คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #14 : 12 - 01 - 11 : ยุนโฮหนวดขึ้นเป็นตอๆแล้วนะฮะทุกคน
11 มกราคม 2012
ดูเหมือนข้อเสนอของเพื่อน ๆ ในนี้จะไม่มีข้อไหนที่ผมทำได้เลยนะ (รึถ้าทำได้ ยุนโฮก็คงไม่ยอมอยู่ดี) ขอโทษนะฮะที่เรื่องมาก อย่าเพิ่งงอนที่ผมทำตามไม่ได้นะ ผมมีเหตุผลของผมจริง ๆ จะอธิบายแต่ละข้อให้ฟังเลย
1. ยอมโกนหนวดให้ยุนโฮ
~ มันไม่ทะแม่ง ๆ ไปเหรอฮะ เราเป็นเพื่อนร่วมหอกันเฉย ๆ เอง จำเป็นต้องโกนหนวดให้เขาทุกวันเลยเหรอ ผมว่ามันแปลก ๆ ยังไงก็ไม่รู้สิ
~ ผมกลัวทำยุนโฮเลือดออกด้วย ผมไม่เคยโกนหนวดให้ใครเลยนะ
~ แถมถ้าต้องจ้องยุนโฮใกล้ขนาดนั้น อยู่ชิดกับยุนโฮขนาดนั้น ผมไม่อกแตกตายก่อนเหรอฮะ (ถ้าผมทำได้ง่าย ๆ ตามที่เขาขอ ผมก็คงไม่มานั่งปวดจิตถามทุกคนแบบนี้หรอก ฮือ)
~ ผมไม่เคยเข้าห้องยุนโฮมาก่อนด้วย (ก็เขาไม่เคยชวนผมนี่ น่าจะหวงความเป็นส่วนตัวนะ)
2. พายุนโฮไปเที่ยว ช้อปปิ้ง กินข้าว ดูหนัง โรงยิม ฯลฯ
~ ผมไม่มีเงินเยอะขนาดนั้นหรอก ยุนโฮกินเก่งด้วย ไม่ไหวแน่ ๆ
3. แลกกับเวอร์จิ้นแจจุง
~ ล้อกันเล่นใช่มั้ยฮะ นี่มันแค่มุกตลกใช่มั้ย............ T___T
4. Make over
~ มันคืออะไรอ่ะ คงไม่เหมือน Make love ใช่มั้ย (ถ้าใช่ก็เชิญจูงมือ คห. ข้างบนไปนอนด้วยกันเลยนะฮะ ท่าทางจะยังไม่ตื่นทั้งคู่ ผมเป็นห่วงนะเนี่ย ไม่ได้ไล่)
5. เดินไปกลับมหาลัยด้วยกัน
~ ปกติผมจะนั่งซ้อนมอไซค์ยุนโฮไปฮะ (ในกรณีที่เวลาเรียนตรงกัน) แต่ก็แยกกันกลับตอนเลิกเรียนนะ เพราะพวกเราเลิกไม่พร้อมกันหรอก เรียนกันคนละคณะด้วย กว่าจะหากันเจอคงค่ำก่อน
~ เชื่อมั้ยว่าจนป่านนี้พวกเรายังไม่มีเบอร์มือถือของกันและกันเลย
~ และยุนโฮเขามีมอไซค์อยู่แล้ว เขาจะมาเดินเท้านั่งรถเมล์กับผมทำไม แถมถ้าให้ผมซ้อนท้ายเขาทุกวัน ผมว่ายุนโฮเสียเปรียบมากกว่าได้ประโยชน์นะ (ภาระชัด ๆ อ่ะ) เขาคงไม่ยอมรับข้อเสนอนี้หรอก
เฮ้อ ตกลงก็คือผมยังไม่มีอะไรไปแลกกับเขาอยู่ดี นั่งนึกนอนนึกสารพัดแล้ว นึกจนหนวดยุนโฮขึ้นเป็นตอ ๆ แล้วเนี่ย เห็นแล้วรู้สึกคัน ๆ มากเลยล่ะฮะ ถ้าเอามือไปถูมันต้องจั๊กจี๋แน่ ๆ แล้วในอีกหนึ่งเดือนข้างหน้า ยุนโฮจะต้องกลายร่างกลับไปเป็นเงาะป่าซาไกเวอร์ชั่นฮิปปี้อีกครั้งแล้ว อืมมมม ผมไม่มีสิทธิ์บังคับเขาหรอกใช่ไหมล่ะ แต่ผมก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าทำไมถึงยึดติดกับหนวดยุนโฮจัง บางทีผมอาจเป็นโรคจิตอ่อน ๆ ก็ได้นะ
แต่อย่ามาบอกว่าเขาชอบผมกันสิ ผมว่าไม่จริงหรอก ไม่ต้องมาหัวเราะแล้วแซวผมกันด้วย (ถึงจะทำให้ผมอมยิ้มได้ก็เถอะ) ยุนโฮเขามองผมเป็นแค่น้องชายต่างหาก ไม่มีอะไรนอกเหนือจากนั้นหรอก จริง ๆ นะ จริง ๆ ๆ ๆ เพิ่มไม้ยมกอีกล้านตัวเลย เฮ้ ทำไมถึงไม่มีใครเชื่อที่ผมบอกเลยล่ะ
ส่วนเรื่องที่ว่ายุนโฮแอบชอบใครอยู่.... ใช่ว่าผมจะไม่เคยตะล่อมถามเขา แต่ยุนโฮฉลาดจะตายไป ปากหนักด้วย เขาไหวตัวทันตลอดเลย อ้อนยังไงก็ไม่สนอีกต่างหาก แล้วนี่ก็หมดนาทีทองแห่งการอ้อนแล้วด้วยสิ หนวดยุนโฮขึ้นแล้วนี่นา (ได้เวลาเว้นระยะห่าง) ชาตินี้ผมคงไม่ได้คำตอบแล้วล่ะฮะ นอกเสียจากว่ายุนโฮจะส่งการ์ดแต่งงานของเขามาให้ผมน่ะ ถ้าถึงเวลานั้น ผมก็คงรู้สักทีว่าเขาแอบชอบใครอยู่ (สิ่งหนึ่งที่ผมมั่นใจคือเขาเป็นคนรักเดียวใจเดียวแหละ เขาคงไม่เปลี่ยนใจจากเธอง่าย ๆ แน่)
อืมมมม นี่ผมพูดถึงแต่ยุนโฮทั้งนั้นเลยนี่เนอะ นับวันยิ่งเหมือนไดอารี่ระบายความรู้สึกยังไงแล้วก็ไม่รู้ แต่เวลาพิมพ์แล้วมันทำให้ผมเรียบเรียงตัวตนของเขาได้มากขึ้นนะ ก็ยุนโฮชอบทำตัวมึน ๆ นี่นา ไอ้เราก็เลยงง ๆ ตามเขาไปทุกที แต่พอได้มานั่งเขียนแบบนี้ มันก็เหมือนได้สรุปอีกมุมหนึ่งที่เราไม่ทันได้สังเกตเห็นในทีแรกเลยล่ะ
แต่ก็นั่นแหละ แต่ผมก็ยังไม่เข้าใจอยู่ดีว่ายุนโฮต้องการอะไรจากผม เขาไม่อยากโกน แต่ผมอยากให้โกน เขาก็เลยขอสิ่งตอบแทนจากผมถ้าต้องโกนจริง ๆ
แต่... ผมไม่มีอะไรจะให้เขานี่นา
ถ้าไม่นับเรื่องที่ต้องใช้เงิน ผมก็ด้อยกว่าเขาทุกอย่างอยู่แล้ว บางทียังต้องให้ยุนโฮสอนภาษาอังกฤษให้เลย แถมบางวันก็ทำตัวเป็นเพรียงทะเลเกาะมอไซค์เขาไปมหาลัยอีกต่างหาก ดูท่าจะเหลือแต่ทางเลือกใช้แรงงานล่ะมั้งเนี่ย แต่นั่นมันก็เหมือนทาสดี ๆ นี่เองสิ แล้วทำไมผมต้องไปเป็นคนใช้ยุนโฮเพื่อหนวดเคราของเขาเองด้วยล่ะ คิด ๆ แล้วมันก็ไม่ใช่อีกนั่นแหละ
เพราะงั้นตอนนี้ผมก็ยังคิดไม่ตกสักทีว่า.... แล้วจะเอาอะไรไปแลกกับหน้าตาเกลี้ยงเกลาของยุนโฮ (คนที่ขอดูรูปยุนโฮ ผมไม่ให้ฮะ ไม่ได้หงไม่ได้หวงอะไรหรอก แค่รักษาความเป็นส่วนตัวให้เขาเฉย ๆ)
ผมรอความเมตตาจากเพื่อน ๆ ในห้องนี้ช่วยผมคำตอบอยู่นะ มั่นใจว่าจะต้องมีตัวเลือกเจ๋ง ๆ จากคนแถว ๆ นี้แหละ
แจจุง
ความคิดเห็น