ลำดับตอนที่ #5
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : .. หนีปัญหา ..
จากวันนั้นก็ผ่านมาถึงวันนี้ ก็เกือบครบปี จากเริ่มเทอมหนึ่ง ก็ใกล้จะจบเทอมสอง - - ทุกอย่างผ่านไปอย่างซ้ำซาก จนหัวใจฉันเริ่มด้านชา ไร้กำลังจะลุกขึ้นและตอบโต้กับชะตาของฉันที่มันทำร้ายกันอยู่ทุกวัน ฉันต้องคอยเป็นตัวกลางระหว่างริคกับอัน ที่ดูจะคืบหน้ากันไปเรื่อยๆ ฟลุ๊คพยายามจีบฉันอย่างออกนอกหน้า จนเพื่อนที่เคยฝากฉันสืบข่าวฟลุ๊ค พากันมองฉันอย่างคนทรยศคนหนึ่ง แต่ไม่ว่า ฟลุ๊คจะหน้าตาดีกว่าริคซักแค่ไหน คนที่ฉันจะรักในวันนี้และอนาคต คือริคคนเดียว และรักที่หัวใจ ความเป็นตัวของเค้า ไม่ใช่เงินทองที่หนุนตัวเค้า และวันนี้ ฉันกำลังจะสอบเข้ามอปลาย...
ฉันและฟลุ๊คถูกจับให้เข้าคู่กันอย่างรวดเร็ว อย่างที่ฉันไม่ได้ต้องการ แต่ฉันไม่อยากจะลุกขึ้นแย้ง เพราะเหตุผลบางอย่าง... เหตุผลที่บางคนเห็นว่าไร้สาระ ริคเห็นว่า ฉันกับฟลุ๊คเหมาะสมกัน และฟลุ๊คก็เป็นคนดี หากฉันยังไม่มีใคร ก็ลองเปิดใจให้ฟลุ๊คดูบ้าง ฉันยินดีทำตาม หากเป็นความประสงค์ของเค้า และมาวันนี้ ฉัน ริค ฟลุ๊ค และอัน ตกลงจะสอบเข้าโรงเรียนเดียวกัน และจากที่ว่าเราสี่คนได้เกรดพอๆกัน ฉันและอันแยกจากชายหนุ่มไปสอบห้องหนึ่ง ฉันยอมรับว่าอันเป็นเพื่อนที่ดีคนหนึ่ง และเป็นผู้หญิงที่เพรียบพร้อมทุกด้าน จนมันทำให้ฉันอิจฉา ริคและอันก็สนิทกันจนฉันใจจะสลาย แต่นอกจากการยอมรับ คงไม่มีอะไรดีขึ้น นอกจากการแตกหัก
“ เฮ้อ สอบเสร็จซะที เหนื่อยชะมัด ... “
“ เหมือนนายตั้งใจอ่านเลยนะริค “
“ เฮ้ย แค่นี้ฉันก็เต็มที่แล้วนะ “
“ เต็มที่ ยังมาพูดว่าเต็มที่ ก่อนสอบนายยังมาชวนฉันไปดูหนัง ดีฉันไม่บ้าตามนายไปด้วยนะริค “ อันเอ่ยขึ้นกับริคด้วยท่าทีสนิทสนม ฟลุ๊คเหลือบมองฉันแวบหนึ่งแล้วเบือนหน้ากลับไป ริคยิ้มกับอันอย่างมีความสุขราวกับว่าโลกนี้มีเพียงพวกเค้าสองคน
อันและริคกลับบ้านด้วยกัน ส่วนฉัน ที่มีฟลุ๊คอาสาไปส่ง แต่ฉันไม่อยากเลย
“ ขอโทษนะฟลุ๊ค แต่บ้านฉันค่อนข้างถือนะ ถ้าเธอกลับกับฉัน ฉันกลัวจะลำบาก “
“ อืม ก่อนกลับ ขอถามเรื่องสำคัญตังบางอย่างได้มั๊ย “
“ ได้สิ “
“ ฉันทำทุกอย่างที่เธอต้องการ ฉันมั่นใจ และด้วยสภาวะแวดล้อมทำให้ฉันมั่นใจในตัวเองว่าฉันไม่ได้ด้อยไปกว่าริค ถ้าไม่นับฐานะทางบ้าน “
“ เธอ...เธอพูดอะไร “ ฉันเสียงสั่น ทั้งตกใจแปลกใจระคนโกรธไปพร้อมๆกัน
“ เธอนึกว่าฉันดูไม่ออกเหรอตัง เธอชอบริค ใช่มั๊ย “ ฉันยังคงเงียบ
“ ฉันเข้าใจ และพยายามทำทุกอย่างเพื่อเธอ มากกว่ามันนะ ทำไมเธอไม่เปิดใจรับฉันบ้าง ฉันเสียสละแทบทุกอย่าง แทบไม่เหลือแล้ว เพื่ออะไร เธอนึกว่าฉันทำเพื่ออะไร เธอก็รู้ว่าริครักอันมาก และอันก็ชอบริค เค้าเหมาะสมกันในทุกๆมุมมอง คุณเป็นอะไร ในสายตาริค คุณเป็นแค่คนนอกสายตาคนนึง ที่เค้าจะไม่สนใจในความเป็นไปของคุณเลย “
ขาดคำฟลุ๊ค ฉันทนไม่ได้ และทนไม่ไหวอีกแล้ว ฉันฟาดมือลงไปที่แก้มเค้าอย่างแรงด้วยความโมโหจัด ฟลุ๊คหันมามองฉันอย่างไม่เข้าใจ
“ เพื่ออะไรกันตัง “
“ ฉันไม่เคยศรัทธาตัวเอง แต่ความคิดนึงที่ฉันคิดว่าให้ตายฉันก็ไม่สามารถลบทฤษฎีของตัวเองได้ คือคนที่ฉันรักกับคนที่รักฉัน ไม่ใช่คนๆเดียวกันที่สามารถแทนที่กันได้ และค่าของมัน คนที่ฉันรัก มีค่ามากกว่าคนที่รักฉัน เพราะฉันจะไม่ทรมานตัวเองเพื่อใคร ฉันจะทำทุกอย่างที่ฉันต้องการ - - ชีวิตก็มีแค่นี้ และฉันก็ต้องการแค่นี้ เค้าไม่แคร์ฉันไม่เป็นไร แต่จะให้ฉันเลิกแคร์เค้า - - เป็นไปไม่ได้ “ ฉันเดินหนี แล้วขึ้นแท๊กซี่กลับบ้านทันทีพอรถเคลื่อนตัวออก ฉันก็หันกลับมามองฟลุ๊ค เค้ายังคงยืนอยู่ที่เดิมและก้มหน้าราวกับปกปิดบางอย่างเอาไว้
จริงๆแล้ววันนี้เป็นวันเกิดฉัน คนที่ฉันต้องการให้นึกถึงมันมากที่สุดคือริค แต่เค้าดูจะไม่ใส่ใจเรื่องของฉันเลย ฉันรู้จากอันในวันต่อมาว่าเค้าและอันไปฉลองด้วยกันต่อ อันจะไม่เล่าเรื่องของริคให้ฉันฟัง นอกจากฉันจำเอ่ยถามเธอ แล้วเธอจะพูดไม่หยุดทีเดียว - - ริคและฉันขาดการติดต่อๆกันมาเป็นอาทิตย์แล้ว เค้ายังคงไม่สนใจที่จะโทรหาฉัน ฉันคิดในใจอยู่ตลอดเวลา
‘ ทำไมถึงเป็นแบบนี้นะ ก่อนที่เค้าจะรู้จักกับอัน ยังโทรหาเราบ่อยๆนี่นา ริค นายจะไม่ให้ฉันอยู่ในความรักของนายก็ได้ แต่นายอย่าทิ้งฉันออกจากวงจรมิตรภาพของนายนะ แค่ความเป็นเพื่อนที่ฉันเคยคิดว่ามันน้อยเกินไป ตอนนี้มันมากมายเกินพอสำหรับฉัน ถ้านายยังไม่เห็นค่าของมัน ฉัน.. ฉันก็ไม่เหลืออะไรแล้ว ‘
วันฟังผลสอบมาถึง เราสี่คนนัดเจอกันแล้วมาดูผลสอบด้วยกัน ก่อนหน้านี้ริคก็ไม่โทรหาฉันเลย จะถามก็ไม่กล้า ไม่ถามก็กระวนกระวาย อยากจะตายให้ได้ตรงนี้
เราสี่คนเบียดเสียดกันเขาไปดูผลสอบที่บอร์ดประกาศผล น่าแปลก ! เหมือนพระเจ้าดลใจ เราสี่คนสอบติดครบ อันดีใจมากและโผเข้ากอดริคแล้วผละออกทันทีอย่างลืมตัว ริคเขินจัดหน้าแดงก่ำ แล้วเบียดตัวออกไปจากคลื่นฝูงชนพร้อมกับอัน ฉันมองตามด้วยความเจ็บปวดอย่างที่สุด ฟลุ๊คมองฉันอยู่ไม่ห่าง นัยน์ตาของเค้าก็เศร้าไม่แพ้กัน
จากเหตุการณ์วันนั้น ทำให้ฉันอารมณ์หมองขึ้นมาก จนในที่สุดก็ตัดสินใจอะไรบางอย่าง
“ แม่คะ “
“ อะไรจ๊ะตัง “
“ แม่คะ ตอนนี้ค่าใช้จ่ายในบ้านเราเป็นยังไงเหรอ “
“ ดีขึ้นมากเลยจ๊ะ ตั้งแต่พ่อเค้าร่วมธุรกิจกับบริษัทคัสเซิลเลฟของพ่อริคนะ ตอนนี้หนี้ก็หมด ค่าใช้จ่ายทุกอย่างก็ลงตัวจนล้น นี่แม่ก็กำลังปรึกษากับพ่อว่าจะซื้อบ้านใหม่ดีมั๊ย เพราะบ้านหลังนี้มันก็เล็กและซอมซ่อจนอยู่แทบไม่ได้ นี่พ่อริคเค้าก็ช่วยนะ บอกว่าจะหาที่ดีๆใกล้ๆให้ปลูกบ้านใหม่ “
“ ทำไมพ่อริคต้องมีบทบาทต่อเราขนาดนี้คะ “
“ เฮ้อ เรื่องนี้แม่ไม่รู้ รู้แต่เราสุจริต แค่นี้แม่ก็พอใจแล้ว ว่าแต่ลูกถามทำไม “
“ ตัง คือ ตังอยากขอไปเรียนต่อเมืองนอก ได้มั๊ยคะแม่ “
“ เรียนต่อเหรอ ที่ไหนหล่ะ อเมริกาค่าของชีพสูง เราจะส่งไหวรึเปล่าก็ไม่รู้ “
“ อืม ถ้ากำลังเงินไม่พอ ก็ไม่เป็นไรค่ะแม่ หนูแค่มาปรึกษา ว่าหนูอยากไปเรียนต่อ ไม่ต้องอเมริกาก็ได้ แค่นิวซีแลนด์ หรือที่ใกล้ๆ ค่าครองชีพถูกๆ ก็พอแล้วค่ะ “
“ จ๊ะ ไว้แม่จะลองถามพ่อดู พ่อเค้าคงสนับสนุนแน่ๆ โดยเฉพาะพ่อริค ถ้าได้ยินเค้าจะต้อง.. “
“ เราอย่าทำเหมือนพ่อริคเป็นคนในครอบครัวเราได้มั๊ยคะแม่ “
“ แม่ไม่ได้คิดว่าเค้าเป็นคนในครอบครัวนะตัง แม่แค่คิดว่าเค้ามีบุญคุณต่อเรามากมายเลย “
“ จะมากแค่ไหนแต่เราก็ไม่ได้ขอให้เค้าช่วยนี่คะ “
“ เอ๊ะเรานี่ยังไง วันนี้มาอารมณ์ไหนฮะ “
“ ราตรีสวัสดิ์ค่ะ “ ฉันเดินขึ้นห้องทันที
ตื่นขึ้นมาวันรุ่งขึ้น ที่โต๊ะอาหารที่มีฉันพ่อและแม่
“ เอ้อตัง เมื่อวานเห็นบอกแม่เค้าว่าอยากไปเรียนต่อเมืองนอกเหรอลูก “
“ ค่ะ “
“ โฮ้ ดีเลย พ่อก็กะจะพูดเรื่องนี้กับลูกอยู่พอดี กลัวลูกจะไม่กล้าไปอยู่คนเดียว “
“ เรามีงบประมาณเหรอคะคุณ “
“ มีสิ เรามีลูกสาวคนเดียว ที่พ่อทำทุกอย่าง ก็เพื่อให้นางฟ้าของพ่อมีความสุขที่สุด ลูกอยากไป พ่อก็ต้องให้ไป ไม่ต้องห่วง “
“ ขอบคุณค่ะพ่อ “ ฉันกอดพ่อ ด้วยความปลื้มใจอย่างที่สุด
หลังจากวันนั้น ริคก็ไม่โทรมาอีก ฉันตัดสินใจจะไม่บอกใครเรื่องที่จะย้ายไปเรียนต่อเมืองนอก พ่อและแม่ช่วยวิ่งเต้นจัดการทุกอย่างให้ฉัน ทั้งสละสิทธิ์มอบตัวโรงเรียนที่สอบได้ และเรื่องไปเรียนต่อ
ฉันตัดสินใจที่จะบอกฟลุ๊ค เพื่อให้เค้าตัดใจจากฉัน และวันนี้เอง ที่ฉันได้ไปร้านไอศครีมกับ ฟลุ๊ค
“ ดีใจจริงๆ เธอชวนฉันมากินแบบเนี้ย “
“ อืม ฉันมีเรื่องจะคุย “ ฟลุ๊คยิ้มจางๆให้
“ ฉันก็รู้ว่าต้องมีเรื่อง ไม่งั้นคงไม่เรียกออกมา อีกอย่าง คงเรื่องใหญ่ด้วยหล่ะสิ ไม่งั้นแค่โทรศัพท์ก็คงได้ “
“ คือ.. ฉันจะไปเรียนต่อเมืองนอก “ ฟลุ๊คดูเหมือนจะอึ้งไป
“ ฉันสละสิทธิ์ที่โรงเรียนแล้ว จะเดินทางหลังพวกเธอเปิดเทอมแค่วันเดียว “
“ เธอ.. เธอ...... “
“ ทำไมเธอต้องไปด้วย “
“ ฉัน... “ ฉันตอบเหตุผลไม่ออก เมื่อฟลุ๊คถามคำถามจี้จุดฉันพอดี
“ เธอจะแกล้งฉันไปถึงไหนตัง - - เธอทำให้ฉันรักจนโงหัวไม่ขึ้น ! ทำทุกอย่างเพื่อให้เธอมีความสุข ! ผลที่ได้มามีอะไรบ้าง! เธอไม่รักฉัน แค่นั้นก็เกินพอ เธอยังจะไปจากที่นี่ ไปจากฉันและทุกคน เธอเคยคิดรึเปล่า ว่าไอ้ทึ่มคนนี้ จะรูสึกยังไง นอกจากไอ้ริค ! เธอเคยใยดีฉันบ้างมั๊ย !! “
“ ฉันถึงเรียกเธอมา เพื่อจะขอโทษสำหรับทุกอย่างไง ฉันรู้ว่าฉันทำร้ายเธอ แต่ฟลุ๊ค ! เธอหน้าตาดี โลกนี้ไม่มีใครปิดกั้นเธอ เธอหาคนอื่นที่เหมาะสมกว่าฉันเถอะนะ “
“ ไม่ต้องพูดหรอก นั่นเรื่องของฉัน ถ้าฉันจะไปหาคนอื่น ฉันไปตั้งแต่รู้ว่าเธอชอบไอริคแล้ว “ น้ำตาของฟลุ๊คเริ่มพร่างพรูลงมา ฉันตกใจ
“ ฟลุ๊ค “ ฉันเอ่ยเบาๆ
“ หัวใจเธอก็ไปแล้ว ตัวเธอก็จะไปอีก เธอให้ฉันเหลืออะไรไว้เป็นความทรงจำบ้างได้มั๊ยตัง “
“ บางทีฉันก็อยากจะรักเธอ ถ้าไม่มีริค ฉันคงรักเธอไปแล้ว เค้าเป็นเสาหลักในใจที่ไม่มีวันถอนออก ฉันใกล้ชิดเธอแค่ไหน ภาพเค้าจะลอยมากวนใจฉันเสมอ ฉันทำอะไรไม่ได้นอกจาก ขอโทษ “
“ ฟลุ๊ค ริคเป็นเจ้าของวงจรมิตรภาพ และเป็นเจ้าของหัวใจฉันด้วย เค้าสลักอยู่บนทุกอณูของฉัน ฉัน... “
“ พอที !! เลิกบรรยายได้แล้ว “
“ ฉันมาเพื่อจะบอกเธอแค่นี้ เพื่อให้เธอตัดใจจากฉันซะ ฉันไม่มีค่าพอให้เธอรอคอยหรอก “
“ เธอจะกลับมาเมื่อไหร่ “
“ ฟลุ๊ค “
“ ตอบตามที่ฉันถามนะโอเค้ “
“ จบเกรดสิบสอง “
“ มอหกสินะ “
“ ใช่ “
“ เธอจะเรียนต่อมหาลัยไทยรึเปล่า “
“ คงงั้น ถ้าฉันสอบได้ “
“ งั้นเธอคงต้องเรียนมหาลัยอินเตอร์ งั้นฉันจะเรียนศิลป์-ภาษา จะได้สอบเข้าที่เดียวกับเธอ “
“ ฟลุ๊ค อย่าเอาอนาคตมาล้อเล่นกับฉันได้มั๊ย “
“ บ้านฉันมีกิจการของตัวเอง ฉันมีพี่น้องเยอะ เรื่องอนาคตไม่ต้องห่วง พ่อบอกฉันเองว่าอยากเรียนอะไรก็เรียน “
“ เธอหาคนอื่นเถอะฟลุ๊ค ฉันไม่อยากเป็นแบบนี้เลย “
“ คุณไล่ผมออกไปจากใจคุณได้ แต่ไล่คุณออกจากใจผมไม่ได้ อย่าห้ามผม ผมไม่มีวันทำตามหรอก “
“ แล้วถ้าฉันกลับมาแล้วฉันยังรักริคอยู่หล่ะ “
“ ผมก็จะรอต่อไป ริคก็เป็นคน เป็นคนไม่ใช่เสาหลัก เค้าต้องละลายได้ เค้าต้องละลายจากใจคุณได้แน่นอน “
“ เค้าเป็นยิ่งกว่าเสาหลัก คุณไม่เชื่อฉัน ทำไมถึงดื้อขนาดนี้นะ “
“ เธอรักริคมากแค่ไหน ฉันก็รักเธอมากแค่นั้น เธอเกลียดริคเมื่อไหร่ ฉันถึงจะเกลียดเธอได้ “
ฉันและฟลุ๊คถูกจับให้เข้าคู่กันอย่างรวดเร็ว อย่างที่ฉันไม่ได้ต้องการ แต่ฉันไม่อยากจะลุกขึ้นแย้ง เพราะเหตุผลบางอย่าง... เหตุผลที่บางคนเห็นว่าไร้สาระ ริคเห็นว่า ฉันกับฟลุ๊คเหมาะสมกัน และฟลุ๊คก็เป็นคนดี หากฉันยังไม่มีใคร ก็ลองเปิดใจให้ฟลุ๊คดูบ้าง ฉันยินดีทำตาม หากเป็นความประสงค์ของเค้า และมาวันนี้ ฉัน ริค ฟลุ๊ค และอัน ตกลงจะสอบเข้าโรงเรียนเดียวกัน และจากที่ว่าเราสี่คนได้เกรดพอๆกัน ฉันและอันแยกจากชายหนุ่มไปสอบห้องหนึ่ง ฉันยอมรับว่าอันเป็นเพื่อนที่ดีคนหนึ่ง และเป็นผู้หญิงที่เพรียบพร้อมทุกด้าน จนมันทำให้ฉันอิจฉา ริคและอันก็สนิทกันจนฉันใจจะสลาย แต่นอกจากการยอมรับ คงไม่มีอะไรดีขึ้น นอกจากการแตกหัก
“ เฮ้อ สอบเสร็จซะที เหนื่อยชะมัด ... “
“ เหมือนนายตั้งใจอ่านเลยนะริค “
“ เฮ้ย แค่นี้ฉันก็เต็มที่แล้วนะ “
“ เต็มที่ ยังมาพูดว่าเต็มที่ ก่อนสอบนายยังมาชวนฉันไปดูหนัง ดีฉันไม่บ้าตามนายไปด้วยนะริค “ อันเอ่ยขึ้นกับริคด้วยท่าทีสนิทสนม ฟลุ๊คเหลือบมองฉันแวบหนึ่งแล้วเบือนหน้ากลับไป ริคยิ้มกับอันอย่างมีความสุขราวกับว่าโลกนี้มีเพียงพวกเค้าสองคน
อันและริคกลับบ้านด้วยกัน ส่วนฉัน ที่มีฟลุ๊คอาสาไปส่ง แต่ฉันไม่อยากเลย
“ ขอโทษนะฟลุ๊ค แต่บ้านฉันค่อนข้างถือนะ ถ้าเธอกลับกับฉัน ฉันกลัวจะลำบาก “
“ อืม ก่อนกลับ ขอถามเรื่องสำคัญตังบางอย่างได้มั๊ย “
“ ได้สิ “
“ ฉันทำทุกอย่างที่เธอต้องการ ฉันมั่นใจ และด้วยสภาวะแวดล้อมทำให้ฉันมั่นใจในตัวเองว่าฉันไม่ได้ด้อยไปกว่าริค ถ้าไม่นับฐานะทางบ้าน “
“ เธอ...เธอพูดอะไร “ ฉันเสียงสั่น ทั้งตกใจแปลกใจระคนโกรธไปพร้อมๆกัน
“ เธอนึกว่าฉันดูไม่ออกเหรอตัง เธอชอบริค ใช่มั๊ย “ ฉันยังคงเงียบ
“ ฉันเข้าใจ และพยายามทำทุกอย่างเพื่อเธอ มากกว่ามันนะ ทำไมเธอไม่เปิดใจรับฉันบ้าง ฉันเสียสละแทบทุกอย่าง แทบไม่เหลือแล้ว เพื่ออะไร เธอนึกว่าฉันทำเพื่ออะไร เธอก็รู้ว่าริครักอันมาก และอันก็ชอบริค เค้าเหมาะสมกันในทุกๆมุมมอง คุณเป็นอะไร ในสายตาริค คุณเป็นแค่คนนอกสายตาคนนึง ที่เค้าจะไม่สนใจในความเป็นไปของคุณเลย “
ขาดคำฟลุ๊ค ฉันทนไม่ได้ และทนไม่ไหวอีกแล้ว ฉันฟาดมือลงไปที่แก้มเค้าอย่างแรงด้วยความโมโหจัด ฟลุ๊คหันมามองฉันอย่างไม่เข้าใจ
“ เพื่ออะไรกันตัง “
“ ฉันไม่เคยศรัทธาตัวเอง แต่ความคิดนึงที่ฉันคิดว่าให้ตายฉันก็ไม่สามารถลบทฤษฎีของตัวเองได้ คือคนที่ฉันรักกับคนที่รักฉัน ไม่ใช่คนๆเดียวกันที่สามารถแทนที่กันได้ และค่าของมัน คนที่ฉันรัก มีค่ามากกว่าคนที่รักฉัน เพราะฉันจะไม่ทรมานตัวเองเพื่อใคร ฉันจะทำทุกอย่างที่ฉันต้องการ - - ชีวิตก็มีแค่นี้ และฉันก็ต้องการแค่นี้ เค้าไม่แคร์ฉันไม่เป็นไร แต่จะให้ฉันเลิกแคร์เค้า - - เป็นไปไม่ได้ “ ฉันเดินหนี แล้วขึ้นแท๊กซี่กลับบ้านทันทีพอรถเคลื่อนตัวออก ฉันก็หันกลับมามองฟลุ๊ค เค้ายังคงยืนอยู่ที่เดิมและก้มหน้าราวกับปกปิดบางอย่างเอาไว้
จริงๆแล้ววันนี้เป็นวันเกิดฉัน คนที่ฉันต้องการให้นึกถึงมันมากที่สุดคือริค แต่เค้าดูจะไม่ใส่ใจเรื่องของฉันเลย ฉันรู้จากอันในวันต่อมาว่าเค้าและอันไปฉลองด้วยกันต่อ อันจะไม่เล่าเรื่องของริคให้ฉันฟัง นอกจากฉันจำเอ่ยถามเธอ แล้วเธอจะพูดไม่หยุดทีเดียว - - ริคและฉันขาดการติดต่อๆกันมาเป็นอาทิตย์แล้ว เค้ายังคงไม่สนใจที่จะโทรหาฉัน ฉันคิดในใจอยู่ตลอดเวลา
‘ ทำไมถึงเป็นแบบนี้นะ ก่อนที่เค้าจะรู้จักกับอัน ยังโทรหาเราบ่อยๆนี่นา ริค นายจะไม่ให้ฉันอยู่ในความรักของนายก็ได้ แต่นายอย่าทิ้งฉันออกจากวงจรมิตรภาพของนายนะ แค่ความเป็นเพื่อนที่ฉันเคยคิดว่ามันน้อยเกินไป ตอนนี้มันมากมายเกินพอสำหรับฉัน ถ้านายยังไม่เห็นค่าของมัน ฉัน.. ฉันก็ไม่เหลืออะไรแล้ว ‘
วันฟังผลสอบมาถึง เราสี่คนนัดเจอกันแล้วมาดูผลสอบด้วยกัน ก่อนหน้านี้ริคก็ไม่โทรหาฉันเลย จะถามก็ไม่กล้า ไม่ถามก็กระวนกระวาย อยากจะตายให้ได้ตรงนี้
เราสี่คนเบียดเสียดกันเขาไปดูผลสอบที่บอร์ดประกาศผล น่าแปลก ! เหมือนพระเจ้าดลใจ เราสี่คนสอบติดครบ อันดีใจมากและโผเข้ากอดริคแล้วผละออกทันทีอย่างลืมตัว ริคเขินจัดหน้าแดงก่ำ แล้วเบียดตัวออกไปจากคลื่นฝูงชนพร้อมกับอัน ฉันมองตามด้วยความเจ็บปวดอย่างที่สุด ฟลุ๊คมองฉันอยู่ไม่ห่าง นัยน์ตาของเค้าก็เศร้าไม่แพ้กัน
จากเหตุการณ์วันนั้น ทำให้ฉันอารมณ์หมองขึ้นมาก จนในที่สุดก็ตัดสินใจอะไรบางอย่าง
“ แม่คะ “
“ อะไรจ๊ะตัง “
“ แม่คะ ตอนนี้ค่าใช้จ่ายในบ้านเราเป็นยังไงเหรอ “
“ ดีขึ้นมากเลยจ๊ะ ตั้งแต่พ่อเค้าร่วมธุรกิจกับบริษัทคัสเซิลเลฟของพ่อริคนะ ตอนนี้หนี้ก็หมด ค่าใช้จ่ายทุกอย่างก็ลงตัวจนล้น นี่แม่ก็กำลังปรึกษากับพ่อว่าจะซื้อบ้านใหม่ดีมั๊ย เพราะบ้านหลังนี้มันก็เล็กและซอมซ่อจนอยู่แทบไม่ได้ นี่พ่อริคเค้าก็ช่วยนะ บอกว่าจะหาที่ดีๆใกล้ๆให้ปลูกบ้านใหม่ “
“ ทำไมพ่อริคต้องมีบทบาทต่อเราขนาดนี้คะ “
“ เฮ้อ เรื่องนี้แม่ไม่รู้ รู้แต่เราสุจริต แค่นี้แม่ก็พอใจแล้ว ว่าแต่ลูกถามทำไม “
“ ตัง คือ ตังอยากขอไปเรียนต่อเมืองนอก ได้มั๊ยคะแม่ “
“ เรียนต่อเหรอ ที่ไหนหล่ะ อเมริกาค่าของชีพสูง เราจะส่งไหวรึเปล่าก็ไม่รู้ “
“ อืม ถ้ากำลังเงินไม่พอ ก็ไม่เป็นไรค่ะแม่ หนูแค่มาปรึกษา ว่าหนูอยากไปเรียนต่อ ไม่ต้องอเมริกาก็ได้ แค่นิวซีแลนด์ หรือที่ใกล้ๆ ค่าครองชีพถูกๆ ก็พอแล้วค่ะ “
“ จ๊ะ ไว้แม่จะลองถามพ่อดู พ่อเค้าคงสนับสนุนแน่ๆ โดยเฉพาะพ่อริค ถ้าได้ยินเค้าจะต้อง.. “
“ เราอย่าทำเหมือนพ่อริคเป็นคนในครอบครัวเราได้มั๊ยคะแม่ “
“ แม่ไม่ได้คิดว่าเค้าเป็นคนในครอบครัวนะตัง แม่แค่คิดว่าเค้ามีบุญคุณต่อเรามากมายเลย “
“ จะมากแค่ไหนแต่เราก็ไม่ได้ขอให้เค้าช่วยนี่คะ “
“ เอ๊ะเรานี่ยังไง วันนี้มาอารมณ์ไหนฮะ “
“ ราตรีสวัสดิ์ค่ะ “ ฉันเดินขึ้นห้องทันที
ตื่นขึ้นมาวันรุ่งขึ้น ที่โต๊ะอาหารที่มีฉันพ่อและแม่
“ เอ้อตัง เมื่อวานเห็นบอกแม่เค้าว่าอยากไปเรียนต่อเมืองนอกเหรอลูก “
“ ค่ะ “
“ โฮ้ ดีเลย พ่อก็กะจะพูดเรื่องนี้กับลูกอยู่พอดี กลัวลูกจะไม่กล้าไปอยู่คนเดียว “
“ เรามีงบประมาณเหรอคะคุณ “
“ มีสิ เรามีลูกสาวคนเดียว ที่พ่อทำทุกอย่าง ก็เพื่อให้นางฟ้าของพ่อมีความสุขที่สุด ลูกอยากไป พ่อก็ต้องให้ไป ไม่ต้องห่วง “
“ ขอบคุณค่ะพ่อ “ ฉันกอดพ่อ ด้วยความปลื้มใจอย่างที่สุด
หลังจากวันนั้น ริคก็ไม่โทรมาอีก ฉันตัดสินใจจะไม่บอกใครเรื่องที่จะย้ายไปเรียนต่อเมืองนอก พ่อและแม่ช่วยวิ่งเต้นจัดการทุกอย่างให้ฉัน ทั้งสละสิทธิ์มอบตัวโรงเรียนที่สอบได้ และเรื่องไปเรียนต่อ
ฉันตัดสินใจที่จะบอกฟลุ๊ค เพื่อให้เค้าตัดใจจากฉัน และวันนี้เอง ที่ฉันได้ไปร้านไอศครีมกับ ฟลุ๊ค
“ ดีใจจริงๆ เธอชวนฉันมากินแบบเนี้ย “
“ อืม ฉันมีเรื่องจะคุย “ ฟลุ๊คยิ้มจางๆให้
“ ฉันก็รู้ว่าต้องมีเรื่อง ไม่งั้นคงไม่เรียกออกมา อีกอย่าง คงเรื่องใหญ่ด้วยหล่ะสิ ไม่งั้นแค่โทรศัพท์ก็คงได้ “
“ คือ.. ฉันจะไปเรียนต่อเมืองนอก “ ฟลุ๊คดูเหมือนจะอึ้งไป
“ ฉันสละสิทธิ์ที่โรงเรียนแล้ว จะเดินทางหลังพวกเธอเปิดเทอมแค่วันเดียว “
“ เธอ.. เธอ...... “
“ ทำไมเธอต้องไปด้วย “
“ ฉัน... “ ฉันตอบเหตุผลไม่ออก เมื่อฟลุ๊คถามคำถามจี้จุดฉันพอดี
“ เธอจะแกล้งฉันไปถึงไหนตัง - - เธอทำให้ฉันรักจนโงหัวไม่ขึ้น ! ทำทุกอย่างเพื่อให้เธอมีความสุข ! ผลที่ได้มามีอะไรบ้าง! เธอไม่รักฉัน แค่นั้นก็เกินพอ เธอยังจะไปจากที่นี่ ไปจากฉันและทุกคน เธอเคยคิดรึเปล่า ว่าไอ้ทึ่มคนนี้ จะรูสึกยังไง นอกจากไอ้ริค ! เธอเคยใยดีฉันบ้างมั๊ย !! “
“ ฉันถึงเรียกเธอมา เพื่อจะขอโทษสำหรับทุกอย่างไง ฉันรู้ว่าฉันทำร้ายเธอ แต่ฟลุ๊ค ! เธอหน้าตาดี โลกนี้ไม่มีใครปิดกั้นเธอ เธอหาคนอื่นที่เหมาะสมกว่าฉันเถอะนะ “
“ ไม่ต้องพูดหรอก นั่นเรื่องของฉัน ถ้าฉันจะไปหาคนอื่น ฉันไปตั้งแต่รู้ว่าเธอชอบไอริคแล้ว “ น้ำตาของฟลุ๊คเริ่มพร่างพรูลงมา ฉันตกใจ
“ ฟลุ๊ค “ ฉันเอ่ยเบาๆ
“ หัวใจเธอก็ไปแล้ว ตัวเธอก็จะไปอีก เธอให้ฉันเหลืออะไรไว้เป็นความทรงจำบ้างได้มั๊ยตัง “
“ บางทีฉันก็อยากจะรักเธอ ถ้าไม่มีริค ฉันคงรักเธอไปแล้ว เค้าเป็นเสาหลักในใจที่ไม่มีวันถอนออก ฉันใกล้ชิดเธอแค่ไหน ภาพเค้าจะลอยมากวนใจฉันเสมอ ฉันทำอะไรไม่ได้นอกจาก ขอโทษ “
“ ฟลุ๊ค ริคเป็นเจ้าของวงจรมิตรภาพ และเป็นเจ้าของหัวใจฉันด้วย เค้าสลักอยู่บนทุกอณูของฉัน ฉัน... “
“ พอที !! เลิกบรรยายได้แล้ว “
“ ฉันมาเพื่อจะบอกเธอแค่นี้ เพื่อให้เธอตัดใจจากฉันซะ ฉันไม่มีค่าพอให้เธอรอคอยหรอก “
“ เธอจะกลับมาเมื่อไหร่ “
“ ฟลุ๊ค “
“ ตอบตามที่ฉันถามนะโอเค้ “
“ จบเกรดสิบสอง “
“ มอหกสินะ “
“ ใช่ “
“ เธอจะเรียนต่อมหาลัยไทยรึเปล่า “
“ คงงั้น ถ้าฉันสอบได้ “
“ งั้นเธอคงต้องเรียนมหาลัยอินเตอร์ งั้นฉันจะเรียนศิลป์-ภาษา จะได้สอบเข้าที่เดียวกับเธอ “
“ ฟลุ๊ค อย่าเอาอนาคตมาล้อเล่นกับฉันได้มั๊ย “
“ บ้านฉันมีกิจการของตัวเอง ฉันมีพี่น้องเยอะ เรื่องอนาคตไม่ต้องห่วง พ่อบอกฉันเองว่าอยากเรียนอะไรก็เรียน “
“ เธอหาคนอื่นเถอะฟลุ๊ค ฉันไม่อยากเป็นแบบนี้เลย “
“ คุณไล่ผมออกไปจากใจคุณได้ แต่ไล่คุณออกจากใจผมไม่ได้ อย่าห้ามผม ผมไม่มีวันทำตามหรอก “
“ แล้วถ้าฉันกลับมาแล้วฉันยังรักริคอยู่หล่ะ “
“ ผมก็จะรอต่อไป ริคก็เป็นคน เป็นคนไม่ใช่เสาหลัก เค้าต้องละลายได้ เค้าต้องละลายจากใจคุณได้แน่นอน “
“ เค้าเป็นยิ่งกว่าเสาหลัก คุณไม่เชื่อฉัน ทำไมถึงดื้อขนาดนี้นะ “
“ เธอรักริคมากแค่ไหน ฉันก็รักเธอมากแค่นั้น เธอเกลียดริคเมื่อไหร่ ฉันถึงจะเกลียดเธอได้ “
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น