่จะมาบอกเราเรื่องที่จะไปเที่ยวกันหน่ะ ”
“ อ๋อฮะ ”
“ พี่กับพี่ยูชอนตกลงกันว่าจะไปที่ปารีส ..... ประมาณหนึ่งถึงสองอาทิตย์ ”
“ โห ..... หนึ่งถึงสองอาทิตย์เลยหรอฮะ ”
“ ก็นะ ..... จะพักผ่อนกันสักที มันก็ต้องนานๆกันหน่อยสิ ตอนนี้ก็ดูเวลาอยู่ คิดว่าจะเป็นช่วงสองอาทิตย์สุดท้ายของเดือนหน้าหน่ะ เราไม่ได้ติดสอบใช่ไหม ”
“ ไม่ฮะ ..... ผมสอบเสร็จตั้งแต่อาทิตย์แรกแล้วหล่ะฮะ ”
“ งั้นก็ดีเลย ..... พี่จะได้ไปคอนเฟิร์มกับพี่ยูชอน จะได้ไปฟิคช่วงเวลา แล้วก็สถานที่ที่เราจะไปเที่ยวกัน ”
“ ยังไงก็ต้องขอบคุณพี่จุนซูกับพี่ยูชอนมากๆเลยนะฮะ ”
“ ไม่เป็นไร แค่เห็นเรามีความสุขพวกพี่ก็ดีใจมากแล้ว ”
‘ ยิ่งถ้าเห็นเราได้รักกับยุนโฮ พวกพี่ก็ยิ่งดีใจใหญ่เลยหล่ะ ’ แอบละประโยคนี้ไว้ในใจ ..... เดี๋ยวแจจุงจะรู้ถึงแผนการอันล้ำลึกนี้เข้า
“ ถึงแล้ววววว ..... พี่จุนซูจะขึ้นไปที่ห้องก่อนหรือเปล่าฮะ ”
“ ไม่ดีกว่า .... พรุ่งนี้สายๆมีบินไปที่ปักกิ่งหน่ะ ”
“ อ๋อ .... ฮะ งั้นก็ขับรถกลับดีๆนะฮะ ” แล้วคนน่ารักทั้งสองก็กอดกันกลมไม่เกรงใจใครที่หน้าคอนโด
“ บาย นะ .... แล้วพี่จะมาหาอีกนะ ” แจจุงไม่ได้ตอบอะไรกลับไป ได้แต่ยิ้มแล้วก็โบกมือให้เท่านั้น
ส่วนหนุ่มหน้ากลมนามเพราะ .... เยซอง ที่แอบติดตามแจจุงมาก็ได้เห็นฉากเด็ดที่สองคนนั้นกอดกันกลม
ก็ทำให้เยซองรู้สึกเคืองขึ้นมาเล็กน้อย ..... แต่ก็อดรู้สึกแปลกใจไม่ได้ว่า
คนตัวเล็กอีกคนนั้น ..... ไม่น่าจะไปกดใครเขาได้ เหมาะแก่การถูกกดมากกว่า
ก็เห็นกันอยู่ .... หนุ่มนิรนามคนนั้นตัวเล็กกว่าแจจุงอีก ถ้าไปกดแจจุงคงลำบากน่าดู
เอ๊ะ !!! หรือว่าจะเป็นแจจุงที่ไปกดร่างเล็กคนนั้นแทน
อ๊ายยยยย ม่ายยยยยยย เจงงงงงงง
เยซองได้แต่ร่ำไห้อยู่ในใจ ..... โดยที่ยังไม่รู้ความจริงใดๆทั้งสิน
ก็ช่วยไม่ได้ ในเมื่อเยซองเลือกที่จะแอบดูหลังต้นไม้ ซึ่งห่างจากร่างบางทั้งอยู่มากโข (-*-)
<<< Paris Vacation >>>
หนึ่งอาทิตย์ต่อมา ฤดูแห่งการสอบบรรจุเป็นนักบินก็เริ่มขึ้น ..... วันนี้พวกเขามีสอบพื้นฐานการบิน
ซึ่งจะมีทั้งสอบภาคทฤษฎี ในตอนเช้า และ ภาคปฏิบัติ ในตอนบ่าย
โดยในตอนเช้านั้น ...... การสอบก็ผ่านไปได้ด้วยดี แม้มันจะมีการติดขัดไปบ้าง เพราะคิดคำตอบไม่ออกก็ตาม
แต่ในตอนบ่ายนี่สิ ...... สอบภาคปฏิบัติ จะมัวมานั่งคิดคำตอบนานๆก็ไม่ได้
เพราะพวกเขาต้องไปบินกันจริงๆ ..... แม้จะไม่ใช่เครื่องบินจริง เป็นแค่ห้องจำลองการขับเครื่องบินก็ตาม
แต่สถานการณ์ต่างๆที่จะเกิดขึ้นนั้น เขาไม่มีทางรู้ได้เลยว่าจะเจออะไรบ้าง
และต้องคอยแก้สถานการณ์ พาเครื่องบิน และผู้โดยสารไปถึงจุดหมายให้ได้ ภายในเวลาที่กำหนด
“ โอ้ยยยย ภาคปฏิบัติของฉ้านนนนนน ”
“ มีอะไรหรอ คีบอม ” เพื่อนๆที่ตกใจกับอาการเข้าขั้นโคม่าของคีบอม เพราะรู้สึกว่าตั้งแต่ออกจากห้องสอบ
ภาคปฏิบัติมาหนุ่มอินเตอร์ของเราก็มีอาการล่อแล่อย่างที่เห็นมาตลอด
“ ง่ะ ..... ก็ไอ้ตอนสอบขับเครื่องบินหน่ะสิ .... ฉันขับหลงไปนู้นไปนี้ตลอดเลยอ่ะ กว่าจะถึงจุดหมายนะ นานโคตรเลยอ่ะ ต้องโดนตัดคะแนนแน่เลยอ่ะ ” ยิ่งพุดก็ยิ่งชอกช้ำระกำใจ
“ เอาหน่า ..... บางทีมันอาจจะไม่ได้เลวร้ายอย่างที่คิดก็ได้นะ ”
“ สมพรปาก ก็แล้วกันนะ ชางมิน ”
“ ไปพวกเรา !!! ” อยู่ๆฮยอกแจผู้น่ารัก (?) ก็ตะโกนเสียงดังอย่างกับจะหนีภัยธรรมชาติ
“ ไปไหนว่ะ ”
“ ก็กลับหอสิ ..... ไปอ่านหนังสือต่อ วิชาของวันมะรืนนี้จะได้ไม่ต้องเครียด ”
แล้วหนุ่มหล่อทั้ง 6 คนก็เดินกอดคอกันกลับหอพักที่อยู่ไม่ไกลนัก
ขณะเดียวกันแจจุงก็กำลังค่ำเคร่งกับการเตรียมสอบที่กำลังจะเริ่มในอีกไม่กี่วันข้างหน้า
“ นี่แจจุง ...... ปิดเทอมนายสนใจจะไปเที่ยวที่เกาะเชจูกับฉันไหม ” สาวสวยเอ่ยขั้นทั้งๆที่ตัวเองและเพื่อนร่างบางยังก้มหน้าอ่านหนังสืออยู่
“ ขอโทษทีนะสเตฟ ปิดเทอมฉันมีโปรแกรมแล้วหล่ะ ” แจจุงส่งสีหน้าเป็นเชิงขอโทษไปให้เพื่อนสาว
“ หรอ .... เสียดายจัง ว่าแต่นายจะไปไหมหรอ ” สเตฟานี่หน่ามุ่ยลงทันทีที่ได้ยินคำตอบของเพื่อนรัก ไม่มีเพื่อนไปด้วย หมดสนุกเลย .... ก่ะจะหาเพื่อนไปร่วมแชร์ค่าห้องสะหน่อย .... อดเลยเรา ToT
“ อ๋อ .... ฉันไปเที่ยวที่กรุงปารีสหน่ะ ไปกับพี่จุนซู ” คำตอบนี้เรียกสีหน้าตื่นเต้นให้กับหญิงสาวเป็นอย่างมาก เพราะกรุงปารีสคือเมืองที่เธออยากไปมากที่สุด .....
“ ว้าวววว ไฮโซจังเลยนะเพื่อนรัก ฉันหน่ะอยากไปเที่ยวที่เมืองนี้มากๆเลย แต่พอกับแม่หน่ะสิ ยังไม่ยอมให้ฉันไปอ่ะ ”
“ ฉันมันไม่ไฮโซหรอก .... ว่าแต่ทำไมเธอถึงยังไม่เคยไปหล่ะ ”
“ ก็พ่อกับแม่ไม่มีเวลาพาฉันไป พอบอกจะไปเองพวกท่านก็บอกว่ามันไกล อันตราย ” ขณะที่สเตฟานี่กำลังเม้าท์ถึงพ่อกับแม่อย่างออกรสชาติ เสียงโทรศัพท์ของแจจุงก็ดังขัดขึ้นมา
RRRrrr .....
“ หวัดดีฮะ แม่ ” ร่างบางเอ่ยยิ้มๆ ทันทีที่รู้ว่าใครกันนะที่โทรมาหาเขา
‘ แจจุง ลูก .... นี้จะสอบหรือยังจ๊ะ ’
“ ยังหรอฮะ ..... อีกสองวัน ”
‘ อืม ..... แล้วนี้ปิดเทอมลูกจะไปเที่ยวกับพี่จุนซูเขาหรือเปล่า ’ ถือว่าเป็นเรื่องปกติไปสะแล้วสำหรับครอบครัวตระกูล
คิม ที่พอลูกชายสุดที่รักสอบปลายภาคเสร็จก็มักจะไปเที่ยวกับรุ่นพี่ที่ชื่อจุนซูตลอด
“ อ่อ ... พี่เขาก็ชวนมาอยู่ฮะแม่ .... ไปปารีสหน่ะฮะ ”
‘ อืม ...... ก็ดีนะ แล้วลูกจะไปหรือเปล่า ’
“ ผมก็จะไปหน่ะฮะแม่ ...... ประมาณอาทิตย์หรือสองอาทิตย์ พอกลับมา ผมจะไปอยู่กับพ่อกับแม่นะฮะ ” ได้ทีเอ่ย
อ้อนคนแม่ ทำไมเขาจะไม่รู้ว่าพ่อกับแม่เขารู้สึกยังไงที่เขามักจะไปเที่ยวกับพี่จุนซูแทนที่จะรีบกลับไปหาพวกท่าน
‘ จ้า .... ไปเถอะลูก เราหน่ะเรียนก็หนัก ไหนจะทำงานอีก หารางวัลให้ตัวเองบ้าง ’
“ ฮะ .... แม่ครับ ฝากบอกพ่อด้วยนะฮะ ว่าผมคิดถึง ”
‘ จ๊ะ .... อ้อ แล้วนี้เรื่องค่าเดินทางหล่ะ เท่าไหร่ แม่จะได้โอนเงินไปให้ ’
“ ไม่เป็นไรฮะแม่ ...... เดี๋ยวใช้เงินเก็บของผมเองดีกว่าฮะ ”
‘ เอางั้นหรอ ’ คุณนายคิมเอ่ยถามอีกครั้ง
“ ฮะ แม่ ”
‘ โอเค ตามใจลูกนะ แต่แม่จะโอนเงินส่วนหนึ่งไปให้ด้วยก็แล้วกัน เผื่อจะซื้อของ แล้วก็ตั้งใจสอบนะลูก ’ คนเป็นแม่ย่อมรู้ดีว่าต่อให้ยัดเยียดจะออกเงินให้ แต่ถ้าแจจุงเลือกที่จะออกเงินเอง ยังไงซะเจ้าตัวก็ไม่มีวันใช้เงินที่พวกท่านส่งไปให้แน่นอน
“ ฮะ แม่ แล้วเจอกันนะครับ ..... ผมรักแม่นะครับ .... พ่อด้วย ”
‘ จ๊ะ .... แล้วแม่จะบอกพ่อให้นะ แม่ไม่กวนแล้วนะลูก อ่านหนังสือต่อเถอะ ’
“ ครับ ..... บายครับแม่ ”
“ ครอบครัวนายนี้อบอุ่นจัง ” สเตฟานี่ที่มองเพื่อนคุยโทรศัพท์ไปยิ้มไป อย่างมีความสุขก็อดอิจฉาไม่ได้ พ่อกับแม่ของเขาไม่ค่อยมีอะไรกุ๊กกิ๊กอย่างนี้กับเขาสักเท่าไหร่
“ ของเธอก็อบอุ่นเหมือนกันแหล่ะสเตฟ ..... ”
“ โอ้ยยยยย ขี้เกียจอ่านแล้วอ่ะ ฉันกลับก่อนนะแจจุง ..... แล้วเจอกันวันมะรืนนี้นะ ” ร่างระหงที่หน้าง่วงเต็มที่ รีบเก็บหนังสือใส่กระเป๋าใบสวย ก่อนจะเอ่ยลาเพื่อนรัก
“ อืม ..... ขับรถกลับดีๆหล่ะ ”
แจจุงเหลือบมองนาฬิกาของห้องสมุดก็พบว่านี้มันจะ 3 ทุ่มแล้ว เขาควรรีบกลับคอนโดของเขาได้แล้ว
วันนี้เขาขอลางานเพราะใกล้สอบแล้ว ..... เขาจึงมีเวลานั่งอ่านหนังสือดึกๆที่มหาลัยแบบนี้ได้
ที่มหาลัยวันนี้คึกคักเป็นพิเศษเพราะใกล้สอบแล้วนักศึกษาส่วนใหญ่จึงเลือกที่จะอ่านหนังสือที่ห้องสมุดแล้วค่อยกลับไปอ่านต่อที่บ้าน
เพิ่งรู้สึกว่า ตัวเองไม่ค่อยได้ใช้ชีวิตแบบนักศึกษาเหมือนคนอื่นๆทั่วไปสักเท่าไหร่
ที่พอเลิกเรียน ก็อยู่คุยกับเพื่อน อ่านหนังสือด้วยกัน ติวหนังสือให้กัน หรือทำกิจกรรมต่างๆ
สำหรับเขา พอเลิกเรียนก็ต้องรีบไปเตรียมตัวทำงานพิเศษ ..... โอกาสที่จะได้ติวหนังสือกับเพื่อนนั้นแทบจะไม่มี
ยังดีที่อย่างน้อยสเตฟานี่เพื่อนสุดซี้ของเขาก็ยังเทียวไปเทียวมาหาเขาที่คอนโดอยู่บ่อยๆ
แล้วไหนจะพี่จุนซูอีก ที่ไม่ว่าเมื่อไหร่ที่ว่างจากการทำงานก็จะมาหาเขาตลอด
คอบครัวที่แสนอบอุ่น .... เพียงเท่านี้ก็เกินพอแล้วหล่ะ
แม้จะเสียช่วงชีวิตของความเป็นนักศึกษา ที่ต้องร่วมกิจกรรมต่างๆกับทางคณะไปบ้าง แต่ความสุขที่เขาได้รับนั้นก็มีอยู่ตลอดไม่ได้ขาด
<<< Paris Vacation >>>
“ เฮ้ย !!! พวกเรา เต็มที่นะโว้ย วิชาสุดท้ายแล้ว ”
“ อื้ม .... เต็มที่โว้ยยยย ”
เสียงการให้กำลังใจจากเพื่อนๆในหลายๆกลุ่ม วันนี้เป็นวันสุดท้ายของการสอบบรรจุเป็นนักบิน ....
วันสุดท้ายกับวิชาสุดโหดที่ใครๆต่างก็ล่ำลือกันจากรุ่นสู่รุ่น
นั้นก็คือวิชา ..... การใช้ภาษาอังกฤษ .....
“ เฮ้ย พวกนายว่าข้อสอบปีนี้มันจะยากแบบที่พี่ๆเขาบอกป่าวว่ะ ” คยูฮยอกเอ่ยอย่างหนักใจ
“ ไม่รู้ดิ .... แต่พี่ยูชอนเขาบอกว่าข้อสอบแต่ละปีมันจะไม่เหมือนกัน เอาง่ายๆเลยนะ แล้วแต่ดวงอย่างเดียวเลย ” ยุน
โฮเอ่ยอย่างไม่มั่นใจเท่าไหร่นัก เขาเองก็กังวลเหมือนกัน ว่าข้อสอบจะออกมาในแนวไหน
“ นักเรียนการบินทุกท่าน ขอเชิญไปเตรียมตัวที่ห้องสอบได้แล้วค่ะ ”
เสียงประกาศจากฝ่ายประชาสัมพันธ์ของสายการบินดังขึ้น
ได้เวลาถูกเฉือนแล้ววววววว
“ เอาหล่ะ .... เต็มที่กันนะทุกๆคน แล้วเจอกัน ” ยุนโฮพูดให้กำลังใจเพื่อนๆ .... วันนี้พวกเขาถูกจับแยกให้ไปสอบกันคนละห้อง .....
ทั้งหมดเดินแยกกันไปคนทาง .... เข้าห้องกันคนละห้อง
เวลาผ่านไปร่วม 3 ชั่วโมง ผู้คนก็เริ่มทยอยกันออกมา รวมทั้ง 6 หนุ่มเพื่อนซี้ก็เริ่มออกจากห้องสอบกันบ้างแล้ว
“ คีบอม เป็นไง หมูเลยสิสำหรับนายอ่ะ ” ซีวอนที่เห็นเพื่อนที่อิมพอร์ตจากเมืองนอก เดินยิ้มหน้าระรื่นมาทางที่เขา ฮยอกแจ และคยูฮยอนนั่งอยู่ ก็เอ่ยทักขึ้น
“ มันก็โอ อ่ะนะ พอทำได้อยู่ ” ขอหน่อยเถอะนะ .... มันเป็นวิชาเดียวที่เขามั่นใจในการทำ ..... ต้องขอเกนิดนึง
“ นี่ก็เหลือแต่เด็กเก่งประจำกลุ่มที่ยังไม่ออกมา ”
“ ตามระเบียบแหล่ะ สองคนนี้อ่ะ ”
“ เป็นไงกันบ้าง ..... ข้อสอบภาษาอังกฤษ ”
“ พี่ยูชอน ..... ข้อสอบมันก็โอเคนะฮะ ไม่ยากเหมือนที่คิด ” แน่นอนว่าคำตอบนี้จะมาจากใครไม่ได้ ..... คิม คีบอมนั้นเอง
“ ดีแล้วหล่ะ ..... เอ้อ นี้พี่จะมาบอกเรื่องที่เราจะไปเที่ยวกันหน่ะ ” ร่างสูงรีบเอ่ยเรื่องสำคัญก่อนที่เขาจะลืม และก่อนที่เขาจะไปขึ้นเครื่องบินไม่ทัน
“ อ๋อ ครับ ”
“ ตอนนี้พี่จองตั๋วเครื่องบิน สถานที่พักอะไรไว้เรียบร้อยแล้วนะ เราจะไปกันหนึ่งอาทิตย์ ”
“ จริงหรอครับ .... เยี่ยมไปเลยฮะ แล้วรวมทั้งหมดราคาเท่าไหร่หรอฮะ ” สีหน้าของทุกคนบ่งบอกได้ว่าลั่ลล้ากันขนาดไหน แต่พอมาถึงเรื่องค่าใช้จ่าย ...... หน้าแต่ละคนก้เริ่มซีด
“ อืม .... ค่าตั๋วไปกลับ เนี่ยเราได้ในราคาพิเศษ ก็คนละ หนึ่งแสนวอน ส่วนเรื่องที่พักเนี่ย จะเป็นโรงแรมห้าดาว ก็นอนห้องละ สองคน ค่าห้องก็ตกคนละสามแสนวอน มันฟังดูแพงหน่อยนะ ”
“ โอ้ยยยย ไม่หรอกฮะ ปกติเวลาครอบครัวผมไปเที่ยงต่างประเทศแพงกว่านี้อีกฮะ ได้อยู่ไม่ถึงอาทิตย์ด้วยซ้ำ ” คีบอมที่เดินทางอยู่บ่อยๆนั้นเลยรู้สึกว่าราคาที่บอกมามันไม่แพงเท่าไหร่ ..... แต่อีก 3 หนุ่มที่เหลือนี้สิ ออกแนวอึ้งๆกันไปคนละ 3 วินาที
“ อืม .... โอเค ยังไงก็ฝากไปบอกชางมินกับยุนโฮด้วยแล้วกันนะ เดี๋ยวพี่ต้องบินไปที่สิงคโปร์ก่อน อ้อ !!! ใช่เกือบลืม เราจะเดินทางไปวันอาทิตย์นี้นะ .... มีเวลาเตรียมตัวเรื่องเงินกับพาสปอร์ตห้าวันนะ ใครมีปัญหาอะไรก็รีบจัดการหล่ะ
เดี๋ยวอดไปเที่ยวด้วยกัน พี่ไปก่อนละ ” ชายหนุ่มว่าเสร็จก็รีบวิ่งออกไปทันที
“ แหม่ .... ในที่สุดฉันก็จะได้ไปพรีฮันนีมูนก่ะพี่ฮีชอลแล้ว ” ซีวอนเอ่ยอย่างเพ้อๆ .....
“ ให้มันน้อยๆหน่อยไอ้ซีวอน ”
“ นี่ไม่ต้องมาทำเสียงเข้มเลย จริงๆแกก็ดีใจใช่ไหมหล่ะที่พี่ดงแฮเขาก็ไปด้วยหน่ะ แกก็อาศัยช่วงเวลานี้จีบพี่เขาให้ติดดิว่ะ ”
“ จ้า ..... ทำมาเป็นรู้ดีไปหมดทุกเรื่องเลยนะ ” ใช้ว่าเขาจะไม่คิดแบบที่ซีวอนบอก ..... เพียงแต่ไอ้ที่เขาคิดเนี่ยมันจะสามารถทำได้ในสถานการณ์จริงหรือเปล่า
“ แน่นอน .... อ้าว ชางมินกับยุนโฮมาแล้วเว่ย ”
“ นี่แกสองคนก่ะเอาให้คะแนนเต็มเลยใช่ไหมเนี่ย ล่อสะเกือบหมดเวลา ”
“ ก็มันคิดคำตอบไม่ออกนี่หว่า เลยอยู่นาน ” ชางมินเอ่ยหน้ามุ่ยๆ เขาไม่มั่นใจเลยกับการสอบวิชานี้
“ เอาเถอะเพื่อนๆ ..... ตอนนี้เราถือว่าพวกเราสอบเสร็จแล้วนะโว้ยยยยย !!!! ” ฮยอกแจ ผู้นำแห่งการสร้างความสุขก็บิวต์อารมณ์เพื่อนๆที่ดูเหมือนจะเริ่มกลับไปคิดเรื่องข้อสอบให้หันมาสนุกสนานกันอีกครั้ง
“ เย่ !!!!! ”
แล้วมันก็ได้ผลซะด้วย ^^
“ เอ้อ เมื่อกี้พี่ยูชอนเขามาบอกเรื่องค่าใช้จ่ายคราวๆแล้วนะ ” ซีวอนหันไปบอกยุนโฮกับชางมิน
“ หรอ เท่าไหร่หล่ะ ”
“ ก็ ค่าตั๋วเครื่องบิน หนึ่งแสนวอน ค่าโรงแรม คนละ สามแสนวอน นอนห้องละสองคน เป็นโรงแรมห้าดาวเชียวนะโว้ย ..... ไม่แปลกที่มันจะแพงไปสักหน่อย ”
“ แล้วเราจะเดินทางกันเมื่อไหร่หล่ะ ”
“ อืม ..... เห็นพี่เขาบอกว่าวันอาทิตย์นี้ ”
“ หา !!! อาทิตย์นี้หรอ ” อยู่ๆยุนโฮก็เอ่ยเสียงดังลั่น ..... ไม่เพียงแค่เพื่อนๆเท่านั้นที่ตกใจ คนที่อยู่รอบๆก็ตกใจไปด้วย
“ มีอะไรว่ะไอ้ยุน ”
“ ก็พาสปอร์ตฉันอ่ะ เพิ่งหมดอายุไม่นานนี้เอง ต้องรีบกลับไปต่อพาสปอร์ตแล้ว ”
“ เอ่อๆๆ แกก็รับไปทำซะ เดี๋ยวอดไปจะแย่ ”
“ งั้นวันนี้ฉันไปเก็บของกลับบ้านเลยแล้วกัน แล้วเจอกันวันเดินทางนะเพื่อน ” ว่าแล้วก็วิ่งเต็มสปีดกลับหอพักทันที
“ อ้าว !!! เฮ้ย !!! ไอ้ยุน แกรอฉันด้วยสิว่ะ พวกฉันจะกลับหอด้วย ” แต่ยุนโฮไม่ได้ยินที่ฮยอกแจตะโกนบอกเมื่อครู่ก็เลยวิ่งต่อไปไม่ยอมหยุด ..... เป็นเหตุให้ฮยอกแจที่ได้ชื่อว่าวิ่งเร็วที่สุดในกลุ่ม ตามยุนโฮไป แต่ไม่ตามไปเปล่า เพราะ
เจ้าลิงน้อยดันวิ่งไปฉุดกระชากลากถูกเพื่อนเลิฟลงไปนอนนิ่งอยู่ที่พื้น
แต่บนใบหน้าของยุนโฮนั้นไม่ได้มีแววความโกรธเลยแม้แต่น้อย มีแต่รอยยิ้ม และเสียงหัวเราะ ส่งไปให้
ส่วนเพื่อนๆอีก 4 คนที่เหลือ ก็รีบวิ่งมานอนทับ 2 หนุ่มอีก เล่นเอาฮยอกแจที่อยู่ล่างสุดจุกไปตามระเบียบ
ไม่น่าเชื่อเลยว่า พวกเขาทั้ง 6 รู้จักกันมาได้แค่ปีเดียว ...... เพราะความสนิทสนมที่มีให้กันนั้นมันเหมือนพวกเขารู้จักกันมาสิบปี .... ร่วมสุข ร่วมทุกข์ กันมามาก ผ่านการทะเลาะกันเองมานับครั้งไม่ถ้วน
และพวกเขาก็เชื่อว่า ..... ไม่ว่าวันข้างหน้าพวกเขาจะได้เป็นนักบินด้วยกันทั้งหมดนี้หรือไม่ แต่ความเป็นเพื่อนและมิตรภาพจะยังคงอยู่แบบนี้ตลอดไป
แล้วภาพแห่งความประทับใจที่ทั้ง 6 มีให้กันนั้นก็ปรากฏให้ทุกคนได้เห็น .....
ภาพของเพื่อน ที่เดินกอดคอกันไปด้วยกัน
หัวเราะในเรื่องเดียวกัน
แซวกันไป แซวกันมา ระหว่างเพื่อน
ใครเห็น ก็อดชื่นชมในความรักของเด็กกลุ่มนี้ไม่ได้ ....... ทุกๆคนว่าอย่างนั้นไหมค่ะ ^^
Talk ::: ก่อนอื่นเลยคือ ต้องขอโทษด้วยนะค่ะ ที่มาต่อช้า
พอดีติดสอบอ่ะค่ะ ทั้งสอบย่อย แล้วก็ สอบปลายภาคเลย
นี่ก็เพิ่งสอบเสร็จเลยรีบปั่นฟิคมาลง ....
แต่ตอนหน้าจะไม่ช้าแบบนี้แล้วนะค่ะ .... ตอนนี้กำลังแต่งตอนที่ 5 อยู่
คาดว่าไม่วันอาทิตย์ก็วันจันทร์ จะเอามาลงให้ได้อ่านกันนะค่ะ
ขอบคุณที่ติดตามนะค่ะ
ความคิดเห็น