fic Reborn 1827 8059 10069 8751 RL XS BF GG C(โคซาร์ท)oo

ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ

Sawada tsunayoshi mode

 

ณ โรงเรียนวองโกเล่

 

แอ๊ด

 

"เอ่อ...ผ.อ.ครับ ผมมาแล้วครับ"ผมดันประตูไม้บานใหญ่เข้าไป พบจิอ๊อตโต้กำลังนั่งเช็คงานอยู่บนโต๊ะไม้ชั้นดี

 

"อ้าว! สึน้า~ มาแล้วเหรอ>O<"จิอ๊อตโต้พูดพลางวิ่งเข้ามากอดผมและใช้หน้าถูไปกับใบหน้าของผม

 

"หวา~ ผมจั๊กจี๊นะคร้าบ>^<"ผมพูดและพยายามดันตัวจิอ๊อตโต้ออกห่าง

 

"จิอ๊อตโต้พอได้แล้ว-_-"เสียงของGซังดังขัดขึ้น ทำให้จิอ๊อตโต้ยอมล่าถอยไปแต่โดยดี

 

"อะไรกัน หลานของฉันอุตส่าห์มาเข้าโรงเรียนฉันซักที นายน่ะไม่มีหลานไม่เข้าใจฉันหรอก!-^-"

 

"ทำไมฉันจะไม่มี โกคุเทระไง นายลืมไปแล้ว-_-?"

 

"อ้าว...นั่นใครน่ะครับ(' ' )"เสียงของผู้ชายคนหนึ่งดังขึ้น เขามีเรือนผมสีเทาและนัยน์ตาสีเขียวมรกตทำให้หน้าดูติดจะหวานๆเซอร์ๆ

 

"โกคุเทระมาพอดีเลย พาสึนะไปคลาสนายสิ"Gซังพูดก่อนจะชี้มาทางผมที่ยืนจับกระเป๋าลากใบโต

 

"หืม...?นักเรียนใหม่เหรอครับ(' ')"

 

"ใช่"

 

"งั้นฉัน...โกคุเทระ ฮายาโตะ เป็นหลานของG"โกคุเทระซังพูดก่อนจะเดินเข้ามาจับมือของผมเป็นการทักทาย

 

"อ่า...ยินดีที่ได้รู้จักครับ ผม...ซาวาดะ สึนะโยชิ ผมเป็นหลานของผ.อ."

 

"นี่...เรียกฉันว่าจิอ๊อตโต้สิ-^-"

 

"อ้าว...โกคุเทระ นั่นใครน่ะ^O^"เสียงทุ้มของผู้ชายคนนึงดังขึ้น เขามีเรือนผมสีดำสนิท และนัยน์ตาสีน้ำตาลเข้ม แถมยัง

ยิ้มตลอดเวลาด้วย

 

"หลานผ.อ.น่ะ มาเข้าคลาสเราน่ะ"

 

"เห...จริงเหรอ ฉันชื่อ...ยามาโมโตะ ทาเคชิ เป็นหลานของอุเก็ตสึ ยินดีต้อนรับน้า>_<~"

 

ยามาโมโตะซังพูดก่อนจะยื่นมือมาทักทายผมบ้าง

 

"แล้ว อุเก็ตสึซังนี่ใครเหรอครับ(' ' )"ผมถามจิอ๊อตโต้ที่กำลังนั่งดื่มน้ำกระป๋องบนโต๊ะ

 

"อ๋อ...เลขาฉันน่ะ โกคุเทระคุง ยามาโมโตะคุง พาสึนะไปคลาสนายสิ^^"

 

"ครับ"

 

"ไปกันเถอะสึนะ คลาสของเราเจ๋งที่สุดเลยน่า^^"

 

"มา...เดี๋ยวฉันถือกระเป๋าให้"มือเรียวของโกคุเทระซังคว้ากระเป๋าในมือไปถือ

 

"อ๊ะ...ขอบคุณครับ"ผมผงกหัวเป็นแทนการขอบคุณ

 

ณ หอเดชิโม่ ชั้นสิบ

 

เมื่อทั้งคู่เปิดประตูออกก็พบกับผู้ชายอีกสิบสามคนอยู่ในห้องโถง มีทั้งนั่งอยู่บนโซหา อ่านหนังสือ เล่นเกมเพล์ย ดูหนัง ฟัง

เพลง บลาๆๆ

 

"นักเรียนใหม่เหรอโกคุเทระ ชิชิชิ"เสียงของผู้ชายที่นั่งเล่นเกมละสายตาจากจอมามองผม เขามีเรือนผมสีบลอนด์ทองที่

ปรกหน้าจนผมมองไม่ออกว่านัยน์ตาของเขาสีอะไร ข้างๆมีเด็กผู้ชายคนหนึ่งที่มีผมสีเขียวน้ำทะเล และนัยน์ตา

 

สีเดียวกัน อ้อ...เขาสีหมวกอันโตรูปหัวกบด้วยแหละ

 

"รุ่นพี่ครับ MEชนะแล้ว-_-"

 

"อ๊ะ...คลาดสายตาไปนิดเดียวเอง! มาแข่งกันต่อเลย-^-"ว่าจบก็หันไปเล่นเกมเพล์ยต่อ

 

"นั่น...ฮิบาริ เคียวยะ หัวหน้าคลาส เป็นหลานของอลาวดี้ ผู้บริหารอีกคน"เจ้าของชื่อหันมามองผมนิดหน่อยและกลับไป

อ่านหนังสือในมือต่อ เขามีผมสีดำสนิทและนัยน์ตาสีนิล ที่ดูเย็นชามากๆเลยล่ะ

 

"อ้าวๆ ไปนั่งตรงนู้นสิ^O^"ยามาโมโตะซังดุนหลังให้ผมไปนั่งโซฟาตรงกลางห้องโถงและทุกคนต่างก็มาแย่งกันแนะนำตัว

เอง เอาล่ะ! ผมจะอธิบายลักษณะของพวกเขาสั้นๆนะ

 

"คึหึหึหึ สวัสดีครับ ผม โรคุโด มุคุโร่ รองหัวหน้าคลาส เป็นหลานของเดม่อน ผู้บริหารครับ"เรือนผมสีน้ำเงิน นัยน์ตาสีแดง

และสีน้ำเงิน

 

"ไง ฉันเบียคุรัน นายนี่น่ารักดีน้า~ ผิดกับแฟนฉันเลย^^~"เรือนผมสีพิสุทธ์ กับนัยน์ตาสีน้ำแข็งอมม่วงหน่อยๆ

 

"ดีครับ ผมแรมโบ้ เป็นหลานของแรมโพยินดีที่ได้รู้จักครับ^^"เรือนผมสีดำหยักศกเล็กน้อย นัยน์ตาสีเขียวมรกต

 

"ไง ฉันรีบอร์นยินดีที่ได้รู้จัก-_-"เรือนผมสีดำ นัยน์ตาสีเดียวกับเรือนผม

 

"ฉันสปาน่า ยินดีที่ได้รู้จัก-_-"เรือนผมสีบลอนด์ทอง ดวงตาสีเขียวแบบซีด

 

"ผมอิริเอะ โชอิจิ ยินดีที่ได้รู้จัก^^"เรือนผมสีส้มแกมแดงหน่อยๆ นัยน์ตาสีเขียวขุ่น

 

"ฉันสคอลโล่ ส่วนนี่ซันซัส-_-"สคอลโล่ซังพูดก่อนจะชี้ไปที่คนข้างๆที่ดูจะเป็นคนไม่ค่อยพูด 

 

สคอลโล่ซังผมสีควันบุหรี่ นัยน์ตาสีเดียวกัน ส่วนอีกคน เรือนผมสีดำ นัยน์ตาสีแดงเลือด

 

"ชิชิชิ เจ้าชายชื่อเบลเฟกอล ยินดีที่ได้รู้จัก"คนที่เล่นเกมเพลย์เมื่อกี้หันมาแนะนำตัวบ้าง

 

"สวัสดีครับ MEฟราน ยินดีต้อนรับนะครับ-_-"

 

"อ่า...ทุกคน สวัสดีครับ ผมชื่อ ซาวาดะ สึนะโยชิครับ เป็นหลานของผ.อ.โรงเรียนครับ"

 

"ชิชิชิ หลานผ.อ. งั้นเหรอ แต่ยังไงก็เป็นเด็กใหม่ ยังไงๆก็ต้องมีพิธีต้อนรับล่ะน้า^^"

 

"พิธี(' ')?"

 

"ปาร์ตี้ไงพวก!>O<"เกือบทุกคนร้องออกมาด้วยความดีใจและกระโดดโลดเต้นหันไปแทคมือกันอย่างสนุกสนาน

 

"ฉันกับโกคุเทระไปซื้อพวกแอลกอฮอล์นะ"พูดจบก็เดินออกไปอีกคู่

 

"ฉันกับรีบอร์นออกไปซื้อแผ่นหนังนะ"และอีกคู่

 

"ชิชิชิ เจ้าชายไปหาเกมใหม่ๆให้นะ"และอีกคู่

 

"ส่วนฉันของกินเฟ้ย"และก็อีกคู่

 

"หึหึหึ ส่วนผมไปจัดการเรื่องหอนะครับ"และไปเป็นคู่สุดท้าย

 

ไหงทิ้งผมไว้กับฮิบาริซังอ่ะT^To

 

"นี่...นาย...-_-"จู่ๆก็มีเสียงดังมาจากข้างหลังขึ้น ทำเอาผมถึงกับสะดุ้งโหยงเลยอ่ะY^Y

 

"ค...ครับ!"ในใจอยากร้องไห้มาก แง้ๆๆ ทำไมผมถึงต้องมาอยู่กับคนน่ากลัวแบบนี้สองต่อสองด้วย!T^T

 

"หยิบ'ไอ้นั่น'ให้หน่อยสิ-_-"ฮิบาริซังพูดพลางชี้นิ้วเรียวมาที่หนังสือซึ่งวางอยู่ข้างๆตัวผม

 

 

"อ๊ะ นี่ครับ^^;;"ผมพูดก่อนจะหยิบหนังสือให้กับคนตรงหน้าและทรุดนั่งลงข้างๆ

 

"นายมานั่งกับฉันทำไม-_-"

 

"ก็...ไม่มีใครอยู่เป็นเพื่อนเลยนี่นา สัญญาว่าจะนั่งเงียบๆครับ"และฮิบาริซังก็หันไปอ่านหนังสือในมือต่อโดยไม่ได้ว่า

 

อะไร ในห้องโถงเงียบมากๆเลยล่ะ เงียบจนได้ยินเสียงนาฬิกาที่กำลังเคลื่อนที่อยู่ ผมเอียงคอมองใบหน้าคมคาย

 

ได้รูปของคนข้างๆที่ตั้งใจอ่านหนังสือมากๆ ไล่ตั้งแต่ผมสีดำสนิทซอยสไลด์ยาวระต้นคอ นัยน์ตาสีนิลรัตติกาลที่

 

พาดเฉียงไปในองศาที่เหมาะสม จมูกคมสัน และริมฝีปากติดจะบางๆที่น่าสัมผัส...อ๊ากๆ ผมคิดบ้าอะไรอยู่เนี่ย บ้าเอ๊ย-///- 

 

"กลับมาแล้ว>O<"ในขณะที่ผมกำลังคิดฟุ้งซ่านอย่างหนัก ทุกคนก็เปิดประตูพรวดเข้ามาด้วยสีหน้าเปี่ยมสุข(เพราะปาร์ตี้-

-;;) ในมือของพวกเขามีทั้ง อาหาร อุปกรณ์จัดแต่งปาร์ตี้ แอลกอฮอล์ ซีดีหนังและเพลง บลาๆๆ

 

"เอ้อ...ใช่ ฉันยังไม่ได้พานายไปที่ห้องเลยนี่เนอะ มาสิ^^"ยามาโมโตะซังพูดก่อนจะจูงมือผมมาที่ห้องเกือบสุดท้ายที่ยัง

ไม่มีป้ายชื่อแขวนอยู่

 

"ฉันจะอธิบายให้ฟังนะ คือ คลาสของเราสองห้องคือหนึ่งคู่ อย่างเช่น ฉันกับโกคุทระอยู่ห้องนั้น สองห้องนั้นก็จะสามารถ

ข้ามผ่านกันได้"

 

"งั้นห้องของผมต่อกลับใครเหรอครับ(' ')"

 

"อ่า...มันสำหรับคนที่เป็นแฟนกันน่ะ แต่ห้องของนายยังไม่มีหรอก ต้องเป็นแฟนกันถึงจะข้ามกันได้ 

 

อ้อ...ห้องข้างหน้านายคือห้องของฮิบารินะ เข้าใจมั้ย^^?"

 

"(' ')(. .)(' ')(. .)ครับ"ผมพูดขณะผงกหัวขอบคุณไปด้วย

 

"งั้น...ถ้านายเข้าใจกันแล้ว เราไปปาร์ตี้กันดีกว่า แต่นายต้องช่วยฉันจัดนะ:P"

 

"ใครจะทำความสะอาดห้อง"เสียงของอิริเอะซังดังขึ้น ทำให้ทั้งห้องโถงถึงกับเงียบกริบกันเลยทีเดียว

 

"ไม่มีทาง!"เสียงของทุกคนดังขึ้นเกือบจะพร้อมๆกัน ทำให้อิริเอะซังถึงกับถอนหายใจเฮือกใหญ่

 

"แล้วใครจะทำความสะอาดห้องล่ะวะ! ถ้าไม่ทำก็ปาร์ตี้ไม่ได้นะโว้ย"เสียงของสคอลโล่ซังดังอย่างหงุดหงิด

 

"อ่า...ผมทำให้ก็ได้ครับ(' ')"

 

"-_-++"ทุกคนหันมามองผมเป็นตาเดียว ก่อนจะถลาตัวเข้ามากอดผมเกือบทุกคนและพูดด้วยน้ำเสียงดีใจ

 

"ขอบคุณน้า~ >^<"

 

"ครับ ไม่เป็นไรครับ หวา~ ปล่อยกอดผมได้แล้วครับ>///<"

 

"อ๊ะ ขอโทษที เผลอตัวน่ะ^^"ยามาโมโตะซังพูดก่อนจะยกมือขึ้นเสมออกและทุกคนก็เริ่มปล่อยมือออกจากตัวผม

 

"ผมไปเปลี่ยนชุดนะครับ ชุดนี้มันเคลื่อนไหวลำบากน่ะ^^"ผมพูดพลางก้มลงมองเสื้อเชิ้ตสีขาวและกางเกงสีดำที่ดูยังไงก็

ลำบากมากๆ ผมเดินลากกระเป๋าเข้าไปในห้องและเปลี่ยนชุดพร้อมกับจัดของให้เข้าที่เข้าทางไปด้วย

 

สิบนาทีต่อมา

ผมออกมาในชุดง่ายๆสบายๆที่มีอยู่ในกระเป๋าประมาณสามสี่ชุด คือเสื้อยืดพอดีตัวไม่หลวมและคับจนเกินไปและกางเกงขา

สั้นๆ ผมเริ่มหยิบจับไม้กวาดและเริ่มทำความสะอาด ตั้งแต่ ชั้นหนังสือ โซฟา
 

TV ในห้องครัว  บลาๆๆ แต่ปัญหาก็คือ...ไม่มีใครมาช่วยผมเลยซักคนเดียวT^T

 

สามชั่วโมงต่อมา

 

"เอาล่ะ! เสร็จแล้ว^^"ผมพูดกับตัวเองพลางปาดเหงื่อที่ซึมออกมาแถวขมับ ก่อนจะเดินออกไปจากห้องเก็บของ ว่า

แต่...เหนียวตัวจังแฮะ ไปแช่น้ำอุ่นดีกว่า- -;;

 

"ทุกคนครับ เสร็จแล้วนะครับ ผมขอตัวไปอาบน้ำก่อนนะ^^"ผมพูดจบก็ลากสังขารตัวเองกลับเข้าห้องไป

 

หลังจากที่สึนะเข้าห้องไปแล้ว

 

อิริเอะที่ตื่นขึ้นมาเพราะเสียงของสึนะ  บิดขี้เกียจไปมา(เพราะหลับสามชั่วโมงเต็ม)ก็เริ่มทยอยปลุกคนอื่น ที่นอนก่ายกันอยู่

บนโซฟาและพื้น

 

"ฮ้าว~ พวกนายตื่นกันได้แล้ว สึนะคุงทำความสะอาดเสร็จแล้ว-_-"อิริเอะพูดขณะใช้ทั้งมือทั้งเท้าเขี่ยเพื่อนร่วมคลาสตน

และหาวไปพลางๆ

 

"หาว~"ทุกคนตื่นมาด้วยสีหน้ามึนๆและบิดขี้เกียจไปด้วย พลางสายตาก็กวาดไปรอบโถงไปพลางๆ

 

"สึนะทำทั้งหมดเลยเหรอเนี่ย^^"ยามาโมโตะเอ่ยอย่างอารมณ์ดี เพราะไม่น่าเชื่อว่าตัวเล็กๆแบบนั้นจะทำได้เนียบขนาดนี้

 

"อืม..ไม่มีฝุ่นเลยแฮะ-_-"สปาน่าเสริมพลางกวาดนิ้วเรียวลงบนชั้นหนังสือที่ปกติจะมีฝุ่นเขลอะ-_-;;

 

"อาวละ เราก็มาทำงานของเรามั่งดีกว่า^^"แรมโบ้ที่ใช้หัวหนุนนอนอยู่บนตักรีบอร์นชูสองมือขึ้นเหนือหัว นั่นเรียกสติจาก

พวกรุ่นพี่ได้เป็นอย่างดี

 

"เออเนอะ( ' ')"

 

"ลืมไปซะสนิทเลยแฮะ^^"

 

"ชิชิชิ วันนี้มีปาร์ตี้~"เบลพูดเสร็จทุกคนก็ลุกออกจากที่นอน(พื้นหรือโซฟานี่ล่ะ-_-;;)อย่างขยันขันแข็งและเริ่มจัดปาร์ตี้

สำหรับคืนนี้ ในขณะที่ร่างบางพึ่งอาบน้ำเสร็จและกำลังขดตัวนอนอยู่บนเตียงอย่างเหนื่อยอ่อน...


TBC...