ดวงดาวกับความรัก(love with Star)

ลำดับตอนที่ #7 : “ก็คนมันหวันไหว...เพราะใจมันไหวเอง”

  บางที ถึงแม้ว่าเราคบกับใครสักคนอยู่ แต่เมื่อเราเจออีกคนหนึงซึ่งเขามีอะไรที่ทำให้จิตใจมันหวันไหวได้ง่ายกว่า นั้นก็ไม่ถือว่าฝ่ายใดผิด



เพียงแต่ว่าหัวใจมันสั่งให้เราเดินตามคำสั่งของจิตใต้สำนึกก็เท่านั้นเอง บางทีเป็นเพราะมันอาจเป็นแค่อารมณ์ชั่ววูบ หรือบางทีก็



เพราะ............เราเคยรักเขามาก่อน

          

          เช้าวันที่สดใสอีกวันหนึ่งของมูนส์  ไกด์ คิกุ และไค ก็เรื่มต้นขึ้น...



ณ โรงเรียนไชเบีย:-



“เฮ้อ จะถึงเวลาสอบอีกแล้ว น่าเบื่อจังเลยน้า ไหนต้องเรียนพิเศษเพิ่มอีก หัวจะระเบิดแตกอยู่แล้วววววววว”มูนส์เริ่มบ่น หลังจากที่เลิกเรียน



เสร็จและต้องไปเรียนพิเศษเพิ่มเติมอีกรรหนึ่งซึ่งเป็นรรกวดวิชานั้นเอง



“เอาเหอะน้า ฉันก็เบื่อเหมือนกันนั้นแหละ เพราะไม่ใช่ว่าเธอเรียนคนเดียวซักหน่อย ฉันก็เรียนเหมือนเธอแหละ ”คิกุกุบ่นตามหลังมูนส์มาด้วย



เพราะทั้งสองคนเลยที่ต้องมาเรียนพิเศษยังนี้



“แต่จะว่าไปมันก็ดีแล้วล่ะขยันตอนนี้ยังดีกว่าไปขยันตอนซ่อมหลายเท่าเลย555”มูนส์พูดให้กำลังใจตนเอง

    

และแล้วเมื่อไปถึงร.ร.กวดวิชา :-

                

                แค่ก้าวแรกที่มูนส์เหยียบเข้าห้องเรียนเธอก็เจอกับชายหนุ่มคนหนึ่งซึ่งเธอเคยรู้จักเขาเป็นอย่างดีเลยทีเดียว  แต่เรื่องนี้คิกุยังไม่



เคยรู้มาก่อน  เธอจึงไม่คิดอะไรนอกจากว่าเขาคนนั้นหล่อ เท่านั้น....



“มูนส์ๆดูนั้นสิ ผู้ชายคนนั้นอ่ะ หล่อจังเลยยยยย”คิกุพูดกับมูนส์หน้าตาเฉยโดยไม่สนใจเลยว่าคนอื่นเขากำลังมองเธออยู่



“พอได้แล้วน่ะคิกุ อย่าลืมสิว่าเธอกำลังคบกับไคอยู่น่ะรู้หรือเปล่า  เดียวถ้าเกิด ไครู้ขึ้นมาน่ะ จบแน่ ส่วนนายคนนั้นอ่ะไม่ต้องไปสนใจหรอก



เขามีคนคบด้วยอยู่แล้ว และเขาก็คงไม่สนใจอะไรใครหรอก อีกอย่างไม่เห็นจะหล่อเลยสักหนิด”มูนส์กล่าวตักเตือนคิกุ เพราะมูนส์เองก็รู้ดีว่า



ถ้าเกิดไครู้ขึ้นมาล่ะก็คิกุมีหวัง...ชัวร์ เพราะนอกจากไคจะจริงจังแล้วเขายังขี้หึงเอามากๆเลยด้วยล่ะ  ส่วนเรื่องของผู้ชายคนนั้นเธอก็พยายาม



ที่จะไม่ให้คิกุสนใจโดยการพูดบางเรื่องที่เธอเคยรู้มาก่อนพูดออกไป ซึ่งมันก็ทำให้คิกุสนใจในเรื่องราวพวกนี้มากขึ้นและทำให้ทุกอย่างหรือ



ฟื้นขึ้นมาอีก ครั้ง

                                  



เพื่อนๆคงจะสงสัยแล้วสิน่ะว่า ชายคนนั้นคือใคร เขาเกี่ยวข้องอะไรกับมูนส์ และเขาชื่ออะไรกันแน่



          “ไม่ได้เจอกันซะนานเลยน่ะเป็นไงบ้างล่ะ” ชายคนนั้นทักมูนส์



“ …………”คำตอบที่ได้มาคือความเงียบของมูนส์



“ ถ้าไม่อยากคุยก็ไม่เป็นไรน่ะ ฉันไม่ว่าหรอก”ชายคนนั้นพูดท่าทางมูนส์เข้าใจ



“คุยสิ ๆ ๆ ค่ะ แหม ก็คนหล่อๆหน้าตาดีมาทักอย่างเงี้ย ทำไมจะไม่คุยล่ะค่ะ”คิกุ แทรกเข้าไประหว่าง2 คนนั้นเพื่อไม่ให้ความเงียบเกิดขึ้นโดย



เด็ดขาดเพราะเธออยากรู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้น และ2คนนี้เขารู้จักกันด้อย่างไร



“ถ้าเธออยากคุยกับคน ไม่ดีๆก็เชิญน่ะคิกุ แต่ฉันขอ byeล่ะ ไปนั่งเรียนดีกว่า”มูนส์เริ่มแสดงอารมณ์ขึ้น



“ฉันก็เหมือนกัน ไม่อยากคุยกับคนที่พูดจาไม่ค่อยรู้เรื่องหรอกน่ะ”ขณะที่ชายคนนั้นกำลังพูด ทำให้มูนส์เริ่มหงุดหงิด



“เอ๊ะ อะไรกัน เธอ2คนพูดอย่างกับว่าเคยรู้จักกันมาก่อนอย่างงั้นเลย มีอะไรกันหรือเปล่า” คิกุถามทั้ง2คนแต่ทั้ง2คนก็ไม่ได้ให้คำตอบอะไร



ขึ้นมาเลย

“เอาไว้เลิกเรียนเสร็จแล้วฉันค่อยเล่าให้เธอฟังล่ะกันน่ะ แต่ตอนนี้ไปนั่งเรียนก่อนน่ะเพื่อน”มูนส์พูดกับคิกุ



  กริ๊ง!!!!! ได้เวลาเลิกเรียนแล้ว มูนส์กับคิกุ ก็เดินกลับบ้านด้วยกัน แต่ คิกุก็ไม่ลืมที่จะถามเธอว่ามันเกิดอะไรขึ้นวันนี้



“อืม ฉันกับเขารู้จักกัน และเคยรู้จักกันอย่างดีเลยด้วย เขาชื่อคายะ  เรา2 คนเคยคบกัน ฉันรักเขามาก มากกว่าที่เคยรักใครมา แต่อย่างที่เธอ



เห็นแหละนะว่าเขาหน้าตาดีเขาเป็นนักกีฬา ที่popular ที่สุดในรรเขาด้วย เลยมีคนมาชอบเขาเยอะมาก แต่เขาก็เลือกคบกับฉันที่ไม่เคยหลง



ไหลเขามากมายเหมือนเขาหรือแสดงอะไรต่ออะไรจนออกนอกหน้า  ทั้งๆที่ในใจฉันก็ยังชอบเขาอยู่ไม่น้อยเลยล่ะ จนวันหนึ่งเขาก็มาบอกฉัน



ว่าเขาก็ชอบฉันเหมือนกัน เรา2คนก็เลยเริ่มคบกัน เขาไม่เคยหวันไหว แม้แต่น้อยที่มีคนอื่นที่ดีกว่าฉันมาชอบเขา เขาซื่อสัตย์กับฉันมาตลอด



และฉันเองก็เช่นกันแหละ แต่ ........วันหนึ่งเขา....” มูนส์ร้องไห้ อีกครั้งเหมือนกับที่เธอเคยร้องไห้ตอนเล่าเรื่องนี้ให้ไกด์ฟัง



\"เขาทิ้งเธอไปใช่ไม\"ทันใดนั้นเองคายะก็เดินตามหลังมาและพูดคำนั้นออกไป



   ขณะนั้นทั้งสองฝ่ายต่างก็รู้สึกกดดัน คายะนั่งพิงเสาท่ามกลางดวงอาทิตย์ที่กำลังตกและมูนส์กับคิกุที่ยืนอึ่งจ้องมองไปที่คายะ



\"ฉันขอโทษที่ ที่ฉันทิ้งเธอไปและไปคบกับเอมมิกะแทน ตอนนี้ฉันก็โดนทิ้งเหมือนที่ฉันเคยทิ้งเธอไปเหมือนกัน มันทำให้ฉันนึกถึงเธอได้



และวันนี้ฉันก็อยากจะขอโทษเธอ และขอโอกาสอีกซักครั้งหนึ่งได้ไม