ลำดับตอนที่ #15
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #15 : .. ถอนตัว ..
เพราะคำพูดของฟลุ๊คนั่นเอง ทำให้ริคทำตัวเหินห่างจากตังโดยสิ้นเชิง เช่นเดียวกับตังที่พยายามเปิดใจให้ฟลุ๊คตลอดทุกๆโอกาส
“ ตัง “ ฟลุ๊คเอ่ยชื่อตังในขณะที่นั่งกินข้าวกลางวันกันอยู่
“ ฮึ “
“ เธอจะทำยังไงกับริค “
“ ฉันต้องทำอะไรด้วยเหรอ “
“ เธอเสียใจใช่มั๊ย “
“ เสียใจ ? เลิกคิดมาซักปีได้แล้วมั้ง “ ตังกึ่งหัวเราะ
“ ฉันรู้มานานแล้ว ว่าเมื่อไหร่ที่เรื่องนี้รู้ถึงหูริค ทุกอย่างต้องจบลงแบบนี้ ฉัน ... ฉันทำใจได้นานแล้ว “ ถึงแม้ริมฝีปากของตังจะเหยียดยิ้ม แต่น้ำตามีไหลออกมาตลอด ฟลุ๊คเห็นแล้วเจ็บแทนอย่างที่สุด
“ เธอตัดใจไม่ได้ ทำไมไม่คุยกับมันรู้เรื่อง“
“ ทุกอย่างขึ้นอยู่กับฉัน ถ้าฉันไม่พูดตั้งแต่แรก ทุกอย่างก็จะผ่านไป ทุกคนจะมีรอยยิ้มเหมือนเดิม เพราะฉัน.. เพราฉันคนเดียว ! ทำไมทุกคนก็กลายเป็นแบบนี้ กลุ่มแตก เพื่อนไม่มีความสุข ถ้าขืนฉันยังเรียกร้องมากไปกว่านี้ ฉันก็เท่ากับทำร้ายคนที่ฉันรักถึงสองคน “
“ สามต่างหาก “ ตังเงยหน้าขึ้นมอง หน้าแดงก่ำที่เต็มไปด้วยน้ำตา ฟลุ๊คมองหน้าตังอย่างสะเทือนใจมากๆ
“ พอทีเถอะฟลุ๊ค เลิกทำดีกับฉันซักที ปีหน้าก็จะจบมอหก ฉันจะตั้งใจเรียน เพื่อเบียดตัวไปเรียนมหาลัยอื่น ไม่ไปเรียนรวมกับพวกนายอีก ฉันอยากทิ้งทุกอย่าง เริ่มต้นจากศูนย์ “
“ เธอทำแบบนั้นไม่ได้นะ “
“ ทำไมจะไม่ได้ ทุกอย่างจะได้กลับเป็นเหมือนเดิม อันกับริคจะได้มองหน้ากันติด ไม่ต้องคอยแคร์ฉันอีก “
“ ก็ถูกของเธอ ในสายตาเธอมองแต่ริค กับคนที่ริครัก เธอเคยคิดถึงคนตรงหน้านี่รึเปล่า คนที่อยู่ในนัยน์ตาของเธอ เธอคิดบ้างมั๊ยว่าเค้าจะรู้สึกยังไง - - เธอเรยนต่อเมืองนอกปีนึง รู้มั๊ยฉันแทบจะบ้า เธอคิดรึเปล่าว่าฉันคิดยังไง ทำไมคนที่รักเธอเธอไม่แคร์ แต่คนที่เค้าไม่รักเธอเธอถึงแคร์เค้าจะเป็นจะตาย “
“ เพราะในสายตาฉัน คนที่รักฉันแทนที่คนที่ฉันรักไม่ได้หน่ะสิ “ ฟลุ๊คอึ้งไป
“ ฉันขอโทษ แต่ฟลุ๊ค นายมีอนาคตที่ยาวไกลกว่าการจะหยุดที่ฉัน ถ้ารักฉันจริงอย่าทำให้ฉันลำบากใจเลยนะ เรามาทำให้ทุกอย่างกลับคืนสู่สภาพเดิม เราสี่คนมีความสุขกับรอยยิ้มทุกวันๆ “
“ เธอก็รู้ว่าฉันไม่มีทางมีความสุข “
“ ถ้าพูดกันไม่เข้าใจ ฉันจะไม่เสียเวลาพูดกับนายหรอก “ ตังลุกเดินหนีไป
ทางด้านริคกับอัน พวกเค้าก็กำลังวุ่นวายพอกัน
“ ริค “
“ ครับ “
“ พักนี้โทรมไปนะ เครียดเรื่องอะไรเหรอ “
“ เปล่านี่ “
“ ริค เปิดใจพูดกับฉันซะที - - นายชอบตังให้มั๊ย “
“ เป็นไปได้ยังไง ถ้าฉันจะชอบตัง ฉันชอบไปนานแล้ว “
“ ความรักไม่ได้จำเป็นต้องเห็นครั้งแรกแล้วรักเลยหนิ “
“ แต่ฉันก็รักเธอแบบนั้น “
“ ฉันถึงบอกว่ามันไม่ใช่คามรักไงหล่ะ “ อันน้ำเสียงเจือความเสียใจ
“ ไม่ใช่เหรอ ? เธอพูดอะไร จะหาเรื่องกันเรื่องไหนก็หาได้ทั้งนั้นแหละ “
“ ริค นายกำลังหลอกตัวเอง นายชอบตังเข้าไปเต็มตัว “
“ ฉันรักเธอ ! แล้วฉันจะชอบเค้าได้ยังไง “
“ เธอพยายามมองฉันเป็นภาพบังตาซ้อนตังเอาไว้ต่างหาก “
“ หยุดพูดไร้สาระซะที !! “ อันนิ่งเงียบ เป็นครั้งแรกที่ริคตวาดใส่เธอ
“ นายบอกฉันตรงๆสิ เมื่อก่อนฉันก็อิจฉาตังที่เป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของนาย แต่ตอนนี้ ฉันก็ยิ่งอิจฉาที่เค้ากำลังจะได้ตำแหน่งคนในหัวใจนายด้วย “
“ เธอพูดอะไรออกมารู้ตัวรึเปล่า คำพูดแบบนี้เธอกล้าพูดเหรอ “
“ ผู้หญิงที่มีความรัก ให้หลักทฤษฎีมาอธิบายไม่ได้หรอกริค “ ริคอึ้งไป สับสนกับความเปลี่ยนแปลงของทุกคน
“ ถ้าการเลิกกัน ระหว่างคนสองคนที่ต่างใจก็ไม่ได้รักกันแล้ว มันคงเป็นเรื่องง่ายและเรื่องที่ดี แต่ฉันเป็นแค่ผู้หญิงคนนึง ที่กำลังจะเผชิญกับการเลิกรา ที่ฉันยังถอนตัวออกมาไม่ได้ !!! “
“ ตัง “ ฟลุ๊คเอ่ยชื่อตังในขณะที่นั่งกินข้าวกลางวันกันอยู่
“ ฮึ “
“ เธอจะทำยังไงกับริค “
“ ฉันต้องทำอะไรด้วยเหรอ “
“ เธอเสียใจใช่มั๊ย “
“ เสียใจ ? เลิกคิดมาซักปีได้แล้วมั้ง “ ตังกึ่งหัวเราะ
“ ฉันรู้มานานแล้ว ว่าเมื่อไหร่ที่เรื่องนี้รู้ถึงหูริค ทุกอย่างต้องจบลงแบบนี้ ฉัน ... ฉันทำใจได้นานแล้ว “ ถึงแม้ริมฝีปากของตังจะเหยียดยิ้ม แต่น้ำตามีไหลออกมาตลอด ฟลุ๊คเห็นแล้วเจ็บแทนอย่างที่สุด
“ เธอตัดใจไม่ได้ ทำไมไม่คุยกับมันรู้เรื่อง“
“ ทุกอย่างขึ้นอยู่กับฉัน ถ้าฉันไม่พูดตั้งแต่แรก ทุกอย่างก็จะผ่านไป ทุกคนจะมีรอยยิ้มเหมือนเดิม เพราะฉัน.. เพราฉันคนเดียว ! ทำไมทุกคนก็กลายเป็นแบบนี้ กลุ่มแตก เพื่อนไม่มีความสุข ถ้าขืนฉันยังเรียกร้องมากไปกว่านี้ ฉันก็เท่ากับทำร้ายคนที่ฉันรักถึงสองคน “
“ สามต่างหาก “ ตังเงยหน้าขึ้นมอง หน้าแดงก่ำที่เต็มไปด้วยน้ำตา ฟลุ๊คมองหน้าตังอย่างสะเทือนใจมากๆ
“ พอทีเถอะฟลุ๊ค เลิกทำดีกับฉันซักที ปีหน้าก็จะจบมอหก ฉันจะตั้งใจเรียน เพื่อเบียดตัวไปเรียนมหาลัยอื่น ไม่ไปเรียนรวมกับพวกนายอีก ฉันอยากทิ้งทุกอย่าง เริ่มต้นจากศูนย์ “
“ เธอทำแบบนั้นไม่ได้นะ “
“ ทำไมจะไม่ได้ ทุกอย่างจะได้กลับเป็นเหมือนเดิม อันกับริคจะได้มองหน้ากันติด ไม่ต้องคอยแคร์ฉันอีก “
“ ก็ถูกของเธอ ในสายตาเธอมองแต่ริค กับคนที่ริครัก เธอเคยคิดถึงคนตรงหน้านี่รึเปล่า คนที่อยู่ในนัยน์ตาของเธอ เธอคิดบ้างมั๊ยว่าเค้าจะรู้สึกยังไง - - เธอเรยนต่อเมืองนอกปีนึง รู้มั๊ยฉันแทบจะบ้า เธอคิดรึเปล่าว่าฉันคิดยังไง ทำไมคนที่รักเธอเธอไม่แคร์ แต่คนที่เค้าไม่รักเธอเธอถึงแคร์เค้าจะเป็นจะตาย “
“ เพราะในสายตาฉัน คนที่รักฉันแทนที่คนที่ฉันรักไม่ได้หน่ะสิ “ ฟลุ๊คอึ้งไป
“ ฉันขอโทษ แต่ฟลุ๊ค นายมีอนาคตที่ยาวไกลกว่าการจะหยุดที่ฉัน ถ้ารักฉันจริงอย่าทำให้ฉันลำบากใจเลยนะ เรามาทำให้ทุกอย่างกลับคืนสู่สภาพเดิม เราสี่คนมีความสุขกับรอยยิ้มทุกวันๆ “
“ เธอก็รู้ว่าฉันไม่มีทางมีความสุข “
“ ถ้าพูดกันไม่เข้าใจ ฉันจะไม่เสียเวลาพูดกับนายหรอก “ ตังลุกเดินหนีไป
ทางด้านริคกับอัน พวกเค้าก็กำลังวุ่นวายพอกัน
“ ริค “
“ ครับ “
“ พักนี้โทรมไปนะ เครียดเรื่องอะไรเหรอ “
“ เปล่านี่ “
“ ริค เปิดใจพูดกับฉันซะที - - นายชอบตังให้มั๊ย “
“ เป็นไปได้ยังไง ถ้าฉันจะชอบตัง ฉันชอบไปนานแล้ว “
“ ความรักไม่ได้จำเป็นต้องเห็นครั้งแรกแล้วรักเลยหนิ “
“ แต่ฉันก็รักเธอแบบนั้น “
“ ฉันถึงบอกว่ามันไม่ใช่คามรักไงหล่ะ “ อันน้ำเสียงเจือความเสียใจ
“ ไม่ใช่เหรอ ? เธอพูดอะไร จะหาเรื่องกันเรื่องไหนก็หาได้ทั้งนั้นแหละ “
“ ริค นายกำลังหลอกตัวเอง นายชอบตังเข้าไปเต็มตัว “
“ ฉันรักเธอ ! แล้วฉันจะชอบเค้าได้ยังไง “
“ เธอพยายามมองฉันเป็นภาพบังตาซ้อนตังเอาไว้ต่างหาก “
“ หยุดพูดไร้สาระซะที !! “ อันนิ่งเงียบ เป็นครั้งแรกที่ริคตวาดใส่เธอ
“ นายบอกฉันตรงๆสิ เมื่อก่อนฉันก็อิจฉาตังที่เป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของนาย แต่ตอนนี้ ฉันก็ยิ่งอิจฉาที่เค้ากำลังจะได้ตำแหน่งคนในหัวใจนายด้วย “
“ เธอพูดอะไรออกมารู้ตัวรึเปล่า คำพูดแบบนี้เธอกล้าพูดเหรอ “
“ ผู้หญิงที่มีความรัก ให้หลักทฤษฎีมาอธิบายไม่ได้หรอกริค “ ริคอึ้งไป สับสนกับความเปลี่ยนแปลงของทุกคน
“ ถ้าการเลิกกัน ระหว่างคนสองคนที่ต่างใจก็ไม่ได้รักกันแล้ว มันคงเป็นเรื่องง่ายและเรื่องที่ดี แต่ฉันเป็นแค่ผู้หญิงคนนึง ที่กำลังจะเผชิญกับการเลิกรา ที่ฉันยังถอนตัวออกมาไม่ได้ !!! “
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น