คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : พิสูจน์(2)
9
Sebastian’s part
ผมเ้ามาหลัเวทีเมื่อถึิวที่ริสี่้อร้อนำ ผมเินไปเินมาอย่าัวลเพราะ่อไปผม้อออไปร้อนำบ้า โว์แรผ่านไปไ้้วยีเพราะเมื่อผมร้อผม ริสี่ นิ เรย์ และนอื่นๆ็ร่วมร้อ้วยเหมือนันแ่โว์ที่ำลัะถึนี้ เฮ้อ ผมไม่มั่นใเลย
So raise your glass if you are wrong,
In all the right ways,
All my underdogs,
We will never be never be anything but loud
And nitty gritty, dirty little freaks
Won't you come on and come on and raise your glass,
Just come on and come on and raise your glass
Won't you come on and come on and raise your glass,(for me)
Just come on and come on and raise your glass (for me)
ริสี่ร้อบแล้วเธอเ็มที่ับโว์สุๆเลย เธอเินไปทั่วเวทีเล่นับผู้มไปเรื่อยูแล้วเป็นธรรมาิี
“เอ้า! ่อไปานายแล้วออไปเร็ว”ริสี่บอผมเมื่อเินเ้ามาหลัเวที ผมยันิ่และ้อหน้าเธอ ผมะบอีไหมว่าผมไม่มั่นใ
“เบาสเียน ันเื่อว่านาย้อทำไ้เหมือนที่นายเื่อในัวัน ลอเรลำลัทำให้นายไว้เว เธอำลัทำเพื่อทีมอเธอเพื่อัวเธอเอ ออไปบอเธอสิว่านายไม่รู้สึอะไรับเธออีแล้ว บอในแบบอนายสิเบาสเียน”เพื่อนๆที่อยู่หน้าเวทีอนนี้เริ่มแ้สถานาร์เพาะหน้าเมื่อผมยัไม่เริ่มโว์ทำให้นู่าเริ่มสสัย
“ถ้าเธอิแบบนั้น...ั้น่วยอะไรหน่อยสิ”
“ว่ามา”
“ันอยาให้เธอเล่นเปียโนเพล Moving On เธอเล่นไ้ใ่ไหม?”
“นั่นเพลโปรันเลย”ผมรีบูมือริสี่ให้ออไปหน้าเวทีพร้อมันท่ามลาเสียปรบมือ้อนรับอีรั้าผู้ม ่าาพวเพื่อนๆผมที่ยืนันให่เมื่อแผนเปลี่ยน
“อโทษนะทุนที่แผนเปลี่ยน”พวเาพยัหน้า
“เราเ้าใ ยัไ็ทำให้เ็มที่นะ”เรย์พูแทนเพื่อนๆ่อนะพาทุนเินเ้าหลัเวทีไป ผมับริสี่เินไปที่เปียโนที่ั้อยู่ริมเวที ริสี่เินเ้าไปนั่ประำำแหน่ ในฮอลล์เียบลเรื่อยๆนไร้เสียใๆ
“พร้อมไหม?”ริสี่ถามผม ผมพยัหน้าแทนำอบ ริสี่เริ่มอินโทรเพลึ้นมา ผมยืนเอามือเท้าาบนเปียโนมอริสี่ที่พยายามะไม่สนใผม นี่ผมทำเธอเินรึเปล่า? แ่ั่เถอะผมไ้ยินเสียผู้หิในฮอลล์อีหลายนร้อรี๊เบาๆเมื่อผมทำแบบนี้ และเมื่อผมมอผู้หิที่ำลัเล่นเปียโนรหน้าผม็ละสายาไปไม่ไ้ ริสี่เป็นเหมือนศูนย์ถ่ววามรู้สึทั้หมอผมในอนนี้
So you say, you don’t wanna talk
You tell me, to go take a walk
You don’t wanna see my face right now
You don’t care how I feel
I just wanna know how
You would feel if I never picked up the phone?
You would feel so cold in this world all alone
Tell me where you get the nerve to say
I’m the one that made it end this way
พอถึท่อนนี้ผม็หันไปมอลอเรลที่ำลัส่ยิ้มมาให้ผม แ่อโทษนะ....เรื่ออเรามันบแล้วลอเรล ผมเินไปลาเวที าที่ยิ้มๆอยู่เธอลับหน้าเื่อนละั้น
When you’ve no- where to go
And you need someone to hold
I won’t be there, no
‘Cause you let me go
And I’m moving on
I’ve got to be strong
And do you, never know
What there was in store
I’ll be moving on
I’ve got to be strong
When you hear this song
I’ll be- moving on
แ่แล้วู่ๆเสียี้าร์็ัึ้น ผมหันไปมอ็เห็นเรย์ำลัเินยิ้มออมาาหลัเวทีพร้อมับสะพานี้าร์มา้วย เาเินมานั่เล่นบนเ้าอี้้าๆริสี่
So you say, you regret it all
You tell me, that it’s all your fault
Glad you figured out what it’s all about
But it’s too late now, ‘cause I have found
When you’ve no- where to go
And you need someone to hold
I won’t be there, no
“Cause you let me go
And you’re moving on
I’ve got to be strong
And do you, never know
What there was in store
I’ll be moving on
I’ve got to be strong
When you hear this song
I’ll be- moving on
Yeah
พวเพื่อนๆ The Warblers อนนี้ทยอยเินออมาอยู่้านหลัผมและร้ออรัสให้
(I’ll be moving on)
When you’ve no- where to go
And you need someone to hold
I won’t be there, no
‘Cause you let me go
And I’m moving on
I’ve got to be strong
And do you, never know
What there was in store
I’ll be moving on
I’ve got to be strong
When you hear this song
I’ll be- moving on
เมื่อเพลบเสียปรบมือและเสียรี๊าบรราสาวๆทีมอื่น็ัอย่าล้นหลามอาเป็นเพราะแ่ละทีมที่ผ่านมาไม่มีใรเล่นนรีสแบบทีมเรา ทุทีมร้อแบบเียวันหมนั่นอาทำให้ผู้มเบื่อ็เป็นไ้
“อบุมารับ เพล่อไปเป็นเพลสุท้ายอพวเราแล้วเรามาสนุ้วยันนะรับและที่สำัพวเราั้ใร้อเพลนี้ให้สมาิใหม่อเรา ริสี่ อสแทน่า ับเพล Glad You Came”ผมหันไปยิ้มให้เธอที่ำลัทำหน้าอึ้อยู่ ฮ่าๆๆ ิไม่ถึละสิท่า
The sun goes down
The stars come out
And all that counts
Is here and now
My universe will never be the same
I'm glad you came
You cast a spell on me, spell on me
You hit me like the sky fell on me, fell on me
And I decided you look well on me, well on me
So let's go somewhere no one else can see, you and me
Turn the lights out now
Now I'll take you by the hand
Hand you another drink
Drink it if you can
Can you spend a little time,
Time is slipping away,
Away from us so stay,
Stay with me I can make,
Make you glad you came
The sun goes down
The stars come out
And all that counts
Is here and now
My universe will never be the same
I'm glad you came
I'm glad you came
Turn the lights out now
Now I'll take you by the hand
Hand you another drink (drink)
Drink it if you can (can)
Can you spend a little time,
Time is slipping away,
Away from us so stay (stay),
Stay with me I can make,
Make you glad you came
The sun goes down
The stars come out
And all that counts
Is here and now
My universe will never be the same
I'm glad you came
I'm glad you came
พอบท่อนนี้พวเรา็แยย้ายันเ้นผมเินไปูมือริสี่ให้มาเ้น้วยันับเราอนแรเธอูเินๆผมเลยับมือเธอโยไปับผมอย่าสนุนเธอหัวเราะออมา
I'm glad you came
I'm glad you came
พวเราทุนลับมารวมัวันลาเวทีรวมถึริสี่้วยเธอยืนอยู่้าๆผม
The sun goes down
The stars come out
And all that counts
Is here and now
My universe will never be the same
I'm glad you came
I'm glad you came
………………..
“ถ้วยราวัลถ้วยที่เท่าไหร่แล้วนะ?”
“ไม่รู้สิำไม่ไ้”
“มีที่ว่าในู้เหลือไหม?”
“ันิว่ามีนะ”
“หนุ่มๆไม่้อห่วถ้าไม่พอเี๋ยวันบอุพ่อให้!”
“น้อวววววววว”
บทสนทนานี้บล้วยเสียหัวเราะเมื่อริสี่พูเสนออใ้สิทธิลูสาวผอ.แลับพื้นที่ว่าในู้เ็บราวัลอเรา ทุนไ้ยินไม่ผิหรอ พวเรานะ!!!!!!!! เพราะแนวารแสที่เปลี่ยนไปมาทุอย่าเลยูแปลใหม่และสมบูร์แบบ รรมารเาบอมาแบบนี้อ่ะนะ ส่วนถ้วยราวัลอนนี้ยัยแสบริสี่เอาไปอไว้เป็นอัวเอเยเลย เธอบอว่าพวเราไ้ับมาทุปีเบื่อ ปีนี้เลยเป็นาเธอบ้า ไม่นานพวเรา็มาถึเลัน อะาเมี่ โยมีผอ.และภรรยาอเายืนรอ้อนรับเหมือนทุๆปี
“ุพ่อุแม่ะ!”ริสี่รีบวิ่ลารถพร้อมับถ้วยราวัลไปหาพวเา พวเราเินามไป
“และแล้วพวเา็ไ้ัยนะอีรั้! ไลูสาวนเ่ ไหนุ่มๆ ทำีมาเลยนะ”ผอ.เินมาบไหล่ผมเบาๆ
“ริสี่เอ็เ่มาเลยรับ ถ้าไม่มีเธอเราไม่นะ ปีนีู้่แ่มีแ่เ่ๆทั้นั้นเลยนะรับ”
“ริเหรอ! แหมสุยอเลย!อย่านี้้อลอ เอ้า! ไปเร็ว ันสั่ให้นเรียมอไว้ให้ในห้อมรมพวนายแล้วอให้สนุ อบุมาที่ว้าัยนะลับมานี่อาะูเล็น้อยแ่ัน็อยาอบแทนพวนายทุน”พวเราพยัหน้าและทยอยเินไปห้อมรมัน
“เบาสเียน”ผอ.เรียผมไว้
“ยัไ็ฝาูแลลูสาวัน้วยนะบาทีืนนี้เธออาะสนุเินไป”
“อ่อ ไ้รับ ไม่้อห่ว”
“อบในะ”ผมพยัหน้าให้อีรั้่อนที่ผอ.ับภรรยาอเาะเินไปึ้นรถู้
“เมื่อีุ้พ่อพูอะไรับนายน่ะ?”
“ท่านฝาให้ันูแลเธอ”
“ไม่้อหรอเพราะันูแลัวเอไ้”
“ั้นเหรอ?”
“อื้ม!”
………………..
“นี่! พวนายยยย้านนนนบอว่าม่ายยยย้ายมาวววว”
“ฮ่าๆๆๆๆ นี่ือไม่เมาใ่ไหม?”
“่ายยย!”
อนนี้ทุนำลัเทวามสนใที่ริสี่ที่นั่เมาปริ่นอยู่ที่เ้าอี้นวม
“รู้ว่าออ่อนแล้วยัะินอี”ผมพูไปริสี่หันมาหาผมวับ
“มานนนม่ายอาหย่อยเลย มมมมมาายยย อืมมมม ้านว่ามานเพิ่มาอาหย่อยอนนี้ฮ่าๆๆๆๆๆ”ผมส่ายหน้าหน่อยๆและรู้ว่าเธอเริ่มไม่ไหวแล้ว
“อืมมมปายหนายยยยยย”
“พาเธอลับบ้านไ”
“ม่ายยยยอาวววว”
“เียบๆเลยยัยี้เมา”เธอยอมเียบและปล่อยให้ผมอุ้มเธอไป
ผมับรถมาส่เธอที่บ้าน ไม่แปลหรอที่ผมะรู้ับ้านเธอเอาไว้ผม่อยเล่าให้ฟัแล้วัน
“้านนาทามมอาลาบั้ม....ให้พวนายยยนะวอ้านนนน”เธอพูออมาลอยๆเมื่อผมับเ้ามาอ้านในบ้านเธอ อัลบั้มั้นเหรอ?
.....................
ความคิดเห็น