fic Reborn 1827 8059 10069 XS BF RL

ลำดับตอนที่ #9 : บทที่ 9 'คือว่า...เมื่อกี้น่ะครับ คุณนีน่าเขาให้แก้วเหล้าสึนะซังรึเปล่าครับ...'

Club IX

บทที่ 9 'คือว่า...เมื่อกี้น่ะครับ คุณนีน่าเขาให้แก้วเหล้าสึนะซังรึเปล่าครับ...'

 

Sawada TsunaYoshi Mode

 

Aitakute koishikute 

 

ano hi wa mou konai

 

Awai kaori ga tadayou kisetsu ga meguri kuru

 

Kokoro hazumasete ita koro ga ima yomigaeru yo

 

(เพลง Sakura rock ประกอบเรื่อง Reborn ถ้าเปิดเพลงนี้และอ่านไปด้วยจะได้อรรถรสมากๆ แต่ไม่เปิดไม่

 

เป็นไรค่ะ^^)

 

ผมเริ่มส่ายสะโพกเบาๆ และปากก็ร้องเพลงไปด้วย คนดูด้านล่างที่ตอนแรกดูงงๆ ตอนนี้กลับเป็นว่าเต้นตามไปด้วย 

 

Hibari kyoya mode

 

"ฮิบาริซังครับ" พนักงานที่ผมรู้จักเดินมาทักเหมือนเดือดร้อนอะไรซักอย่าง ผมจึงละสายตาจากเวทีและเลิกคิ้วอย่าง

 

แปลกใจ

 

"อะไร..." ที่ผมรู้จักเขาไม่ใช่เพราะอะไรหรอก...ผมมาบ่อยน่ะเลยรู้จักกันไว้ก่อนและเขาค่อนข้างจะสุภาพและเป็น

 

มิตรน่ะ แล้วก็เป็นคนที่ซื่อสัตย์ต่อผมพอสมควร

 

"คือว่า...เมื่อกี้น่ะครับ คุณนีน่าเขาให้แก้วเหล้าสึนะซังรึเปล่าครับ"

 

"...ก็นะ ถึงจะไม่ค่อยไว้ใจก็เถอะ"

 

"แย่แล้วครับ...เพื่อนผมบอกว่า...คุณนีน่าบอกให้ใส่ยาด้วยครับ" ผมเบิกตากว้างเล็กน้อย บริกรจึงพูดต่อด้วยน้ำ

 

เสียงร้อนรน

 

"แต่มันบอกว่า แอบเปลี่ยนยาตอนเธอเผลอน่ะครับ"

 

"แล้วยาที่นีน่าให้ใส่คือยาอะไรล่ะ"

 

"ยากดประสาทที่ทำให้ปวดหัวจนถึงขั้นสลบ แล้วถ้าส่งโรงพยาบาลไม่ทันอาจถึงขั้นเสียชีวิตครับ"

 

"แล้วเพื่อนนายเปลี่ยนเป็นยาอะไรล่ะ"ผมสังเกตเห็นว่าใบหน้าเขาขึ้นสีด้วยแหละ

 

"ว...ไวอาก้าครับ"

 

"หา...เพื่อนนายพกของแบบนั้นด้วยเหรอ!" ผมเขย่าไหล่บริกรแรงๆ จนสั่นไปทั้งตัว

 

"ค...ครับ ก็มันบอกว่าเอาไว้เป็นตัวช่วยน่ะครับ" หา!? ตัวช่วยเหรอ ไม่เห็นจะต้องใช่เลย ผมเห็น

 

บริกรของที่นี่หน้าตาดีกันทุกคน

 

"แบบฤทธิ์อ่อนๆ น่ะครับ อย่างมากก็แค่หน้าแดงน่ะครับ แล้วก็อาจจะทำตัววู่วามไปหน่อย" พูดยังไม่ทันขาดคำ ร่าง

 

บอบบางก็กระโดดลงมาเต้นข้างล่างในขณะที่กำลังร้องเพลงอยู่ ใบหน้าหวานๆ ขึ้นสีเล็กน้อย ดวงตากลมโตสี

 

น้ำตาลไหม้ปรือฉ่ำหวาน นิ้วเรียวกระดิกบริกรแถวนั้น ให้ยกเตกีล่าแบบขวดมาให้ สึนะกระดกรวดเดียว จนน้ำสี

 

อำพันไหลล้นออกมาจากริมฝีปากอิ่ม และไหลเรื่อยลงมาตั้งแต่ลำคอขาวไปจบที่แผ่นอกบาง ภาพตรงหน้ามันยั่วใจ

 

ผมชะมัด ยังที่ผมจะก้าวตรงเข้าไป เพลงก็จบพอดี ร่างเล็กอีกสี่คนที่อยู่ตรงเวทีกระโดดตามลงมาทันทีที่เพลงจบ ผม

 

จึงก้าวฉับๆ ตามไป

 

"สึนะ เป็นอะไรรึเปล่า?" สคอลโล่ถามเมื่อเห็นร่างบางเซนิดๆ

 

"เปล่าครับ" มือบางยกขึ้นกุมหัวตัวเองในขณะที่พูด

 

"ว้าว ออกมาดีมากเลย อ้าว...อีกแก้ว" นีน่าถือแก้วสีอำพันทรงสูงมาให้อีก และยังไม่ทันที่ผมจะห้าม

 

มือเรียวก็คว้าไปกระดกรวดเดียวอย่างเคย สึนะใช้หลังมือเช็ดคราบน้ำออกอย่างไม่ใส่ใจและเดินไปที่โต๊ะ vip ผมจึง

 

ตามไปแต่อยู่ๆก็มีมือมาสะกิดที่ไหล่ของผมอีก แน่นอน...เป็นบริกรคนเดิม -_-

 

"อะไรอีกล่ะ...อย่าบอกนะว่ายัยนัั่นเห็นไม่ได้ผลจึงลองใหม่อีกรอบ" ผมลองใจมันเล่นๆ อย่างไม่จริงจัง

 

"ก็ใช่น่ะสิครับ! คราวนี้หนักกว่าเก่าอีกนะครับ TOT"

 

"อะไรล่ะ สึนะดื่มไปก็ไม่เห็นเป็นอะไรเลย" ผมขมวดคิ้วมุ่นมองบริกรที่ดูตกใจและจะร้องไห้อยู่รอมร่อ

 

"ก...ก็ คราวนี้มันแรงอ่ะครับ มันสลับถุงกัน มันมีแบบอ่อนกับแรงและตอนนี้มันก็เผลอใส่แบบแรงไปแล้วด้วย 

 

ว่าไงนะ!? 

 

Sawada tsunayoshi mode

 

ผมรู้สึกว่ามันร้อนๆ ยังไงก็ไม่รู้อ่ะ ตอนเต้นก็เหมือนกันไม่รู้อะไรดลใจให้ผมกระโดดลงไปเต้นกับคนดู

 

แต่ช่างมันเถอะ ตอนนี้ผมรู้สึกง่วงอย่างบอกไม่ถูก 

 

"ฮิบาริซังกลับบ้านได้รึยังครับ" ผมล้มตัวลงนอนเหยียดขาและใช้หัวหนุนกลับตักแกร่งแล้วอยู่ๆความร้อนวูบวาบก็

 

เกิดขึ้นอีกครั้ง ผมลุกออกจากตักแกร่งและเขยิบไปใกล้

 

"ฮิบาริซัง..." ผมกระซิบข้างหูเขาเสียงหวาน และใช้ริมฝีปากตัวเองคลอเคลียกับใบหูเขา ใช้ลิ้นแตะเบาๆ ที่ใบหูร่าง

 

สูง มือบางวางที่แผ่นอกแกร่งและขยับเข้าไปใกล้มากขึ้นๆ 

 

"ร้อน...อึก...ผมร้อน"

 

"หยุดได้แล้วน่า สึนะ" ผมโดนดึงมือออกจากแผ่นอกแกร่ง แต่ผมก็ยังดื้อรั้นพอที่จะวางลงไปใหม่และคลี่กระดุมของ

 

ร่างสูงทีละเม็ดๆ จนหลุดออกจากกัน

 

"ผมทนไม่ไหวแล้ว..."

 

*One comment = One inspiration

 

*ถ้าอยากให้แต่งวัน Christmas ยกมือขึ้นสูงๆ เลยค่า!

 

**ตอนนี้ติดนิยายมั่ก ไม่มีกระจิตกระใจจะแต่ง แต่สุดท้ายตอน 9 ก็คลอดออกมาจนได้  T^T

 

***ถ้ามีไอเดียเจ๋งๆ หรือมีอะไรที่ให้ปรับปรุงบอกได้เน้อ!!

cinna mon