สาวขี้งอนVSนายสุดกวน

ลำดับตอนที่ #1 : ผู้ชายปากหมา

              เฮ้อ...ทัมมัยวันปิดเทอมของฉันมันถึงแร้วยังงี้ ค่อยดูน่ะถ้าฉันเปนผู้อำนวยการร.รเมื่อไรฉันจะหัย

วันปิดเทอมเยอะๆเรย(คงม่ายมีวันนั้นหรอกมั้ง)ยังงัยฉันจะต้องทัมหัย2วันปิดเทอมสุดท้ายเปิดปิดเทอมที่

ลืมม่ายลงเรย โฮะๆๆๆ

              "ยัยนุ่นแกมาหาฉันที่บ้านนะ มีเรื่องด่วน"ฉันชื่อไบเบิลส่วนเมื่อกี้ที่ฉันโทรไปหาก้อคือเพื่อนที่ดีที่

สุดของฉันชื่อว่านุ่นเราคบกันมาตั้งแต่ม.1ตอนนี้เราม.5แร้ว

           ติ้งต่อง!!!สงสัยยัยนุ่นจะมาแร้วไปเปิดประตูให้มานดีกว่าขืนลงปายเปิดช้ามีหวังตายแน่

               "มาแร้วจ้า"ฉันวิ่งลงมาเปิดประตู ภาพที่ฉันเห็นตรงหน้าก้อคือยัยนุ่นกะลังจ้องฉันด้วยสายตา

อาฆาตเหมือนจะบอกว่าถ้าเรื่องที่แกเล่าม่ายสำคันละก้อได้ตายเปนศพแน่ยัยไบเบิล

               "รีบๆเข้ามาเร็วฉันมีอะไรจาเล่า"ฉันบอกพร้อมพา(หรือลากก้อไม่รู้)นุ่นขึ้นไปบนห้อง

               "มีไรก็ว่ามายัยเบิล แกนี่น้าขัดขว้างเวลานอนฉันจิงๆเรย"นุ่นพูดพร้อมกับทิ้งตัวลงนอนบนเตียง

สุดที่รักของฉันแต่ก็ช่างเหอะเข้าเรื่องเรยดีกว่า

               "ก็ฉันอยากให้แกไปเที่ยวทะเลกะฉันไหนๆเหลืออีก2วันก็จะเปิดเทอมแร้ว"นุ่นทัมถ้าคิดอยู่นาน

(นานของมันก็ประมาน50นาที)

               "เมื่อไรแกจาคิดเส็ดเนี่ย"ช้าจิงๆเรยเด๋วก็ถีบให้หล่นจากที่นอนเรย

               "คิดออกแร้ว ตกลงฉันไป"เย้^_^ดีมากเพื่อนรักต้องอย่างงี้สิ

               "แต่มีข้อแม้น่ะว่าแกจะต้องเลี้ยงค่ากินอยู่ของฉัน"โถ่!!นึกว่าจะไม่ต้องออกตังค์ให้ใคร จาเค็ม

ไปถึงไหนเนี่ยยัยนุ่น

               "เออๆเลี้ยงก็ได้ฟร่ะ"ตังค์ที่ฉันเก็บมาเป็นเดือนต้องสลายไปกับการเที่ยวของยัยนุ่นหลอเนี่ย แง

TOT
               "งั้นเด๋วแกกลับไปเก็บกระเป๋าที่บ้านน่ะ โอเคน่ะเว้ย"ฉันพูดพร้อมกับยัดขนมใส่ปาก อิอิ อร่อย 
             
           "เออๆงั้นฉันไปแระ"นุ่นพูดพร้อมกับวิ่งลงจาบ้าน(บ้านฉันจะพังไม่เนี่ย)

               ฉันนั่งเก็บเสื้อผ้าประมาน15นาทียัยนุ่นก็มาหาฉันที่บ้านฉันบอกให้นุ่นช่วยเก็บเสื้อผ้าให้ฉันก่อน

เพราะฉันจะไปบอกพี่คัมภีร์ว่าฉันจะไปเที่ยวทะเลสัก2วัน(ลืมบอกไปพี่คัมภีร์เปนพี่คนเดียวของฉันส่วน

พ่อแม่ของฉันก็ตายเพราะอุบัติเหตุรถชน)

                "พี่คัมภีร์เด๋วเบิลจาไปทเละกับนุ่นนะ พี่คัมภีรืจาเอาอะไรป่าว"ฉันพูดกับพี่คัมภีร์แต่พี่คัมภีร์จะ

ไม่สนใจพอฉันพูดชื่อนุ่นออกมาพี่ก็หันมาหาฉันทันที

                 "งั้นเด๋วพี่ไปด้วย"พี่คัมภีร์พูดเสร็จก็รีบวิ่งขึ้นไปเก็บกระเป๋า

                 "เห้ย!!!!เดี๋ยวเบิลยังไม่ได้บอกเรยว่าจะให้ไป"ฉันรีบขึ้นไปเก็บกระเป๋าต่อให้เสร็จแร้วฉันก็เอา

กระเป๋าไปไว้ที่รถ

ครึ่งชั่วโมงผ่ามไปไหวเหมือนโกหก

                 ฉันมาถึงที่ทะเลแห่งหนึ่งมันสวยมากเรยแต่ทัมมัยแดดมันร้องแบบนี้เนี่ย แต่ก็ช่างเหอะยังไงก็

ได้เล่นน้ำหล่ะว่ะ

                 "นุ่นตื่นได้แร้ว ถึงแร้วเว้ย"ฉันปลุกยัยนุ่นที่นอนอยู่บนรถ

                 "อืมรู้แร้ว"ยัยนุ่นตอบกลับมาขณะที่ฉันกำลังไปหยิบกระเป๋าที่ท้ายรถ

                 ฉันเอากระเป๋ามาไว้ที่ห้องพัก แร้วเดินไปหาพี่คัมภีร์อย่างเซ็งๆอยู่ไหนฟร่ะหายไปไหนเนี่ยบอก

ให้อยู่ที่ห้อง

                 "เจอแร้ว พี่คัมภีร์"ฉันเดินไปหาพี่คัมภีร์แต่สงสัยว่าพี่เค้ากะลังคุยกะคัยอยู่แต่มันก็ช้าไปเสีย

แร้วเพราะว่าเสียงของฉันได้ยินไปถึงโน้น

                 "มีรัยยัยเบิลพี่กะลังคุยกะเพื่อนอยู่"ฉันมองเพื่อนของพี่คัมภีร์ โอ้ โห หล่อจังเรย ไม่ได้ยัย

เบิลเทอต้องเก็บอาการนะ

                 "เออใช่ลืมแนะนำนี่น้องฉันชื่อไบเบิล"พี่คนนั้นมองมาที่ฉัน อย่าจ้องแบบนั้นสิค่ะหนูเขิน อิอิ

                 "คนอะไรชื่อไบเบิลพ่อแม่ไม่มีชื่อจะให้ตั้งแร้วหลอว่ะ5 5 5+"ปากหมาจิงๆค่ะเสียดายหน้าตา

จิงๆเรยเกิดมาหล่อก็จิงแต่ปากหมาโคด

                 "ชื่อไบเบิลแร้วมันหนักส่วนไหนของนายยะ"ฉันโต้ตอบคืนดูท่าทางเค้าคงจะไม่จบแค่นี้แน่เรย

                 "พอเหอะน่าแม็กทะเลาะอะไรเป็นเด็กไปได้"พี่คัมภีร์บอกสงบศึกที่จะเริ่มในไม่ช้านี้

                 "พอก็ได้เบิลก็ไม่ได้อยากคุยกะอีตาแม็กกี้เน่านี่หรอกนะ"ฉันพูดพร้อมกับหันหลังกลับแร้วเดิน

ไปที่ห้องของฉันแต่อีตาแม็กกี้เน่าดันมาดึงแขนฉันเอาไว้

                 "นี่เทอว่าใคร"อีตานั่นถามฉันด้วยสีหน้าโมโห

                 "แร้วนายคิดว่าฉันว่าใครหล่ะ"ฉันสวนกลับโดยทันควัน

                 ฉันรีบวิ่งกลับห้องทันทีโดยไม่สนใจคำด่าที่ตามหลังมา โฮะๆๆคิดจาเล่นกะใครไม่เล่นดันมา

เล่นกะไบเบิลคนนี้ซะแร้ว