ศาสตราเวทย์(โรงเรียนของมนุษย์ เทวดา และซาตาน)

ลำดับตอนที่ #3 : ตอนที่ 2 งานวันเกิดที่เรทีเชีย(ต่อ)

 

              "ป้าครับทำไมผมต้องใส่เสื้อคลุมสีขาวนั้นด้วยล่ะครับ"ชายหนุ่มที่หน้าตาเหมือนกับรากิไม่มีผิดเพี้ยนเว้นแต่หูที่มีลักษณะแหลมชี้ขึ้น   และผมที่ยาวประบ่าออกอาการไม่ชอบสีขาวอย่างสุดๆเหมือนกับมันเป็นสิ่งแปลกปลอมที่หลงมาอยู่ในห้องนอนที่ประกอบด้วยสีดำ   นำเงิน   และม่วงชองเขา

              "จะได้เหมือนกับคุณหนูรากิไงคะ   คุณหนูรากุส"

              รากุสเตรียมจะขยับปากปฏิเสธแต่ก็กลับเปลี่ยนใจพยักหน้าแทน
"ตกลง   ตัวนี้ก็ตัวนี้ครับป้า   ป้าไปทำงานเถอะครับ"

               เพนิสยิ้มน้อยๆที่วันนี้รากุสพูดง่ายก่อนออกจากห้องไป

               ทันทีที่ป้าเพนิสออกไปรากุสก็วาดมือออกไปในอากาศเรียกคทาด้ามยาวของเขาทันที   รากุสร่ายเวทชุดคลุมสีขาวก็เปลี่ยนเป็นสีดำในทันที

               "ผมใส่ตัวเดิมนะครับป้า   แค่สีมันเปลี่ยนไปนิดหน่อยเท่านั้นเอง"
รากุสพึมพำกับตัวเองเบาๆ 



                      ........................................................................................




                 รากิหันไปมองคนที่นั้งอยู่ข้างๆเขาที่เมื่อสักครู่เป็นจุดสนใจของคนทั้งหมด   ชุดสีดำกับงานวันเกิดของตัวเองจะแช่งตัวเองหรือไงนะ   เอ๊ะ   ถ้าอย่างงั้นมักก็แช่งเราด้วยนะสิ   ไอ้...ป้าเพนิสยังส่ายหน้าอย่างเอื่อมๆ   แต่คุณปู่กลับหัวเราะ   คงชินแล้วมั้ง   คนข้างๆเขากลับไม่รู้สึกอะไรมานั้งทำหน้าหล่อแบบไม่แคร์สายตาคนอื่น

                 "เอาล่ะ   เอาล่ะ"ราชาลุกขึ้นยืนกล่าวด้วยเสียงกังวานก้อง"ข้ารู้สึกดีใจ   และข้าก็เชื่อว่าทุกคนก็รู้สึกเช่นกัน   หลานชายของท่านจอมปราชญ์ทั้งสองมีอายุ
ครบ  13  ปีในวันนี้   และในอีกสองวันข้างหน้าก็จะไปสมัครเรียนที่โรงเรียนศาสตร์เวทย์   และข้าก็เชื่อว่าพวกเขาจะต้องทำสำเร็จได้แน่นอน   ข้าขออวยพรเช่นนั้น"

                เสียงปรบมือดังกึกก้อง   รากุสโค้งให้เสียงนั้น   รากิจึงทำตาม

                "ข้าก็เชื่อว่าพวกเขาจะต้องทำสำเร็จได้แน่นอน"พูดยังกับจะไปทำภาระกิจสำคัญอย่างนั้นแหละกะแค่ไปสมัครเรียน   รากิคิด    



                 ตอนนี้รากิรู้แล้วว่าการจะกินให้พุงกางในงานนี้เป็นไปได้ยากมาก   การที่ต้องเป็นจุดสนใจกับการที่ต้องเดินคู่ไปกับรากุสที่ไม่คิดจะแวะตักอาหารแบบบุฟเฟย์
ที่วางเรียงรายชวนนำลายสอ   นอกจากจะหยุดจิบนำสีม่วงอมฟ้าตามคำเชิญเป็นระยะๆ   ดีหน่อยที่ดราฬตักอาหารมาให้บ้าง

                    ในขณะที่รากิเริ่มกินอาหารจานที่สองที่ดราฬเอามาให้เลาแสงสีแดงก็ลอยผ่านหัวเขาไปอย่างรวดเร็ว   เป้าหมายก็คือราชา   รากิรู้สึกถึงอันตรายไวเท่าความคิด   ลำแสงสีขาวก็ลอยจากตัวของเขาไปตามลำแสงสีแดงทันที   พร้อมกับลำแสงสีดำของคนข้างๆลอยไปในทิศทางตรงกันข้าม   ลำแสงสีขาวไล่ตามลำแสงสีแดงได้ทันก่อนที่จะดูดกลืนลำแสงสีแดงก่อนที่ลำแสงทั้งสองจะเลือนหายไป   พร้อมกับลำแสงสีดำที่ลอยเข้าปะทะกับคนๆหนึ่ง   เขาล้มลงทันที

                 ความโกลาหนเริ่มส่อแววจะเกิดขึ้น   แต่เสียงราชาก็ดังขึ้นก่อน

                 "ได้เวลาตัดเค้กแล้ว"ราชาพูดพร้อมกับยิ้มไปด้วย   เหตุการณ์เข้าสู่สภาวะปกติ      

                "คุณรากุส   คุณรากิครับ   ท่านจอมปราชญ์บอกว่างานจบแล้วให้ไปพบด้วย"

                รากุสพยักหน้า   พร้อมหันมามองรากิเป็นเชิงถาม   เขาพยักหน้าตามทังทีอยากถามให้รู้เลยว่าเรื่องอะไร

                คงไม่มีอะไรมั้ง   หรือว่าจะเป็นเรื่องแสงประหลาดนั้น   คงไม่เป็นไรหรอก