ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : PLEASE STAY WITH ME (SF3)
- P L E A S E S T A Y W I T H M E -
P A R T 3
06.00 a.m.
ฮยอวอนื่นึ้นมาในอนเ้าออีวัน นาฬิาที่ร่าบาั้ไว้ัึ้น
"อืม.." ฮยอวอนราเบาๆในลำอ พลาเอื้อมมือไปปินาฬิาปลุในโทรศัพท์
ร่าบาเินไปหยิบเสื้อผ้าที่เมื่อวานโฮอพึ่พาไปื้อ ่อนะลาัวเอเินเ้าห้อน้ำไป
โฮอื่นึ้นเมื่อไ้ยินเสียน้ำในห้อน้ำ เาลุออาเีย ลิ่นัวอฮยอวอนยัิบนที่นอนอเา
ร่าสูพับเ็บที่นอนให้เป็นระเบียบ ็เป็นับัหวะที่ฮยอวอนเินออมาาห้อน้ำพอี
"เป็นไ ุพอีใ่ไหม?" โฮอถามฮยอวอนหลัาที่อีนเินออมาาห้อน้ำ
"อ่า..พอีเลยรับ อบุนะพี่โฮอ" ฮยอวอนยิ้มเิน ร่าบาในุนัศึษา เสื้อเิ้สีาวับาเายาวแสล็สีำูเรียบร้อย เ็มัสีำเาวับ ูทำให้ฮยอวอนูโึ้นไปอี บวับผมที่เปียน้ำหน่อยๆแล้วทำใหู้เ็ี่เบาๆ
'ทำไมฮยอวอนแม่...น่าฟััวะ' นัวสูิอุศลอยู่ในใ
"ั้นพี่ไปอาบน้ำ่อนนะะ หนูะลไปื้ออะไริน้าล่า็ไ้ถ้าี้เียทำ เินอยู่ในระเป๋าสา์บนโ๊ะทีวีนะะ" โฮอร่ายยาว
"ไม่เป็นไรรับ เี๋ยวหนูทำอะไรทานเอีว่า พี่โฮอะไ้ทาน้วยไรับ"
"โอเ่ะ แล้วแ่หนูเลยแล้วันนะ" โฮอว่า่อนะปลีัวไปเ้าห้อน้ำเพื่อทำธุระส่วนัว ฮยอวอนเินเ้าไปในรัว ร่าบาเปิู้เย็น ในู้เย็นมีอไ่ และผัสลัหลาหลายนิ ฮยอวอนไม่รอ้าที่ะนำวัถุิบทั้หมมาทำอาหาร.. ร่าบาเยเรียนทำอาหารอน่วมัธยมศึษาอนปลายปีที่หนึ่ เลยทำให้มีวามรู้ใน้านนี้อยู่บ้า
...ถึมันะรสาิไม่่อยีนิหน่อย็เถอะ
ฮยอวอนัารหมัอไ่ับับพริไทยและอส่าๆ นำผัสลัไปล้าน้ำสะอา สลัน้ำออาผั านั้นนำอไ่ที่หมัไว้ไปย่าบนเาลิ่นหอมๆออาหารลุ้ไปทั่วห้อ พร้อมับร่าสูที่ออมาาห้อน้ำพร้อมผ้านหนูหนึ่ผืนที่ปปิส่วนล่าไว้ ฮยอวอนฮัมเพลไป ทำอาหารไป..โยที่ไม่รู้ว่าโฮออยู่ทา้านหลัอน
"หอมั..." โฮอัารรวบเอวบา้วยแนแร่อน พร้อมระิบ้าหูอร่าบา
"พ..พี่โฮอ.." ฮยอวอนสะุ้ใเมื่อหลับาอนไปนับแผอหนา พร้อมับแนอโฮอที่โอบเอวนเอไว้อยู่
"พี่หมายถึัวหนูน่ะ่ะ..ทำไมหอมั" ว่าพลาไร้อาวอร่าบา ลิ่นรีมอาบน้ำลิ่นุหลาบอ่อนๆแะมูอโฮอ
"ฮื้อ ปล่อย่อนนะรับ เี๋ยวหนูไปมหาลัยสายนะ" โฮอำใ้อปล่อยร่าบา แ่็ไม่วายรริมฝีปาลบนไหล่เล็ สูลิ่นหอมอ่อน ๆ ที่เป็นลิ่นอเ้าัว
"หึ ๆ พี่ไปแ่ัว่อนนะะ" โฮอลูบหัวร่าเล็่อนะเินาไป
'ฮื้ออ พี่โฮอนะพี่โฮอ อบทำให้เินลอเวลาเลย' ฮยอวอนิ แ้มลมๆน่ารันั่นแปลั่
เมื่อไ่สุเรียบร้อย ฮยอวอนัารัานอาหารใหู้น่าทาน สลัผัถูแยัใส่ใว้ในามแ้วสอใบ พร้อมราน้ำสลั ส่วนอไ่็ถูแยเป็นสอานเ่นัน
"หนูทำอาหารเสร็แล้วนะรับพี่โฮอ" ฮยอวอนว่า่อนะเินไปหยิบอาหารมาวาไว้บนโ๊ะทานอาหารในห้อรัว
"่ะ เี๋ยวพี่ไปินนะ"
ฮยอวอนนั่รอร่าสูในห้อรัว สัพัโฮอ็เ้ามาในห้อรัว ร่าสูใส่เสื้อเิ้สีำ ับาเยีนส์สีเ้ม...ู ๆ ไป็เหมือนำลัใสุู่่เลยแฮะ ุนี้ล้าย ๆ ันเลย
"พี่ินเลยนะะ" โฮอนั่ลบนเ้าอี้ ่อนะัารอาหารรหน้าที่ส่ลิ่นหอมยั่วยวนเหลือเิน
"อร่อยล่ะสิรับ ินไม่หยุเลย" ฮยอวอนล้อเมื่อเห็นร่าสูินโยไม่พูไม่าอะไรเลย เอาแ่ินอย่าเียว
...น่ารั พี่โฮอน่ารัเินไปแล้ว
"็หนูทำอร่อยนี่ ะให้พี่อใยัไไหวล่ะ? ใ่ไหม?"
"ริหรอรับ?"
"ริสิ พี่ไม่โหหนูหรอนะะ" ว่าแล้ว็ัารใ้นิ้วโป้อนเลี่ยแ้มใสอร่าเล็ที่เลอะนิหน่อย
"แ้มหนูเลอะน่ะ่ะ พี่เลยเ็ให้" โฮอยิ้มาหยีให้อีน่อนะัารทานอาหารรหน้า่อ
ฮยอวอนไม่ไ้อบอะไรลับไป ร่าบาไ้แ่้มหน้า้มานั่ทานอาหาร.. เมื่อทัู้่ทานอาหารเสร็เรียบร้อย โฮอ็เินทาไปส่ฮยอวอนที่มหาวิทยาลัย
07.30 a.m.
"อืม พี่ยัไม่รู้เลยนะว่าฮยอวอนเรียนะอะไร" ระหว่าเินทาไปมหาวิทยาลัย ร่าสู็เอ่ยึ้นมาัวามเียบในรถันหรู
"หนูเรียนะบริหารธุริรับ" ฮยอวอนอบอย่าภาภูมิใ
"แล้วถ้าหนูเรียนบ หนูอยาเป็นอะไร?" ร่าสูถามไปพลาับรถไป้วย
"ริๆหนูอยาทำธุริร้านาแฟเล็ ๆ น่ะรับ" ฮยอวอนพูอย่าเินๆ
"ีสิ พี่ะอุหนุนหนูทุวันเลย ฮ่า ๆ " โฮอพูอย่าำๆ
"หนูยัไม่รู้เลยว่าะเรียนบรึเปล่า..." ฮยอวอนพูเสียเบา
"ทำไมหนูิแบบนั้นล่ะะ หื้ม?" โฮอลูบหัวทุยออีน
"ือ...หนูไม่ไ้มีเินเรียน่อนานั้นหรอรับ ถ้าไม่มีทุน หนูไม่ไ้เรียน ลำพัแ่่าินอยู่อหนูับแม่ ่าเ่าบ้าน ่านู่น่านี่ิปาถะ็มาโอยู่แล้วนะรับ"
"ไม่เอาน่า ๆ พี่็ไม่ไ้ใร้ายับหนูนานนั้นหรอนะะ หนูั้ใเรียนอย่าเียว็พอแล้ว อย่าิมาเลยนะ" โฮอว่าพร้อมลูบหัวอีน
"อบุนะรับพี่โฮอ ถ้ามีโอาส หนูะอบแทนพี่ ฮึ...พี่อยาไ้อะไร ถ้าหนูทำไ้ หนู็ะทำให้พี่นะรับ" ร่าบาสะอื้นเบา ๆ
"ไม่ร้อนะะฮยอวอน" โฮอใ้มือ้าที่ว่าออีน
"ฮึ พะ..พี่โฮอ" ฮยอวอนปล่อยโฮออมา พร้อมับอเอวสอบอร่าสู้วยมือทั้สอ้า
'หนูพูแล้วนะะฮยอวอน..ว่าะทำให้พี่ทุๆอย่า' โฮอยิ้มริ่ม พร้อมลูบหลันร่าบาไปมาเพื่อปลอมประโลม
08.23 a.m.
University of Seoul
"หนู้อไปบนหอประุม่อนรับ พี่โฮอรอ่อนนะรับ แปบเียวๆ" ฮยอวอนบอร่าสู
"โอเ ๆ เี๋ยวพี่รอรนั้นนะะ" โฮอยิ้มบาๆ่อนะเินาไป
'โห...นเยอะัเลย ทำยัไีล่ะเนี่ย'
"อะ...เอ่อ อโทษนะ ือ นที่ไ้ทุน้อไปทาไหนหรอ?" ฮยอวอนสะิหิสาวนหนึ่รหน้า
"นู่น ทานู้นเลยนาย นายเินเลี้ยว้ายแล้วรไปนิหน่อย ะเห็นึสีม่วๆนั่นน่ะ เินเ้าไปเลย" หิสาวอบ
"อบุมา ๆ นะ" ฮยอวอนยิ้มให้หิสาว ่อนะเินไปามทาที่อีนบอมา
ึสีม่วที่สาวเ้าบอั้ระห่าอยู่รหน้าอฮยอวอน ร่าบาเินเ้าไปในึ ่อนที่ะเินไปามทา
เสียพูุยัึ้นใล้ๆ ฮยอวอนเปิประูบานให่รหน้าอน เมื่อเปิเ้าไป ็พบนมาหน้าหลายาที่ไ้รับทุนเรียน่อเหมือนเาพูุยันอยู่
'้อสอบทุนยามาๆเลยแ โหย ถ้าันหัวไม่ีไม่ไ้ทุนอะ'
'สาบานสิว่านี่้อสอบอะ ยามา ูะบ้า!'
'ีนะที่ลุันเป็นเพื่อนับอาารย์ิม เลยฝาันเ้ามาไ้โยไม่้อสอบ'
เสียอแัึ้นภายในหอประุมมามาย ฮยอวอนเลือที่ะหาที่นั่ว่า ๆ เพื่อนั่รออาารย์ มือเรียวบาหยิบโทรศัพท์เรื่อเ่าๆึ้นมาเพื่อหวัะโทรหามาราอน
'...หมายเรียที่ท่านเรียไม่สามารถิ่อไ้ในะนี้ รุา...' เสียอบลับอัโนมัิัึ้น ฮยอวอนเลือที่ะัสายทิ้ไป
'ทำไมแม่ไม่รับสายล่ะรับ ผมเป็นห่ว...' ฮยอวอนิถึแม่อน ปิเวลาเาโทรไปแม่อเาะรับสายลอนี่นา
...แม่ทำานละมั้...ไม่มีอะไรหรอน่า แ ฮยอวอน
"นายๆ..." มีเสียๆหนึ่ัึ้น้านหลัอฮยอวอน ฮยอวอนหันไปามเสียเรีย
"มีอะไรหรอรับ?" ฮยอวอนถามนรหน้า น้าหน้าเป็นผู้ายัวเล็ๆ น่าะรุ่นเียวันับฮยอวอน เามีผมสีน้ำาล น้ำเสียออไปทาแหบๆหน่อย แ่็ูมีเสน่ห์ไม่น้อย
"ือ...ผมเห็นนายนั่นเียว ็เลยอยานั่้วยรับ ผมไม่รู้ัใรเลย" นัวเล็ยู่ปา
"ฮะๆ มาสิรับๆ" ฮยอวอนบรที่นั่้าๆเา
"ว่าแ่ นายื่ออะไรหรอรับ? ผมแ ฮยอวอนนะ"
"ผมอิม ายุนรับ"
" อื้อ! ั้นเราเรียนายว่าายุนนะ ส่วนนาย็เรียเราฮยอวอนแล้วัน!" ฮยอวอนว่ายิ้มๆ
"ไ้สิ...ฮยอวอน" ายุนส่ยิ้มให้อีน
ทัูุ้่ยันหลายๆเรื่อในะที่นั่รออาารย์ ทั้เรื่อทุน เรื่อารเรียน แล้ว็เรื่อิปาถะ
"แล้วายุนเรียนะอะไรหรอ?"
"เราเรียนธุริอ่ะ เรียนบะไป่วยแม่ทำาน"
นับว่าเป็นเรื่อบัเอิที่ทั้สอเรียนอยู่ะเียวัน..
"ริหรอ?! เรียนะเียวับเราเลย! ีใั" ฮยอวอนพู้วยน้ำเสียีใ
"ีเหมือนัน เราะไ้อยู่ใล้ๆันไ..." ายุนพูเสียแผ่ว ๆ
"หืม? ายุนว่าอะไรนะ? ือเราไม่ไ้ยิน" ฮยอวอนถามอีน้วยท่าทาสสัย
"ปะ...เปล่า ไม่มีอะไรหรอ ่ามันเถอะ" ายุนพูปั ๆ
และที่บัเอิยิ่ว่าือายุน็มาาปูาน บ้านเิอฮยอวอนเหมือนัน
ทั้สอุยันนาน เวลาผ่านไปพอสมวร ็มีอาารย์นหนึออมา
"เอาล่ะ ว่าที่นิสินัศึษาอเรา ฟัทานี้้วยรับ" อาารย์ผู้ายอายุราวๆสามสิบห้าถึสี่สิบพูเสียั ทุนในห้อประุมนั่เรียบร้อย รอฟั่อไปว่าอาารย์ะพูอะไร
"ทุนเลือะั้แ่อนสอบทุนแล้วใ่ไหมรับ? ั้นผมอแยทุนเป็นะ ๆ ไปนะรับ"
"นัศึษาะวิศวรรมศาสร์ทุน่วยรวมลุ่มันไปยืนมุมห้อทาฝั่วา้วยรับ...ส่วนนัศึษาะธุริยืนทา้าน้ายนะรับ..." อาารย์วัยลานพู่อไปเรื่อยๆ
"นี่...ฮยอวอน ือ..." ายุนพูน้ำเสียะุะั
"หืม? นายมีอะไรหรอายุน?"
"่ามันเถอะ...ไม่มีอะไรหรอ" ายุนส่ยิ้มบาๆให้ฮยอวอนามสไล์อเา
'อะไรอเานะ? พิลึน'
"และนัศึษาะมนุษย์ศาสร์ มายืนรวมลุ่มทา้านหน้าผมไ้เลยรับ" เมื่ออาารย์หนุ่มพูบ นัศึษาที่เหลืออยู่็มารวมันรหน้าออาารย์
"เอาละรับนัศึษาทุน ผมอยาะออธิบายเรื่อทุนัน่อนนะรับ..." อาารย์วัยลานร่ายยาวหลายนาทีในารอธิบายเรื่อทุน ฮยอวอนั้ใฟัสิ่ที่อาารย์หนุ่มพู เมื่ออธิบายเรื่อทุนเสร็ ็่อ้วยเรื่อารศึษา
ายุนมอหน้าฮยอวอน วยาโู่สวยเป็นประาย ไม่รู้ว่าายุนมออีนไปนานเท่าไหร่แล้วเหมือนัน แ่ายุนรู้สึว่าเวลาผ่านไปไวมาริ ๆ ฮยอวอนำายุนไม่ไ้ริๆหรอ หรือฮยอวอนไม่เยสนใายุนเลย..
"มีใรสสัยอะไรอีไหมรับ?...ถ้าไม่มี ผมอนุาให้ทุนลับไ้เลยนะรับ แล้วอีหนึ่อาทิย์เราะมาเอันใหม่ในวันเปิภาเรียนนะรับ" ทุนในห้อประุมโห่ร้อีใ ่อนะลุออาห้อประุม
ารประุมและอธิบายเรื่อรายละเอียอทุนินเวลานานไปสามั่วโมนิๆ เือบสี่ั่วโม เลิประุม็เที่ยๆบ่ายๆพอี เสียท้ออฮยอวอนัโรรา เพราะเ้าัวไ้ทานแ่สลัับอไ่ฝีมือนในอนเ้า็เท่านั้น
ป่านนี้พี่โฮอะทาน้าวลาวันรึยันะ...ไม่ใ่ว่ารอเานไม่ไ้ทาน้าว ฮยอวอน้อรู้สึผิมาแน่ ๆ
"เอ่อ...ฮยอวอน เราไปเที่ยวันไหม?" ายุนถามอีนพร้อมระบายยิ้มบาๆ
"ือว่า..พี่เรารออยู่น่ะ ไป้วยไม่ไ้หรอ" ฮยอวอนเบะปาล้วยวามเสียาย
"อ๋า ไม่เป็นไร ๆ ไว้เรา่อยไป้วยัน็ไ้ เราอเบอร์ฮยอวอนหน่อยไ้ไหม?" ายุนแอบเสียายที่ไม่ไ้ไปเที่ยวับอีน
"อื้ม! ไ้สิ เบอร์ xxx-xxx-xxxx นะ"
"โอเๆ ให้เราไปส่ไหม?"
"อ่า ็ไ้ๆ เินนเียวมันแปลๆอยู่เหมือนัน มันไม่ิน ฮ่าๆ" ฮยอวอนพู้อพร้อมำออมา
"ให้เราไปส่รไหนล่ะ?" ายุนถามร่าบาพลามอลึเ้าไปในวาอีน
"ะ..แ่รศาลารนู้น รแถวๆหน้ามหาลัย็พอแล้ว" ฮยอวอนหลบสายาอีน ใบหน้าหวานึ้นเป็นริ้วแๆ ายุนเห็นันั้น็ยิ่อบใเ้าไปให่
"ฮะ ๆ โอเ ๆ เี๋ยวเราไปส่" ายุนยิ้มำให้ร่าบา่อนะเินไปส่ทีุ่หมาย
โฮอที่ำลันั่รอบริเวศาลานเบื่อเป็นเวลานานหลายั่โม ็ไม่มีทีท่าว่าฮยอวอนะออมาสัที โทริ่อ็ไม่ไ้เพราะไม่ไ้บันทึเบอร์โทรศัพท์ออีนไว้ โทษใรไม่ไ้นอาวามสัพเพร่าอนเอ
"ริหรอ?! ีัเลยเนอะายุน บ้านนายอยู่ใล้ๆอนโพี่เราพอีเลย"
โฮอไ้ยินเสียหวานทีุ่้นหู ่อนะหันไปเอับฮยอวอนที่ำลัแยิ้มให้ไอ้หนุ่มเี้ยผมน้ำาลที่เินมาับฮยอวอน ส่วนไอ้เ็นั่น็โอบไหล่บาไว้ โฮอไม่พอใมา เาโรธนร่าบา ที่ล้าไปยิ้มให้มัน
"ฮยอวอนมีพี่้วยหรอ?" ายุนถามนัวเล็
"อะ...อ๋อ แ่พี่ที่รู้ัันเย ๆ น่ะ" ฮยอวอนเหลือาเหมือนรุ่นิ็ะยิ้มแหย ๆ ่อนเลี่ยที่ะอบวามริออไป
"มานไ้นะ ันไม่มีเวลารอนายทั้วันนะ" โฮอพูอย่าิัเมื่อฮยอวอนเินมาถึศาลาที่นนั่อยู่
"หนูอโทษนะรับพี่โฮอ ือ..." ไม่ทันที่ฮยอวอนะไ้พู ร่าสู็ัึ้น
"ไม่้อแ้ัว! ลับ!" โฮอบิ้อมือร่าเล็นเป็นรอยแ
"โอ๊ย! พี่โฮอ! พี่เป็นอะไรรับเนี่ย!?"
"เอ่อ...ุรับ ่อยๆุยันีว่านะรับ ือเาประุมนานริๆรับ"
"มีอย่ายุ่เรื่อนอื่นให้มา หึ! พวนายสอนไม่ไ้ไปประุมันหรอ ะไป..."
"พี่โฮอ! หยุเี๋ยวนี้นะ!" ฮยอวอนะโนใส่โฮอทั้ๆที่้อมืออนยัถูบิไว้อยู่
"ฮยอวอน ลับไปเอีแน่!" โฮอระิบที่หูร่าบา ่อนะบิ้อมือเล็ให้แรึ้น
"ายุน เราลับ่อนนะ เอ่อ...ลับบ้านีๆนะายุน"
"เอาั้นหรอ...แ่ว่า..."
"ไ้โปร..."
"็...็ไ้ ลับี ๆ นะัวเล็"
"ร่ำลาันเหมือนะไปาย..." โฮอพูลอยๆหลัาที่ายุนเินไปแล้ว
...ะรู้ไหมนะว่าำพูแบบนั้นน่ะ...มันทำร้ายิในฟั
ฮยอวอนไม่มีเพื่อน ไม่เยมีเลยั้แ่อยู่อนุบาล เาัวนเียวมาลอ ละเพียแ่พ่อับแม่ไว้ แ่พอพ่อเสีย ็เหลือแ่แม่นเียว..เา็อยามีเพื่อนบ้า ไม่อยาอยู่ัวนเียวแบบนี้
โฮอลา้อมือบาไปที่รถท่ามลาสายานับสิบที่มอฮยอวอน้วยวามสสาร โฮอันร่าบาเ้าไปในรถ่อนะปิประูัสนั่น แล้วเินอ้อมไปยัฝั่นับ
รถออัวมาไ้สัพัแล้ว..ในรถเียบเหมือนรั้แรไม่มีผิ โฮอไม่ไ้เปิวิทยุ เาไม่สนใน้าาย ฮยอวอน็ไ้แ่้มหน้าล น้ำาหนึ่หยไหลแหมะลบนหน้าั เาลัวโฮอเหลือเิน บทโฮอะี็ี บทะร้าย็ร้ายนน่าลัว
ฮยอวอนทำอะไรผิ? เาแุ่ยับายุน เาไม่เ้าใโฮอเลย
ใ้เวลาไม่นาน็มาถึอนโสูทีุ่้นเย
"ลไป..." โฮอพูนิ่ๆ่อนะส่ีย์าร์สำรอให้ฮยอวอน
"..." ฮยอวอนไ้แ่รับีย์าร์มา พยายามไม่ให้น้ำใสๆที่เอ่อลอที่วา่ำนั้นไหลลมา
เมื่อฮยอวอนรับีย์าร์ โฮอ็ออรถไปทันที ร่าบาเม้มปาแน่น ่อนะเิน้าๆเ้าไปที่ลิฟ์ ลิฟ์ไปยัั้นที่สามสิบห้า เมื่อถึที่หมาย ็ไ้แ่เินเ้าห้อไปเียบๆ...ฮยอวอนทรุล้าๆเีย ่อนะปล่อยโฮออมานเผลอหลับไปเพราะวามเหนื่อยล้า...ในใ
22.58 p.m.
ฮยอวอนื่นึ้นมา ่อนะมอไปรอบๆห้อ ร่าสูยัไม่ลับ ิแบบนั้นน้ำาเ้ารรม็พาละไหลอีรอบหนึ่ ฮยอวอนเินไปหยิบเสื้อผ้า่อนะเินเ้าห้อน้ำไปเพื่อำระร่าาย
ร่าบาเินออมาาห้อน้ำ ฮยอวอนยัไม่ไ้ินอะไรเลยั้แ่ลาวัน ท้อ็ร้อโรรา ในะที่ฮยอวอนะเินไปหาอะไรินที่ห้อรัวนั้น...
ิ๊!
เสียีย์าร์บริเวหน้าห้อัึ้นพร้อมับเสียเปิประู ร่าสูเินเ้ามาในห้อ ลิ่นแอลอฮอล์ละลุ้ไปทั่ว ฮยอวอนเินไปหาอีนมีาำลัมอฮยอวอน้วยสายาเย็นา
"...เอ่อ พี่โฮอ ทำไมลิ่นเป็นแบบนี้รับ? ื่มมาหรอ? แล้วทานอะไรรึยัรับ? หนูำลัะไปหาอะไรทานพอี พี่..."
"หยุ! ูรำา!!!"
"หนู...ฮึ แ่เป็นห่ว หนู..." ร่าสูไม่รอให้อีนไ้พู เาอุ้มร่าบาไปที่ห้อนอน่อนะผลัร่าบาให้นอนลไปบนเีย
TBC.
ไรท์ลับมาแล้ววววววว หายหน้าหายาไปนานเลย555 ไรท์พึ่ะว่า่ะ ปิเทอมแล้วว สารภาพว่าแอบอฟิ่ะ555 เล่นแ่เม ิเมมาๆเลย แ่เอ็เลียาพี่เอ ืออะไรอะ น้อแ่ไปุยับเพื่อนป่ะ โอบไหล่ันเยๆเอนะ! ฝาอมเมน์ันเยอะๆนะะ ำลัใอไรท์ึ้นอยู่ับอมเมน์เลยนะะ TT //ราบ รัทุนนะะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น