คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : คำตอบที่กระจ่างจากคำถามที่ค้างคาใจ
“กลับมาแล้วค้าบ” มูชูเอ่ยขึ้นเสียงดัง หลังจากเดินนำมาหยุดอยู่หน้าโบสถ โดยมีหมอกเดินตามมาติดๆ
“กลับมาแล้วหรอ...เป็นไรมั่ง โอ้...มอมแมมกว่าที่คิดเยอะเลยนะ เหอะๆๆๆๆ” บาทหลวงโผล่หน้าออกมาจากโบสถ แต่เมื่อพบสภาพทั้งคู่แล้วก็อดขำไม่ได้ ก็ดูสิ ตั้งแต่หัวจรดเท้าของทั้งคู่ ขี้ดินขี้โคลนปนกันหมด มอมแมมเหมือนเด็กเลย
“มอมแมมกว่าที่คิดเยอะ!? นี่พ่อรู้แต่อุบอิบไว้หรอเนี่ย โหย....วัยรุ่นเซ็ง” มูชูพูดพร้อมเสยผมแล้วทำหน้ามู่ทู่ใส่บาทหลวง....เหมือนเด็กที่โดนขัดใจ - 3 -
“เหอะๆๆๆ เอาน่าๆ นิดๆ หน่อยๆ เอง ไม่ได้เลอะมากมาย ก็แค่....มอมแมมทั้งตัว!” เมื่อบาทหลวงพูดจบก็ขำออกมาในแบบที่ไม่เสียพิกเจอร์ในมาดบาทหลวงอยู่นานสองนาน
“ผมไปอาบน้ำก่อนละกันพ่อ หมอกตามฉันมา ดูท่า นายก็เลอะไม่แพ้กัน ไปแช่น้ำให้สบายตัวดีกว่า” มูชูพูด พร้อมลากแขนหมอกให้เดินตามเข้าไปในหมู่บ้าน อันเนื่องมาจากว่า เจ้าหมอกมันเล่นทำหน้าเอ๋อ ไม่ยอมขยับซะที
“มื้อเย็นไม่ต้องรอพ่อนะ คืนนี้พ่อจะนอนโบสถ” เสียงบาทหลวงตะโกนบอกมูชูตามหลังมา
ในระหว่างทางเดินกลับ หมอกก็ทำท่าจะพูดอะไรกับมูชู แต่ก็ไม่พูดซะที มูชูก็สังเกตเห็นความผิดปกติของหมอก แต่ยังไม่พูดออกมา
ชาวบ้านสองข้างทางก็มองผู้มาใหม่อย่างแปลกใจ เนื่องจากเดินมากับมูชู! และ... เป็นผู้เล่นหน้าใหม่ในรอบ 3 เดือน!!!
เมื่อเดินมาถึงท้ายหมู่บ้าน(โบสถอยู่กลางหมู่บ้าน) ก็พบบ้านไม้หลังหนึ่ง ชั้นเดียว ไม่ใหญ่มากนัก มีรั้วล้อมรอบ มีพื้นที่เป็นสนามหญ้ารอบบ้านกว้างขวาง ตัวบ้านตั้งแยกออกมาจากหมู่บ้าน รอบนอกรั้วเป็นป่าทึบ (กลางคืนท่าทางจะน่ากลัวนะเนี่ย — คนแต่ง) รอบตัวบ้านไม่พบสิ่งมีชีวิตใดเลยแม้กระทั่งนกหรือมด!
“เข้าบ้านกันเถอะ” มูชูพูดขึ้น พร้อมเปิดประตูรั้วแล้วเดินนำเข้าไปในบ้าน ส่งผลให้หมอกต้องรีบเดินตามเข้าไปทันที
เมื่อทั้งสองเดินเข้ามาในตัวบ้าน(ไม้)แล้ว มูชูก็หยุดเดิน แล้วหันหน้ากลับมาประจันหน้ากับหมอกทันที
“นายมีอะไรจะพูดก็พูดมา ฉันเห็นนายอ้ำๆอึ้งๆมาตลอดทางเลย เห็นแล้วคาใจมากมาย สงสัยอะไรฮึ!” มูชูพูดจบ ก็ยืนกอดอกฟังคำตอบทันที
“ก็...ตลอดทาง...ทำไมชาวบ้านเค้ามองผมแปลกๆล่ะ? แล้วยังเรื่องบนเขาอีก มูชูรู้ได้ไงว่าชื่อนอกเกมส์ผมก็ชื่อหมอก? แล้ว...ที่นี่บ้านหมูชูหรอ? พักอยู่กับบาทหลวงคนเมื่อกี้หรอ? แล้วทำไม...ฯลฯ” หมอกยิงคำถามที่คาใจมาตลอดทางใส่มูชูทันที
“พอๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ……ทีละคำถามเด้ ตอบไม่ทันแล้วเนี่ย สงสัยอะไรมากมายจริงจริ๊งงงงงงงงง เดินไปด้วยถามไปด้วยละกัน ฉันอยากอาบน้ำเต็มทนละ” มูชูพูดพร้อมเดินไปหยิบผ้าขนหนูในตู้โยนให้หมอกผืนนึง แล้วตนก็คว้าอีกผืนนึง แล้วเดินนำหน้าไปที่ทางเดินของบ้าน ซึ่งน่าจะเป็นทางเดินไปหลังบ้าน
“ทำไมชาวบ้านถึงมองผมแปลกๆ?” หมอกเริ่มต้นยิงคำถามแรกในระหว่างทางเดิน
“ก็เพราะนายคือผู้เล่นหน้าใหม่ในรอบ 3 เดือนน่ะสิ” เมื่อมูชูตอบเสร็จก็หยุดเดินแล้วเอื้อมมือไปเปิดประตูเลื่อนที่อยู่สุดทางเดินแห่งนี้ ส่งผลให้สิ่งที่อยู่หลังประตูเลื่อน ปรากฏสู่สายตาของหมอกทันที
“ที่นี่คือที่อาบน้ำจำลองจากบ่อออนเซ็น สร้างขึ้นด้วยเวทมนต์ ลงไปแช่ทำความสะอาดร่างกายซะ” เมื่อมูชูพูดจบก็จัดการแก้ผ้าแล้วเดินลงไปแช่บ่อน้ำ(ที่อยู่หลังบ้าน แต่มีฉากกั้นภายนอก)ทันที
<<<<ขอลัดเลยละกัน เจ้าหมอกก็ลงไปแช่น้ำอยู่ข้างๆมูชูนั่นแหละ แต่ไม่อยากเขียนอธิบาย เดี๋ยวคนอ่านคิดลึก!!>>>>
“เรื่องเมื่อบนเขา......มูชูรู้ได้ไง ว่าชื่อนอกเกมส์ของผมก็ชื่อหมอก?” หมอยิงคำถามถัดมาต่อทันที แต่สายตาก็มิได้จับจ้องมูชูเพื่อรอคำตอบแต่อย่างใด แต่กำลังมองร่างกายตนเองที่กำลังทำความสะอาดเอาดินโคลนออกไปอยู่ต่างหากเล่า ซึ่งมูชูก็กำลังทำแบบเดียวกันอยู่เช่นกัน
“อ้อ......ลืมบอกไป ทุกคนที่นี่ก็เป็นผู้เล่นด้วยกันทั้งนั้นแหละ ทั้งชาวบ้าน ทั้งบาทหลวง รวมถึงฉันด้วย แค่แต่ละคนเลือกเล่นต่างอาชีพกันออกไป ชาวบ้านบางส่วนที่นี่สมัครเป็น npc (พนักงานบริการผู้เล่นประจำเมือง) ส่วนบาทหลวงคือ Moderater ผู้ที่คอยดูแลเมืองลู่ฟง เมืองเริ่มต้นแห่งนี้ เมืองอื่นก็มี Mod คนอื่นคอยดูแล แต่จะอยู่ในรูปแบบไหนนั้นฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน เพราะตั้งแต่ฉันเข้ามาเล่นเกมส์นี้ ฉันก็ไม่เคยได้ออกไปเมืองอื่นเหมือนกัน บาทหลวงเลยจ้างฉันให้ทำหน้าที่แนะนำผู้เล่นเบื้องต้นทุกคน และเมื่อฉันทำหน้าที่นี้แล้ว ฉันจึงรู้ข้อมูลจริงของผู้เล่นทุกคนที่เล่นเกมส์นี้ แค่เพียงมองเท่านั้นแหละ” เมื่อมูชูอธิบายยืดยาวจบก็เอนหลังพิงขอบบ่อ พร้อมไขว่ห้างอย่างสบายอารมณ์
“น้ำอุ่นสบายตัวจริงจริ๊งงงง เห้อ~” มูชูเงยหน้ามองท้องฟ้าแล้วหลับตาพริ้มในทันที
“แล้วผมต้องทำไงบ้าง...............” หมอกพูดขึ้นหลังจากได้ฟังเรื่องที่คาใจไปแล้วอีกข้อนึง เขาเอนหลังพิงขอบบ่อบ้าง แต่กลับก้มหน้าก้มตา เกิดความเงียบขึ้นพักนึง.................
.............................................................................................
.................................................................
..........................................
....................
เกิดความประหลาดใจจนทำให้มูชูต้องลืมตาขึ้นมามองหมอก (ไอ้นี่ขาวใช้ได้เลยแฮะ — มูชูคิด)
“นายก็แค่ไปตีมอนสเตอร์เก็บเลเวลเท่านั้นแหละ ตอนนี้นายเลเวล1 ซึ้งเป็นเลเวลเริ่มต้น จะมีของติดตัวอยู่ 2 อย่าง คือกระเป๋าสารพัดประโยชน์และนาฬิกาข้อมูล อ้อ...ลืมบอก นายต้องเลือกสังกัดธาตุด้วยนะ ซึ่งมีดิน น้ำ ลม ไฟ ไม้ และก็พิษ แต่ละอย่างก็จะมีความสามารถแตกต่างแยกย่อยกันออกไป นายจะเลือกธาตุไหนล่ะ ฉันจะได้พานายไปสังกัดหน่อยธาตุถูก” มูชูพูดแนะนำพร้อมมองหมอกเพื่อรอคอยคำตอบ
“ไฟละกัน......แล้วมันแบ่งแยกย่อยอะไรอีกอ่ะ?” หมอกพูดพร้อมเงยหน้าขึ้นมามองมูชู เนื่องจากเป็นบ่อน้ำคล้ายออนเซ็นจึงมีไอน้ำอุ่นลอยขึ้นมา ส่งผลให้หน้าหมอกแดงระเรื่อเพราะความร้อน(น่ารักจังวุ้ย—มูชูคิด) มูชูหันหน้าไปอีกทางหนึ่งเพื่อไม่ให้หมอกเห็นหน้าของตน(เห็นตอนนี้ก็เขินตายชักอ่ะเด้...ถ้าเจ้านั่นถามจะให้ตอบว่าไง — มูชู) แล้วจึงพูดอธิบายต่อ
“ไฟก็แบ่งเป็นไฟเพลิงกับไฟสีดำ ซึ่งจุดเด่นจุดด้อยก็จะต่างกัน แล้วนายจะเลือกไฟไหน” แต่มูชูก็ยังไม่หันหน้ามา
“ไฟเพลิงละกัน” หมอกตอบพร้อมขึ้นจากน้ำคว้าผ้าขนหนูมาพันตัวแล้วเดินไปที่กองเสื้อผ้าที่ถอดไว้ก่อนลงแช่
“เดี๊ยวววววววววววววววววววววววววววว!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! นายจะใส่ทำไมชุดนั้น ไม่เห็นเรอะว่าสกปรกน่ะ” -*- มูชูร้องห้ามเสียงดังพร้อมกระโดดขึ้นจากบ่อ (แต่ก็ไม่ลืมคว้าผ้าขนหนูมาพันรอบตัวหรอกน่า หือ......คนอ่านแอบคิดอะไรเนี่ย - -+ — คนแต่ง)
“อ้าว?? ถ้าไม่ให้ใส่ชุดนี้ จะให้นุ่งผ้าขนหนูเล่นรึไง!? บ้าอ่ะป่าว” หมอกพูดอย่างสงสัยแกมประชดประชัน
“ชุดผู้เล่นน่ะมีให้ - -" ตามฉันมานี่” มูชูพูดพร้อมเดินกลับออกไปที่ทางที่เข้ามาอีกครั้ง หมอกก็เดินตามไป
มูชูเดินมาหยุดอยู่หน้าตู้ที่ตอนแรกได้หยิบเอาผ้าขนหนูออกไป แล้วค้นอะไรในนั้น.........ซักพัก.........มูชูก็ได้หยิบชุดออกมาชุดหนึ่ง ประกอบด้วยเสื้อยืดแขนสั้นคอกลมสีขาวกับกางเกงสะแล็กสีน้ำตาลที่มีกระเป๋ามากมาย
“อ่ะชุดนี้......ใส่ซะ เป็นชุดที่พวกผู้เล่นเริ่มต้นจนถึงพวกระดับสูงๆใส่กันทุกคน แล้วเดี๋ยวจะมีชุดคลุมประจำธาตุใส่ทับอีกที ชุดนี้ผ้าจะเป็นผ้าเบา ใส่แล้วจะรู้สึกเย็นสบาย ถ้าเปียกน้ำจะแห้งเร็ว อายุการใช้งานไม่มีวันหมด” มูชูยื่นให้หมอกพร้อมอธิบายสัพคุณ แล้วมูชูจึงคว้าชุดของตนมาใส่บ้าง ชุดของมูชูนั้นเป็นเสื้อคลุมสีดำผ้ามัน กางเกงสะแล็กสีดำ มีช่องเก็บอาวุธมากมาย
“หิวยัง? ถ้าหิวฉันจะพาไปกินไรก่อน ถ้ายังฉันจะพาไปสังกัดธาตุเลย” มูชูถามพร้อมมองนาฬิกาข้อมือ “นี่ก็เกือบ4โมงเย็นแล้ว ยังมีเวลาอีกนิด ว่าไง หิวยัง? หลังพระอาทิตย์ตกดินจะออกนอกบ้านไม่ได้แล้วนะ”
หมอกส่ายหน้าเป็นเชิงบอกไม่หิว แต่ก็อดสงสัยไม่ได้ “ทำไมล่ะ?”
“เดี๋ยวคืนนี้นายก็จะรู้เองล่ะน่า!” มูชูตอบพร้อมเปิดประตูก้าวเดินนำออกจากบ้านไป.............
ความคิดเห็น