มนตรารักสิเน่หา มนตราไอยคุปต์

ลำดับตอนที่ #2 : บทนำ

ปัจจุบัน
"อย่าพึ่งไปจีน่า เจ้าอย่าพึ่งไปโปรดรอข้าด้วย" 
"อย่าตามเรามาเลยเมนโทฟิส เราไม่อยากให้ท่านต้องลำบากเพราะเราอีก อย่าตามเรามาเลยนะเมนโทฟิส เราขอร้อง"
"ข้ามิได้ลำบากเพราะเจ้า"
"เหตุใดท่านจึงมิลำบาก"
"เพราะข้ารักเจ้าไงจีน่า"
---------------------------------------------------
"จีน่า จีน่าตื่นเร็ว เครื่องจะลงแล้ว"เสียงเรียกของภรรณิภัคหรือณิ เพื่อนสาวสมัยเรียนของจีน่าหรือเจนิสา นางแบบสาวคนดังในขณะนี้ ปลุกให้หญิงสาวตื่นขึ้น "เครื่องจะลงแล้วหรือ ยัยณิ"หญิงสาวถามขึ้นแต่ไม่มีเสียงตอบรับใดๆ มีแต่การพยักหน้าเป็นเชิงบอกว่าใช่ "เออ จีน่าพรุ่งนี้แกมีเดินแบบไม่ใช่หรอ แล้วหนีมาเที่ยวแบบนี้ไม่เป็นไรจริงหรอ"ภรรณิภัคถามด้วยความเป็นห่วงและกลัวจะโดนเล่นงานเพราะผู้จัดการของจีน่านั้น
โหดที่สุด "ไม่เป็นไรหรอกยัยณิ ระดับนี้แล้ว พี่แพตไม่กล้าหรอก เออยัยณิแล้วเราจะไม่ลงเครื่องก่อนแล้วค่อยคุยกันไม่ดีกว่าหรอ" หญิงสาวตอบเพื่อนรักพร้อมชักชวนกันลงจากเครื่อง กริ๊งๆ"ฮัลโหล อัสสันหรอ อืมๆ ว่าไง อืมๆๆ 5นาทีหรอ อืมๆๆ แค่นี้นะ" หญิงสาวโทรหาเพื่อนชายชาวอียิปต์ที่เธอสนิทให้ช่วยจัดการหาที่พักปิ๊นๆ"จีน่า จีน่า ทางนี้"อัสสันโบกมือเรียกเพื่อนสาวทั้งสองอย่างดีใจ "ยัยณิ เร็วๆหน่อย"หญิงสาวเร่งเพื่อนรัก
--------------------------------------------------------------
อดีต
"อย่าพึ่งไปจีน่า เจ้าอย่าพึ่งไปโปรดรอข้าด้วย" 
"อย่าตามเรามาเลยเมนโทฟิส เราไม่อยากให้ท่านต้องลำบากเพราะเราอีก อย่าตามเรามาเลยนะเมนโทฟิส เราขอร้อง"
"ข้ามิได้ลำบากเพราะเจ้า"
"เหตุใดท่านจึงมิลำบาก"
"เพราะข้ารักเจ้าไงจีน่า"
--------------------------------------------------------------
"อย่าพึ่งไปจีน่า"เสียงคร่ำครวญแฝงด้วยน้ำเสียงที่แสนเศร้าและเจ็บปวดของเขา ฟาโรห์เมนโทฟิสฟาโรห์แห่งอียิปต์ผู้แสนเย็นชาดั่งขั้วโลกเหนือ แต่ทว่าตอนนี้พระหฤทัยของพระองค์กลับอ่อนไหวและเศร้าโศกเพราะนางในพระหฤทัยของพระองค์ "เหตุใดจึงเป็นเยี่ยงนี้ เหตุใดเจ้าจึงมิมาหาข้า หรือเจ้าจึงมิมีตัวตน"