คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : 11 - 12 - 14 : เพื่อนผม...
14 ธันวาคม 2011
วันนี้จุนซูมีเรียนทั้งช่วงเช้าและช่วงบ่าย ผมก็เลยได้มีโอกาสอยู่ห้องคนเดียวครับ แน่นอนว่าเนื่องจากทนเสียงรบเร้าของเพื่อนตัวเองไม่ไหว ผมก็เลยออกไปตั้งหลักอยู่หน้าห้อง รอยุนโฮออกมานั่งที่ประจำของตัวเอง (ผมจำได้ว่าวันนี้เขาว่างช่วงบ่ายเหมือนผม แต่มันก็ไม่ค่อยสำคัญหรอก เพราะยุนโฮโดดเรียนเป็นว่าเล่นอยู่แล้ว) อันที่จริงผมเองก็ยังไม่ได้ตัดสินใจว่าจะช่วยจุนซูหรอกนะ แต่แค่คิดว่าน่าจะลองแย็บ ๆ ให้ยุนโฮฟังดูก่อน แล้วดูว่าเขามีท่าทีกับเรื่องนี้ยังไง ผมจะได้ตัดสินใจได้ถูกว่าตัวเองต้องทำยังไงต่อ (แถมผมเองก็ไม่ได้คุยกับเขามาตั้งสองวันแล้วด้วย ไม่รู้ว่าเพราะเกรงใจผมหรือเปล่าที่มีเพื่อนมาอยู่ด้วย ยุนโฮก็เลยไม่ออกมานั่งเล่นเน็ตหน้าห้องอีกเลย นี่ผมทำให้เขาอดเล่นเกมรึเปล่านะ)
และก็เป็นไปตามคาดฮะ ยุนโฮเปิดประตูออกมาพร้อมโน้ตบุ๊ก (ผมมั่นใจแล้วว่าไม่ได้มีผมคนเดียวที่ส่องตาแมวก่อนเปิดประตู) พวกเราแค่จ้องตากันเงียบ ๆ แวบเดียวโดยไม่มีใครพูดอะไรออกมา แต่มันก็ถือเป็นคำทักทายระหว่างเราแล้วล่ะ แล้วยุนโฮก็นั่งลงตรงฝั่งของตัวเอง เริ่มบรรเลงคีย์บอร์ดเหมือนเก็บกดมานาน อืม ใจนึงผมก็ไม่อยากกวนชั่วโมงเร่งด่วนของเขาหรอกนะ แต่ถ้าผมไม่จัดการเรื่องจุนซู มีหวังคืนนี้ผมต้องทนฟังเสียงง้องแง้งของเพื่อนอีกแน่ ๆ
“นี่ยุนโฮ” ผมตัดสินใจเรียกเขา
“หืมม์” เขางึมงำในลำคอโดยไม่ละสายตาจากหน้าจอโน้ตบุ๊ก แหงล่ะสิว่าเกมย่อมสำคัญกว่าผม แต่ผมก็เคืองนิด ๆ เหมือนกันนะเนี่ย
“นายมีแฟนรึยัง” คงเพราะอยากให้เขาเงยหน้าขึ้นมองผม ผมก็เลยถามอะไรตรง ๆ แบบขวานผ่าซากซะเลย แต่ที่จริงผมอยากตีปากตัวเองมากกว่านะ ถามอะไรพล่อย ๆ ชะมัด ฮือ ผมเกลียดตัวเองเวลาพูดอะไรไม่ทันคิดทุกที ยิ่งตอนที่อยู่กับยุนโฮนะ ชอบพูดไม่คิดอยู่เรื่อยเลย เอ ไม่ใช่พูดไม่คิดสิ แต่ต้องเรียกว่าพูดอะไรตามใจคิดโดยไม่ผ่านการกรองก่อนมากกว่า ผมก็เลยเผลอปล่อยไก่ต่อหน้ายุนโฮเรื่อยเลย
แต่ยุนโฮก็ยังเอาแต่หมกมุ่นอยู่กับเกมอยู่นั่นแหละ ไม่ยักจะตอบคำถามผมสักที นี่เขาได้ยินที่ผมพูดบ้างมั้ยเนี่ย
“ทำไมไม่ตอบล่ะ นี่~” ผมเริ่มเซ้าซี้ ชักอยากรู้คำตอบแทนจุนซูเองซะแล้ว
“ไม่มี”
“จริงอ่ะ?”
“แต่มีคนที่ชอบแล้ว”
ตอบมาอย่างนี้เล่นเอาผมอึ้งเลยครับ รู้สึกสลดใจยังไงก็ไม่รู้ เพราะขนาดหน้าหมี ๆ อย่างยุนโฮมีคนที่ชอบแล้วเลย ทำไมผมถึงไม่มีอยู่คนเดียวล่ะเนี่ย ผิดเหรอที่ผมเป็นพวกชอบคนยากน่ะ
พวกเราสองคนเงียบกันนานเลยทีเดียว เพราะยุนโฮก็ยังก้มหน้าก้มตาเล่นเกมของเขา ในขณะที่ผมเองก็พยายามเก็บอาการไม่ให้เขารู้ว่าผมแปลกใจเอาเรื่องที่เขามีคนที่ชอบแล้ว ก็ผมเข้าใจมาตลอดว่ายุนโฮเป็นคนประเภทเดียวกับผมนี่นา คนจำพวกมีเพื่อนน้อย รักสันโดษ แล้วก็โลกส่วนตัวสูงอะไรอย่างนั้นน่ะ ผมก็เลยรู้สึกผิดหวังยังไงก็ไม่รู้ที่เขามีคนที่ชอบอยู่แล้วในใจ
“เป็นคนยังไงเหรอ” ผมชวนคุยต่อ จินตนาการถึงสาวของยุนโฮไม่ออกเลยแฮะ
แต่อยู่ดี ๆ เขาก็เงยหน้าขึ้นมามองผมแบบไม่มีปี่มีขลุ่ย โอ๊ะ นี่เธอสำคัญมากถึงขนาดที่ทำให้เขายอมหยุดเกมชั่วคราวได้เลยเหรอเนี่ย ผมชักอิจฉาเธอซะแล้วสิ
“ทำไมอยู่ดี ๆ ถึงถาม” ยุนโฮจ้องผมไม่วางตา ถึงจะไม่กลัวแล้ว แต่จ้องเขม็งแบบนี้ผมก็วางตัวไม่ถูกเหมือนกันนะ
“ก็แค่อยากรู้เฉย ๆ ว่ายุนโฮชอบคนแบบไหน” ผมรีบแก้ต่าง
ยุนโฮเงียบไปชั่วอึดใจ บรรยากาศรอบตัวเราสองคนก็เลยหนาวขึ้นมาเสียเฉย ๆ เขาจ้องผมจนแทบจะทะลุ หวังว่ายุนโฮคงไม่ได้รู้หรอกนะว่ามีจุนซูอยู่เบื้องหลังคำถามนี้น่ะ
“เพื่อนนาย...” ยุนโฮเกริ่นออกมาแค่นั้น
“หา?” ผมก็เลยงงสิครับ ใจหายด้วย หรือว่ายุนโฮจะรู้แล้วว่าจุนซูขอให้ผมมาถาม เอ๊ะ หรือว่ายุนโฮกำลังจะตอบผมตรง ๆ ว่าคนที่เขาชอบก็คือจุนซู โอ๊ย ผมสับสนไปหมดแล้ว แต่ไม่ทันที่จะได้เค้นต่อ มือถือของผมที่วางอยู่ในห้องก็ดังขึ้นพอดี ผมก็เลยต้องรีบลุกไปรับก่อนจะรบกวนห้องข้าง ๆ
ปรากฏว่าเป็นยูชอนที่โทรมา คนที่เป็นแฟนของจุนซูนั่นแหละฮะ ในที่สุดเขาก็เริ่มรู้ตัวแล้วว่าทำแฟนตัวเองหายไปจากห้อง ไอ้คู่นี้มันยังไงกันนะ ผมล่ะเพลียจริง ๆ ผมก็เลยบอกไปตามตรงอย่างที่เพื่อน ๆ ในห้องนี้แนะนำกัน ก็คือบอกให้ยูชอนรู้ไปเลยว่าจุนซูกำลังคิดจะทำอะไร (แต่ไม่ได้เอ่ยชื่อยุนโฮออกมานะ ผมไม่อยากดึงเขาเข้ามาเอี่ยวกับคู่นี้) ทีนี้ล่ะที่ยูชอนเริ่มเต้นแรงเต้นกาแล้วก็วางสายใส่ผมไปดื้อ ๆ เลย
ใจจริงก็อยากอยู่ช่วยยูชอนก่อน แต่เพราะคุยค้างกับยุนโฮไว้อยู่ ผมก็เลยตั้งใจจะปล่อยยูชอนให้ตื่นตูมต่อไปอีกสักพัก (เป็นการแก้แค้นที่นอกใจเพื่อนผมด้วย) แต่พอผมเดินไปที่ประตูห้อง ยุนโฮก็หายตัวไปซะแล้ว อย่างกับรู้แน่ะว่าผมจะต้องกลับมาทวงคำตอบจากเขาต่อ เขาก็เลยชิ่งปิดประตูหนีไปก่อนเลย อืม ฉลาดจริง ๆ ด้วยแฮะ
แต่ถึงอย่างนั้นผมก็ยังคาใจอยู่ดีนะว่าตกลงแล้วที่ยุนโฮเกริ่นออกมาว่า เพื่อนผม เนี่ย คือหมายความว่ายังไงกันแน่เหรอ เขาจะบอกว่าเขาเองก็ชอบเพื่อนผมอยู่อย่างนั้นรึเปล่า ผมไม่แน่ใจซะด้วยสิ ครั้นจะไปเคาะประตูถามใหม่มันก็ดูดื้อด้านยังไงพิกล ผมก็เลยได้แต่ปล่อยเลยตามเลย แต่ถึงอย่างนั้นมันยังกวนใจผมมาทั้งวันอยู่ดี
ถ้าเป็นเพื่อน ๆ ในนี้ ทุกคนจะคิดว่ายุนโฮหมายถึงอะไรเหรอฮะ เป็นไปได้ไหมที่เขากำลังสนใจจุนซู (ต่อให้ไม่ลำเอียง จุนซูก็น่ารักนะฮะ ป๊อบระดับนึงเลยล่ะ) แล้วถ้าเกิดว่ายุนโฮชอบจุนซูขึ้นมาจริง ๆ ผมควรจะสนับสนุนคู่นี้รึเปล่า (แม้ว่าใจผมจะไม่อยากเลยก็ตาม)
นี่ผมยังไม่ได้บอกจุนซูเรื่องคำตอบของยุนโฮเลยนะเนี่ย ไม่รู้จะอธิบายยังไง เพราะตัวผมเองก็ยังไม่ค่อยจะเข้าใจสิ่งมีชีวิตที่ชื่อยุนโฮเลย ก็เลยคิดว่ารอให้รู้คำตอบชัวร์ ๆ ก่อนแล้วค่อยบอกจุนซูดีกว่า แต่ตอนนี้ผมก็ยังนึกไม่ออกเหมือนกันว่าจะใช้วิธีไหนเค้นคำตอบจากปากมีหนวดของยุนโฮได้ เพื่อน ๆ มีวิธีอะไรดี ๆ ที่พอจะแนะนำผมได้มั้ยฮะ แบบว่าตอนนี้ผมจนใจและจนปัญญาแล้วจริง ๆ
แจจุง
ความคิดเห็น