War God And Dragon

ตอนที่ 1 ตอน จุดเริ่มต้น

โลกเป็นดาวเคราะห์ที่เกิดขึ้นเมื่อประมาณ 5,000 ล้านปีมาแล้ว กลุ่มก๊าซในเอกภพบริเวณนี้ ได้รวมตัวกันเป็นหมอกเพลิงมีชื่อว่า “โซลาร์เนบิวลา” (Solar แปลว่า สุริยะ, Nebula แปลว่า หมอกเพลิง) แรงโน้มถ่วงทำให้กลุ่มก๊าซยุบตัวและหมุนตัวเป็นรูปจานใจกลางมีความร้อนสูงเกิดปฏิกิริยานิวเคลียร์แบบฟิวชั่น กลายเป็นดาวฤกษ์ที่ชื่อว่าดวงอาทิตย์ ส่วนวัสดุที่อยู่รอบๆ มีอุณหภูมิต่ำกว่า รวมตัวเป็นกลุ่มๆ มีมวลสารและความหนาแน่นมากขึ้นเป็นชั้นๆ และกลายเป็นดาวเคราะห์ที่มีชื่อว่าโลกและมีสิ่งมีชีวิตอาศัยอยู่บนโลกเรียกว่ามนุษย์มนุษย์เชื่อว่ามีพระเจ้ามีเทพและนับถือศาสนาต่างกันออกไปแต่พวกเขาก็หารู้ไม่ว่าพระเจ้าได้สร้างสิ่งที่อยู่นอกเหนือความคิดของพวกเขาเหล่านี้เช่นเดียวกันนั่นคือเวทมนต์และปีศาจและอีกหลายเผ่าพันธุ์ที่กำเนิดมาก่อนเผ่าพันธุ์มนุษย์โดยเฉพาะเผ่าพันธุ์มังกรนั่นคือจุดเริ่มต้นของสงครามที่แก่งแย่งดวงดาวเพื่อที่จะครอบครองสุดท้ายแล้วก็มีอัศวินและผู้ใช้เวทมนต์ลุกขึ้นต่อต้านจนหยุดการรุกรานของปีศาจได้และเผ่าพันธุ์มนุษย์ก็ได้ถือกำเนิดขึ้นมาแล้วยังมีอัศวินกับผู้ใช้เวทมนต์ปะปนอยู่ร่วมกับเผ่าพันธุ์มนุษย์แต่มนุษย์ก็ไม่รู้ตัวแต่อย่างใดอยู่อาศัยร่วมกันอย่างสงบจนถึงปัจจุบัน

ฟลูดราก้อนพูดพร้อมกับคำรามด้วยเสียงที่ [หึ! สงคราม!! สงคราม…!!]

จากนั้นลูซก็ได้สะดุ้งตื่นพร้อมกับถอนหายใจแล้วพูด [เห้อ!! ฝันแบบนี้อีกแล้ว ]

ลูซได้หันไปดูนาฬิกา [สายอีกแล้ว ]

ลูซเดินก้มหน้าสะพายกระเป๋าท่ามกลางผู้คนในเมืองเพื่อที่จะไป รร แต่ทันใดนั้นก็มีชายฉกรรจ์ 3 คน 1 ใน 3 คนนั้นมุ่งมาแล้วจี้หลังลูซพร้อมกับพูดว่า [ไอ้หนู…มีเงินเท่าไหร่หรือมีของมีค่าอะไรก็ส่งมาให้พวกเราซะดีดีถ้ายังไม่อยากตาย ]

ลูซได้แต่ยืนนิ่งแล้วผู้คนที่อยู่รอบๆต่างพากันตกใจกรีดร้องและหนีเอาตัวรอด รอบๆพื้นที่ต่างเต็มไปด้วยสายตาผู้คนมองมายังจุดชายฉกรรจ์ที่เอาปืนจี้ลูซอยู่แต่ลูซก็ยิ้มพร้อมพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาขึ้นมา [ อยากได้ของมีค่าขนาดนั้นเลยเหรอถ้าอยากได้ก็ล้วงเอาเองสิ ] ชายฉกรรจ์ที่จี้ลูซต่างพากันโมโห [ หึย!! แกนี่มันกวนโอ้ยไม่น้อยเลยนี่หว่ารีบๆเอาของมีค่ามาเดี๋ยวนี้ เร็ว!! ] และลูซก็พูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาอีกครั้ง [ ชั้นก็บอกพวกแกแล้วไงถ้าอยากได้ก็เอาเองสิ ] ชายฉกรรจ์ทั้ง 3 โมโหแล้วง้างมือเพื่อที่จะทำร้ายแต่ลูซก็สังเกตเห็นอะไรบางอย่าง [ ฮึ!! ] จากนั้นชายฉกรรจ์ทั้ง 3 คนลงไปนอนกับพื้นด้วยสภาพที่สะบักสะบอมและเสียงโอดโอยแต่ลูซก็ไม่ได้สนใจทั้ง 3 คนที่นอนอยู่ต่อหน้าแต่อย่างใด เขาเห็นกระเป๋าบางอย่างที่พื้นแล้วหยิบมาเปิดดูอยู่พักนึงและเห็นใครบางคนจึงเดินตามไปจนไปถึงร้านอาหาร เขาเห็นชื่อป้ายร้านค้า [ Alena Miwnick งั้นเหรอ] และลูซก็ได้เดินเข้าไปยังร้านอาหารร้านนั้นและมีพนักงานต้อนรับคนนึงมาต้อนรับลูซแล้วถามว่า [ ร้านอาหารเอเลน่ามิวนิคยินดีต้อนรับค๊า.. คุณลูกค้าจะสั่งอะไรดีคะ ] ลูซสังเกตเห็นใครบางคนเลยตอบกับพนักงานต้อนรับกลับไปว่า [ ผมขอคุยกับผู้หญิงผมขาวคนนั้นหน่อยสิ ]

พนักงานต้อนรับตอบกลับด้วยน้ำเสียงน่ารักและหน้าตาที่ยิ้มแย้ม [ ค่ะรอสักครู่นะค๊า ] พนักงานเลยเดินไปบอกกับผู้หญิงผมขาวคนนั้น [ มิวมีคนอยากคุยกับมิวนะค่ะ ] มิวเกิดความสงสัยแล้วถามกลับไป [ ใครเหรอ] พนักงานเลยชี้ไปหาลูซแล้วบอกกับมิว [ คนนั้นนะค่ะ มิวเค้าอยากคุยกับมิวค่ะ] เมื่อมิวหันไปเห็นหน้าลูซก็ตกใจครู่หนึ่งแล้วก็เดินมาถามลูซว่า [ เอ่อชั้นเป็นเจ้าของร้านค่ะมีอะไรให้รับใช้เหรอคะ] ลูซเลยเอากระเป๋าสตางค์ที่พบในที่เกิดเหตุออกมาวางบนโต๊ะ [ นี่ของของเธอใช่หรือปล่าว ] เมื่อมิวเห็นกระเป๋าถึงกับหน้าซีดและพนักงานต้อนรับก็ตอบแทนเธอด้วยท่าทีดีใจ [ เอ๊ะ!! นั่นมันกระเป๋าของมิวที่โดนขโมยไปนี่นาคุณไปเจอมันที่ไหนเหรอคะ] [ ชั้นไปเจอมันตกอยู่ที่ (นึกภาพตอนโดนจี้) อ่อชั้นไปเจอมันตกอยู่ข้างทางนะเลยตามเธอมา ] เมื่อมิวเห็นกระเป๋าสตางค์ตัวเองก็ดีใจและรีบหยิบทันที [ เอ่อขอบคุณมากนะค่ะที่เอามาคืนชั้น เอ่อคุณชื่ออะไรเหรอคะชั้นยังไม่รู้จักชื่อคุณเลย] ลูซแสยะมุมปากแล้วตอบกลับไป [ ชั้นชื่อลูซพวกเธอละ ] มิวตอบ [ ชั้น​เอเลน่า เอเลน่ามิวนิคค่ะจะเรียกว่ามิวก็ได้นะ] พนักงานต้อนรับตอบด้วยรอมยิ้มและทำท่าทางชู 2 นิ้ว [ ส่วนชั้นอายะยินดีที่ได้รู้จักค๊า.. ] [ งั้นชั้นขอตัวก่อนนะต้องไป รร นี่ก็สายมากแล้วด้วย ลาละ!! ] เขาก็ได้เดินออกจากร้านอาหารของมิวอายะพูด [ มิว มิวคิดว่าเขาแปลกๆมั้ย เราจะตามเขาไปหรือปล่าว ] มิวไม่ได้ตอบคำถามอายะแต่อย่างใดจนกระทั่งลูซเดินเข้าไปในซอยทางผ่านไปยัง รร ที่มีบ้านคนอยู่รอบๆทันใดนั้นมีชายกลุ่มนึงประมาณ 5 คนเดินตรงมาล้อมตัวของลูซไว้และพูดว่า [ แกใช่มั้ยที่ทำลูกพี่พวกเราจนน่วมนะห๊ะ บุกมันเลยพวกเรา ย๊าา… ] ทั้ง 5 คนกรูเข้าเพื่อที่จะทำร้ายลูซจนกระทั่ง [ Fire Ball ] หลังจากที่ลูซพูดคำนั้นออกมารอบๆก็ระเบิดขึ้นและเต็มไปด้วยฝุ่นควันจนทำให้ชายฉกรรจ์ทั้ง 5 คนนั้นถูกเผาจนเสื้อผ้าขาดและหมดสติไปในที่สุดและลูซก็พูดตะโกนขึ้นมาว่า [ จะไม่ออกมาจริงๆเหรอพวกเธอที่แอบตามชั้นมาตั้งแต่ออกจากร้านนะ] หลังจากที่ลูซได้พูดคำนั้นออกไปทั้งเอเลน่าและอายะก็ได้ออกมาจากกำแพงบ้านที่เฝ้าดูลูซอยู่ห่างๆอายะยิ้มและทักลูซ [ ดีจ้า] ส่วนเอเลน่าจ้องตาลูซแล้วถามว่า [ นายเป็นใครกันแน่!! ]