ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    fic Reborn 1827 8059 10069 XS BF RL

    ลำดับตอนที่ #1 : บทที่ 1 วองโกเล่คลับพร้อมเปิดบริการแล้ว!!�

    • อัปเดตล่าสุด 19 ม.ค. 56




    Club I
     
    บทที่ 1 วองโกเล่คลับพร้อมเปิดบริการแล้ว!! 

    Vondola Club...    
     
    คลับที่ทำรายได้มากที่สุดในพาราไดซ์ คลับที่เพอร์เฟกต์มากที่สุด คลับที่ติดอันดับ Top 5 ของทุกๆ เดือนในการ
     
    จัดอันดับคลับดีเยี่ยม และที่สำคัญ...มีตำแหน่งที่เซ็กซี่ ร้อนแรง ยั่วเย้า อันตราย ฮอต มากถึงสิบสี่อันดับ! จนนัก
     
    ท่องราตรีทั้งหลายต่างพากันหลงใหลในเสน่ห์อันหอมหวานนี้ และ 'วันนี้' คือวันพิเศษที่ทุกคนคิดไม่ถึง เมื่อ 'นักเต้น
     
    สุดฮอตหกคน' ที่นานๆ พวกเธอจะขึ้นฟลอร์ซักครั้ง พวกเธอในยามราตรี ขึ้นชื่อว่ามีเสน่ห์มากที่สุดในแถบนี้ แต่ไม่มี
     
    ใครรู้ว่าพวกเธออาศัยอยู่ที่ใด ยามกลางวันทำอะไรและทำไมไม่มาทุกวัน ทุกคนรู้จักแต่เพียงชื่อของพวกเธอเท่านั้น 
     
    เหล่านักเที่ยวราตรีชายและหญิงจ้องมองร่างบอบบางทั้งหกที่กำลังสะบัดสะโพกไปมาและวาดลีลาอย่างเร่าร้อน 
     
    ทำให้ทั้งคลับแทบจะแผดเผาพวกเขาและพวกเธอด้วยความเซ็กซี่เกินบรรยาย!
     
    ~ Don't stop keep it moving put your drinks up 
     
    it's getting ill it's getting sick on the floor 
     
    We never quit we never rest on the floor
     
    If l ain't rolling l may die on the floor~*
     
    (เพลง:  On The Floor ศิลปิน : Loprz Feat. Pitbull )
     
    'ซาวาดะ สึนะโยชิ' 'Queen of club' ร่างบอบบางเจ้าของเรือนผมสีน้ำตาลไหม้ยาวจนถึงสะโพก นัยน์ตากลมโตสี
     
    เดียวกันกับเส้นผมสลวยดูระยิบระยับมากในเวลากลางคืน เธออยู่ในชุดเสื้อกล้ามสีขาวและกางเกงขาสั้นหนังรัดรูปสี
     
    ดำ และรองเท้าบูตที่ยาวขึ้นมาจนถึงเข่า
     
    'โกคุเทระ ฮายาโตะ' 'Sexy of club' ร่างบอบบางเจ้าของเรือนผมสีเทายาวจนถึงสะโพก นัยน์ตาเรียวสีเทาที่เพียง
     
    แค่กวาดมองด้วยสายตาเซ็กซี่ๆ นั่น ทำเอาหลายคนในคลับคลั่งตายไปแล้ว 
     
    'โรคุโด มุคุโร่' 'Tricky of club' เธอมีเส้นผมสีน้ำเงินดัดลอนคลื่นยาวจนถึงสะโพก นัยน์ตาสองสีที่ไม่เข้าคู่แต่
     
    กลับมีเสน่ห์ลึกลับอย่างมหาศาล 
     
    'สคอลโล่' 'Wild of club' เธอมีเส้นผมสีควันบุหรี่ยาวถึงสะโพก นัยน์ตาเรียวที่ดูเฉี่ยวๆ และแฝงไว้ด้วยความเถื่อน
     
    นิดๆ เรียกได้ว่าทั้งคลับนี้...เธอเป็นคนที่เถื่อนและฮอตที่สุดเช่นกัน
     
    'แรมโบ้' 'Princess of club' เธอมีเส้นผมสีดำหยักศกยาวถึงสะโพก นัยน์ตาสีเขียวมรกตกลมโตที่ดูฉ่ำปรือ
     
    ราวกับยั่วยวนโดยไม่รู้ตัว ถึงเธอจะดูเป็นคนเอาแต่ใจอยู่บ้าง
     
    'ฟราน' 'cool of club' เธอมีเส้นผมสีเขียวน้ำทะเลยาวจนถึงสะโพก นัยน์ตาสีเดียวกันที่มักจะไม่ค่อยแสดงอารมณ์ 
     
    ต้องที่อย่างนั้นมันก็แฝงไว้ด้วยการโกหกหลอกลวง
     
    มีผู้หญิงหลายต่อหลายคนที่อยากได้ตำแหน่งเหล่านี้มากมาย เพราะนอกจากจะเรียกเรตติ้งเพิ่มสูงขึ้นเป็นเท่าตัว 
     
    และค่านิยมสูงขึ้นจนน่าใจหาย แต่ไม่มีใครสามารถ 'แย่งชิง' ตำแหน่งเหล่านี้มาได้แม้แต่ 'คนเดียว' และถ้าเราลอง
     
    สังเกตดีๆ จะพบว่าร่างบอบบางทั้งหกสะดุดไปชั่วอึดใจนึง แต่ก็เต้นต่อได้อย่างไม่มีที่ติ เมื่อหันไปรอบๆ คลับจะเห็น
     
    ลูกค้ากลุ่มใหม่ที่เพิ่งมานั่งอยู่โซนแขก 'VIP' มุมหนึ่งของคลับ ซึ่งพวกเขาก็ 'ฮอต' ไม่แพ้คนที่อยู่บน 'ฟลอร์' ซักนิด 
     
    แน่นอน...มีตำแหน่งหญิงย่อมมีตำแหน่งชายเป็นธรรมดา
     
    'ฮิบาริ เคียวยะ' 'Taciturn of club' เขามีผมสีดำสนิทยาวระต้นคอ นัยน์ตาสีนิลเรียวแบบไร้อารมณ์และเย็นชา 
     
    คิ้วพาดเฉียงไปในองศาที่เหมาะสม จมูกคมสัน และริมฝีปากบางที่บึ้งตึงราวกับหงุดหงิดอะไรบางอย่าง เขาอยู่ใน
     
    เสื้อเชิ้ตสีดำและกางเกงสีเดียวกัน ทำให้ผิวขาวๆ นั่นชัดเจนมากยิ่งขึ้น
     
    'ยามาโมโตะ ทาเคชิ' 'well of club' เขามีผมสีดำสนิทยาวระต้นคอ นัยน์ตาสีเฮเซล คิ้วพาดเฉียงไปในองศาที่
     
    เหมาะสม ริมฝีปากบางที่คลี่ยิ้มอยู่ตลอดเวลา แต่ตอนนี้ดู เหี้ยมๆ เย็นๆ ยังไงก็ไม่รู้ เขาอยู่ในเสื้อเชิ้ตสีขาว
     
    และกางเกงขายาวสีดำ 
     
    'เบียคุรัน' 'Tricky of club' เขามีผมสีพิสุทธ์ยาวระต้นคอชี้ไม่เป็นทรง นัยน์ตาสีอเมทิสต์ซึ่งแฝงไว้ด้วยความ
     
    เจ้าเล่ห์ ริมฝีปากบางที่มักจะยิ้มอยู่ตลอดเวลากลับเม้มแน่นด้วยควาโกรธ ยามจับจ้องไปที่ร่างบางผมสีน้ำเงินยาว 
     
    เขาอยู่ในเสื้อเชิ้ตสีขาวและกางเกงแสลคสีขาวเช่นกัน
     
    'ซันซัส' 'Cruel of club' เขามีผมสีดำสนิทยาวระต้นคอ นัยน์ตาสีแดงราวกับเลือด ทอดมองไปยังฟลอร์อย่าง
     
    เกรี้ยวกราด ในขณะที่มือเรียวยาวบีบแก้ววิสกี้จนแทบจะแตกคามือ ริมฝีปากบางที่ออกจากติดคล้ำๆ บ่งบอกว่า
     
    เป็นคนสูบบุหรี่จัด
     
    'รีบอร์น' 'Cool of club' เขามีผมสีดำรัตติกาลสวมทับด้วยหมวกปีกกว้าง นัยน์ตาสีเดียวกันที่ราบเรียบดูเย็นชา
     
    แต่กลับรู้สึกได้ว่าเขากำลังโกรธ เขาอยู่ในเสื้อเชิ้ตสีขาวที่ไม่มีสูททับและเนกไทที่ดูยังไงก็ผูกเอาลวกๆ 
     
    กับกางเกงขายาวสีดำสนิท
     
    'เบลเฟกอล' 'Prince of club' เขามีผมสีบลอนด์ยาวระต้นคอ ผมที่ปิดทับจนมองไม่เห็นว่านัยน์ตาสีอะไร เขาอยู่
     
    ในชุดลายทางที่ใส่เป็นประจำและกางเกงสีดำสนิท 
     
    ทันทีที่การแสดงจบลง พวกเขาก็รีบลุกขึ้นจากโซฟาและเดินไปที่ลิฟท์ทันทีเพื่อไปดักรออยู่ที่ชั้นสาม 
     
    "อ๊ะ ฮิบาริซัง O_O" สึนะร้องอย่างตกใจเมื่ิเห็นร่างสูงยืนดักรออยู่ที่ห้องแต่งตัว
     
    "ไง...นี่นายแอบออกมาอีกแล้วเหรอ -_-" 
     
    "ผ...ผม...ผม" ร่างบางก้มหน้าอย่างสำนึกผิดและเบ้หน้าเหมือนจะร้องไห้
     
    "โกคุเทระ นายก็แอบออกมาด้วยเหรอ ^^++" 
     
    "..." เงียบ และเม้มริมฝีปากแน่น
     
    "ทั้งๆ ที่ฉันห้ามแล้วนะ ^^++" 
     
    "มุคุโร่คุงจะยั่วโมโหฉันเหรอ ^^++" เบียคุรันพูดขณะจับไหล่บาง
     
    "ป...เปล่าซักหน่อยนี่ครับ" 
     
    "งั้นเธอออกมานี่ทำไม ^^++" 
     
    "..." สคอลโล่ก้มหน้าลงอย่างสำนึกผิด เพราะโดนจับได้และไม่กล้าสบสายตาร่างสูง
     
    "แกแอบออกมาอีกแล้วเหรอ -_-" 
     
    "ขอโทษ..." ร่างบางพูดเบาๆ แต่มีหรือร่างสูงจะไม่ได้ยิน
     
    "ขอโทษก็ไม่ทำให้ฉันหายโกรธหรอกนะ -_-" 
     
    "ขอโทษ...ฮึก...ขอโทษ" แรมโบ้พูดขณะเริ่มมีเสียงสะอื้นออกมากลด้วย
     
    "แกแอบออกมาทำไม -_-" 
     
    "เรื่องของ 'ME' ครับ" ฟรานตอบด้วยใบหน้าเฉยชา
     
    "หน็อย...นี่แก!" 
     
    "ไง ทุกคน~~ ^O^" จิอ๊อตโต้ที่โผล่มาขัดจังหวะ ทำให้ร่างบางถอนหายใจดังเฮือกเลยทีเดียว
     
    "จิอ๊อตโต้...ฉันบอกนายแล้วใช่มั้ย ว่าห้ามชวนแฟนฉันมาทำงานที่คลับน่ะ" ยามาโมโตะพูดด้วยน้ำเสียงไม่น่าไว้ใจ 
     
    (มาก) หลังจากที่พวกเค้าลาออกจากโรงเรียนวองโกเล่ เพราะจบพิธีการศึกษาแล้ว จิอ๊อตโต้ก็ชวนพวกเขามาทำงาน
     
    ที่คลับนี้ โดยโรงเรียนให้เซคันด์ (รุ่นสอง) เป็นผู้บริหารต่อ พวกเขาจึงไม่ต้องเรียกว่า ผอ. อีกต่อไป
     
    "อ...เอ่อ ก็คนมันขาดพอดีอ่ะ ^^;;" 
     
    "แล้วไง?" ฮิบาริพูดพลางงัดทอนฟาออกมา 
     
    "ก็เห็นหกคนนี้ว่างๆ อยู่เลยชวนมาอ่ะ ^^;" 
     
    "แล้ว G อยู่ไหนล่ะ" เบียคุรันเอ่ยถ่มถึง 'G' ที่เป็นแฟนของจิอ๊อตโต้และรองบอสของที่นี่
     
    "ชิชิชิ เห็นว่าไปตรวจเช็คอะไรซักอย่างเนี่ยแหละ" เบลพูดพร้อมกับฉีกยิ้มเหมือนเด็กๆ
     
    "มีอะไรกันน่ะ -_-" ร่างสูงเจ้าของเรือนผมสีแดงเข้มมีรอยสักครึ่งหน้าพูดพลางเดินมาหาจิอ๊อตโต้
     
    "คือว่าเจ้าพวกนี้อยากให้นักเต้นของเราลาออกน่ะ" ร่างบางเรือนผมสีส้มหันไปมองค้อนร่างสูงทั้งหลายอย่างไม่ยอม
     
    แพ้ในขณะที่พูด
     
    "จะลาออกรึเปล่า คุยกันเอาเอง ฉันไปล่ะ" G พุูดแล้วก็อุ้มร่างโปร่งบางมาพาดบ่าและเดินออกไปจากห้องแต่งตัวไป
     
    ยังห้องของผู้บริหาร ที่อยู่ไม่ไกลจากจุดที่เขายืนมากนัก (คลับนี้มีห้องพักสำหรับพนักงานพิเศษ (พวกนักเต้นหกคน) 
     
    และมีห้องพักผู้บริหารอีกหนึ่งห้อง) เมื่อจิอ๊อตโต้กับ G ไปแล้ว ร่างสูงจึงอุ้มสึนะเดินไปห้องพักของคนตัวเล็กอย่างไม่
     
    ฟังคำทักท้วง
     
    "เหวอ...ฮิบาริซัง ปล่อยผมนะ >///<" พูดพลางดิ้นขลุกขลักในอ้อมแขน
     
    "นายต้องรับผิดชอบที่แอบออกมากลางดึก -_-" 
     
    "อ...อะไรเล่า!" สึนะพูดก่อนจะทุบแผ่นอกของคนที่อุ้มตนแรงๆ หนึ่งที
     
    "นายก็น้องมาด้วยนะ โกคุเทระ ^^" ยามาโมโตะพูดพลางดึงข้อมือเล็กๆ ให้เดินตามเข้าไปในห้อง
     
    "ฮ๊ะ แต่ว่า...-///-" 
     
    "ไม่มีแต่....^^" ร่างบางพยายามสะบัดข้อมือหนีแต่ไม่เป็นผ
     
    "เธอก็ด้วยนะมุคุโร่คุง ^^" 
     
    "เรื่องอะไรล่ะครับ ผมไม่ผิดซักหน่อย" มุคุโร่พยายามปฏิเสธความผิด
     
    "เธอผิดเต็มๆ เลยต่างหาก ^^" โดนลากเข้าห้องไปอีกหนึ่ง
     
    "มานี่..." ซันซัสพูดพลางกระชากต้นแขนสคอลโล่อย่างรุนแรง
     
    "โอ๊ย เจ็บนะ ปล่อยฉันเถอะ" ร่างบางส่งเสียงอ้อนวอน และพยายามแกะมือที่ดึงแขนเขาอยู่
     
    "แกไม่มีสิทธิ๊" สุดท้ายก็หายไปหลังประตูอีกคู่
     
    "หยุดร้องได้แล้ว" ร่างสูงพูดขณะใช้มือเรียวยาวเช็ดน้ำตาให้เบาๆ
     
    "ก็...ฮึก...รีบอร์นโกรธฉันนี่...แล้วก็...ฮึก...มันหยุดไม่ได้อ่า" 
     
    "เดี๋ยวพรุ่งนี้ฉันจะพาไปเที่ยว" พอฟังเสร็จร่างบางก็หยุดร้องทันที แต่มียังมีเสียงสะอื้นอยู่ รีบอร์นจึงอุ้มไปเปิดประตู
     
    และเข้าห้องไป
     
    "แกก็ด้วย ไอ้กบ!" เบลพูดก่อนจะอุ้มคนที่เล็กกว่าพาดบ่าและเดินพรวดๆ ไปที่ห้อง
     
    "ปล่อย 'ME' น้า -///-" ที่อย่างงี้มาทำขอร้อง แต่อย่าหวังว่าจะรอด
     
    "ไม่รู้ไม่สน" หน้ามึนจริงๆ คนๆ นี้ ร่างบางคิดในใจ
     
    *One comment = One inspirati

     


    cinna mon Light Grey Pointer
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×