ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ตะลุยโจทย์เคมี -- แล้วพบความจริงหลายอย่าง......
ผมเริ่มอ่านเคมีมาได้เดือนกว่าๆแล้ว
ก็อ่านตามประสาคนทำงาน คือกลับมาถึงบ้านห้าโมงเย็น ทำโน่นทำนี่กว่าจะเสร็จก็ปาไปสองทุ่ม
กว่าจะตั้งสมาธิได้ ก็สามทุ่ม อ่านไปได้สองชั่วโมงก็สลบเหมือด
อ่านวันละแค่ 2 ชั่วโมง จะไหวมั้ยเนี่ย
โชคดีได้ดีวีดีติวเตอร์อาจารย์แจ๊ค มาช่วยชีวิตไว้ เคยโทรไปถามอาจารย์ ท่านบอกว่าไอ้ที่วางขายอยู่ในท้องตลาด จะเอามาเรียนเพื่อไปสอบแพทย์ อาจไม่พอ เพราะไม่ได้สอนเทคนิคตั้งหลายๆอย่าง แต่เอาไปเรียนเสริมเพิ่มเกรดน่ะพอไหว
แต่ผมคิดว่า เท่านี้ก็พอแล้วครับ เพราะสิ่งที่อาจารย์สอน มันคือพื้นฐานที่ดีมากในการต่อยอด มันช่วยเคลียร์หลายๆอย่างในใจ ทำให้โลกของเคมีดูกระจ่างใส สวยงาม และน่าค้นหา
ผมคนนึงที่โง่เคมีมากๆ เจอเนื้อหาของจารย์แจ๊คเข้าไป ทำให้ต้องย้อนกลับไปมองอดีตด้วยความเสียดายว่า ทำไมตอนเรียนมัธยมถึงไม่เข้าใจแบบนี้ฟระ!!! (ผมไม่ได้โทษอาจารย์เพ็ญทองนะครับ อาจารย์สอนดีมาก แต่ผมมันขี้เกียจเอง)
ดูดีวีดีจารย์แจ็คจบไปแล้ว ด้วยเทคนิคดังนี้
1.ดูด้วยความตั้งใจ ทำตัวเป็นนักเรียนที่ดี ฟังตรงไหนไม่ทัน รึไวน์กลับทันที ฟังอีกรอบ
2.จดทุกอย่างที่เข้าใจลงในชีทที่มีแถมมาให้ อันไหนคลุมเครืออย่าจดลงไป ให้ไปหาเล่มอื่นๆมาอ่านให้เข้าใจก่อนแล้วค่อยสรุปลงไป
3.ทำการสรุปทุกอย่างอีกครั้ง ลงในสมุดอีกเล่ม คราวนี้ให้สรุปเหมือนตัวเองเป็นอาจารย์ซะเอง (แต่งตำราเอง)
4.อ่านทุกอย่างให้กระจ่างในใจ จำสิ่งที่ต้องจำให้ขึ้นใจ แล้วนึกถึงมันตลอดเวลา ตลอดเวลา ตลอดเวลา เพื่อให้รู้ว่าอันไหนที่ยังไม่สามารถอธิบายออกมาเป็นภาษาคนได้ ให้รีบกลับไปดู
5.ทำโจทย์ ทำโจทย์ ทำโจทย์ (โจทย์เอ็นท์ไปเลย โจทย์หน่อมแน้มไม่ต้องทำ)
ตอนนี้ผมเดินมาถึงขั้นตอนที่ 5 แล้ว สำหรับวิชานี้ ผมเลือกตะลุยโจทย์เคมี 4000 ข้อ ของอาจารย์สำราญ พฤกสุนทร เพราะติดใจตั้งแต่เล่มคำภีร์เคมี ที่อาจารย์เขียนได้อ่านง่ายและกระจ่างมากๆ
ตะลุยโจทย์เล่มนี้หนาเกือบพันหน้า พกพาไม่สะดวก อย่ากระนั้นเลย ทำการชำแหละมันดีกว่า (ขอโทษเทพยดาแห่งหนังสือด้วย)
เอาคัตเตอร์มากรีดๆๆๆๆๆๆ แบ่งแยกบทออกไปเลย เพื่อให้ถือง่าย ยกมาอ่านได้เนียนๆ ไม่เป็นจุดสนใจของใครในที่ทำงาน
กรีดเสร็จก็พบว่า บทที่หนาที่สุดคือ ปริมาณสารสัมพันธ์ รองลงมาคือ "กรด-เบส" ตามมาติดๆ ด้วยไฟฟ้าเคมี ส่วนบทอื่นๆ ความหนาไม่มากเท่าไหร่ ใกล้เคียงกัน
ผมเลือกทำ "กรด-เบส" ก่อนเป็นอันดับแรก เพราะชอบในความยอกย้อนกวนส้นของมันมาก ไม่รู้ข้อสอบจะสับขาหลอกไปถึงไหน และทำไปทำมาก็ค้นพบว่า "สูตรลัด" กับ "สูตรภูมิปัญญาชาวบ้าน" มันชอบให้คำตอบออกมาคลาดเคลื่อนกัน
ถ้าตัวเลือกมันขาด มันก็โชคดี แต่ถ้าตัวเลือกมันไม่ขาด เท่ากับว่าต้องทำทั้งสองวิธี เพื่อรีเช็คซึ่งกันและกัน
ปัญหานี้เกิดมาก เมื่อเค้าให้คำนวนความเข้มข้น หรือค่า K ของไฮโดรเนียม หรือ ไฮดรอกไซด์ไอออน ของกรดอ่อน/เบสอ่อน
สูตรลัดมันมีให้ใช้ แต่ใช้ไปใช้มา มันดันไม่ค่อยเวิร์คเหมือนสูตรโบราณ
แต่ใช้สูตรโบราณก็เสี่ยงต่อการผิดสูง เพราะมันมีจุดหักเหหลายที่ที่ต้องพิจารณา พลาดไปอันนึง ก็อาจไม่ได้คำตอบ แถมเสียเวลา
แอบหวังว่ากสพท.จะไม่ออกยากมาก ถึงขั้นต้องรู้ว่าอะไรทำปฎิกริยากับอะไรแล้วได้ตะกอน เพราะเจอข้อแบบนี้ทีไร ทำผิดทุกที
--------------------------------------------------------------------------------------------------
ทำกรดเบสไปได้ประมาณ 100 ข้อ ก็ทิ้งไป เบื่อแล้ว
ทำไฟฟ้าเคมีดีกว่า
ไฟฟ้าเคมี เนื้อหาดูเหมือนยาก แต่จะว่าไป ผมว่าข้อสอบสับขาหลอกได้น้อยกว่า กรด-เบส เยอะ
เพราะทำไปซักพัก เราจะเริ่มจับไต๋ได้แล้ว
และทำไปทำมา สิ่งที่มันเอามาหลอกส่วนมาก ก็เป็นเทคนิคเชิงคณิตศาสตร์ซะมากกว่า อันนี้มากกว่าอันนั้น อันนั้นน้อยกว่าอันโน้น แล้วเทียบกันแล้ว อันนู้กับไปนี้ อันไหนมากกว่ากัน
มันก็เอาแต่ค่า E ศูนย์ มาหากินทั้งปี
กับ ตัวรีดิวซ์ ตัวออกซิไดซ์ ตัวถูกรีดิวซ์ ตัวถูกออกซิไดซ์ ถามอยู่นั่น รู้ว่าเราชอบงง มันก็ชอบถาม
จะมียากหน่อยก็ตรงที่บางข้อ ต้องสามารถดุลสมการระดับเทพให้ได้ ซึ่งที่มาประจำก็คือ มันจะมีสารตั้งต้นตัวนึงที่ให้ผลิตภัณฑ์ที่มีทั้งเปลี่ยนเลขออกซิเดชั่น กับไม่เปลี่ยน เราก็ต้องมาแยกไอ้สารตั้งต้นนี้ออกเป็นสองตัว แล้วดุลสองรอบ
ฟังเหมือนง่าย แต่ทำทีไร ผิดทุกที สุดท้ายดุลไม่ได้ ยิ่งดุลยิ่งเละ เห่อออ เบื่อจริงๆ
แต่บทนี้ยิ่งทำยิ่งสะใจ เพราะหลังๆ มันจะเริ่มหลอกเราไม่ได้แล้ว
มีแต่เราหลอกตัวเอง คิดเอง งงเอง ผิดเอง
55555
ไปกินข้าวก่อน แล้วเดี๋ยวมาต่อตอนต่อไป เมื่อโอกาสอำนวยนะครับ
ก็อ่านตามประสาคนทำงาน คือกลับมาถึงบ้านห้าโมงเย็น ทำโน่นทำนี่กว่าจะเสร็จก็ปาไปสองทุ่ม
กว่าจะตั้งสมาธิได้ ก็สามทุ่ม อ่านไปได้สองชั่วโมงก็สลบเหมือด
อ่านวันละแค่ 2 ชั่วโมง จะไหวมั้ยเนี่ย
โชคดีได้ดีวีดีติวเตอร์อาจารย์แจ๊ค มาช่วยชีวิตไว้ เคยโทรไปถามอาจารย์ ท่านบอกว่าไอ้ที่วางขายอยู่ในท้องตลาด จะเอามาเรียนเพื่อไปสอบแพทย์ อาจไม่พอ เพราะไม่ได้สอนเทคนิคตั้งหลายๆอย่าง แต่เอาไปเรียนเสริมเพิ่มเกรดน่ะพอไหว
แต่ผมคิดว่า เท่านี้ก็พอแล้วครับ เพราะสิ่งที่อาจารย์สอน มันคือพื้นฐานที่ดีมากในการต่อยอด มันช่วยเคลียร์หลายๆอย่างในใจ ทำให้โลกของเคมีดูกระจ่างใส สวยงาม และน่าค้นหา
ผมคนนึงที่โง่เคมีมากๆ เจอเนื้อหาของจารย์แจ๊คเข้าไป ทำให้ต้องย้อนกลับไปมองอดีตด้วยความเสียดายว่า ทำไมตอนเรียนมัธยมถึงไม่เข้าใจแบบนี้ฟระ!!! (ผมไม่ได้โทษอาจารย์เพ็ญทองนะครับ อาจารย์สอนดีมาก แต่ผมมันขี้เกียจเอง)
ดูดีวีดีจารย์แจ็คจบไปแล้ว ด้วยเทคนิคดังนี้
1.ดูด้วยความตั้งใจ ทำตัวเป็นนักเรียนที่ดี ฟังตรงไหนไม่ทัน รึไวน์กลับทันที ฟังอีกรอบ
2.จดทุกอย่างที่เข้าใจลงในชีทที่มีแถมมาให้ อันไหนคลุมเครืออย่าจดลงไป ให้ไปหาเล่มอื่นๆมาอ่านให้เข้าใจก่อนแล้วค่อยสรุปลงไป
3.ทำการสรุปทุกอย่างอีกครั้ง ลงในสมุดอีกเล่ม คราวนี้ให้สรุปเหมือนตัวเองเป็นอาจารย์ซะเอง (แต่งตำราเอง)
4.อ่านทุกอย่างให้กระจ่างในใจ จำสิ่งที่ต้องจำให้ขึ้นใจ แล้วนึกถึงมันตลอดเวลา ตลอดเวลา ตลอดเวลา เพื่อให้รู้ว่าอันไหนที่ยังไม่สามารถอธิบายออกมาเป็นภาษาคนได้ ให้รีบกลับไปดู
5.ทำโจทย์ ทำโจทย์ ทำโจทย์ (โจทย์เอ็นท์ไปเลย โจทย์หน่อมแน้มไม่ต้องทำ)
ตอนนี้ผมเดินมาถึงขั้นตอนที่ 5 แล้ว สำหรับวิชานี้ ผมเลือกตะลุยโจทย์เคมี 4000 ข้อ ของอาจารย์สำราญ พฤกสุนทร เพราะติดใจตั้งแต่เล่มคำภีร์เคมี ที่อาจารย์เขียนได้อ่านง่ายและกระจ่างมากๆ
ตะลุยโจทย์เล่มนี้หนาเกือบพันหน้า พกพาไม่สะดวก อย่ากระนั้นเลย ทำการชำแหละมันดีกว่า (ขอโทษเทพยดาแห่งหนังสือด้วย)
เอาคัตเตอร์มากรีดๆๆๆๆๆๆ แบ่งแยกบทออกไปเลย เพื่อให้ถือง่าย ยกมาอ่านได้เนียนๆ ไม่เป็นจุดสนใจของใครในที่ทำงาน
กรีดเสร็จก็พบว่า บทที่หนาที่สุดคือ ปริมาณสารสัมพันธ์ รองลงมาคือ "กรด-เบส" ตามมาติดๆ ด้วยไฟฟ้าเคมี ส่วนบทอื่นๆ ความหนาไม่มากเท่าไหร่ ใกล้เคียงกัน
ผมเลือกทำ "กรด-เบส" ก่อนเป็นอันดับแรก เพราะชอบในความยอกย้อนกวนส้นของมันมาก ไม่รู้ข้อสอบจะสับขาหลอกไปถึงไหน และทำไปทำมาก็ค้นพบว่า "สูตรลัด" กับ "สูตรภูมิปัญญาชาวบ้าน" มันชอบให้คำตอบออกมาคลาดเคลื่อนกัน
ถ้าตัวเลือกมันขาด มันก็โชคดี แต่ถ้าตัวเลือกมันไม่ขาด เท่ากับว่าต้องทำทั้งสองวิธี เพื่อรีเช็คซึ่งกันและกัน
ปัญหานี้เกิดมาก เมื่อเค้าให้คำนวนความเข้มข้น หรือค่า K ของไฮโดรเนียม หรือ ไฮดรอกไซด์ไอออน ของกรดอ่อน/เบสอ่อน
สูตรลัดมันมีให้ใช้ แต่ใช้ไปใช้มา มันดันไม่ค่อยเวิร์คเหมือนสูตรโบราณ
แต่ใช้สูตรโบราณก็เสี่ยงต่อการผิดสูง เพราะมันมีจุดหักเหหลายที่ที่ต้องพิจารณา พลาดไปอันนึง ก็อาจไม่ได้คำตอบ แถมเสียเวลา
แอบหวังว่ากสพท.จะไม่ออกยากมาก ถึงขั้นต้องรู้ว่าอะไรทำปฎิกริยากับอะไรแล้วได้ตะกอน เพราะเจอข้อแบบนี้ทีไร ทำผิดทุกที
--------------------------------------------------------------------------------------------------
ทำกรดเบสไปได้ประมาณ 100 ข้อ ก็ทิ้งไป เบื่อแล้ว
ทำไฟฟ้าเคมีดีกว่า
ไฟฟ้าเคมี เนื้อหาดูเหมือนยาก แต่จะว่าไป ผมว่าข้อสอบสับขาหลอกได้น้อยกว่า กรด-เบส เยอะ
เพราะทำไปซักพัก เราจะเริ่มจับไต๋ได้แล้ว
และทำไปทำมา สิ่งที่มันเอามาหลอกส่วนมาก ก็เป็นเทคนิคเชิงคณิตศาสตร์ซะมากกว่า อันนี้มากกว่าอันนั้น อันนั้นน้อยกว่าอันโน้น แล้วเทียบกันแล้ว อันนู้กับไปนี้ อันไหนมากกว่ากัน
มันก็เอาแต่ค่า E ศูนย์ มาหากินทั้งปี
กับ ตัวรีดิวซ์ ตัวออกซิไดซ์ ตัวถูกรีดิวซ์ ตัวถูกออกซิไดซ์ ถามอยู่นั่น รู้ว่าเราชอบงง มันก็ชอบถาม
จะมียากหน่อยก็ตรงที่บางข้อ ต้องสามารถดุลสมการระดับเทพให้ได้ ซึ่งที่มาประจำก็คือ มันจะมีสารตั้งต้นตัวนึงที่ให้ผลิตภัณฑ์ที่มีทั้งเปลี่ยนเลขออกซิเดชั่น กับไม่เปลี่ยน เราก็ต้องมาแยกไอ้สารตั้งต้นนี้ออกเป็นสองตัว แล้วดุลสองรอบ
ฟังเหมือนง่าย แต่ทำทีไร ผิดทุกที สุดท้ายดุลไม่ได้ ยิ่งดุลยิ่งเละ เห่อออ เบื่อจริงๆ
แต่บทนี้ยิ่งทำยิ่งสะใจ เพราะหลังๆ มันจะเริ่มหลอกเราไม่ได้แล้ว
มีแต่เราหลอกตัวเอง คิดเอง งงเอง ผิดเอง
55555
ไปกินข้าวก่อน แล้วเดี๋ยวมาต่อตอนต่อไป เมื่อโอกาสอำนวยนะครับ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น