คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #38 : ทิ้งระเบิด
แล้วเมื่อถึงเวลานัด แก๊งค์เพื่อนเก่าก็รวมตัวกันที่ร้านอาหารร้านเดิมที่สมัยเรียนพวกเขาต่างมักจะมากินกันเป็นประจำ บอยซึ่งเป็นเจ้าภาพในงานนี้ บอกให้ก๊วนเพื่อนสั่งอาหารได้ตามสบาย เพราะการฉลองครั้งนี้คงเป็นครั้งสุดท้ายที่เขาจะเจอเพื่อน ๆ ที่พร้อมหน้าพร้อมตากันก่อนจะจากไปเพื่อไปศึกษางานที่ต่างประเทศ เพื่อน ๆ ไม่ขัดศรัทธา ในเมื่อเจ้าภาพเสนอ หากไม่สนองคงน่าเกลียด ทุกคนล้วนจึงสั่งออร์เดอร์ตามความต้องการของตนเองอย่างเต็มที่ ก๊อตและซุปจึงสั่งอาหารโปรดมาเผื่อให้ธัญวลัยไว้ด้วย เมื่อทุกคนสั่งอาหารเสร็จไม่นาน คู่ของธัญวลัยและภีมภัทรก็มาถึง
“เฮ้ย!!...ธัญตรงนี้โว้ย” บอยตะโกนโบกมือเรียกธัญวลัยที่ชะเง้อมองหาเพื่อน ๆ
ธัญวลัยพยักหน้าและชักชวนให้ภีมภัทรตามเธอมา เมื่อธัญวลัยมาถึงโต๊ะอาหาร เพื่อน ๆ ต่างไปที่ภีมภัทรอย่างงง ๆ ยกเว้น ซุปและก๊อตเท่านั้นที่รู้เรื่องดี เก๋ง เพื่อนตัวดีส่งเสียงแซวทันที “ธัญ...ผู้ชายคนนี้ใครว่ะ..หรือว่า....เป็น...แฟนแกว่ะ ฮ่า ฮ่า” เพื่อนที่ไม่รู้เรื่องราวต่างขำกันไป มีแต่ก๊อตและซุปเท่านั้นที่พยักหน้าตอบแทนธัญวลัย เคน เก๋ง และบอย ต่างเหวอไปเลยทันที และก็เชื้อเชิญให้ภีมภัทรนั่งลงเพื่อไม่ให้เสียมารยาทมากไปกว่านี้
บอยเสมือนหัวหน้ากลุ่มเพื่อนชายออกปากขอโทษที่เสียมารยาทต่อภีมภัทร ภีมภัทรไม่ถือสาอะไร “ไม่เป็นไร หรอกครับ ไม่ใช่มีแต่พวกคุณหรอกที่มีอาการอย่างนี้ ทุกคนที่ทราบข่าวเกี่ยวกับธัญหรือผม ก็มักจะมีอาการอย่างนี้แหละครับ” ธัญวลัยเห็นว่าตนเองยังไม่ได้แนะนำให้เพื่อน ๆ รู้จักกับภีมภัทร จึงบอกภีมภัทรให้รู้จักของเพื่อนเธอไว้ เพราะไหน ๆ ก็จะแต่งงานกันแล้ว หากรู้จักกันไว้ก็คงไม่เสียหายอะไร เป็นการวัดว่าภีมภัทรจะสามารถเข้ากับเพื่อนของเธอได้ไหม อีกทั้งเป็นการดีเสียอีกที่ได้มาเจอกันในวันนี้จะได้ให้เพื่อนชายทั้งหลายของเธอ ช่วยสกรีนภีมภัทรไปด้วยเลย เหมือนยิงปืนครั้งเดียวได้นกสองตัว
เก๋งเกิดอาการคันปากตามก้นบึ้งของนิสัย จึงถามไปอย่างตรง ๆ เกี่ยวกับการคบหาของคนทั้งสอง “เอ่อ...ขอโทษนะครับ แล้วคุณไปรู้จักไอ้ธัญ...เฮ้ย...เอ่อธัญมันได้อย่างไรครับ คือ...ในความคิดเห็นของผม ...นะคิดว่า คนอย่างไอ้ธัญ คงไม่มีใครทนมันได้แน่นอน นอกเสียจากไอ้แฮม เนี่ยมีมันเพียงคนเดียวนะครับที่ผมเห็น”
ผึง!!!!!! บรรยากาศในโต๊ะอาหารอึ้งไป
ก๊อตที่นั่งอยู่ใกล้ๆ เก๋ง สะกิดเตือนให้เก๋งหยุดพูดได้แล้ว แม้ว่าเก๋งจะพูดไปเพราะความไม่รู้ หรือว่าอะไรก็ตามทีเถอะ เก๋งรำคาญที่ก๊อตคอยสะกิด ระหว่างที่เขาพูดอยู่ “อะไรว่ะ ไอ้ก๊อต ไม่เห็นหรือไงว่ะ ฉันกำลังเม้าส์เรื่องไอ้ธัญอยู่ รำคาญจริง ๆ เลยว่ะ”
ภีมภัทรที่ได้ยินในสิ่งที่เก๋งพูดก็มองมาที่ธัญวลัย ที่ขณะนี้ตัวเขาเหมือนโดนตำรวจกำลังสอบสวนผู้ต้องหาอย่างไงอย่างนั้น ธัญวลัยแสร้งทำเป็นเมินเฉย หยิบน้ำขึ้นมาดื่ม ทำไม่รู้ไม่ชี้
“เอ่อ....ผมกับธัญรู้จักกันก็เพราะ......” ภีมภัทรพูดแล้วมองธัญวลัย ธัญวลัยกัดฟันพูดเบา ๆ ให้ได้ยินกันสองคน “พูดให้มันดี ๆ หน่อยนะ” ภีมภัทรจึงกล่าวแบบยิ้ม ๆ และพูดว่า “ผมกับธัญเจอกันก็เพราะตัวผมนั้นเป็นคนชอบดื่มกาแฟ พอดีได้ข่าวจากแฮมว่าเพื่อนเขาเปิดร้านกาแฟ ก็เลยแนะนำให้ผมลองไปทานดู ผมก็ลองไปเกิดติดใจทั้งรสชาติและก็เจ้าของ ผมก็เลยลองจีบ แต่แหม....ธัญเขาจีบยากน่าดู ผมก็เลย..เลย...”
ระหว่างที่ภีมภัทรเว้นระยะ เพื่อน ๆ ของธัญวลัยที่นั่งฟังอยู่ ต่างมีสีหน้าที่ลุ้นทุกคนหยุดพูดและขยับอิริยาบถเพื่อให้ได้ยินชัด ๆ ว่าเหตุการณ์อะไรที่ทำให้สาวห้าวอย่างธัญถึงมีแฟนก่อน เพื่อนคนอื่น และด้วยนิสัยของธัญที่เพื่อน ๆ รู้ ๆ กัน เป็นคนไม่สนใจใครง่าย ๆ ใครก็ตามที่เข้ามา ธัญมักจะมีอาการที่แสดงออกทั้งคำพูดและการกระทำอย่างชัดเจน ว่ารู้สึกอย่างไร เท่าที่ทราบคงมีแต่แฮมเท่านั้นที่สามารถ พิชิตใจของธัญวลัยได้สำเร็จ แต่สุดท้ายก็ให้คำนิยามก็แค่ “เพื่อนเท่านั้น”
ธัญวลัยหันมาจ้องหน้าภีมภัทรอย่างเอาเรื่อง และหยิกที่ขาภีมภัทร เพื่อเตือนสติ ภีมภัทรที่โดนหยิกอย่างแรง แม้จะเจ็บแต่เขาก็เก็บอาการ รักษาสีหน้าได้อย่างดีเยี่ยม “ผมก็เลย....เลย...เลยตามตื้อ และก็เข้าทางพ่อกับแม่ของธัญเขา ผมก็เลยได้มาคบและก็มีโครงการจะแต่งงานกันอีกไม่นานนี้”
“ห๊า....ธัญจะแต่งงานแล้วเหรอ” เพื่อน ๆ บางคนไม่รู้ ต่างตกใจ เรื่องนี้ก๊อตตกลงกับธัญและซุปว่าจะไม่พูดต่อ นอกจากจะให้หลุดออกจากปากธัญวลัยเองคงจะดีกว่า บอยเจ้าภาพของงานหันว่าทางก๊อตอย่างคาดโทษ ว่าไม่ยอมกระจายข่าวเรื่องธัญวลัยจะแต่งงาน ก๊อตได้แต่พยักเพยิดไปทางธัญวลัยที่นั่งนิ่ง ธัญวลัยรู้ตัวในทันทีว่าชะตากรรมของตัวเองเป็นแน่ว่าจะโดนเช่นไร
“ครับ...ผมกับธัญเราจะแต่งงานกันประมาณ 4 เดือนเนอะที่รัก” ภีมภัทรโอบที่ไหล่ของธัญวลัยแน่น ธัญวลัยตีที่มือภีมภัทรเพื่อเตือนในสิ่งที่ภีมภัทรทำนั้น มันล้นไปแล้ว
“ห๊า!!! อีก 4 เดือน” บอย เก๋ง และเคนอุทานพร้อมกันโดยไม่ได้นัดหมาย
“เฮ้ย!!! งั้นวันนี้ก็ข่าวดี 2 เด้งเลยดิว่ะ” เคนร้องบอก “เฮ้ย..เพื่อนดีใจด้วย...แต่เดี๋ยวทำไมแกไม่บอกพวกฉันเลยว่ะไอ้ธัญ...อย่าบอกนะว่าแกจะแต่งเงียบ ๆ เหมือนไอ้แฮมอีกคน”
“เออ. ๆ ใช่ ๆ ...ประชดเหมือนที่พวกดาราเขาทำกันหรือเปล่าว่ะ” เก๋งปากปีจอ อาการกำเริบอีกแล้ว ก๊อตที่นั่งใกล้ๆ กระทุ้งที่สีข้างเก๋งแรง ๆ แต่หาไอ้เก๋ง เพื่อนตัวแสบหาได้รู้สึกอะไรไม่ กลับหันมามองก๊อตอย่างเคือง ๆ ที่ขัดจังหวะการพูดของตัวเอง
ธัญวลัยร้อนตัวรีบแก้ตัวบอกเพื่อน ๆ “เฮ้ย!!!! ฟังฉันก่อนได้ป่ะว่ะ เนี่ย...ที่ฉันมาวันนี้ฉันกำลังจะมาบอกพวกแกอยู่นี่ไง ไม่งั้นฉันจะเอาคุณภีมมาด้วยเหรอ ไอ้เพื่อนบ้า คิดเอง เออเอง” ธัญวลัยแก้ตัวได้อย่างหงุดหวิด
“อ้อ...เหรอ” เก๋งทำเสียงสูงประชดธัญวลัย
ภีมภัทรมีสีหน้ายุ่งเมื่อได้ยินประโยคของเก๋ง แต่ก็เก็บเงียบไว้ดีกว่า ไม่อยากทำให้เสียบรรยากาศ
“แล้วไป...เออ...แล้วไอ้แฮมมันจะมาหรือยังว่ะ ฉันโทรบอกมันเมื่อตอนบ่าย มันบอกว่าจะพาแฟนมาด้วย” บอยพูดพลางชะเง้อมองหาแฮม ส่วนเคนที่นั่งอยู่ ก็หยิบโทรศัพท์เพื่อโทรตามแฮม
ภีมภัทร ธัญวลัย มีอาการเหวอเพราะไม่คิดว่าแฮมจะพาพริมรตามาด้วย ภีมภัทรมีความคิดที่กังวลว่าหากน้องสาวเขามาเจอธัญกับเพื่อน ๆ และได้ยินในเรื่องอดีตของคนทั้งคู่จะเกิดอะไรขึ้น ส่วนธัญวลัยมีความกังวลไม่ต่างกับภีมภัทร มันคงจะไม่ดี หากแฟนใหม่กับแฟนเก่ามาเจอกัน เธอจะวางตัวอย่างไร แม้ทุกวันความรู้สึกที่เธอมีต่อแฮมนั้น เป็นได้แค่เพื่อนเท่านั้น หากทำตัวสนิทเหมือนกับเพื่อน ๆ คนอื่น ๆ ก็ไม่รู้ว่าพริมรตาจะคิดอย่างไรหรือ หากวางตัวห่างเหินกัน เพื่อน ๆ คงจะสงสัยในพฤติกรรมระหว่างเธอกับแฮมเป็นแน่
ไม่นานเมื่อเคนติดต่อกับแฮมได้ “เฮ้ย..ไอ้แฮม แกมาถึงไหนแล้วว่ะ เพื่อน ๆ รออยู่ เฮ้ย...เร็ว ๆ นะโว้ย อาหารมา เสริฟ์แล้ว เดี๋ยวมาตอนหมดจะมาว่ากันไม่ได้ว่ะเพื่อน”
“โอเค...กำลังจะถึงแล้ว ตอนนี้อยู่ตรงทางปากซอยร้าน แล้ว เพื่อน ๆ มาครบแล้วเหรอ”
“เออ..มาครบแล้ว...เฮ้ย..ไอ้ธัญมันเอาแฟนมาด้วยว่ะ...รีบมานะโว้ย...โอเคเดี๋ยวเจอกัน” เคนวางสายเมื่อได้เสียงตอบกลับมาแฮม แล้วแจ้งให้องค์ประชุมทราบว่า ไม่นานแฮมกำลังจะมาถึง ตอนนี้อยู่หน้าปากซอยของทางร้านนั่นเอง
หลังจากที่แฮมวางสายก็บอกพริมรตาว่า ธัญวลัยกับภีมภัทรมาด้วย พริมรตาพยักหน้ารับรู้ มีอาการประหม่าเล็กน้อย เพราะตั้งแต่แต่งงานกันมา เธอไม่เคยรู้จักเพื่อนของสามีเลย วันนี้เธอคงได้รู้จักและคงมีสัมพันธ์ที่ดี กับเพื่อน ๆ ของสามีให้มากขึ้น เธอแทบไม่รู้จักเพื่อนของสามีคนไหนเลย นอกเสียจากก็อตซึ่งเป็นคู่ค้ากันกับบริษัทของครอบครัว แต่ก็ไม่ได้สนิทกันมาก เพราะส่วนใหญ่บริษัทของครอบครัวจะติดต่อกับพี่ชายของก๊อตมากกว่า
เมื่อมาถึง แฮมก็มาที่โต๊ะของบอยทันที เมื่อมาถึง แฮมได้แนะนำให้พริมรตารู้จักกับเพื่อน ๆ อย่างเป็นกันเอง ทุกคนยิ้มแย้มแจ่มใส ต้อนรับพริมรตาเป็นอย่างดี พริมรตารู้สึกดีที่เพื่อน ๆ ของแฮมมีอัธยาศัยดี ต้อนรับเธออย่างเป็นกันเอง ทำให้โทษตนเองที่ประหม่ามากไป
เมื่อแนะนำกันเสร็จ พริมรตาทักพี่ชายด้วยน้ำเสียงสดใส “พี่ภีม...มานี่ก็ไม่บอกพริม” เพื่อน ๆ ทุกคนที่นั่ง ๆ กันอยู่ก็มีอาการตกใจค้างเล็กน้อย แต่ก็ไม่พูดอะไร บรรยากาศในโต๊ะอาหารเริ่มมีความสงสัยปนงง เล็กน้อย แฮมจึงถือโอกาสเป็นคนเล่าความเป็นมาให้เพื่อน ๆ ฟัง “คืองี้....ฉันแต่งงานกับคุณพริมซึ่ง คุณพริมเป็นน้องสาวของคุณภีม และอีกไม่นานคุณภีมก็กำลังจะแต่งงานกับธัญ ที่นี้พวกแกเข้าใจหรือยัง เคน บอย และเก๋ง ส่ายหน้าพร้อมกัน เพราะกำลัง งง กับความสัมพันธ์ของทั้ง สองคน แต่ก็ไม่พูดอะไรเพราะ ยังมึน ๆ อยู่
ก๊อตเฉดหัวเก๋ง “อืม..ไอ้โง่...เมื่อตะกี้คุณภีมเขาก็อธิบายไว้แล้วไงว่า แฮมมันแนะนำให้คุณภีมไปเจอกับไอ้ธัญ เมื่อทั้งสองเจอกัน คุณภีมก็ถูกใจไอ้ธัญก็เลยตามจีบไง หืม...แกนะแก โง่ตั้งแต่เรียนยันจะแก่แล้วนะแก สมแล้วที่ป่านนี้แกยังไม่มีแฟน”
เก๋งบ่นอุบอิบอยู่คนเดียว มองหน้าก๊อตอย่างเคือง ๆ "ถึงฉันจะโง่....ก็โง่แบบน่ารัก น่ารัก ๆ นะโว๊ย"
"แหวะ..พูดออกมาได้ไม่อายปาก"
"อย่างแกเนี่ย..เขาเรียกว่าไอ้พวกหลอกตัวเองไปวัน ๆ แต่เอาเหอะ...คนอย่างแกนะไอ้เก๋ง หลอกตัวเองแล้วมีความสุขก็ทำไปเถอะ" ก๊อตประชด จิก กัด
เพื่อน ๆ พากันขำกับพฤติกรรมของทั้งสองคนนี้ เพราะมีพฤติกรรมอย่างนี้แต่ไหนแต่ไรมาแล้ว ภีมภัทรและพริมรตาก็อดยิ้มไปด้วยไม่ได้ กับพฤติกรรมของทั้งสอง จากพฤติกรรมดังกล่าวพอจะบอกได้ว่าทั้งหมดนั้นสนิทกันมากแค่ไหน
ซุป จึงเอ่ยตัดบท “ เอ่อ...เพื่อน ๆ มัวแต่เงียบอยู่นั่นแหละ อาหารมาแล้ว กิน กิน กิน ฉันหิวแล้ว” ซุปแว้ด แว้ด เพื่อเบี่ยงเบนความสนใจระหว่างความสัมพันธ์ของทั้งสองคู่ ซุปรีบคีบอาหารเข้าปากทันที
บอยเห็นพฤติกรรมของซุป ก็เกิดการทักท้วงขึ้นทันที “เฮ้ย...ไอ้ซุป!!! ฉันเป็นเจ้าภาพนะโว๊ย แกเล่นเปิดงานก่อนฉันได้ไงเนี่ย....โห..โดนขโมยซีนว่ะ งั้นวันนี้แกจ่าย" ซุปโวยวายขึ้นทันที "เรื่องไร...ก็ฉันหิวนี่...พวกแกไม่กินเอง มัวแต่เม้าส์กันอยู่นั่นแหละ ช่วยไม่ได้" ซุปตั้งหน้าตั้งตากินต่อไป ไม่สนบอย
บรรยากาศโต๊ะอาหารของมื้อเย็นก็คึกครื้น สนุกสนานและเป็นกันเอง จนกระทั่งเก๋งสั่งเบียร์สด เพื่อมาฉลองให้กับบอยที่กำลังจะเติบโตในหน้าที่การงาน และธัญวลัยที่กำลังจะลงจากคานเป็นคนแรกในบรรดาเพื่อนสาว
เพื่อน ๆ มองหน้าเก๋งอย่างอึ้ง ๆ เพราะเป็นที่รู้กันว่าเหล้าเข้าปากเมื่อไร เป็นเรื่องแน่นอน บอยเจ้าภาพของงานเริ่มเบรกเก๋ง “เฮ้ย..เก๋งฉันว่าแกอย่ากินดีกว่าว่ะ....ฉันขี้เกียจแบกควายอย่างแกกลับบ้าน”
“นั่นดิ...แกยิ่งคอแป๊บอยู่” ก๊อตเสริม
ภีมภัทรงงกับคำว่าคอแป๊บจึงกระซิบถามธัญวลัยเบา ๆ ธัญวลัยเฉลย ว่า เก๋งคอแป๊บ แป๊บเดียวเมา เท่านั้นแหละ ภีมภัทรถึงกับแอบขำ กับการกระเซ้าของเพื่อน ๆ
“ไม่เป็นไร...ฉันไม่เป็นไร สบายมาก” เก๋งรินเบียร์ให้กับเพื่อน ๆ ยกเว้นธัญวลัยและแฮม เพราะทั้งคู่ไม่กินแอลกฮอล์ พริมรตากับภีมภัทรก็ไม่ดื่มเช่นกัน
เพื่อน ๆ ที่นั่งอยู่ได้แต่มองอย่างเอือม ๆ กับพฤติกรรมของเก๋ง แต่ก็ไม่อยากขัดใจ แล้วก็สิ่งที่ทุกคนกังวลก็เกิดขึ้น เก๋งเริ่มเมาและเริ่มเล่าเรื่องในอดีตสมัยเรียนของเพื่อนแต่ละคน ตอนแรกก็เฮฮา ขำ ๆ กัน จนเมื่อมาถึงการพูดถึงเรื่องของธัญและแฮมสมัยคบกัน “เฮ้ย...พวกแกจำได้ไหมว่ะ...ตอนนั้นที่แฮมกับธัญคบกัน พวกเราทุกคนก็ลุ้นกันว่า พวกมันทั้งสองคนต้องแต่งงานกันแหง ๆ เอือก”
เก๋งมีอาการสะดุดจากฤทธิ์แอลกอฮอล์ ก๊อต บอย เคน ซุป ต่างมีสีหน้าไม่สู้ดี เพราะกลัวว่าความเข้าใจผิดจะเกิดขึ้น ก๊อตเบี่ยงเบนประเด็น “โอ๊ย...ไอ้เก๋ง หยุดพูดเถอะว่ะ เรื่องมันก็นานมาแล้ว เนี่ย...ฉันว่าแกเมาแล้วพอเถอะ”
“ไม่...ฉันยังพูดไม่จบ...” “แต่สุดท้ายพวกมันทั้งสองคนก็ม่าย(ไม่)ได้แต่งงานกัน แต่ตอนนี้แกทั้งสองคนจะมาเป็นครอบครัวเดียวกัน ฉันว่า....ม่าย(ไม่)แก...ก็แกมีเยื่อใยกันอยู่ใช่ป่ะ ถึงได้อยากอยู่ใกล้ๆ กันน่ะ ตอบฉันมาซิไอ้แฮม...ไอ้ธัญ” พูดเสร็จเก๋งก็ฟุบที่โต๊ะแน่นิ่งไปเลย
บรรยากาศบนโต๊ะอาหารที่สนุกครื้นเครง จบลงด้วยบรรยากาศอึมครึม
จบไปอีกหนึ่งตอนแล้วนะจ๊ะ สุขสันต์วันปีใหม่ ขอให้ทุกคนมีความสุขมากมาย คิดหวังสิ่งใดก็สมความปรารถนาทุกประการค่ะ โชคดีตลอดปีและตลอดไปนะจ๊ะ
ความคิดเห็น