คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : JungKook X Sin (จองกุก X ซิน)
เหมียว~
“อืม~”
เหมียว~
“เงียบๆ คนจะนอน”
แผล่บ
“เห้ย! อย่าเลียหน้าฉัน~ ” ฉันตื่นขึ้นมาด้วยความงัวเงีย “ สุดท้ายแกก็ทำฉันตื่นจนได้ -- ”
เหมียว~
“ไม่ต้องมาร้องเลย แล้วใครเอาแกมาไว้ตรงนี้เนี่ย?”
เหมียว~
“ไวน์ มานี่” เสียงทุ้มๆของผู้ชายดังขึ้นจากปลายเตียงที่ฉันนอนอยู่
ก่อนที่แมวตัวอ้วนกลมๆ ขนสีขาวจะกระโดดเข้าเจ้าของเสียงที่เรียกมัน
แต่มันไม่ได้กระโดดอย่างเดียวนะสิ ทำไมนะหรอก็เพราะว่ามัน…..บินได้!!
“O-O” <ฉัน
“-_-“ <เขา
“OoO” < ฉัน
“-_-“ < เขา
“555 ทำไมวันนี้ฉันฝันตลกจัง ฉันฝันเห็นแมวบินได้
แถมยังมีผู้ชายอยู่ในห้องฉันอีก ><”
“-_-” < เขา
“นายจะมาใบ้หวยให้ฉันใช่ไหมแหละ ขอรางวัลที่1เลยนะ”
“-_-” < เขา
“บอกมาเร็วๆสิ ฉันกำลังตั้งใจฟังอยู่”
“นี่ไม่ใช่ความฝัน”
“ห้ะ นายจะบอกว่าที่ฉันเห็นเมื่อกี่นี้เป็นความจริง”
“ใช่”
“ความจริงที่แมวบินได้”
“ใช่”
“แล้วก็เรื่องที่นายมาอยู่ห้องนอนฉัน”
“อันนี้ไม่ใช่ เธอลองดูดีๆนี้ห้องใคร”
ฉันหันไปมองรอบๆห้อง ซ้ายที(O_O ) ขวาที(
O_O) ทำไมห้องดูดีจัง ของบนโต๊ะก็วางเป็นระเบียบ ตู้ไม้ตรงนั้นก็สวย เตียงก็นุ่ม
แต่เดี๋ยวบ้านฉันไม่มีของแบบนี้นิ ฉันลุกขึ้นจากเตียงก่อนจะเดินตรงไปที่หน้าต่าง
และภาพที่ฉันเห็นคือ ด้านล่างเต็มไปด้วยต้นไม้กำลังออกดอกสีม่วง
กลีบดอกของมันนั้นร่วงเกลื่อนเต็มทางเดิน
“สรุปว่าห้องใคร” เขาถามขึ้นแล้วเดินไปนั่งที่โซฟา
หรือเขาไม่ได้เดินนะ เมื่อกี้ก็ลืมดูว่าขาลอยพื้นหรือเปล่า (จินตนาการล้ำมาก)
“นิเธอ จะมองฉันอีกกนานไหม จะมองกันให้ท้องเลยหรือไง”
“ ห้ะ!! นายว่ายังไงนะ มองหน้าแล้วท้องได้ด้วยหรอ ได้ๆถ้าอย่างนั้นฉันจะไม่มอง”
“แล้วนั้นเธอเป็นอะไรอีก จะหลับตาทำไม”
“ก็นายเป็นคนบอกเองว่า ถ้าฉันมองนายแล้วฉันจะท้อง”
“เวลาเธอจะเชื่อก็เชื่อซะ เอาเป็นเธอลืมตาแล้วมาพูดเรื่องของเราให้จบกันก่อน
ก่อนที่ฉันจะเป็นบ้าไปมากกว่านี้”
“ก็ฉันไม่รู้นิ แล้วก็ไม่รู้ด้วยว่าที่นี้ที่ไหน TT” บ้านฉันอยู่ไหน~
เขาถอนหายใจเฮือกใหญ่
ก่อนที่ริมฝีปากหยักที่แตกแห้งจะขยับพูดบางอย่าง
“ถ้าอย่างนั้นก็ตั้งใจฟังดี ที่นี้คือนครเวนนา …”
“แล้วฉันมาอยู่ที่นี้ได้อย่างไรอะ”
“ก็ฉันกำลังจะอธิบายอยู่ว่า ภูตวารีเป็นคนพาเธอมา แล้วก็…”
“แล้วพาฉันมาทำไม?”
“มาช่วยกำจัดพวกชั่ว”
“555 ฉันเนี่ยนะ ฉันเป็นผู้หญิงตัวเปราะบาง แรงก็ไม่มีจะไปช่วยใครได้”
“ช่วยได้สิ ช่วยอย่าพึ่งถามและนั่งฟังเฉยๆ”
“ได้ โอเค…”
“ที่นี้ถูกสร้างขึ้นเพื่อหลบความวุ่นวายในโลกมนุษย์โดยภูตทั้ง 8
เพราะโลกมนุษย์มีแต่คนแก่งแย่งกัน
แข่นขัน ชิงดีชิงเด่น ทำให้ภูตทั้ง 8 สัญญากันว่านครเวนนาจะไม่เป็นเช่นนั้น
ซึ่งพวกเราที่อยู่ที่นี้ก็ถูกสร้างขึ้นจากภูตทั้ง8 และท่านได้มอบพลังธาตุให้แต่ละคนเพื่อจะทำพลังนั้นมาหลอมรวมเป็นร่างกายให้จิตวิญญาณมีที่อยู่ และเมื่อไม่นานมานี้ได้มีคนกลุ่มหนึ่งได้ออกมาประกาศว่า พวกเขาจะไปสร้างนครใหม่
ซึ่งพวกเขาไม่ชอบกฎที่ภูตทั้ง8 ได้ตั้งไว้”
“…….”
“ออกไปตั้งนครใหม่ภูตทั้ง8ก็ไม่ได้ห้ามอะไรหรอกนะ ถ้าพวกนั้นไม่คิดที่จะเป็นใหญ่และทำลายนครเวนนา”
“…….”
“ครั้งล่าสุดพวกมันได้ตั้งชื่อเป็นนครดัฟฟ์
และส่งคนมาก่อกวน ทำให้คนที่นี้ระแวงและหวาดกลัว ภูตทั้ง8เลยต้องพาพวกเธอมาที่นี้เพื่อให้เข้าไปในนครดัฟฟ์
เพื่อหาคนที่อยู่เบื้องหลัง เพราะถ้าพวกเราเข้าไปพวกมันจะรู้ตัวได้
สาเหตุมาจากพวกเราทุกคนถูกสร้างจากภูตทั้ง 8 เหมือนกันและได้ธาตุในร่างกายมาเพียงธาตุเดียว
ซึ่งถ้าเป็นมนุษย์แล้วจะมีธาตุในร่างกายอย่างเท่าๆกัน ทำให้พวกมันแยกไม่ออกว่ามาจากนครเวนนา”
“…….”
“ที่นั่งฟังมาทั้งหมด
ไม่มีคำถามเลย”
“ก็นายบอกว่าให้นั่งฟังเฉยๆ”
“ถ้าอย่างนั้นก็คงไม่อยากรู้อะไรอีกนะ”
“เดี๋ยวก่อน
ถามก็ได้ ถ้าฉันเข้าไปในนครดง ดังอะไรนั้น พวกมันจะไม่รู้เลยหรอ
ถ้ามันเห็นหน้าฉันมันก็ต้องรู้ก็ได้ว่าฉันไม่ได้อยู่พวกเดียวกับมัน”
“พวกมันจะไม่ได้เห็นหน้าเธอหรอก
เพราะเวลาพวกมันออกมาข้างนอกพวกมันจะสวมเสื้อคุมสีดำและดึงฮูดมาปิดหน้า”
“อีกคำถาม นายเป็นผีใช่ไหม???”
“…..”
“ก็นายบอกว่าภูตทั้ง8 ให้พลังธาตุแต่ละคนมาเพื่อหลอมรวมพลังนั้นมาเป็นร่างกายให้จิตวิญญาณมีที่อยู่…”
“…..”
“สรุปแล้วนายเป็น ผีใช่ไหม”
ความคิดเห็น