นิยาย Dek-D
พบกับประสบการณ์อ่านที่ดียิ่งขึ้น
แบบไม่มีโฆษณา ที่แอปนิยาย Dek-D
แบบไม่มีโฆษณา ที่แอปนิยาย Dek-D
ผู้เข้าชมรวม
111
ผู้เข้าชมเดือนนี้
3
ผู้เข้าชมรวม
111
หมวด : รักอื่น ๆ
อัปเดตล่าสุด : 16 ก.ย. 60 / 19:09 น.
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ข้อมูลเบื้องต้น
ถ้าความรักมันไม่ได้เกิดขึ้นจากความจริงละ?
คุณคิดว่ามันจะเป็นไปได้ไหม?
.
.
.
.
.
.
ตลกดีนะครับที่ผมมี แฟน ในความฝันเพราะเรา
เจอกันได้แค่ ในฝัน เท่านั้น
เนื้อเรื่อง
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
***แนะนำให้เปิเพราะ ำยินี - เลีย ฟัไป้วยไ้ฟีลสุๆ ***
ทุน่า็เยฝันันทั้นั้น แม้แ่ัวผมเอ็ยัเยฝันเลย แ่ฝันอผมมัน่าาทุนเพราะผมหลรันในฝันนะสิ ไม่พอนะผมับเายัลเป็นแฟนันและใ้ีวิ้วยัน แม้มันะเป็นเพียแ่ฝันแ่ผมับเา่า็มีวามสุ เราวาฝันันไว้มามาย ่วนี้ผมนอนเยอะมาเพื่อะไปเอับแฟนอผม แฟนผมเาเป็นนหน้าาีนะ เาหล่อมา แถมหุ่นอเายัน่าอิามาๆ้วยละ
" ฮยอวอนทำไมวันนี้ลับ้าัเลยหือ? " น้ำเสียิุอเาไม่เยทำให้ผมลัวเลยนอเสียารั ผมทิ้ัวลนอนหนุนัเา่อนะส่ยิ้มหวานๆให้อย่าเอาใเพราะวอนโฮนะอบให้อ้อน เราทัู้่้อาันไปมา่อนะเป็นเาที่้มลมามอบุมพิให้แ่ฮยอวอน ่วเวลาหลายเือนมานี่ฮยอวอนเสพิารนอน พอๆับ เสพิวอนโฮเลยละ
" วันนี้ที่ะเลิ้านะ ันเลยลับถึ้า ิถึหรอ? "
" อื้อ..อยาเอ่อน... "
" วอนโฮ นาย...เป็นอะไรรึเปล่า? "
" ฮยอวอนันอโทษนะ.. "
" นายอโทษเรื่ออะไร " ผมลุึ้นนั่้อวอนโฮ้วยสายาที่ไม่เ้าใ เพราะผมไม่เ้าใว่าเาอโทษผมทำไมและทำไมเาถึทำเหมือนับว่าทำเรื่อผิับผมอย่ามาไป
" ่อไปนี้..นายะไม่ไ้เอันแล้ว.. "
" ทะ..ทำไมละ "
" เรา..เลิันนะ เพราะยัไในโลอวามริ นายไม่เยมีัน " ผมยมือึ้นปิหูผมไม่อยารับฟัอะไราเาทั้นั้น มัน็อาะริอย่าที่วอนโฮบอเพราะโลอวามรอแล้วนั้น ฮยอวอนไม่เยวอนโฮ และวามรินั้น วอนโฮ็แ่ัวนที่ฮยอวอนสร้าึ้น เพื่ออบสนอวาม้อารที่ฮยอวอนไม่เยไ้..
" ฮึ..ไม่.. "
" ฮยอวอนื่นไ้แล้ว นายอย่าทรมานับันอีเลย ื่นไปใ้ีวิในวามริเถอะันอร้อ " แม้ว่าสายาที่วอนโฮมอมามันวนให้เาเศร้าาม แ่เาทำไม่ไ้เพราะทั้ีวิเาไม่เยมีใรเามีแ่วอนโฮที่อยูแลเอาใใส่และมอบวามรัให้ ฮยอวอนเสียวอนโฮไปไม่ไ้
" ฮึ..ฮื่อ.. "
" ฮยอวอนื่น ื่นเี๋ยวนี้นะ !
.
.
.
" เฮือ!! วอนฮ!! "
" วอนโฮบ้าอะไรอมึวะ มึเป็นเี่ยอะไรนอนร้อไห้ทำไมวะ และเนี่ยิน้าวแล้ว็ินยานอนะ ูะไปทำานแล้วนะ อย่าลืมและ " ฮยอวอนนั่บนเียเายัิสะอื้นอยู่ ำพูอวอนโฮเอาแ่วนเวียนในสมอไปมาราวับเทปที่ถูเปิ้ำไป้ำมา ฮยอวอนยมือึ้นมาปิหน้าแล้วปล่อยโฮออมาอีรั้ ใ่แล้ววอนโฮในฝันปลุเาให้ื่นมาพบันวามเป็นริว่า วอนโฮัวริำลัแ่าน เามัน็แ่นบ้าที่รันๆมาไปถึนาสร้าเาอีนึ้นมาในโลอวามฝันทึทัเอไปทุอย่า นแล้วนรอเา็หนีวามริไม่พ้น
านแ่
ิน วอนโฮ & ยุน โบรา
" เฮ้ย ยินี้วยนะมึมีหลายไวๆละ "
" ฮ่าๆ ไ้ๆมึถ้าโบราไม่ันะ "
" บ้า..พี่โฮอ็ "
ภาพอบ่าวสาวที่หยอล้แันไปมาสำหรับสายาออแเรื่อมัน่าูน่ารัและเหมาะสมันริๆ แ่ไม่ใ่ับฮยอวอนเานนี้เ็บเียนาย เา้อมาานแ่อวอนโฮเพราะ วอนโฮอยาให้มา วอนโฮบอับเาในวันสุท้ายอเราทัู้่ว่า
" ในโลอวามริ ผู้ายถูสร้ามาเพื่อู่ับผู้หิ เรา้อมีทาเินเป็นอัวเอนะฮยอวอน "
ใ่ แ่ำพูที่สวยหรูปรุแ่มาเพื่อหลอล่อให้เราเ็บน้อยลว่าเิม ฮยอวอนรู้ว่าวอนโฮหมรัเาั้นานแล้วเพราะเ้าัวไปหลุมรัพี่โบรา รุ่นพี่ที่ะบริหารแ่ใระิละว่าวอนโฮะบอเลิเาและไปบับพี่โบราริๆนระทั่เรียนบทัู้่็ประาศแ่านทันที โยาร์แ่าน็ถูส่มาที่เาเ่นัน ฮยอวอนในุสูทำเินเ้าไปหาทัู้่้วยรอยยิ้ม ยิ้มที่เยมีให้แ่วอนโฮนเียวมาลอ ล่ออวัถูยื่นให้แ่ทัู้่่อนะาม้วยำอวยพราร่าบานี่
" อให้รัันไปนานๆนะรับ ผมะรอูหน้าหลานนะ..อึ.ผมยินี้วยนะ "
" อบุนะฮยอวอน "
" ันอโทษ.. "
" อึ.ัน..ันลับ่อนนะ..พอีบ้านอยู่ไล... " พูบฮยอวอน็เิน้ำออารนั้นพร้อมๆับน้ำาที่รินไหลอาบแ้มเนียน เพราะวามเร่รีบทำให้ฮยอวอนไม่ทันสัเุ่อน้าวถนน รถบรรทุนาสิบล้อที่วิ่มา้วยวามเร็วเอ็ไม่สามารถเ็นร่าบอบบานั้นไ้ ว่าฮยอวอนะรู้ัว็ลาทาเสียแล้ว แสาไฟหน้ารถสาใส่หน้าฮยอวอนนฮอวอนยมือึ้นปิบัใบหน้าแ่ไม่ไ้ิหนี ฮยอวอนรู้แล้วว่ายัไ็หนีไม่พ้นแ่่อนที่ร่าะโนระแทเาไ้ยินเสีย...เสียอนที่เารั
" ฮยอวอน!!! "
โรม!!
ฮยอวอนไม่รู้สึอะไรทั้นั้นนอาร่าายที่เบาหวิวและใบหน้าื่นใอวอนโฮ ฮยอวอนยยิ้มอย่าีใที่อย่าน้อยๆ่อนายเา็เห็นวอนโฮมีวามสุับนที่รั..แม้ะไม่ใ้ัวเาเลย็าม แรประอและเสียเรียื่อเารัวๆปลุให้ฮยอวอนฝืนาื่นึ้นมามออีรั้ แ่รั้นี้ฮยอวอนไม่มีเรี่ยวแรแล้ว..เาเหนื่อย..
" ฮยอวอนฮึ..ไม่นะฮยอวอนอย่าพึ่หลับ ันอโทษฮึ...อร้อละฮยอวอน "
" ว..วะ.วอนโฮ..หรออึ! "
" ไม่ฮึ..ไม่้อพูอะไรแล้ว นายะปลอภัยฮยอวอนฮื่อใร็ไ้เรียรถพยาบาลให้ผมทีฮือใร็ไ้ " ฮยอวอนยิ้มออมาอย่าีใ
" วอน..วอน..โฮ.. " วอนโฮหันหลับมามอร่าบาอีรั้่อนะ้มลไปใล้ๆร่าบาให้มาึ้นเพื่อฟัเสียที่แผ่วเบานั้น
" ฮึ..ฮยอวอนันอโทษฮือ "
" ว.วอ..วอนโฮ.. "
" ว่าไ..ที่รัฮึ..ุะบออะไรผม "
" ัน...ัน.รั... " วอนโฮ้มลุมพิหน้าผาที่โเลือนั่น่อนะหยิบแหวนออาระเป๋าเสื้อ แหวนถูหยิบออาล่อลนๆ่อนะสวมใส่ที่นิ้วนาอฮยอวอนอย่าพอีวอนโฮุมพิหลัมือที่ไร้เรี่ยวแรนั้นทั้น้ำา สายาอผู้นที่มอไปที่ทัู้่้วยวามเศร้าเสียใ่อเหุาร์ หลายนแอบปาน้ำาับทัู้่ ฮยอวอนีใที่วอนโฮสวมแหวนให้แ่เวลาอฮยอวอนหมแล้ว..เาอยู่ับวอนโฮบนโลอวามริไม่ไ้อี่อไปแล้ว..
" ..โี...นะ...รั.วอน.ฮ..โฮที่....สุ......... "
" ฮือ ไม่!!!!!!!!!!!!!! "
ามรัไม่ไ้ึ้นอยู่ับวามเหมาะสม
วามรัึ้นอยู่ที่ใอนสอน่าหา
อย่ามัวให้วามเหมาะสมเป็นเส้นบรรทัวันใใร
โปรำไว้ วามรัือ นสอน ใสอใ ใร็มาัสินมันไม่ไ้
ผลงานอื่นๆ ของ ChocoMingLu ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ ChocoMingLu
กำลังโหลด...
ความคิดเห็น