fic Reborn 1827 8059 10069 8751 RL XS BF GG C(โคซาร์ท)oo

ลำดับตอนที่ #24 : บทที่ 23 โคซาร์ทและเนโร

School XXIII

บทที่ 23 โคซาร์ทและเนโร!? 

 

Kosato Anma Mode

 

แอ๊ด

 

ผมเดินออกมาจากห้องน้ำพลางเช็ดผมที่พึ่งสระในมือ ความจริงแล้วพึ่งสระไปเมื่อวาน แต่พวกคุณๆ เขาบอกกันว่า

 

ให้ใช่น้ำนั่นสระผม อ่า...ช่วยไม่ได้ล่ะนะ ไหนๆ ก็ทำไปแล้ว เบลซังเขาก็บอกว่าไม่ตาย แต่ว่านะ...รู้สึกเหงาหน่อยๆ 

 

แฮะ พวกคุณๆ ในคลาสสิบก็มีแฟนกันหมดแล้ว แต่ความจริงผมก็มีนะ แต่ว่าเขาน่ะ...ไม่อยู่กับร่องกับรอยสุดๆ 

 

=_=; ถึงได้เอาผมมาทิ้งที่คลาสสิบนี่ไง ที่เมื่อหลายวันก่อนผมไม่ได้มาปาร์ตี้ เพราะผมคออ่อนน่ะสุดๆ ไปเลยด้วย 

 

ผมจึงไม่ค่อยอยากไปเท่าไหร่ อีกอย่าง...มันขึ้นชื่อว่าปาร์ตี้ใช่มั้ย คนก็ต้องเยอะ ผมไม่ชอบที่แคบๆ น่ะ นี่คือเหตุผล

 

ที่แท้จริงล่ะ (. . )a

 

ฟุ่บ

 

"เหงาจัง..." ผมบ่นกับตัวเองเบาๆ และกอดหมอนไว้แนบกับอก เส้นผมสีแดงเข้มๆ ชื้นๆ นี่ทำเอาผมรู้สึกรำคาญ

 

หน่อยๆ แฮะ เหมือนมันจะยาวขึ้นอะไรทำนองนี้ แต่ผมก็เลือกที่จะไม่ใส่ใจ 

 

ครืด

 

"คุณเป็นใครน่ะ!" ผมร้องสุดเสียงเมื่อมีคนมาปีนหน้าต่างขึ้นมา แถมเมื่อวานยังเผลอแหงนหน้าดูดาวมากไปหน่อย 

 

จึงลืมล็อคกลอน ร...หรือว่าขโมย TOT

 

"เฮ้ๆ เงียบหน่อยสิ" มือเรียวยาวตรงเข้าอุดปากผม กลิ่นน้ำหอมจางๆ ที่ผมเริ่มจำได้ขึ้นมานิดๆ ทำเอาผมเลิกหยุด

 

ดิ้น (เล็กน้อย) "หยุดดิ้นนะ!" 

 

"..." เชื่อฟังคำสั่งแต่โดยดี เพราะจำน้ำเสียงได้แล้ว T^T

 

"เอาล่ะ...เด็กดี คราวนี้ถ้าฉันปล่อยมือออกจากปากนาย นายห้ามส่งเสียงร้องอะไรทั้งสิ้น โอเค้?" 

 

"อื้อ (_ _)(' ')(_ _)(' ')" 

 

"ดีมาก..." ร่างสูงยิ้มกริ่ม และปล่อยมือออกจากปากของผม ก่อนจะล้มตัวลงนอนเตียงอย่างสบายใจเฉิบราวกับเป็น

 

บ้านของตัวเอง -_-;

 

กริ๊ก

 

ผมกดเปิดไฟ และกระจ่างสู่สายตา โคซาร์กลับมาแล้ว ผมอยากจะด่าๆๆๆ แล้วก็ด่า ให้รู้สึกสำนึกซะมั้ง นี่มันจะมาก

 

เกินไปแล้วนะ! จะไปก็ไปจะมาก็มา 

 

"คุณไปไหนมาฮะ!" 

 

"อ๊ะ ก็...ก๊งเหล้ากับเนโรเล็กน้อย แล้วหมอนั่นจะไปอิตาลี่ ฉันก็ตามไปด้วยนิดหน่อย -_-;" ร่างสูงตอบอย่างส่งๆ 

 

และเดินอาดๆ ไปที่ตู้เย็น ก่อนจะหยิบพวกองุ่นออกมาและดีดเข้าปากตัวเอง "มีเหล้ามั้ย? ว่าแต่...เข้ากับพวกนั้นได้

 

ดีรึเปล่า" 

 

"ไม่มีฮะ ถึงมีผมก็ไม่ให้คุณหรอก แต่ถ้าพูดถึงคลาสสิบ...ผมก็พอถูไถล่ะนะ" 

 

"งั้นก็ดีไป ว่าแต่ผมนายยาวขึ้นนะเอ็นมะจัง~" เขายิ้มล้อๆ ก่อนจะชี้มาทางพร้อมกับเดินเข้ามาใกล้

 

"คุณจะบ้าเหรอ -*-" 

 

"นี่ไง" โคซาร์ทซังพูดพลางดึงปอยผมที่ยาวจนเกินไปและก้มลงจูบมันเบาๆ "เอ...เลม่อนนี่นา ฉันจำได้ว่านายใช้

 

สตอเบอร์รี่นี่นา แต่เปลี่ยนใหม่ก็ไม่เป็นไรนะ" 

 

ก๊อก ก๊อก

 

"เอ็นมะคุง เปิดประตูให้ผมหน่อยสิ" เสียงของสึนะคุงนี่นา

 

"คุณรีบไปซ่อนเดี๋ยวนี้เลยนะ" ผมพูดพลางดันแผ่นหลังของเขาให้เข้าไปในห้องน้ำ "ไปเร็ว" 

 

"ทำไมล่ะ ฉันไม่ใช่ขโมยนะ จะได้มาทำตัวลับๆ ล่อๆ น่ะ" แต่คุณน่ล เข้าห้องผมแบบขโมยนะ! 

 

"เหอะน่า" 

 

แอ๊ด

 

"มีอะไรเหรอสึนะคุง" ผมเปิดประตูออก และต้องตกตะลึงเมื่อสึนะคุงผมยาวขึ้น เหมือนผมเลยแฮะ

 

"เอ็นมะคุงก็เป็นเหรอ T_T แต่ช่างเหอะ สคอลโล่ซังเขาบอกให้เอาไวน์มาให้น่ะ"

 

"ให้ผมเหรอ?" ผมชี้เข้าตัวเองอย่างงงๆ

 

"อื้อ ก็ไม่รู้เหมือนกัน แต่รับไว้เหอะ ยังไงๆ ผมก็ต้องรีบไปตัดผมของตัวเองแล้ว ไปนะ หลับฝันดีล่ะ" 

 

ผมได้แต่โบกมือเพื่อนสนิทเงียบๆ จนเขาเข้าห้องไป เมื่อปิดประตูห้องตัวเองลง พบว่าโคซาร์ทซังออกมาพอดี และ

 

เขากำลังยืนเกาท้ายทอยตัวเองและพาดเสื้อเชิ้ตสีดำสนิทไว้บนไหล่ 

 

"ถอดเสื้อทำไมครับ!" ผมพูดพลางจ้องมองร่างสูงในสภาพเปลือยท่อนบนไม่วางตา =_=++

 

"ก็มันร้อนนี่นา อ๊ะ...มีเหล้าพอดีเลย" เขาตอบด้วยน้ำเสียงเนือยๆ และหยิบขวดเหล้าออกจากมือผม "ฉันจะไปอาบ

 

น้ำหน่อยนะ ไปอาบด้วยกันมั้ย?" 

 

"ไม่เอาด้วยหรอก =^=" 

 

"ฮะๆ ก็กะอยู่แล้ว งั้นนอนรอไปก่อนละกัน เดี๋ยวฉันขอไปแช่น้ำแป๊บ" ยังไม่ทันที่ผมจะหมุนตัวกลับไปนอนเล่นบน

 

เตียง มือเรียวยาวก็คว้าท้ายทอยผมไว้และกดจูบลงทันที 

 

ใจร้าย...ไม่คิดจะให้ตั้งตัวกันมั้งเลย...

 

"อือ...อื้ม" ผมร้องครางเบาๆ เมื่อลิ้นอุ่นจัดแทรกเข้ามาในโพรงปากผมด้วยความโหยหา ผมได้แต่ยึดไหล่กว้างๆ 

 

นั่น เพื่อไม่ให้ล้มลงไปกองกับพื้น มือเรียวยาวที่รั้งท้ายทอยเริ่มไล้ลงมาถึงแผ่นหลังและเกี่ยวเอวเอาไว้อย่างนั้น 

 

ขนาดมืออีกข้างนึงถือขวดเหล้าอยู่แท้ๆ ยังจะร้ายกาจได้ขนาดนี้ ร่างสูงละริมฝีปากออกมาชั่วครู่ และกดลงจูบไป

 

ใหม่ มือที่กอดเอวอยู่ดีๆ เริ่มไม่เป็นสุข ล้วงเข้ามาใต้เสื้อเชิ้ตตัวยาวๆ ที่ผมสวมอยู่

 

"หยุดเลยครับ" ผมร้องเตือน และแกะมือเรียวยาวซนๆ ออก

 

"หึ...จูบยังไม่ได้เรื่องเหมือนเคยเลยนะ" เขาพูดพลางเลียริมฝีปากเพื่อเช็ดคราบน้ำออก รอยยิ้มเจ้าเล่ห์นั่น ทำเอา

 

ผมเริ่มหน้าร้อนฉ่าขึ้นมาแล้ว

 

"ป...ไปอาบน้ำเดี๋ยวนี้เลย! =////=" 

 

"คร้าบๆ" 

 

ผมถอนหายใจเฮือกใหญ่ และนั่งลงกับปลายเตียง มือจับเส้นผมสีแดงเข้มที่เริ่มยาวขึ้นเรื่อยๆ แบบไม่รู้ตัว คงจะเป็น

 

เพราะยาของโชอิจิซังแน่เลย ตอนนี้มันจะยาวเลยหลังแล้วนะเนี่ย 

 

"เฮ้อ~ คิดไปก็เท่านั้น นอนดีกว่าเรา" ผมพูดกับตัวเองเบาๆ และล้มตัวลงนอนอย่างเหนื่อยอ่อนอีกรอบ อา...พรุ่งนี้

 

ต้องตื่นแต่เช้าสินะ รีบหลับดีกว่า -O-

 

แอ๊ด

 

"หลับเร็วเป็นบ้าเลยแฮะ" โคซาร์ทพูดยิ้มๆ เมื่อเห็นร่างเล็กนอนขดตัวอยู่บนเตียง อีกแล้ว...หลับแล้วไม่ห่มผ้า มือ

 

เรียวยาวเลื่อนผ้าห่มสีขาวให้คลุมกับไหล่บางที่โผล่พ้นออกมาจากเสื้อที่ใส่นอนเล็กน้อย ก่อนที่เรียวนิ้วยาวค่อยๆ 

 

สัมผัสใบหน้าหวานๆ ของ 'คนรัก' ตัวเอง และไล้พวงแก้มนุ่มๆ ที่ออกสีชมพูจางๆ ก่อนจะค่อยๆ เลื่อนนิ้วไปที่เส้นผม

 

อ่อนนุ่มที่ยาวคลอเคลียกับเอวบางๆ นั่นแล้ว ร่างสูงล้มตัวลงนอนใกล้ๆ กับเอ็นมะ และสวมกอดไว้จากด้านหลัง 

 

อา...นานแล้วสินะ ที่เขาไม่ได้กอดร่างเล็กๆ นุ่มๆ อุ่นๆ แบบนี้ แถมซอกคอยังมีกลิ่นหอมจางๆ อยู่ด้วย ไหนจะเสียง

 

หวานๆ ที่ชอบร้องครางเบาๆ ตอนโดนแอร์เป่าอีก น่ารักที่สุดเลย! เขาหลงรักเด็กนี้ตั้งนานแล้วแหละ หลงรักจนโงหัว

 

ไม่ขึ้น แต่...เอาเป็นว่าตอนนี้เขาต้องนอนก่อนแล้ว เพราะพรุ่งนี้ต้องไปทำความรู้จักกับพวกคลาสสิบอีก

 

ทางด้านเนโร...

 

ตึก ตึก ตึก 

 

ร่างสูงๆ ในชุดสูทสีดำที่ดูดีจนแทบบ้า กำลังเดินอย่างเชื่องช้ามาที่ห้องของ ผอ. ใบหน้าคมคายที่ดูยังไงๆ ก็เหมือน

 

กับใบหน้าของ 'หลานชายตัวดี' ของเขาไม่มีผิด แต่มันแตกต่างก็ตรงที่ หลายชายของเขา 'สีขาว' ส่วนของเขาน่ะ 

 

'สีดำ' น่ะสิ

 

แอ๊ด

 

"ไง ไม่ได้เจอกันนานนะ 'เดม่อน สเปด' " นีโรพูดพลางกวาดสายตาไปทั่วเรือนร่างเล็กๆ ที่เซ็กซี่พอๆ กับหลานของ

 

เขา แต่สิ่งแรกที่เขาคิดถึงที่จะกลับมาที่นี่ล่ะก็คงจะเป็น...ริมฝีปากที่ออกจะติดบางที่มักจะคละคลุ้งไปด้วยกิน

 

แอลกอฮอล์และชอบเหยียดยิ้มน้อยๆ ราวกับดูถูกใครบางคนยังไงยังงั้นแหละ มันแทบจะทำให้เขาอดใจไม่ให้ตรงไป

 

จูบร่างบางตอนนี้เลยล่ะ...